 |
Kenny speelde een kalme partij tegen Zijlstra, met remise als logische uitslag. Johan kreeg rond de 30e zet duidelijk voordeel. Ottink had een scheve verdeling van zijn materiaal, met veel schijven op rechts waar weinig kracht van uit ging. Zoals het liep, bereikte Johan niet zo veel. Misschien had hij met een ander plan meer kans gemaakt op twee punten. John, terug van weg geweest, speelde een klassieke partij. Het leek even of hij met een achtergebleven schijf op 15 zou blijven zitten, maar nadat die in het spel was gebracht ging hij aan de leiding. Het had echter ook anders kunnen lopen, zie diagram. Wit speelde 39-34, gevolgd door 34-29. Hij had kunnen winnen door het tijdelijke offer 33. 27-22!! 18x27 34. 32x12 23x41 35. 42-37 41x32 36. 38x27 25x34 37. 39x30. De crux is dat wit vervolgens met 43-39-34 zijn rechtervleugel wél gewoon laat opsluiten en zwart loopt vast. Gelukkig is dit door beide spelers gemist. Zoals zo vaak in klassiek liep het daarna gewoon remise. Roep had ook al klassiek op het bord. Hij stond nogal ver naar voren en dat is in klassiek meestal niet goed, en hij moest ook nog eens rekening houden met het offer van Dussaut. Hij besloot tot een vereenvoudiging, maar overzag daarbij een doorbraakdreiging die hij alleen ten koste van een schijf kon stoppen. Gelukkig maakte zijn tegenstander een foutje bij de afwerking. In de diagramstand won Roep een schijf terug door 56. .. 14-19. De witspeler koos voor 57. 28-22? 19x8 58. 22-18, waarop Roep met 16-21! en 30-34 de veilige remisehaven kon bereiken. Winnend was 'gewoon' 57. 13-9 19-23 58. 28x19 24x4 Zwart lijkt te kunnen ontsnappen door naar een drievoudige oppositie toe te werken, met wit aan zet. Desondanks is dat winnend: 59.33-29 4-9 60. 29-23 9-13 (na 9-14 wint damhalen op 3) 61. 50-44 30-34 62. 17-12! en zwart mag kiezen uit 13-18 waarop schijf 23 naar 5 loopt, of 16-21 en schijf 12 gaat naar 2. Bert zorgde voor de eerste overwinning. Aan zijn spel was niet te zien dat hij er even tussenuit is geweest. Hij had lange tijd niet zo veel houvast, maar zijn tegenstander zag te laat wat hem boven het hoofd hing. Zie diagram voor het cruciale moment. Op 14-19 volgt 34-29 en 29-23, op 14-20 volgt 34-29 met onpareerbare dreiging 29-23. Op 17-21 34-29 21x32 38x27 tenslotte dreigt er niet direct iets, maar zwart is in zetdwang. Zwart offerde daarom maar een schijf maar dat mocht niet meer baten. Beter was toch maar 49. .. 14-19 50. 34-29 19x30 51. 29-23 18x29 52. 27x09 en zwart kan nog vechten voor een punt. Invaller Hans had een passieve tegenstander en kreeg dan ook zonder moeite het centrum in handen. In het late middenspel liet hij eerst een prima kans liggen en een paar zwakke zetten later stond hij zelfs verloren. Zijn tegenstander zag het niet en zo liep het remise. Radjinder nodigde zijn tegenstander uit om in de aanval te gaan. In eerste instantie deed hij dat nog niet, maar even later wel, en terecht want het was een gezonde centrumstand. Toen Radjinder iets te veel naar de kant schoof, kwam hij waarschijnlijk verloren te staan, zie diagram: na het verrassende 37. 18-13!! 9x18 38. 23x12 11-17 39. 12-7! 2x11 40. 38-32 kijkt hij tegen een positioneel bankroet aan. Daarbij is het nog wel belangrijk dat 40 .. 14-19 faalt op 41. 29-23! Het is niet zo'n lange variant, maar je moet er maar op komen. Een taaiere verdediging na 18-13 is nog wel 21-27. Ondanks deze gemiste kans hield wit duidelijk voordeel, maar hij wist het niet te verzilveren. Als hij op de 57e zet eerst 21-16 had gedaan in plaats van meteen dam te halen, had Radjinder nog een zware pijp geroken. Ik was zelf verantwoordelijk voor de enige nederlaag. Vanaf de opening gingen we er allebei vol in: ik in de aanval, Van Mourik in de omsingeling. Hij stond lange tijd iets beter, maar het was helemaal gelijkwaardig toen ik een verrassende plakker niet aan zag komen, zie diagram. Mijn tegenstander speelde hier 33. .. 13-19! en omdat 29-23 niet gaat, is de witte stand meteen hopeloos. Ik speelde toch nog maar door. Met een paar tactische dreigingen en wat medewerking van mijn tegenstander bereikte ik zowaar nog een remisestand. Op de 52e zet maakte ik echter opnieuw een rekenfout. Na een rustig begin schotelde Sheoratan met de zwarte schijven Peter een scherpe Rozenburg-aanval voor, maar doordat hij even later vrijwillig de controle op zijn lange vleugel opgaf, kwam hij slecht te staan. Het verwaterde echter al snel, en daarna leek remise de enige mogelijke uitslag. In een dun standje kreeg Peter toch weer wat controle en met wat medewerking kreeg hij zowaar nog een praktisch gewonnen eindspel. Zijn tegenstander kwam er niet meer uit en verloor op de klok. Of de slotstand toch al winnend was, wist Peter niet. Ik ook niet. Het almachtige Kingsrow zegt remise. 88 zetten, zo lang duurde de laatste partij. Gerrit speelde deze langste partij van de dag. Hij had gestaag een heel klein voordeeltje uitgebouwd tot een niet te stoppen doorbraak over rechts. Kort na de 40e zet stond hij straal gewonnen, maar de partij was nog niet eens halverwege. Bij de afwerking was hij niet meer zo doortastend als eerder. Zijn tegenstander haalde zowaar nog de damlijn, met als gevolg een ingewikkeld dammeneindspel dat, naar ik begrepen heb, nog remise is. Maar zover kwam het niet meer.
Het was een vreemde zaterdag, waarin een groot aantal wedstrijden voor mij onduidelijke redenen niet gespeeld werden. De nieuwe Corona regels konden het niet geweest zijn, die gingen pas een dag later in...
Wij speelden wel, en moesten aantreden in de derby tegen VAD. Hoewel we op 7 van de 8 borden rating achterstand hadden, wisten we er toch een 8-8 uit te slepen, en er had zelfs meer in gezeten!
Wiebo was de enige die een hogere rating had dan zijn tegenstander. Dit kwam snel tot uiting toen die tegenstander in een bomzet trapte en gelijk kon opgeven. De stand werd daarna gelijk getrokken doordat Bob verloor. In een goede stand miste hij een zetje. Siegfried, die op het laatste moment moest invallen voor Frank, speelde een zeer degelijke partij, en haalde een mooie remise.
Hierna kwamen we op achterstand. Herman werd steeds meer onder druk gezet, en in een lastige stand liep hij in een zetje. Ikzelf speelde een degelijke partij waarin beide spelers geen risico's namen en remise het logische gevolg was. Huub speelde de variant met het Drostoffer. Dit werd niet op z'n sterkst tegen gespeeld en na een afwikkeling had Huub een schijf kunnen winnen. Helaas zag hij dit niet en de partij liep naar remise.
Ricardo kwam gedurende de partij steeds meer onder druk te staan. HIj moest zich secuur verdedigen, wat hem goed afging, met remise als resultaat.
Laura ging lang aan de leiding in haar partij. Het voordeel verwaterde echter langzaam, maar na een vreemde afwikkeling kwam ze toch snel op dam. Haar tegenstander wist nog 2 dammen te halen, maar twee dammen loszetten is geen goed idee: met een lichte combinatie gingen beide dammen van het bord en Laura kon de felicitaties in ontvangst nemen. De 8-8 was een feit. Paul
Nog voordat de wedstrijd begon, kregen we het eerste teken dat het niet onze dag zou worden. Een viertal spelers ondernam de verre reis in een tweetal auto's. Tot even voorbij Utrecht liep dat volgens de planning. Begeleid door een flets zonnetje zoefden we over de A2 naar het zuiden. Totdat, even voorbij Utrecht, de snelweg richting Den Bosch zomaar afgezet bleek te zijn, met als gevolg een omleiding die ons in een gigantische file deed belanden. Op zoek naar een sluiproute reden we door de binnenlanden, soms op wegen zo smal dat we moesten stoppen als er een tegenligger aan kwam. Nog altijd beter dan de file, want meestal konden we nu gewoon doorrijden. Uiteindelijk kwamen we 40 minuten te laat aan bij het speellokaal. Daarvoor had en zestal treinreizigers een uiterst comfortabele teinreis achter de rug tot vlak voor Heerlen. Tussen Sittard en Heerlen zoefde de trein plots niet meer zo snel. We misten de geplande aansluiting op de bus. Gelukkig vonden we een alternatieve bus waardoor we op tijd aankwamen. De uitgebreide coronacheck werd daardoor verkort. Gelukkig waren de gastheren zo vriendelijk geweest om de klokken pas een half uur later in te drukken voor de autoreizigers, daardoor viel de achterstand in tijd erg mee. Nogmaals bedankt! De wedstrijd zelf begon niet slecht. In no time was invaller Wiebo remise overeen gekomen met de sterke Theo Schippers. Ik weet het niet zeker, maar vermoed dat een aantal zetten alleen zijn gespeeld omdat er nu eenmaal 40 zetten gedaan moeten worden. Voor individuele wedstrijden begrijp ik die regel, voor teamwedstrijden vind ik het onzin. Afijn, 1-1. Ondanks de tijdsachterstand bij het begin van de partij was ik zelf als tweede uit. In de opening nodigde ik mijn tegenstander uit om mij in de hekstelling te nemen, maar hij koos voor een minder spannend alternatief. De toon was gezet. Tegen de 30e zet was het al aardig uitgedund en vonden we het beide wel welletjes. Alleen voor die regel deden we nog wat overbodige zetten: 2-2. Ondertussen was Radjinder prima begonnen. Met een agressieve opening had hij zijn tegenstander stevig onder druk gezet. Uit arren moede koos die daarop voor de vlucht naar voren, maar daarbij had hij een hele zwakke voorpost in het centrum. Niet veel later peuzelde Radjinder hem op: 19. 38-32 27x38 20. 43x23 Simpel, maar er zit nog wat achter. Het probleem voor zwart is namelijk dat hij de schijf niet meteen terug kan winnen: 20 .. 13-19? 21. 35-30 19x28 22. 30-24 en nu is er niet beter dan twéé schijven offeren. Als derde was invaller Jan Pieter klaar. Hij gaf zijn tegenstander de gelegenheid om in de aanval te gaan en die nam de uitdaging aan. Terecht, want Jan Pieter wist er niets tegenover te stellen, en uiteindelijk koos hij er maar voor om de voorpost af te ruilen. 3-3. Gezien het ratingverschil was dat een tegenvaller. Ook Paul, de derde en laatste invaller, zag de schijven zonder veel verwikkelingen in het doosje verdwijnen. In een flankspelpartij werd het nergens echt spannend. 4-4. Roep ging vanaf de start vol voor de winst. In de opening 1. 32-28 16-21 2. 31-26 18-22 3. 38-32 11-16 4. 42-38 07-11 5. 34-29 13-18 6. 39-34 21-27 7. 32x21 16x27 plaatste hij al snel een voorpost, maar wit greep zijn kans om het te vereenvoudigen: 8. 37-32 11-16 9. 32x21 16x27 10. 38-32 27x38 11. 43x32. Door eerst 5. .. 20-24 6. 29x20 te spelen en daarna pas 21-27, had Roep zijn tegenstander heel wat steviger aan de tand kunnen voelen. Zoals het in de partij verder liep, duurde het tot het late middenspel voordat Roep een licht voordeeltje wist te bereiken, maar meer was het ook niet. 5-5. Oh ja, Radjinder was nog bezig. Kort nadat hij een een schijf had gewonnen, kwam de volgende stand op het bord, met wit aan zet: Uiteraard is 20-24 geen dreiging. Waar wit wél rekening mee moet houden is het plan 20-25 gevolgd door 8-13-19 dan wel 9-13-19. Het beste is 37-31 want dan kan te zijner tijd 13-19? altijd gepareerd worden door 33-28! Helaas liep het anders: na 22. 34-30? won zwart een schijf terug door het verrassende 22. .. 20-24! 23. 30x19 27-32! enzovoorts. Een herkansing kwam er niet: 6-6. Toevallig liep ik langs Peters bord net nadat hij het kerkhofveld had betreden. Ik vroeg me af of hij niet erg slecht stond, maar Peter zei later dat er niets aan de hand was. Als zijn tegenstander echter met het scherpe 33. .. 15-20! had gereageerd, kan het nog heel spannend worden. Zwart heeft dan weliswaar een krachteloze lange vleugel, maar Peter dreigt vast te lopen. Het is nog wel te houden, maar eenvoudig is het allemaal niet. Afijn, zwart koos een ander plan en de stand werd al snel vereenvoudigd: 7-7. Rond diezelfde tijd zag ik ook dat Johan Wiering in de problemen zat. Achteraf gaf hij aan dat hij teveel op zetjes had gespeeld, ten koste van zijn positie. Gelukkig liep het met een sisser af, zie diagram. De vraag is, hoe maakt wit hier remise? Het antwoord staat hier. Kenny liet zijn tegenstander rustig aanvallen, maar meer dan optisch voordeel bereikte die daar niet mee. 9-9. Als laatste was Johan Capelle nog bezig. Het was een boeiende partij met een bloedstollend einde. Ik moet bekennen dat de andere spelers rond het bord totaal niet meer aan de 1,5 meter dachten. Het was natuurlijk extra spannend omdat deze partij beslissend was voor de wedstrijd. Nadat de kruitdampen opgetrokken en de vrede getekend was, wisten we nog steeds niet wat het allemaal waard was geweest. De analyse zou moeten uitwijzen of één van beide ergens de winst gemist had, of misschien zelfs beide, maar we konden niet direct iets vinden. En later, met computerondersteuning, is er ook niets uitgekomen. Sterk gespeeld door beiden en terecht remise. 10-10. Allemaal paaltjes dus, maar niet omdat het saai was!
Radjinder werd in het middenspel in de verdediging gedrukt maar gelukkig wist zijn tegenstander daar niet goed raad mee. De stand was inmiddels aardig opgeknapt, toen de zwartspeler de verdediging van zijn lange vleugel niet goed in de gaten hield. Radjinder vertrouwde echter de actie 28-32? niet en bood in de diagramstand remise aan. Helaas werd dat geaccepteerd. Na 43. .. 28-32 had hj kunnen winnen door 44. 20x29 32x43 45. 29-23!! 19x28 46. 30-24 (dreigt 34-30) 43-49 47. 49x20 48. 25x14 met winst. In de diagramstand speelt zwart nog het beste 4-9, maar na 39-33 28x39 34x43 is een doorbraak voor wit slechts een kwestie van tijd. Misschien is dat nog niet in alle varianten winnend, maar alle kansen zijn aan wit. 1-1. Kenny en Theo Tesselaar gingen er allebei vol in, en al in de opening stond er aan de ene kant van het bord een hekstelling en aan de andere een korte vleugelopsluiting. Omdat zijn tegenstander het laatste tempo had, moest Kenny de stand openbreken waarna hij licht nadeel had. Dankzij een zetje wist hij even later ten koste van een schijf door te breken naar 9. Op het eerste gezicht lijkt dat goed, maar er zaten toevallig(?) een paar trucjes in. In de partij liep het echter remise via meteen 33. .. 10-14 34. 9-3 8-13 35. 3-12 2-8 36. 12x3 20-25 37.3x20 15x24 enzovoorts. 4-2. Kort daarop werd het nog erger toen ook Jan Pieter in een simpel zetje liep. 4-6.
We komen er in nadat Marco een dam heeft gehaald met 48. 7-2. Omdat Ivo geen winst meer zag, kwamen de spelers remise overeen. Als je echter wéét dat het nog te winnen is, is het niet eens moeilijk te vinden: na 47. .. 18-23! dreigt 3-8 en daar is geen kruid tegen gewassen. Op 48. 11-7 volgt simpelweg 23-29. Marco ontsnapt. 5-7. Johan Capelle bereikte niets. 6-8. Peter was speculatief in de omsingeling gegaan. Het zag het beroerd uit, maar met een beetje medewerking keerden de kansen en uiteindelijk won hij. 8-8. Johan Wiering speelde een sterke partij, maar net toen het rond leek, maakte hij in een 7 om 7 een foutje waardoor zijn tegenstander nog net kon ontsnappen. 9-9. De wedstrijd blijft spannend. Als laatste was Frank nog bezig. Hij had met met 19. .. 24-30 al vroeg de rand opgezocht, maar wist gaandeweg toch een klassieke stand op het bord te krijgen. Er leek nog maar weinig aan de hand, maar nadat hij een afwikkeling naar een gelijkwaardige remise had gemist, belandde hij in een nadelig eindspel. Op de 67e zet miste hij zijn laatste kans op remise. 9-11. Volgende keer beter.
Kon wel eens lastig worden met Hans in Spanje, JP als invaller naar het eerste, en een zieke Ricardo. Bob speelde een degelijke partij en mistte zelfs op de 52e en 53e zet de winst. Eerstvolgende die klaar was, was Wiebo, die een tegenstander trof die duidelijk op een punt uit was. Nu wil het toeval dat deze 'hakker' Erik Maijenburg was, binnen Hiltex gelederen bekend omdat hij ooit lid was. Erik kon door een KVO en een sterk centrum van Wiebo de problemen niet meer de baas. En Wiebo kon zo zijn eerste overwinning bijschrijven. Next was Huub: hij haalde zijn eerste punt van dit seizoen, in een partij zonder opmerkingen van Kingsrow! Laura had een lastig klassiekje, maar hield haar hoofd koel en haalde een nette remise. Ondergetekende speelde een Partie Bonnard partij die de tegenstander veel tijd kostte, waardoor deze de weg kwijt raakte. Met als gevolg dat we weer op voorsprong kwamen. Prestatie van de dag kwam van Siegfried. HIj wist tegen de sterkste tegenstander steeds de juiste zetten te vinden. En haalde daarmee een prima remise, wat hem ook nog een blauwe notering opleverde! Hiervoor hadden we nog wel een nederlaag moeten incasseren. Op het vierde bord moest Rajiv zijn meerdere erkennen in tegenstander Arie de Bruijn. Rajiv had wat last van een scheve schijvenverdeling, wat hem uiteindelijk fataal werd. Kort daarna stelde Gerrit de overwinning veilig. Hij is met 8 uit 4 aan een heel goed seizoen bezig! P A U L
Ricardo had het lastig tegen topscorer Jan Kok. In een klassieke stand vergaloppeerde hij zich en kwam 2 schijven achter. Hierna kon hij snel opgeven. Kort daarna trok ondergetekende de stand gelijk door in een klassieke partij Frans Teijn te verslaan. Wiebo speelde een spannende partij tegen Edwin de Jager. In een hekstelling moest Wiebo een combinatie nemen die een schijf kostte, een schijf die Edwin één zet later al weer moest terug geven, met remise als gevolg. Rajiv had, tegen Nico Leemberg, ook een klassieke partij. Een offer van Nico bracht Rajiv in problemen, maar deze wist dit te pareren. Na een blunder van Nico (hij liet een 1 om 2 toe) was het meteen afgelopen en zette Rajiv ons op een voorsprong. Jan Pieter vergrootte die voorsprong door in het eindspel Frans van Eenennaam te verslaan. Een grote overwinning leek in het verschiet aangezien wij op de overige borden ook goed stonden. Laura, speelde een goede klassieke partij tegen Pertap Malahe. Laura wist Pertap keurig op remise te houden. Hans, die Gerard de Groot aan het wegspelen was, vergooide in één keer zijn kansen door in een 1 om 3 te lopen. Hans ging het eindspel in met een schijf achterstand en de stand was nog lang binnen de remisegrenzen. Helaas zag Hans het allemaal niet meer en verloor op de klok. Toen was het aan Gerrit om de winst veilig te stellen. Tegen Bas Baksoellah kwam Gerrit steeds beter te staan. Bas ruilde consequent naar achteren en Gerrit kwam steeds beter te staan. In een stand waarin Bas naar remise kon afwikkelen vertouwde hij dit (onterecht) niet - en verloor snel daarna. Al met al een mooie 6-10 overwinning, wat ons een beetje lucht geeft.
Van tevoren verwachtte ik al een spannende pot. De teams van CEMA De Vaste Zet en 020 zijn in rating gemiddelde ongeveer gelijk aan elkaar. Topscorer Roep gaf weer het goede voorbeeld. Alweer zijn 3e winst. Hij staat op 100 % bovenaan de topscorerslijst. In een Kellervariant raakte zijn tegenstander de draad kwijt, leverde een schijf in maar had nog wel compensatie. Dat bleek tegen de ontketende Roep geen soelaas te bieden. Johan Capelle schoof een tactisch steekspel uit met als resultaat remise. Bij analyse doken er meerdere wilde varianten op. Johan Wiering trof de minst gewilde tegenstander: Adiatu Adesoji Ibrahim. Johan drukt wel maar Ibrahim brak niet. Helaas ook niet toen Johan een listige combinatie over dam in de stand gevlochten had, check Toernooibase! Kenny Kroon neutraliseerde meesteres Minkina koelbloedig. De aanval heeft een optische voordeel, meer niet. Frank, door de kapitein pardoes van wit voorzien, speelde zijn geliefde klassiek. Schalley knarste en vloekte intern. In een eerder treffen had hij het zwaar gehad in klassiek. Frank vergat alleen het offer van Dussaut toe te passen en ging in noodlottig tempodwang onderuit. Rob remiseerde geruisloos in klassiek. Ikzelf kwam ook niet verder dan remise. Een beetje aandringen was niet voldoende. Dat Marco ook remise speelde mag een wonder heten. Computeranalytisch is de stand wellicht nooit uit evenwicht geweest, op het bord balanceerde hij, met toch een prima opening, na het middenspel aan een zijden draadje. John stelde een korte vleugelopsluiting langdurig uit en bleef daarna zelf met een achtergebleven schijf op 36 zitten. In (ook al) een klassiek standje ging hij daarna langzaam maar zeker onderuit. De tegenstander van Radjinder had duidelijk maar 1 doel voor ogen... de hele partij... een punt halen... Dat lukte. We staan weer met beide benen op de grond. Na de verrassende winst in Rijnsburg en de verwachtte winst tegen Wageningen 2, kantelde de uitslag nu net de verkeerde kant op. Maar goed, bijna alle teams hebben punten laten liggen. We doen nog goed mee.
Aan bord 1 speelde Marco de Koning niet heel actief. Gelukkig pakte zijn tegenstander het rustig aan en meer dan een beetje voordeel leverde dat niet op: 1-1. Roep Bhawanibhiek verdient niet de prijs voor de beste partij, maar zonder twijfel wél voor de strijdlustigste speler. Zoals Kromhout in Toernooibase aangaf, had hij op het eind net zo makkelijk kunnen verliezen. Citaat Rob: "Ik zag dat het plotseling uit was en dacht dat Roep had verloren, want ik dacht dat hij positioneel te ver was gegaan. Met een miraculeuze ontknoping, en wat medewerking, redde hij zich nog en won zelfs." Om het allemaal van tevoren te berekenen is voor een mens nauwelijks te doen, maar eigenlijk hoefde dat ook helemaal niet. "Op de 37e zet had wit immers alleen maar moeten zien dat de slagkeuze 28x37 kansloos is en op hoop van zegen 38x27 te slaan. Nadat Roep dan één van de combinaties had genomen, zou het niet meer zo moeilijk geweest zijn om de passende tegenactie te vinden." Over zijn eigen partij, die van Rob dus, was hij best tevreden. "Mijn tegenstander was duidelijk tevreden met een punt. Het was lange tijd klassiek en er waren wel wat onderhuidse spanningen, maar meer ook niet. Zo rond de 30e zet had ik een klein beetje voordeel. Mijn tegenstander maakte zich zorgen over zijn tempovoorsprong en daarom besloot hij het klassiek te verbreken, ten koste van een licht nadelige stand. Analyse met de computer leert dat hij lange tijd geen enkele duidelijk slechte zet deed, maar ik wist de druk steeds verder op te voeren. Met een paar krachtzetten (49.33-29! en vooral 50.29-23!!) die hij niet tijdig aan had zien komen bracht ik hem uiteindelijk in zoveel problemen dat hij het niet meer wist te redden. Hij zag te laat aankomen dat 50. .. 24-29 verhinderd was door 28-22! Ik verwachtte dan ook het offer 50. .. 26-31, maar omdat hij dacht dat na 51. 37x26 24-29 nog steeds verhinderd zou zijn, speelde hij dat niet. Hij had even gemist dat 52. 28-22?? dan faalt op 17x37. Dat kan gebeuren als iemand maar lang genoeg onder druk staat en dan ook nog eens verrast wordt doordat er enkele kleine combinaties een rol spelen. Tijdens de partij Lees meer: 020-I ontroest met zege tegen verrassend degelijk opkomend Wageningen 2
Frank had een mooie stelling tegen Harold Jagram, totdat hij in een zetje liep en meteen kon opgeven. Hij werd gevolgd door Wiebo die tegen Hugo Simons in een combinatie liep. Zo begonnen we met een 4-0 achterstand. De stand werd iets dragelijker door Ricardo die het Bonne Douma moeilijk wist te maken. Ricardo wist het centrum van Bonne te omklemmen. Bonne nam een verkeerde ruil, waarna Ricardo eerder op dam was, en het vakkundig afmaakte. Zo'n beetje gelijk met Wiebo liep ook JP in een combinatie tegen Krijn Toet. Gelukkig bleek deze combinatie niet winnend en kwam JP met de schrik vrij. Daarna was ikzelf degene die de stand weer gelijk trok door Jaap van Hal te verslaan. Omklemming van het centrum van Jaap betekende schijfwinst en snel daarna partij winst. Laura kreeg het moeilijk tegen Jack Mondt, Met kunst en vliegwerk wist Laura een punt uit het vuur te slepen. Huub Kroes dacht Frans van de Velde een slechte schijf te geven op het kerkhofveld. Huub kon echter niets tegen die schijf uitrichten en de stand van Frans werd steeds beter. Naar het einde toe wordt Huub overspeeld. Toen was het aan Gerrit om tegen Jetse Veenstra het punt alsnog voor ons uit het vuur te slepen. Een scheve schijvenverdeling gaf Gerrit de kans om op de korte vleugel door te breken. Jetse moest schijven weggeven om zelf ook door te breken, Dit bleek toch te veel en Gerrit kon de felicitaties in ontvangst nemen.
Wiebo speelde een rustige partij tegen Hans Tangelder, waarbij veel geruild werd, met een snelle remise als gevolg. Thijmen stond toen al lastig tegen Hans Kreder, Een kleine combinatie beslechte het lot van Thijmen. Huub Kroes raakte de weg kwijt in een hekstelling, en kwam een schijf achter. Toen hij later nog een schijf verloor, kon hij Andre van der Kwartel de hand schudden. Jan Pieter deed weer wat terug door in een mooie partij Maurits Meijer met een combinatie te verrassen. Maurits speelde nog een tijd door, maar JP handelde het bekwaam af. RIcardo Bona speelde weer zijn opening tegen Harry Dekker. Ricardo kreeg wat voordeel, maar dit was niet genoeg voor de winst. Ikzelf wist geen potten te breken tegen schaker Quirinius van Dorp. Moest op het eind nog op zoek naar remise, en wist deze te vinden. Frank stond lastig tegen Jack van der Plas. Frank wist nog door te breken naar dam, maar zijn stand was te slecht voor een punt. Ons nieuwe lid Herman Hebbink, speelde een goede partij tegen Rudi van Velzen. Aan het eind van de partij bleek het gebrek aan spelritme (bijna 40 jaar niet meer gespeeld), hem op te breken en moest hij de punten aan Rudi laten.
Helaas konden we niet in onze basisopstelling aanvangen. Een week geleden bereikte ons het trieste bericht dat Marco Wiering, getalenteerd oud-dammer en voormalig lid van een voorganger van damclub 020, plotseling overleden was. Broer Johan moest hem op de dag van de wedstrijd wegbrengen. Daarmee misten we niet alleen onze topspeler, ook voormalig NK-finalist Rob Geurtsen kon niet meedoen. Hij had de dag ervoor een chirurgische ingreep, die goed verlopen is, ondergaan. Gelukkig vonden we de toppers uit het 2e team, Hans van den Heuvel en Gerrit Tigchelaar, bereid in te springen. En hoe! Hans blunderde al vroeg door door tegen de hoger aangeslagen Richard Meijer een dam open te laten staan: 2-0. Nieuwkomer Radjinder Jharap, debuterend op het 1e bord, had er flink de sloffen in maar vergat dat geven over dam een tegendam kan veroorzaken: 4-0. Enre is altijd iemand die het op moet nemen tegen de topper van Rijnsburg, Cor van Dusseldorp. Deze keer was die lastige taak aan Kenny Kroon. Kenny hield lang stand maar overzag ook een lichte combinatieve wending: 6-0. 6-0 achter dus. |
|
