 |
Radjinder werd in het middenspel in de verdediging gedrukt maar gelukkig wist zijn tegenstander daar niet goed raad mee. De stand was inmiddels aardig opgeknapt, toen de zwartspeler de verdediging van zijn lange vleugel niet goed in de gaten hield. Radjinder vertrouwde echter de actie 28-32? niet en bood in de diagramstand remise aan. Helaas werd dat geaccepteerd. Na 43. .. 28-32 had hj kunnen winnen door 44. 20x29 32x43 45. 29-23!! 19x28 46. 30-24 (dreigt 34-30) 43-49 47. 49x20 48. 25x14 met winst. In de diagramstand speelt zwart nog het beste 4-9, maar na 39-33 28x39 34x43 is een doorbraak voor wit slechts een kwestie van tijd. Misschien is dat nog niet in alle varianten winnend, maar alle kansen zijn aan wit. 1-1. Kenny en Theo Tesselaar gingen er allebei vol in, en al in de opening stond er aan de ene kant van het bord een hekstelling en aan de andere een korte vleugelopsluiting. Omdat zijn tegenstander het laatste tempo had, moest Kenny de stand openbreken waarna hij licht nadeel had. Dankzij een zetje wist hij even later ten koste van een schijf door te breken naar 9. Op het eerste gezicht lijkt dat goed, maar er zaten toevallig(?) een paar trucjes in. In de partij liep het echter remise via meteen 33. .. 10-14 34. 9-3 8-13 35. 3-12 2-8 36. 12x3 20-25 37.3x20 15x24 enzovoorts. 4-2. Kort daarop werd het nog erger toen ook Jan Pieter in een simpel zetje liep. 4-6.
We komen er in nadat Marco een dam heeft gehaald met 48. 7-2. Omdat Ivo geen winst meer zag, kwamen de spelers remise overeen. Als je echter wéét dat het nog te winnen is, is het niet eens moeilijk te vinden: na 47. .. 18-23! dreigt 3-8 en daar is geen kruid tegen gewassen. Op 48. 11-7 volgt simpelweg 23-29. Marco ontsnapt. 5-7. Johan Capelle bereikte niets. 6-8. Peter was speculatief in de omsingeling gegaan. Het zag het beroerd uit, maar met een beetje medewerking keerden de kansen en uiteindelijk won hij. 8-8. Johan Wiering speelde een sterke partij, maar net toen het rond leek, maakte hij in een 7 om 7 een foutje waardoor zijn tegenstander nog net kon ontsnappen. 9-9. De wedstrijd blijft spannend. Als laatste was Frank nog bezig. Hij had met met 19. .. 24-30 al vroeg de rand opgezocht, maar wist gaandeweg toch een klassieke stand op het bord te krijgen. Er leek nog maar weinig aan de hand, maar nadat hij een afwikkeling naar een gelijkwaardige remise had gemist, belandde hij in een nadelig eindspel. Op de 67e zet miste hij zijn laatste kans op remise. 9-11. Volgende keer beter.
Kon wel eens lastig worden met Hans in Spanje, JP als invaller naar het eerste, en een zieke Ricardo. Bob speelde een degelijke partij en mistte zelfs op de 52e en 53e zet de winst. Eerstvolgende die klaar was, was Wiebo, die een tegenstander trof die duidelijk op een punt uit was. Nu wil het toeval dat deze 'hakker' Erik Maijenburg was, binnen Hiltex gelederen bekend omdat hij ooit lid was. Erik kon door een KVO en een sterk centrum van Wiebo de problemen niet meer de baas. En Wiebo kon zo zijn eerste overwinning bijschrijven. Next was Huub: hij haalde zijn eerste punt van dit seizoen, in een partij zonder opmerkingen van Kingsrow! Laura had een lastig klassiekje, maar hield haar hoofd koel en haalde een nette remise. Ondergetekende speelde een Partie Bonnard partij die de tegenstander veel tijd kostte, waardoor deze de weg kwijt raakte. Met als gevolg dat we weer op voorsprong kwamen. Prestatie van de dag kwam van Siegfried. HIj wist tegen de sterkste tegenstander steeds de juiste zetten te vinden. En haalde daarmee een prima remise, wat hem ook nog een blauwe notering opleverde! Hiervoor hadden we nog wel een nederlaag moeten incasseren. Op het vierde bord moest Rajiv zijn meerdere erkennen in tegenstander Arie de Bruijn. Rajiv had wat last van een scheve schijvenverdeling, wat hem uiteindelijk fataal werd. Kort daarna stelde Gerrit de overwinning veilig. Hij is met 8 uit 4 aan een heel goed seizoen bezig! P A U L
Ricardo had het lastig tegen topscorer Jan Kok. In een klassieke stand vergaloppeerde hij zich en kwam 2 schijven achter. Hierna kon hij snel opgeven. Kort daarna trok ondergetekende de stand gelijk door in een klassieke partij Frans Teijn te verslaan. Wiebo speelde een spannende partij tegen Edwin de Jager. In een hekstelling moest Wiebo een combinatie nemen die een schijf kostte, een schijf die Edwin één zet later al weer moest terug geven, met remise als gevolg. Rajiv had, tegen Nico Leemberg, ook een klassieke partij. Een offer van Nico bracht Rajiv in problemen, maar deze wist dit te pareren. Na een blunder van Nico (hij liet een 1 om 2 toe) was het meteen afgelopen en zette Rajiv ons op een voorsprong. Jan Pieter vergrootte die voorsprong door in het eindspel Frans van Eenennaam te verslaan. Een grote overwinning leek in het verschiet aangezien wij op de overige borden ook goed stonden. Laura, speelde een goede klassieke partij tegen Pertap Malahe. Laura wist Pertap keurig op remise te houden. Hans, die Gerard de Groot aan het wegspelen was, vergooide in één keer zijn kansen door in een 1 om 3 te lopen. Hans ging het eindspel in met een schijf achterstand en de stand was nog lang binnen de remisegrenzen. Helaas zag Hans het allemaal niet meer en verloor op de klok. Toen was het aan Gerrit om de winst veilig te stellen. Tegen Bas Baksoellah kwam Gerrit steeds beter te staan. Bas ruilde consequent naar achteren en Gerrit kwam steeds beter te staan. In een stand waarin Bas naar remise kon afwikkelen vertouwde hij dit (onterecht) niet - en verloor snel daarna. Al met al een mooie 6-10 overwinning, wat ons een beetje lucht geeft.
Van tevoren verwachtte ik al een spannende pot. De teams van CEMA De Vaste Zet en 020 zijn in rating gemiddelde ongeveer gelijk aan elkaar. Topscorer Roep gaf weer het goede voorbeeld. Alweer zijn 3e winst. Hij staat op 100 % bovenaan de topscorerslijst. In een Kellervariant raakte zijn tegenstander de draad kwijt, leverde een schijf in maar had nog wel compensatie. Dat bleek tegen de ontketende Roep geen soelaas te bieden. Johan Capelle schoof een tactisch steekspel uit met als resultaat remise. Bij analyse doken er meerdere wilde varianten op. Johan Wiering trof de minst gewilde tegenstander: Adiatu Adesoji Ibrahim. Johan drukt wel maar Ibrahim brak niet. Helaas ook niet toen Johan een listige combinatie over dam in de stand gevlochten had, check Toernooibase! Kenny Kroon neutraliseerde meesteres Minkina koelbloedig. De aanval heeft een optische voordeel, meer niet. Frank, door de kapitein pardoes van wit voorzien, speelde zijn geliefde klassiek. Schalley knarste en vloekte intern. In een eerder treffen had hij het zwaar gehad in klassiek. Frank vergat alleen het offer van Dussaut toe te passen en ging in noodlottig tempodwang onderuit. Rob remiseerde geruisloos in klassiek. Ikzelf kwam ook niet verder dan remise. Een beetje aandringen was niet voldoende. Dat Marco ook remise speelde mag een wonder heten. Computeranalytisch is de stand wellicht nooit uit evenwicht geweest, op het bord balanceerde hij, met toch een prima opening, na het middenspel aan een zijden draadje. John stelde een korte vleugelopsluiting langdurig uit en bleef daarna zelf met een achtergebleven schijf op 36 zitten. In (ook al) een klassiek standje ging hij daarna langzaam maar zeker onderuit. De tegenstander van Radjinder had duidelijk maar 1 doel voor ogen... de hele partij... een punt halen... Dat lukte. We staan weer met beide benen op de grond. Na de verrassende winst in Rijnsburg en de verwachtte winst tegen Wageningen 2, kantelde de uitslag nu net de verkeerde kant op. Maar goed, bijna alle teams hebben punten laten liggen. We doen nog goed mee.
Aan bord 1 speelde Marco de Koning niet heel actief. Gelukkig pakte zijn tegenstander het rustig aan en meer dan een beetje voordeel leverde dat niet op: 1-1. Roep Bhawanibhiek verdient niet de prijs voor de beste partij, maar zonder twijfel wél voor de strijdlustigste speler. Zoals Kromhout in Toernooibase aangaf, had hij op het eind net zo makkelijk kunnen verliezen. Citaat Rob: "Ik zag dat het plotseling uit was en dacht dat Roep had verloren, want ik dacht dat hij positioneel te ver was gegaan. Met een miraculeuze ontknoping, en wat medewerking, redde hij zich nog en won zelfs." Om het allemaal van tevoren te berekenen is voor een mens nauwelijks te doen, maar eigenlijk hoefde dat ook helemaal niet. "Op de 37e zet had wit immers alleen maar moeten zien dat de slagkeuze 28x37 kansloos is en op hoop van zegen 38x27 te slaan. Nadat Roep dan één van de combinaties had genomen, zou het niet meer zo moeilijk geweest zijn om de passende tegenactie te vinden." Over zijn eigen partij, die van Rob dus, was hij best tevreden. "Mijn tegenstander was duidelijk tevreden met een punt. Het was lange tijd klassiek en er waren wel wat onderhuidse spanningen, maar meer ook niet. Zo rond de 30e zet had ik een klein beetje voordeel. Mijn tegenstander maakte zich zorgen over zijn tempovoorsprong en daarom besloot hij het klassiek te verbreken, ten koste van een licht nadelige stand. Analyse met de computer leert dat hij lange tijd geen enkele duidelijk slechte zet deed, maar ik wist de druk steeds verder op te voeren. Met een paar krachtzetten (49.33-29! en vooral 50.29-23!!) die hij niet tijdig aan had zien komen bracht ik hem uiteindelijk in zoveel problemen dat hij het niet meer wist te redden. Hij zag te laat aankomen dat 50. .. 24-29 verhinderd was door 28-22! Ik verwachtte dan ook het offer 50. .. 26-31, maar omdat hij dacht dat na 51. 37x26 24-29 nog steeds verhinderd zou zijn, speelde hij dat niet. Hij had even gemist dat 52. 28-22?? dan faalt op 17x37. Dat kan gebeuren als iemand maar lang genoeg onder druk staat en dan ook nog eens verrast wordt doordat er enkele kleine combinaties een rol spelen. Tijdens de partij Lees meer: 020-I ontroest met zege tegen verrassend degelijk opkomend Wageningen 2
Frank had een mooie stelling tegen Harold Jagram, totdat hij in een zetje liep en meteen kon opgeven. Hij werd gevolgd door Wiebo die tegen Hugo Simons in een combinatie liep. Zo begonnen we met een 4-0 achterstand. De stand werd iets dragelijker door Ricardo die het Bonne Douma moeilijk wist te maken. Ricardo wist het centrum van Bonne te omklemmen. Bonne nam een verkeerde ruil, waarna Ricardo eerder op dam was, en het vakkundig afmaakte. Zo'n beetje gelijk met Wiebo liep ook JP in een combinatie tegen Krijn Toet. Gelukkig bleek deze combinatie niet winnend en kwam JP met de schrik vrij. Daarna was ikzelf degene die de stand weer gelijk trok door Jaap van Hal te verslaan. Omklemming van het centrum van Jaap betekende schijfwinst en snel daarna partij winst. Laura kreeg het moeilijk tegen Jack Mondt, Met kunst en vliegwerk wist Laura een punt uit het vuur te slepen. Huub Kroes dacht Frans van de Velde een slechte schijf te geven op het kerkhofveld. Huub kon echter niets tegen die schijf uitrichten en de stand van Frans werd steeds beter. Naar het einde toe wordt Huub overspeeld. Toen was het aan Gerrit om tegen Jetse Veenstra het punt alsnog voor ons uit het vuur te slepen. Een scheve schijvenverdeling gaf Gerrit de kans om op de korte vleugel door te breken. Jetse moest schijven weggeven om zelf ook door te breken, Dit bleek toch te veel en Gerrit kon de felicitaties in ontvangst nemen.
Wiebo speelde een rustige partij tegen Hans Tangelder, waarbij veel geruild werd, met een snelle remise als gevolg. Thijmen stond toen al lastig tegen Hans Kreder, Een kleine combinatie beslechte het lot van Thijmen. Huub Kroes raakte de weg kwijt in een hekstelling, en kwam een schijf achter. Toen hij later nog een schijf verloor, kon hij Andre van der Kwartel de hand schudden. Jan Pieter deed weer wat terug door in een mooie partij Maurits Meijer met een combinatie te verrassen. Maurits speelde nog een tijd door, maar JP handelde het bekwaam af. RIcardo Bona speelde weer zijn opening tegen Harry Dekker. Ricardo kreeg wat voordeel, maar dit was niet genoeg voor de winst. Ikzelf wist geen potten te breken tegen schaker Quirinius van Dorp. Moest op het eind nog op zoek naar remise, en wist deze te vinden. Frank stond lastig tegen Jack van der Plas. Frank wist nog door te breken naar dam, maar zijn stand was te slecht voor een punt. Ons nieuwe lid Herman Hebbink, speelde een goede partij tegen Rudi van Velzen. Aan het eind van de partij bleek het gebrek aan spelritme (bijna 40 jaar niet meer gespeeld), hem op te breken en moest hij de punten aan Rudi laten.
Helaas konden we niet in onze basisopstelling aanvangen. Een week geleden bereikte ons het trieste bericht dat Marco Wiering, getalenteerd oud-dammer en voormalig lid van een voorganger van damclub 020, plotseling overleden was. Broer Johan moest hem op de dag van de wedstrijd wegbrengen. Daarmee misten we niet alleen onze topspeler, ook voormalig NK-finalist Rob Geurtsen kon niet meedoen. Hij had de dag ervoor een chirurgische ingreep, die goed verlopen is, ondergaan. Gelukkig vonden we de toppers uit het 2e team, Hans van den Heuvel en Gerrit Tigchelaar, bereid in te springen. En hoe! Hans blunderde al vroeg door door tegen de hoger aangeslagen Richard Meijer een dam open te laten staan: 2-0. Nieuwkomer Radjinder Jharap, debuterend op het 1e bord, had er flink de sloffen in maar vergat dat geven over dam een tegendam kan veroorzaken: 4-0. Enre is altijd iemand die het op moet nemen tegen de topper van Rijnsburg, Cor van Dusseldorp. Deze keer was die lastige taak aan Kenny Kroon. Kenny hield lang stand maar overzag ook een lichte combinatieve wending: 6-0. 6-0 achter dus.
Zonder een handvol steunpilaren moest het tweede team afgelopen zaterdag aantreden tegen het eerste team van DC Zaanstreek. In Zaandam was men doodbang voor het Corona-virus en had men een protocol opgesteld dat je bij voorbaat het plezier in de hele happening ontneemt. 2 tafels aan elkaar geschoven met het bord in het midden was zo’n maatregel waarmee afstand tussen de spelers moest worden gecreëerd. Dat betekende geregeld ver over de tafel reiken en/of even uit je stoel komen om je zet te doen. Je kunt natuurlijk ook een zet doen en vervolgens het bord naar je tegenstander schuiven – die vervolgens het bord weer jouw kant op schuift wanneer hij (er deden zaterdag geen amazones mee aan de wedstrijd) een zet heeft gedaan. Persoonlijk beviel die variant mij en mijn tegenstander goed. Buurman, voorzitter en tevens eerste-bord speler Hans v/d Heuvel, was minder gecharmeerd van deze oplossing. Tsja, je moet wat in deze vreemde tijden. Wat we ook moesten was met een 2-0 achterstand beginnen: Captain Paul Lohuis had slechts 7 spelers tot zijn beschikking. Teruggekeerde verloren zoon, Johan Wiering, mocht natuurlijk aantreden in het eerste. Het laatste bord werd daarom leeg gelaten. Was op viel was dat we bij de overige 7 partijen allemaal tegenover een tegenstander met een hogere rating zaten. Hoog tijd om dus om een handvol blauwe uitslagen te laten aantekenen. In die opzet slaagden we helaas niet. Huub liep in de opening in een schlemielig zetje dat hem een schijf kostte. Het vervolg van zijn partij duurde best lang, maar was academisch: Tegenstander Paul v/d Lem speelde de partij rustig uit en gaf Huub geen aanknopingspunten voor de hoop op een punt. Naast Huub zat Ricardo, die het niet veel beter verging. Ricardo zocht de complicaties tegen Losseni Savané. Die kon hij krijgen. Met glinsterende oogjes zag Losseni dat er steeds meer slagwendingen in de stand kwamen. Precies het speltype waar hij het van moet hebben. Ricardo zocht zijn toevlucht in een grote afwikkeling die hem wel op dam bracht, maar die kostte hem wel drie schijven. Bovendien kreeg zijn tegenstander in de afruil ook een dam, die ook nog een beter geposteerd stond. Het was voor Savané een koud kunstje die stelling om te zetten in winst. Tussenstand: 6-0 Captain Paul Lohuis verging het al niet veel beter aan bord 7. Paul kwam niet lekker uit de opening, werd beperkt in zijn opbouw door combinatie wendingen die tegenstander Peter Groot in de stand wist te vlechten, en kwam geruisloos met een stelling te zitten die niet meer te redden was: tijd om een handje te geven, met een 8-0 tussenstand als gevolg. Ik liet als eerste een punt voor 020 aantekenen, alhoewel de stand daarmee op 9-1 kwam en we de illusie op een gelijkspel moesten laten varen. Tegen Ruud Holkamp was ik content met remise, alhoewel ik, objectief gezien, nog even had moeten doorspelen. In de eindstelling zijn de beste papieren voor wit, zij het dat het binnen de remisemarge ligt – net zoals de hele partij gelijk op ging. De volgende die klaar was, was Hans. In Paul Teer had hij een taaie tegenstander, maar ook hier werd de balans nooit verstoord. Aanvankelijk sloeg Paul het remisevoorstel van Hans nog af, maar een paar zetten later zag ook hij in dat een puntendeling onvermijdelijk was. Ondertussen waren alleen onze nieuwste versterkingen, Siegfried en Rajiv, nog bezig. Rond de 50e zet had Rajiv een gewonnen stelling in handen. Op zet 54 had hij zelfs met een lichte combinatie dam op de lange kunnen halen en daarmee de slot op de deur kunnen gooien. Zoals het nu liep liet hij zijn tegenstander helaas net ontglippen en moest hij berusten in remise. Als laatste was Siegfried nog bezig. Ook hij rook de winst, maar greep mis, waarna de kansen keerden. Ook tegenstander Ruud Groot had het vizier niet op scherp staan en na 90 (!) zetten werd eindelijk de vrede getekend en konden we terug naar de hoofdstad. Eindstand 12-4
Eindelijk mochten we weer. Na veel gedoe, een Rotterdamse tegenstander die vrijdagavond om vijf voor twaalf afzegt en vele personele wijzigingen, gingen we vol goede moed naar Heerhugowaard. Dat laatste vooral omdat Johan Wiering bij ons team is teruggekeerd! Na een onfortuinlijk uitstapje naar Rotterdam waarbij er alleen een online oefenwedstrijd tegen het team van Suriname werd gespeeld, trok dit team zich onverwacht terug uit de Ereklasse. Dat vonden wij natuurlijk prima want met Johan Wiering op het eerste bord speelden we plotseling weer mee om de knikkers. Dat hij de hooggespannen verwachtingen gelijk waarmaakte, daarover straks meer. Omdat ik zelf al vrij snel klaar was, had ik de tijd om de rest van de wedstrijden te bekijken. Ik speelde op bord 7 tegen Vic Voskuil die duidelijk een remise opdracht had; zo snel mogelijk de schijven in het doosje. Dat gebeurde ook, maar niet zoals hij gepland had. Vic liet bewust een combinatie openstaan waardoor wij beiden op dam zouden komen. Daarbij had hij echter geen rekening gehouden met mijn vervolgzet, zodat hij al snel op kon geven. Op toernooibase heb ik de combinatie en het winnende vervolg gezet. Dat gaf de burger moed, zou je zeggen. Een snelle 2 op het bord is goed voor het zelfvertrouwen. Helaas werkte dat niet zo voor ons… Rob Geurtsen speelde op bord 6 tegen Daan van Os. Ik verwachtte opnieuw een 2 te kunnen noteren, maar helaas kon Rob geen potten breken tegen Daan. Ondanks dat Rob weer bijna al zijn tijd in de partij stopte, kon hij geen winst vinden. Remise. Roep speelde op bord 5 tegen Theo Tesselaar. Roep behandelde de aanval van Theo niet goed en kwam in de verdrukking te staan. Misschien had hij nog remise kunnen maken, maar door zetverwisseling in zijn uitvoering van die poging, kreeg hij daar de kans niet meer voor en maakte Theo het goed af. En de tussenstand werd voor het eerst gelijk: 3-3. Kenny Kroon speelde op het tweede bord een prima partij tegen Vitalia Doumesh. Hij kwam in het middenspel behoorlijk onder druk te staan vanwege de constante dreiging van een doorbraak op zijn linkervleugel, maar door een paar fenomenale zetten, pareerde hij de aanval vakkundig. Remise. Tussenstand 4-4. Op bord 5 speelde Frank Pasman tegen Ivo de Jong. Zoals zo vaak gaf Frank zijn tegenstander veel ruimte op het bord, maar pas in het late middenspel kreeg Ivo beslissend voordeel door een onnauwkeurige opbouw van Frank. Hij speelde nog goed door, maar ging in een waarschijnlijk verloren stand door de vlag. Hopelijk kan een specialist nog een keer naar die stand kijken, Kees Pippel of Hein Meijer, om hier een definitief oordeel over te vellen. De realiteit was echter dat wij voor het eerst op achterstand stonden; 6-4 Op bord 1 speelde Johan Wiering tegen Guido Verhagen. Guido is altijd een zeer taaie tegenstander waar zelfs toppers niet makkelijk van winnen. Daar kan Kees Thijssen over mee praten, die als topscoorder van onze provincie zijn enige remise voor het viertal van Diemen tegen Guido moest toestaan. Gelukkig kon Johan hem met een leuke combinatie verrassen! Zie onze analyse op toernooibase, waar Johan door het vinden van een verborgen tempo combinatief kon toeslaan. En de stand is weer in evenwicht! 6-6. Op bord 4 speelde Peter van Heun tegen Mike Koopmanschap. Er leek lange tijd niets aan de hand, waardoor een belangrijk punt gescoord kon worden. Marco de Koning speelde namelijk op bord 8 een prima partij tegen Jan Groeneweg, met mogelijke winstkansen. Peter moest alleen op een gegeven moment een schijf offeren, omdat Mike in het klassieke middenspel een onverwachte forcing op het bord bracht. Zie toernooibase met mijn commentaar voor deze verrassende forcing. Ondanks de schijf achterstand vocht Peter nog keihard voor een punt. Hij kwam ver, maar het mocht helaas niet baten. En Marco had de pech dat Jan telkens de goede zetten deed, waardoor hij net niet kon winnen. Dubbel pech, want hierdoor verloren wij uiteindelijk onnodig met 9-7. Hopelijk kunnen we dat de volgende wedstrijd tegen DIOS ruimschoots goed maken.
Dat dit seizoen anders zou verlopen dan gebruikelijk lag in de lijn der verwachting. Toch was het verloop van afgelopen weekend compleet onvoorzien: De avond vóór de wedstrijd kreeg teamleider van het eerste, Peter van Heun, het bericht uit Rotterdam dat Constant Charlois op zaterdag niet wilde aantreden. Dat kun je rijkelijk laat noemen. TE laat, in de ogen van de captain, die vervolgens bij het KNDB bestuur de winst opeiste en 8x een 2-0 tegen n/o in toernooibase invoerde. Of de 16-0 overwinning stand houdt moet blijken. Dat de Rotterdammers geen vrienden hebben gemaakt bij 020 is echter wel duidelijk. WSDV 3, dat bij het tweede team op bezoek kwam, deed niet moeilijk over de corona omstandigheden. Natuurlijk hadden we ook meer ruimte tot de beschikking nu alleen het tweede team speelde. Bovendien had 020 in de persoon van Frank Groeneveld een coronacoördinator aangesteld, gezorgd voor prima ventilatie en uitgebreid voorzien in ontsmettingsspullen. Niets wat een geslaagde wedstrijd nog in de weg kon staan. O ja, toch wel: Teamleider Paul Lohuis zat ziek thuis en ook de gebroeders Drost waren niet van de partij. Vaste waarde Kenny is dit seizoen basisspeler bij het eerste team en dus ook niet inzetbaar. Daarmee heeft het tweede team aan kracht ingeboet. Gelukkig spelen we dit seizoen met 8-tallen en heeft de club een paar spelers uit Diemen in de gelederen mogen verwelkomen. Één van die spelers, Siegfried Pharboe, mocht direct aan het hoogste bord laten zien uit welk hout hij gesneden is. Dat blijkt prima hout te zijn! Siegfried moest het opnemen tegen de sterkste speler van WSDV en liet zich niet intimideren door de overrompelingstactiek van zijn tegenstander. In het middenspel nam Siegfried het initiatief over en kreeg de betere stelling in handen. Helaas was het niet genoeg voor de winst, maar de plusremise vormde een geslaagd debuut voor 020. Daarmee kwam de stand op 3-1, aangezien die andere debutant uit Diemen, Radjiv Balradj, het team al op voorsprong had gezet. Radjiv zat tegenover Marjory Feyt, de jongste van de drie meiden die de basis vormen van dit derde team van WSDV. De dames worden getraind door Heike Verheul en leren zo snel mogelijk het centrum te pakken. Zo ook de tegenstandster van Radjiv, alleen vergat ze even te tellen toen ze een voorpost plaatste. Radjiv kon vaker oplopen dan zij kon opvangen, met schijfwinst voor Radjiv als gevolg. Marjory kwam nog op dam, maar die dam mocht ze niet los zetten. Toen ze dat wel deed was de partij met een één om twee beslist. WSDV had met een tactische opstellingen één van hun sterkere spelers, Jaap Vink, aan het laatste bord gezet. Daar trof hij Bob Out, die niet onder de indruk was. De angel werd uit de stelling gehaald met een 3 om 3 en de vrede werd getekend. Tussenstand 4-2 De volgende die een punt scoorde was de enige dame aan 020 zijde: Laura. Aan bord 7 speelde ze een solide partij waarbij het evenwicht nergens werd verbroken. 5-3 Aan bord 5 speelde Huub tegen de sterkste van de zusjes Gabbert: Luise, een groot talent. Luise trok direct ten aanval, maar stelde Huub niet voor problemen die hij niet zou kunnen oplossen. Toen de storm geluwd was werd tot remise besloten, waarbij Huub zich later afvroeg of hij toch niet beter nog even had kunnen doorspelen. Desalniettemin 6-4 Aan bord 2 speelde voorzitter – en interim teamcaptain – Hans tegen een ander jong talent van WSDV. Met een identieke rating zou je de remise die eruit rolde natuurlijk kunnen verwachten, maar het betekende niet dat het een tam potje was. 7-5 Aan bord 3 speelde John tegen Bas van Berkelt. In de opening won John al een schijf waarna zijn tegenstander de complicaties zocht om toch wat compensatie te vinden. Dat leek aardig te lukken aangezien John besloot in te gaan op die complicaties. Hakwerk laat John liever aan een ander over. Daarom duurde het even voordat hij de vis op het droge kon hijsen. Maar toen hij 3 schijven in de schoot geworpen kreeg voor een doorbraak gaf hij exact hetzelfde aantal schijven terug waarna de partij over en uit was. Daarbij was de teamwinst een feit: 9-5 Als laatste probeerde Gerrit nog zijn omsingeling tegen zusje Marie Gabbert om te zetten in winst. De algehele opinie was dat Gerrit gewonnen stond. Helaas kon Gerrit die winst achter het bord niet vinden en moest hij berusten in remise. Eindstand: 10-6 Al met al een geslaagde ouverture. Over 2 weken mogen we naar Zaandam, dat ook goed uit de startblokken is geschote |
|
