 |
Zaterdag konden we weer eens een overwinning bijschrijven. Hier hadden we wel weer een onrechtmatige slag van onze tegenstander voor nodig. Dat maakt twee onrechtmatige slagen in de laatste twee wedstrijden... We begonnen slecht met een nederlaag van de teamcaptain. In een stand waarin ik echt voordeel dacht te krijgen verraste Peter van de Berg mij met een venijnige combinatie. De stand werd gelijk getrokken door Wiebo die Andre van der Kwartel versloeg. In voor Wiebo voordelige stand stand dacht Andre dat, na een ruil, achterlopen niet mocht vanwege een damcombinatie. Omdat door de ruil een schijf weg was, mocht dit wel. Een combinatie naar dam een paar zetten later gaf Wiebo de winst. Jan Pieter had het heel lastig tegen Jack van der plas. Zie Toernooibase voor een aantal varianten. Het eindspel bleek zelfs verloren te zijn voor JP. Hier kwamen we met remise dus goed weg. Ook Gerrit had het lastig, tegen Hans Kolfoort. In een voor Gerrit nadelige klassieke stand wist Hans de juiste voortzetting niet te vinden en wist Gerrit met remise weg te komen. Laura had een klassieke partij tegen Dick den Ouden. Dick kon voor een schijf doorlopen naar dam. Op het moment dat Dick een schijf probeerde terug te veroveren had Laura kunnen winnen, maar ze liet dit na. Nu liep de partij remise. Bert Bakhuis trof het niet, in Edwin van Hofwegen trof hij de sterkste Leidenaar. Bert pakte het centrum en Edwin ging naar de randen. Nadat er in het middenspel vele ruilen gedaan waren had Bert nog steeds het centrum. Met een offer en stille zet verraste Bert Edwin. Met twee schijven hield Bert er vier vast. Door veel te offeren kon Edwin nog doorbreken, maar de stand was hopeloos en Bert kon de felicitaties in ontvangst nemen. Huub kreeg tegen Rudi van Velzen, in zijn gewenste opening de offer-variant op het bord. Nadat Rudi de schijf teruggeofferd had bleef hij iets beter staan. Een dubbel offer had zelfs de winst kunnen opleveren als Rudi op het juiste veld dam gehaald had. Een tweede winst miste hij toen Huub een schijf offerde om door te breken. Beide spelers hadden gemist dat Rudi meerslag had moeten nemen. Nu kwam Huub met remise weg en wist hij het 9e (en daarmee winnende) punt binnen te halen.
In de uitwedstrijd tegen Zaandam zat het op sommige borden mee en op sommige borden tegen. Wiebo had een vlakke partij tegen Paul van der Lem die snel naar remise liep. Piet Smit verraste Ricardo die, nadat hij in een doorbraak combinatie liep, het eindspel niet op zijn sterkst tegenspeelde en in een geintje van Piet liep. Frank verloor van Dik Vermeulen, die daar wel een onrechtmatige slag voor nodig had. In plaats van een drieslag te nemen, sloeg Dik er 1 met daarna een vierslag. Dit voerde hij met zoveel bravoure uit dat Frank zich liet afbluffen. Nu verloor Frank, terwijl bij op de juist manier slaan de partij minimaal remise was geworden. Hans probeerde het wel tegen Paul Teer, maar deze verdedigde zich taai, en wist het remise te houden. Huub had een lastig klassiekje tegen Barbara Graas ondanks zijn olympische formatie. Huub moest naar het kerkhofveld en verloor snel die schijf. Meteen daarna speelde Barbara het verkeerde tempo, waardoor Huub alsnog kon doorbreken en een punt binnenhaalde. Net als vorig jaar speelde Gerrit tegen Ruud Groot. Ontsnapte Ruud vorig jaar nog, dit jaar maakt Gerrit het gedecideerd af.
Zaterdag reisde 020-I af naar Harderwijk. Johan Capelle was als eerste klaar. Hij wist geen moment grip te krijgen op zijn tegenstander, die ook niet aandrong. Remise was dan ook het logische resultaat. Nadat zijn tegenstander in een 8 om 8 de fout in was gegaan, splitste Kenny met een verre indringer op 12 de vijandelijke stand in twee onsamenhangende delen. Daarmee stond hij gewonnen, maar de afwerking liep niet foutloos en zodoende wist zijn tegenstander met een kleine combinatie de veilige remisehaven binnen te varen. 2-2. Johan Bastiaannet speelde een bekende opening die weliswaar als licht voordelig bekend staat, maar bij degelijk tegenspel niet veel voorstelt, en degelijk werd het. In het late middenspel kwam Johan zelfs nog minder te staan. Met 44. .. 23-28 dan wel 23-29 had zijn tegenstander het hem nog wat lastiger kunnen maken dan in de partij, al zou ook daarmee de remisegrens niet zijn overschreden. 3-3. Na wat schermutselingen in de opening kreeg Frank een klassiekje op het bord en dat is hem doorgaans wel toevertrouwd. Toch ging het nog bijna mis, maar zijn tegenstander zag gelukkig niet dat hij na 54. 30-25! gewonnen zou staan. Na het gespeelde 54. 30-24 liep het snel remise. 4-4. Johan Wiering kwam niet goed uit de opening. Ik zat er naast en keek er naar. Als iemand anders de zwarte stand had moeten verdedigen, had ik me zorgen gemaakt, maar in Johan had ik alle vertrouwen. Met actief verdedigen wist hij moeiteloos te voorkomen dat de vijandelijke aanval te sterk zou worden. 5-5. John liet zich vrijwillig in een korte vleugelopsluiting nemen. Voor een argeloze toeschouwer leek dat even spannend, maar John had goed gezien dat hij hem altijd weer zou kunnen verbreken. Bij geforceerde pogingen van zijn tegenstander om de opsluiting toch op het bord te houden zou John voordeel krijgen of zelfs meteen combinatief winnen. Zijn tegenstander wist alle klippen te omzeilen en liet los. Veel later werd het nog even spannend. Johns tegenstander had een schijf kunnen winnen, maar dat zagen beide spelers over het hoofd. Toevallig zou John ruim voldoende compensatie hebben gekregen voor de schijf en de weg naar remise lag erg voor de hand, dus er is geen winst gemist. 6-6. Marco speelde een partij waarin het nooit echt spannend werd. 7-7. Zoals de meesten van ons trof ook ik een taaie tegenstander. In een klassieke stand maakte ik het op de 36e zet ingewikkeld met een Ghestem-doorstoot. Niet dat ik daardoor voordeel kreeg, maar ik hoopte dat de complicaties mijn tegenstander boven het hoofd zouden groeien. Even later kwam het cruciale moment, zie diagram. Na 42. .. 8-12! zou wit niet beter hebben dan 22-17 en dan is de stand helemaal in evenwicht. Een niet onbelangrijk detail daarbij is dat 43. 34-30? faalt op 43. .. 23-28! 44. 22x33 18-22 45. 27x20 Z+. Zwart speelde 42. .. 14-20? en nam daarmee even een kleine combinatie mee. Bijna was ik er nog in gelopen, maar gelukkig zag ik het op tijd. Het gaat om 38-33? 26-31! 37x17 8-12 17x8 13x2 22x24 20x49 en door de losse schijf op 40 heeft wit geen tijd voor de damafname met 48-43. Niets mis met op zetjes spelen, zolang het maar niet ten koste gaat van de positie. In dit geval is 14-20 echter een ernstige aderlating, vandaar het vraagteken. Zwart staat zelfs meteen verloren! Partij: 43. 43-39 (met daarbij de bedoeling om na 23-28 naar 25 te slaan) 20-24 44. 38-33 15-20 45. 48-43 20-25 46. 40-35 en nu komt de aap uit de mouw: ruilen naar 30 verliest kansloos door 33-28. Ik verwachtte hier 8-12. Na het voor de hand liggende 22-17 maakt zwart dan nog remise met 23-29! en 24-29, maar in plaats van 22-17 speelt 33-28! en komt zwart nergens meer, net als in de partij: 46 .. 25-30 47. 34x25 8-12 48. 33-28 23-29 49. 43-38 18-23 50. 41-36 12-18 51. 39-34 29x40 52. 35x44 23-29 53. 44-40 en een paar overbodige zetten later waren de punten binnen. 7-9. Vlak daarna volgde Radjinder dat voorbeeld, al had het ook heel anders kunnen lopen. Zoals gebruikelijk legde hij een boeiende partij op de mat, maar daarbij stond hij lange tijd slecht. Hij keek tegen een massieve aanval aan en de omsingeling liep totaal niet. Niet dat hij aantoonbaar verloren stond, maar de kansen waren duidelijk aan zijn tegenstander. Met een beetje medewerking kwam Radjinder er toch weer uit en vervolgens kreeg hij zowaar grip op het inmiddels krachteloze vijandelijke centrum. Op de 45e zet had hij met het verrassende offer 14-19! gevolgd door 24-30 al een gunstig eindspel kunnen bereiken, al taxeer ik dat nog niet meteen op winst. Het liep echter anders en zo kwam even later de diagramstand op het bord.
F. Elgersma - Radjinder Jharap, stand na 50. .. 14-20 Wit moet iets doen aan de dreiging 20-24 en kwam op de proppen met het kansloze offer 51. 29-24 20x40 52. 38-32 18x29 53. 28-22 17x28 54. 32x45 en kort daarna was het uit. De computer geeft in de diagramstand nog een verrassende remisevariant: 51. 23-19 20-24 52. 19x30!! 35x31 53. 36x27 en hoewel zwart twee schijven meer heeft, zit er geen winst in. Dat Elgersma daar niet op kwam, kan ik me heel goed voorstellen. Zo taai als de wedstrijd lange tijd liep, met deze twee overwinningen op rij was de buit binnen. 7-11
K. Jong - Peter van Heun, stand na 33. 19x30 Peter was de enige die al vroeg in de wedstrijd duidelijk voordeel had bereikt. In een poging zich onder de druk uit te werken koos zijn tegenstander in de diagramstand een slecht plan : 34. 34-29? 23x34 35. 44-40. Winnend is nu 9-14 40x29 gevolgd door 17-22 (of 17-21x22, dat wint ook, ga maar na). Wit heeft dan nog maar één plan: schijf 27 aanvallen. Omdat zwart echter gewoon een paar keer op kan vangen, leidt dat nergens toe en zal wit vroeg of laat een schijf moeten inleveren. Peter kreeg nog tot twee keer toe een herkansing (40. .. 17-22! wint, evenals 44. .. 25-30!), maar nadat hij ook deze gelegenheden had laten lopen was het eind van het liedje dat hij als laatste bezig was om, zoals hij zelf aangaf, tevergeefs het 13e punt te zoeken. Remise dus, en 12-8.
10 december kregen we Heerenveen op bezoek. Marco kwam met een iets betere stand uit de opening, maar veel stelde het nog niet voor. Dat veranderde plotseling door de zwakke 20e zet van zijn tegenstander. Marco nam hem in een veelbelovende langevleugelopsluiting waar hij niet meer goed wist uit te komen. Ik heb ook geen ontsnapping meer gevonden. 4-0. Johan Wiering had te maken met een tegenstander die de spanningen probeerde te ontwijken. 33 zetten lang lukte dat prima, maar op de 34e zet liet hij zich geheel onnodig opsluiten en dat was meteen fataal. Een paar zetten later had Johan een schijf gewonnen en niet lang daarna de partij. 6-0
R. Geurtsen - J. Modderman, stand na 26. .. 9-14 Ook de vierde partij draaide om een opsluiting. In de opening bouwde mijn tegenstander niet nauwkeurig genoeg op waardoor ik een gunstige hekstelling in kon nemen. Bij de afwerking deed ik het niet goed, waardoor hij nog had kunnen ontsnappen, maar gelukkig zag hij dat ook niet. We komen er in op de 26e zet. Ik kan schijfwinst forceren, maar zag het niet. Winnend is 27. 37-32 8-12 28. 32-28 2-7 29. 27-21 16x27 30. 26-21 17x37 31. 28x8 3x12 32. 42x13 9x18 Het staat nog gelijk en verder had ik niet gekeken. Helaas, want na 33. 40-35! wint wit altijd een schijf, bijvoorbeeld 24-29 34. 34x23 18x29 35. 33x24 20x29 36. 44-40 en op de volgende zet 39-33 dan wel -34. De partij ging verder met 27. 49-43 9-14 28. 40-35 4-10 en nu dacht ik alsnog de winst te forceren met 29. 37-32 8-12 30. 32-28? 2-7? 31. 27-21 16x27 32. 26-21 17x37 33. 28x8 3x12 34. 42x13 Sterker nog, ik dacht het niet alleen, mijn tegenstander werkte mee en zodoende kwam dit ook inderdaad op het bord. Bij analyse vroegen we ons echter af hoe het verder had gemoeten als zwart 30. .. 3-8! zou hebben gespeeld. We vonden geen goede oplossing voor wit en ik vroeg me zelfs af of ik niet verloren had gestaan. Met hulp van de computer blijkt schijfverlies voor wit maar net te vermijden! Wit's 30e zet was dus fout. In plaats daarvan had ik met 30. 34-30! 2-7 31. 30x19 14x23 32. 33-29 23x34 33. 39x30 nog steeds winnend voordeel gehad. Essentieel daarbij is dat zwart zich niet kan bevrijden door 22-28 34. 32x23 18x29 want na 35. 27-22 17x28 36. 26-21 16x27 37. 31x24 20x29 38. 30-25 gaat de voorpost op 29 verloren. Afijn, zonder geluk vaart niemand wel. 8-0. Ik begon te denken dat er vandaag een monsteroverwinning in zat. Frank was de eerste waar géén opsluiting aan de orde was. Zonder noemenswaardige verwikkelingen liep het remise. 9-1.
Siegfried debuteerde in het eerste team. Of zijn tegenstander er rekening mee had gehouden weet ik niet, maar met het venijnige 27. .. 18-23! stelde Siegfried hem voor een lastige keuze. Er dreigt natuurlijk 23-29 . Het voor de hand liggende 33-28? is wegens 13-19 al niet aantrekkelijk, maar het kan nog veel erger: 28. 33-28? 3-9! 29. 28x19 15-20 30. 25x3 12-17 31. 3x21 16x47 32. 19x8 2x13 en omdat schijf 24 meteen verloren gaat heeft wit geen schijn van kans meer. Aangewezen in de diagramstand is daarom 28. 42-38!, met als rechtvaardiging 23-29 29. 26-21! 16x27 30. 32x21 29x20 31. 25x14 15-20 32. 14x25 11-16. Voor wit is dit gedwongen, zwart kan ook gerust iets anders doen dan 23-29. Een schijf naar 14 brengen bijvoorbeeld, dan dreigt wél 23-29. De witspeler deed geen 33-28 en ook geen 42-28, maar kwam met het tijdelijke offer 28. 33-29 23x34 29. 49-44, wat na 4-9(?) 30. 42-38 9-14 31. 44-39 inderdaad tijdelijk bleek. Scherper was geweest 29. .. 13-18! Net als in de partij mag wit de schijf op 34 niet meteen aanvallen wegens een damzet naar 49, eerst moet het gat op 38 worden gesloten. Voor de hand ligt daarom 29. 42-38?, maar dat verliest uiteindelijk door 16-21! 30. 26x17 11x22, met de dreiging 22-28 en na het slaan 4-9. Daartegen helpt 44-40 niet want dan volgt nog steeds 22-28. Ook 44-39 helpt niet, dan wint 34-40 en 22-28. Op 38-33 wint 34-39 en 22-28. Op 24-29 komt 4-10 en het plan 3-9-14, en op 25-20 wint eveneens 4-10, onder andere omdat dan de zetten 44-40, 44-39 en 38-33 nog steeds verhinderd zijn. Blijft over 32. 32-27 22x31 33. 36x27 12-17! (zie analysediagram).
A. Plantinga - S. Parbhoe, analysediagram Zwart staat nog steeds een schijf voor, en dat zal voorlopig ook wel zo blijven: om ooit nog achter 34 te kunnen lopen, moet eerst schijf 48 naar links. En ondertussen heeft zwart alle tijd voor tegenacties. Eén variant ter illustratie: 34. 48-42 6-11 35. 42-37 17-22! 36. 27-21 11-16 37. 25-20 16x27 38. 20-14 4-9 39. 24-20 15x24 40. 14-10 9-14!! 41. 10x39 22-28 en hoewel beiden na dit driedubbeloffer weer evenveel materiaal hebben, staat zwart gewonnen. Hij dreigt ten koste van één schijf door te breken. Op dit moment heeft wit nog een vangstelling klaarstaan, maar als zwart eerst een paar zetten afwacht (te beginnen met 8-13 en 2-8), moet wit op een gegeven moment zijn stand verzwakken en dan wint de doorbraak met 28-32 en 27-31. Is het na 13-18! dan ook helemaal gewonnen? Nou nee, dat nog niet. Als de witspeler de problemen na 42-38 tijdig onderkent en alert reageert met 28. 43-38! duurt het weliswaar wat langer om de geofferde schijf terug te winnen, maar uiteindelijk gaat dat nog wel lukken, met remise als meest waarschijnlijke uitslag. In de partij was dat ook bijna het geval, maar helaas liep Siegfried in het allerlaatste trucje dat er nog in zat. 9-3. Radjinder dacht in een dun standje voordeel te hebben, maar dat was niet zo. Door een zetje met een verrassende slagkeuze maakte zijn tegenstander op slag remise. 10-4. John speelde een boeiende partij tegen de Heerenveen-speler met de hoogste rating. Op de 20e zet deed zijn tegenstander het verkeerd. Met een wederzijdse kerkhofaanval stond er een geladen stand op het bord, maar John had duidelijk voordeel. In de daaropvolgende fase heeft hij vermoedelijk de winst laten liggen en tien zetten later stond hij zelfs iets minder. Toen hij ook nog een forcing over het hoofd zag, kwam hij een schijf achter. 10-6. De monsteroverwinning raakt uit zicht. Johan Bastiaannet kreeg een klassieke partij voorgeschoteld en nadat zijn tegenstander al vroeg zomaar de kroonschijf opspeelde, had ik alle vertrouwen in een goede afloop. Johan had ook een tijdlang wat voordeel, maar nadat hij op zijn 36e zet een verrassende offervariant had gemist, was het snel verwaterd. Na 40. .. 12-18 zou de stand geheel in evenwicht zijn, maar met het zwakke 40. .. 4-10? bracht hij zichzelf onnodig in grote problemen. Gelukkig zag zijn tegenstander even later niet dat hij een ijzersterke Ghesthem-doorstoot kon plaatsen, die goed genoeg was voor een verrassende overwinning. Na deze gemiste kans volgden, zoals wel vaker in klassiek, offer en tegenoffer en normaal gesproken had het daarna remise moeten lopen. Gelukkig speelde Johans tegenstander in het resterende dunne standje alsnog nog een paar zwakke zetten, en zodoende kreeg Johan een winnend eindspel in handen. 12-6 Kenny was nog als laatste bezig. Niet omdat hij zelf zo lang nodig had, maar omdat de rest relatief vroeg klaar was. Hij had een enigszins geforceerde aanval ingezet, waar zijn tegenstander geen raad mee wist. De aanval werd dan ook steeds sterker. Kenny kreeg het echter niet rond en nadat hij een paar keer de winst gemist had, moest hij in remise berusten. 13-7. Winterstop.
Zaterdag moesten we aantreden tegen van Stigt Thans 3, dat met vier 1200 spelers afgereisd was, maar ook met twee invallers. Binnen 2 uur waren de eerste punten binnen. Onze invaller Thijmen overspeelde Van Stigt's invaller Ronald Wisse, die opgaf toen Thijmen een schijf dreigde te winnen. Herman Hebbink kon het niet bolwerken tegen Peter Lansbergen. In een partij waarin veel geruild werd, liep Herman in een zetje. Het stond weer gelijk. Jan Pieter zette ons weer op voorsprong door Kees Romijn te verslaan, die te lang op winst speelde en toen de deksel op zijn neus kreeg. Frank speelde speelde een klassieke partij tegen Matthijs Broek. Helaas miste Frank een goede voortzetting en moest in remise berusten. Laura speelde een heel degelijke partij tegen de sterke Guido van den Berg, ook één van de 1200+ spelers. Ze wist een gelijkwaardige remise te halen. Ikzelf liet Tiny Mous te ver naar voren komen en kwam onder druk te staan. Ik wist nog tot dam te komen, maar toen Tiny in een zeer goede tot gewonnen stand blunderde, en ik de remise in bereik had, was ik degene die 2 zetten later helaas blunderde. Ik kon gelijk opgeven. Gerrit had in Hans Lansbergen ook een van de 1200 spelers. Gerrit verdedigde zich knap en wist een verdiend punt te halen. Wiebo was als laatste bezig. Hij voerde langzaam maar zeker de druk op tegen Gerrit van Mastrigt. Na een paar mindere zetten van Gerrit kwam Wiebo in een zeer voordelig eindspel dat hij snel tot winst omzette.
 Johan won met een mooie forcing. In de diagramstand is het evenwicht nog niet verbroken. Met 21. 31-26! speelt Johan een positionele lokzet, ter uitnodiging om in de aanval te gaan. En zo geschiedde: 21. .. 21-27? 22.32x21 16x27 23. 30-25! Er dreigt 25-20 en 29-23 en er is niet beter dan een schijf offeren met 19-24. De zwartspeler dacht echter gewoon door te kunnen spelen: 23. .. 18-23? 24. 29x18 12x32 25. 36-31 27x36 26. 38x18 13x22 27. 25-20 14x25 28. 47-41 36x29 29. 34x1 Zo stond het al vroeg 2-0. Radjinder maakte er 3-1 van. Na de opening keek hij
Ronde 6 leverde eindelijk weer eens een overwinning op. Heel gemakkelijk ging het echter niet. Ik was als eerste uit. Ed Kok zag tegen mij verschillende spoken die er niet waren. Door een verkeerde opbouw kwam ik erg slecht te staan, maar de spoken van Ed leverden mij toch nog een punt op. Laura haalde de overwinning binnen door remise te spelen tegen Patrick van der Tol. Laura kreeg de aanval, maar de stand werd te dun om nog te kunnen winnen.
Het mocht afgelopen zaterdag niet lukken om een goed resultaat tegen Haarlemse damclub te halen. De wedstrijd was nog niet zo lang bezig toen Fabian Snijder het nodig vond om zijn glas thee over het bord te gooien. Met vereende krachten werd het bord omgewisseld, de schijven schoongemaakt. en kon de partij weer verder gaan. Ricardo werd langzaam naar achteren geduwd, en kon het niet meer repareren. Daarvoor had Siegfried Peter Schipper op remise gehouden, had ik nadat ik een ruil niet nam een kansloze stand tegen Marcel Kosters, en verloor Frank in tijdnood door een zetje van Ron Tielrooij. Frank stond naar 4 zetten al in de KVO, en kon deze gelukkig snel wegruilen. Als hij goed geslagen had, had het hem zelfs een goede stand opgeleverd. JP Blunderde tegen Roberto Vesciano, en kon schijven verlies - en partijverlies - niet meer ontlopen. Hans speelde een zeer goede partij tegen Mark Deurloo en wist knap een punt te halen.Wiebo had in Frans Elzenga een gedegen tegenstander, Frans verdedigde zich bekwaam en kon een punt bijschrijven. Gerrit speelde een nette partij tegen Roel Janssen. Gerrit gaf niets weg en haalde een punt binnen.
Geheel passend bij de tijd van het jaar kregen we zaterdag cadeautjes. John opende het bal. Met een 2 om 3 won hij al snel een schijf en toen hij even later ook nog een 3 om 3 naar dam kon nemen, gaf zijn tegenstander zich gewonnen. 2-0.
Johan Bastiaannet - René Schippers, stand na 30. .. 17-21? Johan speelde al vroeg zijn kroonschijf op en prompt deed zijn tegenstander dat ook. Desondanks werkten de spelers vervolgens toe naar een klassieke stand. Net toen het spannend begon te worden, kreeg Johan een cadeautje: 3 om 3 met doorbraak. Het zetje is simpel, maar het leek er op dat zijn tegenstander de dam voor gelijk spel af zou kunnen nemen. Met een grappig offer wist Johan dat te voorkomen: 31. 33-29! 24x31 32. 37x8 2-7 33. 25-20! en hoe zwart ook slaat, wit breekt door. 4-0. Kenny en ik waren vrijwel tegelijk klaar. Ik speelde tegen Jeffrey Steen, die de opening actief behandelde. Er was wel wat spanning doordat hij een achtergebleven schijf op zijn lange vleugel had, maar bij goed spel zou ik daar niet van kunnen profiteren. Toen hij echter een verkeerd plan koos om zijn vleugel te ontwikkelen, kon ik hem opsluiten. Daarna had hij het lastig. Het was nog wel houdbaar, maar nadat we allebei een paar keer de meest kansrijke voortzetting hadden overzien, kwam ik als overwinnaar uit de strijd. Kenny trof invaller Gerrit Talen, die juist erg passief speelde. Kenny bracht een flankaanval op het bord en had lange tijd duidelijk voordeel. Het is niet zo eenvoudig om bij het afwerken altijd de juiste zetten te vinden (49. .. 4-10! was beter), maar dat geldt ook voor de verdediger. Uiteindelijk sloeg de aanval door. 8-0. Dit gaat lekker zo! Vervolgens kwamen er een aantal gelijkwaardige remises. In een dun standje nam Marco een doorbraak. Tegen een onoplettende tegenstander had dat misschien winst op kunnen leveren, maar zijn opponent reageerde alert en brak eveneens snel door. Frank speelde een goede klassieke partij. Leoné probeerde hem in de problemen te brengen met een aanval op de korte vleugel, maar Frank gaf geen krimp.
De wedstrijd begon niet goed.
K. Kroon - R. Smit, stand na 24. 44-40? In een licht nadelige stand liep Kenny in een zetje. Zwart won een schijf, en even later de partij, door 24. .. 23-29 25. 33x24 27-32 26. 37x28 17-21 27. 26x17 11x44 28. 43-39 44x33
J. Stins – R. Knevel, stand na 15. .. 5-10. Helaas volgde John dit voorbeeld. In de leerzame diagramstand zag het daar nog helemaal niet naar uit. Zijn tegenstander heeft
Zaterdag moesten we de strijd aangaan tegen Des Lunteren 3. Door het gemis van 4 basisspelers zou het een zware strijd worden. Thijmen mocht aantreden tegen de sterkste speler van Lunteren, Arjan van Galen. Er werd door beide spelers erg snel gespeeld. Thijmen zetten een 2 om 3 naar dam open, die door Arjan aangenomen werd. Thijmen gaf gelijk op. Gerrit de Benis speelde een hekstelling partij tegen Bram Cysouw. Gerrit liet de stand vollopen, en moest toen een schijf offeren. Nadat Gerrit nog een schijf ging verliezen kon hij opgeven. In totaal een 6-10 nederlaag. |
|
