 |
De partij tussen Wiebo en Ruud de Kooter begon met een spannende opening, maar was na 25 zetten wel erg rustig geworden. Op de veertigste zet werd het eerste paaltje van de dag genoteerd. Aan bord vier nam Lucien het op tegen de Nederlands Kampioen sneldammen bij de junioren uit 2014: Ali Fthalla. De op papier sterkste speler van Samen Sterk nam een aanval in en Lucien zette daar een soort badkuipstand tegenover. De badkuip lekte niet: met een remisecombinatie zorgde Lucien voor een knap punt en een 4-2 tussenstand. Hanco zette tegen Martin de Jong een actie in tegen de lange vleugel van zwart. Die actie had geen effect, of het moest een afwikkeling zijn die Hanco nadeel opleverde. Na 56 zetten was het nadeel genoeg hersteld voor een punt: 3-5. Oud-KNDB voorzitter Jo Fijen (en volgens de website van Samen Sterk liefst meer dan 50 jaar lid van de bond) nam het op tegen een andere voorzitter, voorzitter Hans. Hans leek een avontuurlijke omsingelingsachtige opstelling met een achtergebleven schijf op 45 naar winst om te buigen met een geniepige vierklapper naar dam. Nog verrassender was de damvang die op het bord overbleef. Fijen - vermoedelijk de enige aanwezig in deze wedstrijd met een wikipediapagina - maakte het soepel af: 3-7. Er leek wellicht toch nog een mogelijkheid op een gelijkspel: Kenny Kroon gaf zijn sterke seizoen 2014/2015 vervolg met een mooie omsingeling en wellicht dat er ook bij Maarten of Jan Pieter meer te halen viel. Jan Pieter ging na een getruckte opening met een sterk centrum op naar het middenspel. Via veld 23 viel hij aan, tegenstander Van Tol - de nummer twee van Samen Sterk - verdedigde goed en een gelijkspel kwam steeds dichterbij. Zo dichtbij dat het er ook kwam. Thomas van der Klis - een van de vier jonge spelers in de ploeg - zette tegen Kenny een zwaar ogende Rozenburgaanval op. Op het moment dat de witte aanval vast dreigt te lopen, offert Van der Klis een schijf. Dat blijkt gek genoeg een goede zet: Kenny komt in temponood, wikkelt af naar een eindspel dat niet meer dan een gelijkspel brengt. Met de gelijke spelen van Kenny en Jan Pieter verdwenen ook twee belangrijke kansen op een zege. Dan naar het onderste bord waar Laura Martien Out trof. Het werd een klassieke partij die langzaamaan iets in Amsterdams voordeel kantelde. Laura nam in het late middenspel een doorbraak. Die doorbraak won niet. Daarmee was de nederlaag een feit: 7-11. De schrijver van dit stukje boekte de enige overwinning tegen de op papier zwakste speler: Remco Krijgsman. Dat had allemaal wel een stuk sneller gekund door op de 43e zet 48-42 te spelen met bijvoorbeeld: 43. 48-42 10-14 44. 33-28 22x33 45. 31x13 14-19 46. 13-8 19x39 47. 8-2 33x24 48. 2x48. In de partij volgde een matig afgewerkt eindspel voor een 9-11 eindstand.  Op 3 oktober volgt de burenruzie met VAD in de '2 Klaveren'. VAD boekte in de eerste ronde een wat voorzichtige 12-8 zege op het op papier veel zwakkere SSS Kampen, nieuwkomer in de eerste klasse B.
Het keurige tweede punt voor 020 noteerde Frank Pasman tegen Gerbrand Hessing, die het evenwicht nooit had weten te verbreken. De door Witte van Moort ingevlogen Hans Vermin had zijn handen vol aan Kees Thijssen. Vermin moest alle zeilen bijzetten om zijn achtergebleven schijf te compenseren, maar ook deze partij eindigde in remise. Peter Hoogteijling hield Gil Salomé zonder problemen op zijn plaats, met 4-4 als nieuwe tussenstand tot gevolg. Het daaropvolgende gelijkspel van Rob Geurtsen tegen de opportuun spelende Herman Hilberink viel tegen. Rob had een veelbelovende stand op het bord, maar wist de weg naar winst toch niet te vinden. Jean Marc Ndjofang maakte langzaam maar zeker een eind aan de ambities van Bert Aalberts. Aan bord 1 leverde onze vice-wereldkampioen een prestatie van formaat en liet NK-finalist Aalberts kansloos: 020 op een voorsprong van 7-5.  Johan Bastiaannet noteerde helaas maar één punt tegen Elena Altsjoel terwijl hij de volledige partij het voortouw had. 8-6 voorsprong voor 020. Ondertussen waren de posities op de borden van Peter van Heun, Johan Smits en Johan Capelle precair geworden en bleek de opgebouwde voorsprong onhoudbaar. Maar daarbij had Witte van Moort het nodige fortuin. Peter van Heun bezweek, door een foutief offer, op het laatste moment in een remisestand tegen Vadim Virny. Johan Smits vond net niet de remise in een iets nadelige stand en Johan Capelle koos een verkeerd plan in een zeer complexe partij. Hij mist nog ritme en slaat later dit seizoen nog toe! Einduitslag: 8-12.
De bezoekende partij uit Den Helder zat met slechts 3 mensen achter de borden toen we om 20.00 uur begonnen. Eriks opponent, A. de Jong, zou nog in de file staan. De file bleek lang en hardnekkig, want de Jong kwam niet meer opdagen en zo hadden we aan bord 1 alvast 2 bordpunten binnen. Lees meer: Eindelijk resultaat voor 020 II in de provinciale competitie
020 trad aan met Jean Marc Ndjofang en Peter Hoogteijling. Twee spelers die niet elke wedstrijd hebben gespeeld dit seizoen, maar die deze belangrijke wedstrijd zeker hard nodig waren.  Adrenaline in het 1 om 3 dammeneindspel Lees meer: Spanning en sensatie bij de play-off wedstrijd 020 I
Hein Meijer opende de score tegen Ruph Bhawanibhiek. Hein ging al snel aan de leiding en een blunder van Ruph bezorgde de partij een voortijdig eind. Op bord vier was Krijn ter Braake te sterk voor Martin Kruijswijk. Nadat Martin verzuimde zijn favoriete klassieke spel op het bord te brengen, gaf Krijn hem geen kans meer. Rob Geurtsen troefde Herman van Westerloo af in de opening. Het publiek dacht de winst al te zien, maar Rob investeerde al zijn bedenktijd in een nog overtuigender slotaccoord. Niet alleen 020, maar ook Rob boekte daarmee een 100%-score dit seizoen. Jan Pieter Drost moest het langst werken voor zijn zege. Toen het voordeel niet doorsloeg, had Rob van Westerloo de remise voor het oprapen, maar na een passieve voortzetting kwam er alsnog een winnend eindspel op het bord,
In de laatste ronde was een forse nederlaag tegen regerend landskampioen Hijken ingecalculeerd. Ondanks combinatieve nederlagen van Gerrit en Johan Capelle (aardig zetje: J.E. de Vries - J. Capelle) konden er nog 5 tegentreffers worden genoteerd. Johan Bastiaannet en Krijn ter Braake hielden hun tegenstanders in bedwang en dat gold ook voor Frank Pasman (1103) die niemand minder dan GMI Aleksej Domchev (1468) een verdiend gelijkspel afdwong. De beste prestatie werd geleverd door Peter van Heun, die pas aan het eind van het seizoen laat zien waartoe hij in staat is. In de voorlaatste ronde moest GMI Pim Meurs al op zijn tellen passen maar nu had Peter dan toch zijn eerste scalp te pakken in de Ereklasse. Aan zijn overwinning op NK finalist MI Wouter Sipma valt niets op af te dingen: W. Sipma - P. van Heun Er wacht 020 nog één beproeving om het verblijf in de Ereklasse te verlengen. En dat is een play-off wedstrijd tegen de nummer 2 van de Hoofdklasse TDV op zaterdag 7 maart. We spelen thuis in het GO Centrum. Amsterdammers, Brabanders, Friezen en Zeeuwen onder één dak We verwachten op 7 maart nogal wat bezoekers in het GO Centrum. Naast de aanhangers van 020 en Tilburg verwachten wij een groot aantal supporters uit Friesland en Zeeland. Dit heeft alles te maken met de play-off wedstrijd tussen Huizum (no. 9 Hoofdklasse) en PWG s-Gravenpolder (no. 3 Eerste Klasse) , met als inzet één plaats in de Hoofdklasse. De KNDB heeft ons gevraagd deze kraker in Amstelveen te willen faciliteren. Aangezien er aan het eind van de dag twee teams zijn die wat te vieren hebben zou het wel eens laat kunnen worden in de barruimte van het GO Centrum.
De mooiste combinatie was zaterdag niet te zien in deze wedstrijd, maar verderop in de zaal waar Johan Capelle te grazen werd genomen door Jan Ekke de Vries. Voor de meest spectaculaire uitslag van de middag moest je in Heerhugowaard zijn waar Maarten van Leenen liefst 600 ratingpunten verschil bedwong door oud-wereldkampioen Alexei Chizhov op remise te houden. Goed, terug naar het tweede team van 020. Bij Utrecht ontbrak voormalig Ereklasser Robert Sall en bij Amsterdam was Jan Pieter Drost nog op reis. Hij hoeft over twee weken in ieder geval niet in een degradatiewedstrijd voor de tweede klasse in actie te komen. De krachtmeting begon erg kalm met remises op de hoogste borden. Zowel Erik Brunsman en voormalig FMJD-baas Wouter van Beek als Hanco Elenbaas en damspelhistoricus Arne van Mourik deelden de punten. Lucien Leerdam speelde een lastige omsingeling tegen de gevaarlijke Peter Meijler (14 uit 10). Meijler maakte het overtuigend af, in tegenstelling tot Luciens Haagse tegenstander eerder in het seizoen die een vergelijkbare aanval niet afwerkte. De overwinning van Meijler leek een lange reeks beslissingen in gang te gaan zetten: Sjoerd Hoekstra stond een schijf voor tegen de op papier sterkere Wim Vlooswijk, Laura Ratniece speelde een matige klassieke stand tegen de Utrechtse topscoorder Cock van Wijk en Thijmen Stobbe maakte het de bijna 100-jarige Utrechtse nestor Lex den Doop heel lastig. Uiteindelijk zouden er slechts twee overwinningen op de scorekaart prijken. Maarten Kolsloot speelde remise tegen Toys Sheoratan. De partij was lang wat afwachtend van beide kanten, veel schijven verdwenen van het bord. Nadat wit een podkowa-achtige opstelling had ingenomen, bood Sheoratan remise aan. Zo werd ook besloten: 3-5 voor Utrecht. Sjoerd Hoekstra kon vervolgens zijn plusschijf niet in partijwinst omzetten: 4-6. Laura wist (op miraculeuze wijze?) haar klassieke stand om te buigen en Cock van Wijk tot remise te dwingen. Opnieuw remise tegen een sterke tegenstander voor Laura. Kenny Kroon kreeg tegen de zeer zwak presterende Gerard Morsink een uitgelezen kans om nog een overwinning te boeken en zo de topscoorderstitel van 020 te pakken. Er werd iets geofferd, nog iets terug geofferd en niet gewonnen: 6-8 Utrecht. Thijmen Stobbe kwam eigenlijk in de opening al een schijf voor doordat Den Doop in plaats van twee stukken slechts één stuk sloeg. Stobbe was coulant en liet de foutzet terugzetten. Later in de partij liep Den Doop in een 3 om 3 doorbrak die resulteerde in een verloren eindspel: 8-8. Het blijft trouwens prachtig om te zien hoe een verre negentiger voor de wedstrijd een gezellig praatje aanknoopt en urenlang vecht voor wat hij waard is. Hans van den Heuvel viel aan over het centrum met een volle korte vleugel. Die aanval leek sterk. Auke Zijlstra zocht kansen aan de lange vleugel van Hans en die leken er ook te komen. Niettemin remise en 9-9. Wiebo Drost leek tenslotte kansen te krijgen om de wedstrijdpunten in Amsterdam te houden, maar zijn afgebroken aanval werd door Utrechter Johan Strous zonder al te grote problemen naar remise geleid. De 10-10 eindstand bracht 020 naar een zesde plaats en OG Utrecht naar de zevende plaats. IJmuiden werd met een duidelijke 13-7 overwinning op Leiden kampioen door een beter bordsaldo. Na twee jaar in de eerste klasse zijn de IJmuidenaren weer terug op het op een na hoogste niveau. Samen Sterk en Haarlem mogen promotiewedstrijden spelen. VAD bleef na een zeer sterke competitiestart op de toch wat teleurstellende vijfde plaats steken.
Maandag 16 februari mocht het 2e provinciale team aantreden voor de wedstrijd in en tegen Diemen. Een wedstrijd dicht bij huis, maar het leverde weer geen punten op… Met Peter Hoogteijling als invaller voor Thijmen reisden we af naar Diemen waar bekende gezichten ons opwachtten. Vaste waarde bij 020’s eerste landelijke team, Ruph, speelt bij Diemen aan het eerste bord van het provinciale team waar hij het mocht opnemen tegen Peter, bij 020 een teammaatje, vanavond dus tegenstander. Aan het tweede bord speelde Erik tegen Herman van Westerloo, natuurlijk ook een bekend gezicht. Paul, aan bord 3, mocht aantreden tegen de ons niet bekende Milton Menso en ondergetekende mocht het aan bord 4 opnemen tegen Martin Kruijswijk – veteraan en oud-collega van Erik. Het was me al snel duidelijk dat mijn tegenstander de klassieke patronen opzocht, dus verbrak ik de klassieke opstelling zodra ik de kans zag – niet dat het me een betere stelling opleverde, maar je moet er wat voor over hebben als je van de gebaande paden wilt afwijken. Erik speelde daarentegen een principiële pot tegen Herman van Westerloo die het duel niet schuwde. Erik kwam beter te staan maar zag een combinatie naar dam voor Herman over het hoofd. Hij speelde nog even door maar moest zich toch gewonnen geven. Tussenstand: 0-2 Ik was de volgende die de bietenbrug op ging. Mijn tegenstander bleek veel geroutineerder in het eindspel en drukte me in tijdnood van het bord. Weinig op af te dingen: 0-4 Peter was aan bord 1 enthousiast tegen Ruph van start gegaan. Zijn ervaring dit seizoen met het 2e provinciale team van 020 had hem geleerd dat remise waarschijnlijk niet genoeg zou zijn, dus zocht hij de aanval. Die aanval was voornamelijk bluf, want tegenstander Ruph stond gewoon goed. Toch kwam Peter een schijf voor – maar dit was niet genoeg voor de winst en de vrede werd getekend: 1-5 Aan bord 3 zat Paul ook een zware pijp te roken. Hij wikkelde af naar een dameindspel met twee schijven minder dat feitelijk verloren was. Toen zijn tegenstander nonchalant werd en zijn dam los liet staan nam Paul een lichte combinatie waarna het alsnog remise was. Eindstand: 2-6 We waren lekker op tijd klaar, maar weer geen wedstrijdpunt wijzer. Nog één wedstrijd rest ons om van de laatste plaats af te komen. Dat moet dan gebeuren in de thuiswedstrijd tegen Den Helder, 17 maart a.s. Support is meer dan nodig, dus komt allen!
Paul Lohuis opende de score met een snelle zege op Bonne Douma. Bij het stopzetten van de klok had Paul maar liefst 45 minuten over. Dat had veel te maken met het vervolg op de 27e witte zet: een doorbraakcombinatie voor 3 stukken. Douma liet de dam snel en simpel afpakken, terwijl bij een andere voortzetting de extra zwarte schijven van Paul zwaar leken te wegen. Laura Ratniece speelde voor de tweede keer binnen een jaar tegen Harold Jagram. Jagram ligt Laura kennelijk niet zo, want ook deze keer - na de combinatieve nederlaag van vorig jaar - was het een moeizame bevalling. In een 6 om 6 (waar Laura nog 43 minuten over had) werd tot remise besloten. Kenny Kroon speelde tegen Jaap van Hal een boeiende halve hekstellingspartij en boekte zijn derde overwinning van het seizoen waardoor hij op een prima +2 score staat. Wel moet gezegd worden dan Van Hal het Kenny makkelijker maakt met het gekke 24. 44-40. De partij wordt afgerond met een fraai hoefijzer van Kenny en een kapotte stand van wit. Zo was het 5-1 voor 020 na goed 3,5 uur spelen. Met die snelle beslissingen begreep ik al wat beter waarom De Hofstad Dammers (na 3 opeenvolgende 5e plaatsen in de eerste klasse de afgelopen 3 seizoenen) het volgend seizoen in de tweede klasse mogen gaan proberen: ook daar zijn de partijen vaak rond vier uur al klaar. En ja, het is ook wel een beetje gek dat de Hagenaars zich met zulk snel spel lieten wegzetten in de openingsfase van de wedstrijd. De voorsprong werd nog groter door de zege van Hanco Elenbaas die na twee combinatieve nederlagen nu een klassieke overwinning boekte met een Ghestemdoorstoot tegen Frans Teijn. Teijn kon na 48 zetten een schijf inleveren. Hiermee lijkt de Hagenaar trouwens hard op weg om binnen vier seizoenen van een goede 1100+ rating naar de 900 te duikelen. Opmerkelijk. Hanco bracht 020 op 7-1 en een monsterscore leek in de lucht te hangen. Maarten Kolsloot speelde tegen Roel Langbroek. Een speler waarvan m'n vader later zei dat hij hem nog uit z'n eigen jeugd kende, zoals voor veel Hofstaddammers geldt. Nu zijn we mogelijk 40 jaar verder en lijkt m'n inmiddels witgrijze vader nog steeds jong vergeleken met de Hagenaars. De jeugd van de dambond verdwijnt, zullen we maar zeggen. Goed. Na 22 witte zetten leek wit een beetje slecht aangesloten te staan, met aanknopingspunten voor zwart. Maar wat te doen met zwart? Een opbouw aan de korte vleugel met 7-12, 1-7, 16-21, 3-8 met Podkowa opties geeft mogelijk druk aan de lange vleugel van de tegenstander. Het in de partij gekozen plan leidt na bijvoorbeeld 27. .. 3-8 28. 39-33 en open breken met 17-22 24-29 enzovoort, tot veel minder dan met de opbouw beoogd. Door in plaats daarvan klassiek door te gaan, komt Langbroek makkelijker te staan. De punten werden uiteindelijk wel iets te snel voor Langbroek gedeeld. Wiebo Drost bracht het eerste Amsterdamse wedstrijdpunt op het bord door een mooie en zeer overtuigende aanvalsoverwinning op de vrijuit spelende Hans Jacobsen: 10-2. Wiebo is met Kenny en Jan Pieter in de race om topscoorder van 020 te worden. Na een vrij kalme partij waarin zwart een enorm centrumblok opbouwde leek de Senegalees Cheikh Maurice Ndione nog wat makkelijker spel te krijgen tegen Erik Brunsman. Na ongeveer 4,5 uur spelen pakte Erik het 11e punt en de overwinning voor 020. Erik wacht al 5 partijen op een nieuwe zege in de eerste klasse. Daar werden nog maar 2 Amsterdamse punten aan toegevoegd. Huub Kroes speelde een agressieve Rozenburgopening die overging in een aanval. Jack Mondt kreeg kansen op de witte lange vleugel en brak door naar dam. Toen Huub op weg naar een tweede dam ging met een schijf achter, werd tot remise besloten. Lucien Leerdam begon wat later aan de partij dan de overige aanwezigen en kreeg na de opening een wat makkelijker stand met een randschijf voor Jetse Veenstra. Met passief spel van Lucien kreeg Veenstra de kans om een mooie aanval op te bouwen en een plusschijf te scoren. Lucien hield niettemin stand: 13-5 voor Amsterdam. Hans van den Heuvel beloonde zichzelf niet voor taai counterspel tegen Frans van de Velde. Van de Velde kwam in de aanval, Hans brak ook door en scoorde zelfs een plusschijf. (De Hagenaar had toen al wel 2 dammen.) Hans mocht even dromen van een lang eindspel, maar zette z'n dam los op het bord. Met een rondslag die scherp uit was, scoorde van de Velde het zevende Haagse punt. 020 kan na de zege met 11 punten uit 10 wedstrijden in theorie nog op een degradatiewedstrijd getrakteerd worden, maar dan moeten én alle (4!) lager geklasseerde ploegen winnen én moet SNA een monsterscore boeken tegen Samen Sterk (2e op de lijst) én moeten de Amsterdammers zelf met grote cijfers van Utrecht verliezen. Tja, niets lijk te gek in deze klasse, maar dat toch net wel. In een zaal naast de onze speelde Den Haag tegen Haarlem. Een spannende wedstrijd eindigde in 10-10 waardoor Haarlem niet meer te achterhalen valt voor het tweede. Want hoe gek het ook klinkt: theoretisch was voor aanvang van de 10e ronde zowel een degradatieduel als een promotieduel nog mogelijk. Met de zeges van Samen Sterk en IJmuiden, gekoppeld aan de Haarlemse remise, is dat scenario verleden tijd. Over 2 weken wacht Utrecht. Een taaie ploeg en tevens een goede kans op een fraai seizoensslot.
…dan laat je iemand van het tweede invallen die wel wil schrijven. Zo deed Jan Pieter verslag van het cruciale duel tegen CEMA – en ondergetekende, hierbij, van het iets minder belangrijke duel in Culemborg tegen de plaatselijke ereklasser Denk & Zet. ’s Avonds voor de wedstrijd, rond 21.00 uur, belt Krijn met de vraag of ik wil invallen de volgende dag omdat Johan Capelle heeft afgezegd. “Wie schuif je dan door naar het eerste?” was mijn tweede reactie. “Niemand, je moet voor het eerste invallen en dat mag niet ten koste gaan van de belangrijke wedstrijd die het tweede in Den Haag speelt tegen de Hofstaddammers”. Fair enough… Mijn eerste reactie was: “Ik heb al andere verplichtingen dit weekend, dus probeer ajb iemand anders te charteren”. Anderhalf uur later belt Hans met dezelfde vraag. Ik neem niet op want ik lig inmiddels te slapen aangezien ik al een paar dagen niet fit was en een goede nachtrust o.h.a. de beste remedie is, maar luister toch maar de voicemail af. Hans haalt volk & vaderland erbij dus ik zet snel mijn afspraken voor daags erna om en geef Hans te weten dat ik zal meespelen. Nou heb ik vaker als invaller voor het 1e gespeeld, dus ik weet dat ik als kanonnenvoer opgediend word, maar dat is altijd beter dan een bord leeg laten. Met volledige bezetting traden wij dan ook aan in Culemborg. De plaatselijke damvereniging Denk & Zet veroorloofde zich de toppers Sven Winkel en Jeroen v/d Akker niet op te stellen. Hun 3 Russischtalige kanonnen stonden echter wel in de opstelling en, aangezien onze topspelers Jean Marc Ndjofang en Peter Hoogteijling ook niet van de partij waren, waren de gastgevers duidelijk favoriet voor de overwinning. Ons doel was zoveel mogelijk bordpunten te scoren om de play-off plek veilig te stellen. Een heel wedstrijdpunt zou daarbij natuurlijk helemaal mooi zijn… In tegenstelling tot de wedstrijd twee weken eerder tegen VBI bleef het deze keer erg lang spannend. Ondanks het (voor 020 nadelige) ratingverschil op de meeste borden wisten veel 020 spelers een gelijkwaardige, of zelfs voordelige, positie op het bord te creëren. Na 4 uur spelen was er nog niet één beslissing gevallen. Kort daarna vielen de beslissingen echter als rijpe appeltjes. Als eerste capituleerde Frank Pasman, die zijn bekende spelletje speelde en met temponadeel dacht toch voor de winst te kunnen gaan, maar de deksel op zijn neus kreeg. Kort daarna koos ik in tijdnood de verkeerde plakker die nog een lange nazit met John v/d Borst had kunnen betekenen. Vier uur lang gaf ik geen krimp en zag ik een hoofdschuddende tegenstander tegenover me, maar 500 ratingpunten verschil moeten zich natuurlijk toch ergens in vertalen en dat was dus de slagvaardigheid in de tijdnoodfase. Voor mij een leuk debuut in de ereklasse, ‘but no cigar’; Beter deed Peter van Heun het aan bord 4, die vrijwel op hetzelfde moment remise overeenkwam met Pim Meurs, met recht dé topper bij de gastheren. Een ‘gewonnen’ punt! Zoals gemeld gaat het nu snel: Ook Johan Bastiaannet is inmiddels klaar, maar hij heeft zijn meerdere moeten erkennen in Aleksander Boulatov, Wit-Russisch kanon nr. 1 van de middag. Krijn komt kort hierna remise overeen met Dik de Voogd, ook een geduchte tegenstander met een rating boven de 1400, dus goed gedaan! De volgende die remise overeenkomt is Pieter. Nu was was Pieter de enige die vandaag qua rating misschien van zijn tegenstander had kunnen winnen, maar nu wat dat ratingverschil nou ook weer niet zo groot dat winst voor de hand liggend was. Toch weer een bordpuntje erbij! De volgende die klaar was, was Gerrit aan bord 10. Tegen ras D&Z-er Tjeerd Harmsma had Gerrit een prima stelling op het bord maar liet zich een blunder ontglippen. Dat werd natuurlijk afgestraft en het schijfverlies resulteerde in partijverlies. Beter verging het Rob aan bord 3 tegen Vladislav Valiuk, de jongste van de 3 Wit-Russische Culemborgers. De heren kwamen remise overeen. Tegelijkertijd gaf Ruph zijn partij op tegen Pieter Steijlen. Laatstgenoemde kwam behoorlijk in tijdnood, maar dit weerhield hem niet om de winst naar zich toe te trekken. Tussenstand: 14-4. Iedereen was klaar, op Johan Smits na. Die mocht nog even aan Wit-Russisch kanon #3, Vatoetin, bewijzen dat zijn stand van dam + 2 schijven tegen dam + 3 schijven remise was. Met alle andere spelers nu als toeschouwers rond het bord wist Johan zijn hoofd toch koel te houden en wikkelde gedecideerd af naar die remise. Dat zijn tegenstander daarbij een winstvariant over het hoofd zag was daarbij wel mooi meegenomen. Eindstand 15-5, een uitslag waar mee te leven is aangezien concurrent DES Lunteren ook verloor (6-14 bij Apeldoorn). Met 1 wedstrijdpunt en 3 bordpunten meer dan Lunteren is 020 nog niet zeker van de nacompetitieplek. Tegen de regerend kampioenen van Hijken mag 020 dus nog flink aan de bak om niet afhankelijk te zijn van Witte van Moort dat de tegenstander van Lunteren is in de laatste competitieronde.
Arbitrage Zaterdagmorgen wees mijn vriendin lachend naar een bericht in de Volkskrant over vals spelen bij schaker. 'Sinds computerprogramma's beter schaken dan het menselijk brein, zijn ze een bijna onmisbaar hulpmiddel geworden. Misbruik is verleidelijk, blijkt uit het aantal voorvallen waarbij schakers werden ontmaskerd.' Auteur Mark Misérus wijst vervolgens op de wegens vals spel verdachte Wesley Vermeulen. Nu zat ik zaterdag ook wat langer dan gebruikelijk op het toilet, maar dat kwam door de halfgare kip van een Leids kippenrestaurant. Waarvan akte. Enkele dammers in het Go Centrum waren wel merkbaar met hun telefoon in de weer. Hagenaar Bas Baksoellah liet zijn exemplaar luid overgaan en liep zo niet nog luider de zaal uit. De aanwezige arbiter gaf na afloop aan het incident gemist te hebben, hij stond op het bewuste moment met een andere speler te praten. Toen ik de arbiter na afloop op z'n gemiste waarneming aansprak voegde hij toe 'dat ik liep te zeiken' en dat de wedstrijd niet zijn verantwoordelijkheid was. Even later zag ik een andere speler berichten tikken op zijn telefoon die onder tafel werd gehouden. De arbiter controleerde op dat moment het notatiebiljet van die speler. Ik wachtte nieuwsgierig op wat ging komen. Dat bleek niets te zijn. Dat de scheidsrechter de telefoon niet zag is haast ongelooflijk. Het kan natuurlijk dat de speler z'n vrouw of vriendin vroeg om een pak frambozenyoghurt of dat hij voor een zieke vriend wilde zorgen, maar de schijn van vals spelen wek je wel met dit gedoe. Misschien is het ook wel een teken dat we in de eerste klasse ook prima zonder arbiter verder kunnen. Goed, dan nu de wedstrijd. Snelle beslissingen Den Haag verscheen zonder Jan Kok en Roy Bidesi en begon voortvarend. Bob Out leverde de punten snel in bij Hans Giphart. Op zet 16, met nog meer dan een uur op de klok, liep Bob in een niet uitgevoerde twee om drie naar dam. De pijn van die nederlaag werd snel verzacht door de zege van Kenny Kroon op Radjendrenath Kalloe. Met een twee om drie was het makkelijk spelen voor Kenny en de stand was snel op 2-2 gebracht. Hanco Elenbaas zette net als in de vorige ronde een interessante opening op waarin een combinatie - net als twee weken eerder - een grote rol speelde. Hanco begon aan een onvoltooide hekstelling. Op de 14e zet nam Hanco een enkele ruil waarna een elementaire 4 om 3 naar dam volgde. Bas Baksoellah moest nog zo'n twintig zetten doorspelen, maar rondde goed af. Erik Brunsman kreeg weinig voor elkaar tegen Piet Lodder en bood op enig moment remise aan. Zo kwam Den Haag met 5-3 voor. Lucien Leerdam trok de stand gelijk, al zag het er lang slecht voor hem uit. Jeugdtalent Berke Yiğittürk (geen gebrek aan moeilijk te spellen namen deze middag) had een prachtige aanval, maar liep in een combinatie. Tussenstand: 5-5. Wiebo Drost en Gerard de Groot - de sterkste speler aan Haagse zijde - speelden een opening die maar op één resultaat gericht leek: remise. Gerard kreeg wat makkelijker spel en Wiebo was even taai als altijd. Zo gebeurde na een uur of vier wat rond half een al duidelijk leek: de punten werden gedeeld. Maarten Kolsloot speelde een veelbelovende en snelle opening tegen invaller Ashok Mahabier (16. 33-29?). Na de opening verdween dat voordeel een beetje en met een wat gewaagd plan werd de stand gevaarlijk voor zwart. Door een lichte combinatie toe te laten kwam een remise-achtige stand op het bord die door Mahabier wat onhandig werd aangepakt: 1-1 en een 7-7 tussenstand. We kwamen op de rand van de afgrond te staan door een op het oog onnodige nederlaag van Sjoerd Hoekstra tegen Hein van Dee. Van Dee ging lang in de aanval, Sjoerd had die op enig moment moeten afbreken, met tempovoordeel. Dat gebeurde niet en Van Dee won voor de tweede keer dit seizoen. Hans van den Heuvel had wellicht kansen om de stand gelijk te trekken na een spannende partij met allerlei combinatieve dreigingen over en weer. Het werd remise en daarmee had Den Haag het tiende bordpunt en eerste wedstrijdpunt te pakken. Jan Pieter molk zijn eindspel met een extra schijf lekker uit. Tegenstander Frans van Eenennaam zag een overzichtelijke vang over het hoofd en verloor. Zo pakte het tweede toch nog een wedstrijdpunt. Het slotakkoord paste naadloos in het chaotische wedstrijdbeeld. In de eerste klasse B is nu de gekke situatie ontstaan dat de nummers 5 (Zaanstreek) tot en met 10 (Den Haag) allemaal nog een degradatiewedstrijd aan de broek kunnen krijgen met 2 wedstrijden te spelen. Ondanks dat alle 6 de betreffende ploegen een prima puntenaantal hebben na 9 ronden. De Hofstad Dammers en Gooi & Eemland 2 mogen het na deze ronde definitief een niveau lager gaan proberen. Zij deelden de punten. Over twee weken mag ons tweede team op bezoek bij De Hofstad Dammers de Haagse druiven nog wat zuurder maken. Met een zege lijkt lijfsbehoud zeker voor ons tweede. |
|
