 |
Afgelopen zaterdag leed 020-2 na twee overwinningen een verwachte nederlaag tegen Damclub Fryslân. Toen iedereen achter de borden zat, bleek dat wij op ieder bord rating nadeel hadden. Ikzelf had een ruilpartij tegen Hans Zondervan. Binnen twee uur waren de 40 zetten gespeeld, en was het bord zo goed als leeg, met remise als logisch gevolg Frank kon het niet bolwerken tegen Douwe Edelenbos. Toen Frank dacht te kunnen ruilen om uit de lange vleugelopsluiting te komen werd hij verrast door een of 1 om 2 of damcombinatie. Frank koos voor de dam, maar verloor kansloos. Bob moest er even inkomen, maar hij heeft nu de smaak te pakken. Jappie de Vries was nu zijn slachtoffer, die verrast werd door een onweerlegbare combinatie. Een knappe overwinning voor Bob, die hem zijn tweede blauwe notering oplevert. Hierna was de wedstrijd snel gedaan. Huub liep in een zetje tegen Sjoerd Huitema, Erik wist Wytze Sytsema nog op remise te houden, maar hierna kreeg Sjoerd, al in een slechte stand, een lichte combinatie om zijn oren tegen Oege Dijkstra. Hans tegen Taeke Kooistra en Wiebo tegen Gerlof Kolk, hadden het moeilijk maar wisten de remise uit het vuur te slepen.. Kenny had een onnauwkeurigheidje tegen Jan Algra en moest een schijf offeren. Met veel kunst en vliegwerk wist hij ons laatste punt binnen te slepen. De volgende wedstrijd is tegen Drachten, die nu toch gewoon op 5 januari gespeeld gaat worden.
Met een sterke opstelling gingen we de strijd aan met Purmerend, dat 4 december op bezoek kwam in Amstelveen. Mét Johan Smits als invaller omdat hij het altijd leuk vindt om tegen zijn ouwe cluppie te spelen – en omdat hij na de vorige wedstrijd (verloren in Den Ilp) nog iets had recht te zetten. Na anderhalf uur spelen hadden de 020 spelers de bedenktijd beter verdeeld dan de tegenstander, vanzelfsprekend op Rob na. Dat leek echter wel goed geïnvesteerde tijd, want hij had een prachtige stand waarbij het wachten was op een grote afwikkeling met schijfwinst, ofwel direct partijwinst. De teamcoach tekende in gedachten al een voorsprong op het bord, alhoewel dat punt in de praktijk nog wel even binnen geschopt moest worden door Rob. Op de overige borden was de situatie minder duidelijk, ja zelfs spannend. Aan die spanning wenste Thijmen niet al te lang mee te doen. Toen de 40 zetten waren bereikt stelde tegenstander Schilder remise voor, dat met een groots gebaar door Thijmen werd geaccepteerd. Prima, niets aan het handje… Vervolgens duurde het nog geruime tijd voordat de volgende uitslag op het bord kwam. Rob zat, zoals gewoonlijk, krap in de tijd en tegenstander Ramon Sakidin liet het zich graag bewijzen dat hij slechter stond. Hoe dan ook: een kwestie van tijd. Johan bereikte weinig tegen zijn oude leermeester Jan Bakels, die wel duidelijk moeite kreeg met de spanning. Lees meer: Traditiegetrouw spannende wedstrijd tegen Purmerend
Ondanks dat we maar met 9 spelers aan de aftrap verschenen is tegen EDC Enschede de overwinning eigenlijk nooit in gevaar geweest. De Enschedese Russen hadden een goed gevoel waar ze speelden, en zorgde ervoor dat er geen vuuurwerk op de borden kwam. Nadat N/O reglementair verkoren had, zorgde ik voor het eerste punt door Igor Chartoriyski op remise te houden, wat mij precies een blauwe uitslag opleverde, Hierna was het Thijmen die de stand gelijk trok door een lichte doorbraak combinatie tegen Luit Haan. Bob haalde zijn eerste resultaat door in een hekstelling partij Johan Wilbrink te verslaan. Johan speelde de hekstelling veel te lang door, en toen hij eindelijk een schijf offerde, was er geen houden meer voor hem aan. Dit leverde Bob buiten de twee punten ook een blauwe notering op. Frank speelde weer een goede partij, deze keer tegen de op papier sterkste tegenstander, Emmanuel Merins. Op de 44e zet ruilde Frank een schijf af waarna die overlopen werd. De zet 45-40 lijkt minimaal remise op te leveren, zoals Merins meerdere malen duidelijk maakte in de analyse na afloop. We staan nu 2 plaatsen boven de directe degradatieplek, iets wat we van te voren niet verwacht hadden. Er dreigt nu de nacompetitie... De volgende wedstrijd is tegen de titelkandidaat Damcombinatie Fryslan, misschien dat we dan weer een plaatsje op de ranglijst zakken.
...Meer konden we echt niet doen. Derhalve gingen we pokeren om toch een kans te maken tegen koploper Heijmans. Een zekere JC waadde, samen met een feitelijk aanwezige Sint Nicholaas, rond gedurende het eerste speeluur. Daar waar deze SN vorig jaar in Drenthe nog voor chaos en verwarring zorgde met strooigoed, en we daarom moesten kapseizen in de Drentse zandgronden, kon deze SN ons niet van ons à propos brengen. De virtuele JC gaf geen krimp maar incasseerde wel een nul. JW counterde met een strakke winst: 2-2. Geen vuiltje aan de lucht met negen man. Echter, helaas kon tussendoor JB geen vuist maken tegen Mari van Ballegooijen en wist RG geen voordeel te boeken tegen Hein Wilsens. En laten dat nou net de borden zijn waarop we op ratingvoordeel konden bogen. Feitelijk was daarmee het pleit beslecht, in de zin dat winst ver weg was. Dat waren de koppelingen, namelijk, waarop we voordeel hadden. De rest van ons keek vooral tegen een ratingnadeel aan. Marco de Koning was een lichtpunt in deze. Hij bedwong zeer bekwaam en adequaat Adrew Tjon A Ong. Gerrit Tigchelaar had de wedstrijd kunnen doen kantelen met een revancherende damcombinatie tegen Frank Teer. Check it out op Toernooibase wanneer beschikbaar! Johan Smits won, zoals wel vaker, vanuit het niets. Zelf moest ik hard werken tegen Olga Fedorovich voor een remise. Helaas bezweek Frank Pasman tegen Adri Vermeulen op de voor hem bekende manier, remise aanbieden en vervolgens verliezen in een remisestand. Topinvaller Roep Bhawanibhiek deed er vervolgens alles aan om voorzitter Pieter Wijn te bedwingen. Dat lukte met een remise met een schijf voor na dik vijf uur spelen. Maar voor een wedstrijdpunt was het niet genoeg. Geen nood, we hebben ons kranig geweerd. We kijken uit naar de volgende tegenstanders.
Vrijdag speelde het provinciale team hun wedstrijd in de 2e ronde, op de avond dat het Nederlands Elftal moest aantreden tegen Frankrijk. 020 hoefde niet naar Rotterdam, maar moest naar Noord-Amsterdam-Noord, oftewel Den Ilp. Ondergetekende had overdag dermate veel verplichtingen dat het voor mij onmogelijk was om 19.30 uur in Den Ilp te zijn en dan ook, traditiegetrouw, de rest van het team nog opgepikt te hebben. Gelukkig was Gerrit bereid deze taken over te nemen en de partijen waren een half uurtje bezig toen ik, als supporter, kwam binnen wandelen. Aan bord 1 zag ik Rob een aanval opzetten tegen Hans Vermeulen, die scherp reageerde: dat zou interessant worden. Aan bord 2 speelde Johan Smits, met wit, tegen Rob van Westerloo. De zwartspeler probeerde druk op Johans stelling te krijgen met aan beide zijden van het bord een halve hekstelling. Het centrum was dus voor Johan en hij was goed op weg om zwarts ongelijk te bewijzen. Bord 3 was voor Thijmen. Met ruim 250 meer ratingpunten op zak zou hij het niet al te moeilijk moeten hebben tegen jeugdspeler Tim Karman. Tim gaf echter geen krimp. Zoals wel vaker zijn jeugdspelers sterker dan hun rating doet vermoeden. Gerrit had zichzelf aan bord 4 geposteerd en trad aan tegen Bart van Geel en had een vreemde stelling op het bord. Met een topzware rechtervleugel, een dunne linkervleugel en een niet noemenswaardig centrum. De schijfverdeling van zijn tegenstander was vergelijkbaar, maar toch wel beter. Bart van Geel legde de zwakte van Gerrits korte vleugel bloot en dreigde met een offertje door te lopen naar dam. Gerrit ging rommelen in de trukendoos om die doorbraak te voorkomen. Speellocatie in Den Ilp is het dorpshuis en in de ruimte naast de damzaal stond de televisie aan omdat, zoals gezegd, het Nederlands Elftal op dat moment speelde tegen Frankrijk. Dit gaf mij de gelegenheid te pendelen tussen voetbal- en damwedstrijd, alhoewel alle dammers de oeoeoehhs en aaaahhhs van het publiek in de speelzaal ook wel meekregen. Toen de 1-0 viel kwam Thijmen toch maar even poolshoogte nemen bij de voetbalwedstrijd. Bart van Geel werd het ook te machtig en had ook zin om de interland te volgen. Zijn goede stand tegen Gerrit wist hij niet om te zetten in winst en hij besloot daarom maar remise aan te bieden – om zo toch nog de tweede helft van het voetbal te kunnen volgen. Gerrit hoefde hier niet over nadenken en de remise was een feit. Daarmee stond 020 met 3-1 achter. Johan was vlak daarvoor namelijk door de klok gejaagd terwijl hij druk op zoek was naar de winst. Provinciaal wordt nog met het oude speeltempo gespeeld en dat was Johan duidelijk niet meer gewend. Tegenstander Rob van Westerloo schudde, met 50 minuten bedenktijd op de klok, een doorbraakcombinatie uit de mouw die hij dermate snel uitvoerde dat Johans vlag was gevallen voordat laatstgenoemde een inschatting kon maken van de overgebleven stelling. Ietwat beteuterd gaf hij vervolgens zijn tegenstander de hand. Nu moest het dus bij 020 komen van Thijmen en Rob. Rob brak zijn aanvalsstelling af om gebruik te maken van de onorthodoxe opstelling van Hans Vermeulens rechtervleugel. Daar stond een hoopje schijven die geen formatie vormden en waar ook moeilijk een formatie van te maken was. Het was Rob wel toevertrouwd om dit te vertalen in schijfwinst. Hans speelde nog wel een tijdje door, maar moest uiteindelijk toch capituleren. Daarmee was ook wedstrijdwinst een feit, aangezien Thijmen kort daarvoor ook had gewonnen. In het kader van ‘if you can’t convince them, confuse them’ had hij zijn tegenstander voor keuzes gesteld en op die manier de kans geboden om het verkeerd te doen. Dat deed tegenstander Tim Karman ook, waarna hij kon kiezen tussen schijfverlies en een coup royale om z’n oren. Stijlvol koos hij voor het laatste en gaf vervolgens op. Al met al door het oog van de naald gekropen. Als Gerrits tegenstander niet zo afgeleid zou zijn geweest door het voetbal, dan hadden we zo maar tegen het eerste puntverlies opgelopen. Nu was dit niet het geval en staan we, na 2 ronden spelen, bovenaan, een punt los van de concurrentie. Naaste belager is Purmerend, dat ook de eerstvolgende tegenstander is.
Afgelopen zaterdag kregen we Nijverdal op bezoek, dat op papier is veel sterker is dan wij, maar door de afwezigheid van drie topspelers werd het direct een andere wedstrijd. Het begon heel goed toen Huub na 15 zetten een 1 om 3 mocht nemen tegen G. Knol. Huub zijn tegenstander speelde nog een hele tijd door, maar Huub kon als eerste de felicitaties in ontvangst nemen. John remiseerde tegen Erik Eikenaar. Wiebo was de volgende die 2 punten aan ons totaal toevoegde. Een onnauwkeurigheid in de opening van Ronald Sempel bleek genoeg om Ronald constant onder druk te houden. Na schijfwinst hield Wiebo ook nog een goede stand over en was het snel afgelopen. Ikzelf won van Harrie Hoonhorst die, nadat ik naar het kerkhof ruilde, kon kiezen uit een schijf verlies of combinatie naar dam. Hij koos voor het laatste en kon 3 zetten later opgeven.
Zaterdag 10 november ontvingen we SNA in het Go Centrum. Het betrof de 5e ronde van Hoofdklasse B. Op papier waren we favoriet. We waren mooi bijna compleet met het 'basisteam', alleen Kenny verving Marco die een toernooi in Curaçao speelt. Vervelend begin was dat Peter Hoogteijling al vroeg een schijf moest inleveren na een te enthousiaste partijopzet. Gelukkig opende Johan Bastiaannet als eerste de score vanwege een veel te groot krachtsverschil met Sierd van Randen. Kenny remiseerde keurig met Daan van Os. Peter Hoogteijling kon zijn schijf achterstand niet compenseren. Zo stond een 3-3 tussenstand op het bord. Ik vroeg me op dat moment een beetje af waar het voordeel vandaan zou moeten komen. Maar goed kon ik dat niet beoordelen. Ik had mijn handen vol aan mijn eigen partij. Johan Capelle bereikte geen voordeel tegen Maurice Koopmanschap. Evenmin Rob Geurtsen tegen Roy Coster. Frank Pasman daarentegen noteerde weer een solide gelijkspel. Ik behaalde wel voordeel tegen Ivo de Jong maar zag nergens winst. Hoe Johan Smits precies won van René Emmaneel is me onduidelijk maar het was de 'ommekeer' naar winst. Gerrit Tigchelaar had Jan Groeneweg bijna op de knieën en Johan Wiering had voordeel tegen Erik van Kampen. Helaas moesten beide echter in remise berusten. De volgende ronde wacht koploper Heijmans ons op in Rosmalen. Dat wordt een serieuze krachtmeting.
Zaterdag 10 november ontvingen we SNA in het Go Centrum. Het betrof de 5e ronde van Hoofdklasse B. Op papier waren we favoriet. We waren mooi bijna compleet met het 'basisteam', alleen Kenny verving Marco die een toernooi in Curaçao speelt. Vervelend begin was dat Peter Hoogteijling al vroeg een schijf moest inleveren na een te enthousiaste partijopzet. Gelukkig opende Johan Bastiaannet als eerste de score vanwege een veel te groot krachtsverschil met Sierd van Randen. Kenny remiseerde keurig met Daan van Os. Peter Hoogteijling kon zijn schijf achterstand niet compenseren. Zo stond een 3-3 tussenstand op het bord. Ik vroeg me op dat moment een beetje af waar het voordeel vandaan zou moeten komen. Maar goed kon ik dat niet beoordelen. Ik had mijn handen vol aan mijn eigen partij. Johan Capelle bereikte geen voordeel tegen Maurice Koopmanschap. Evenmin Rob Geurtsen tegen Roy Coster. Frank Pasman daarentegen noteerde weer een solide gelijkspel. Ik behaalde wel voordeel tegen Ivo de Jong maar zag nergens winst. Hoe Johan Smits precies won van René Emmaneel is me onduidelijk maar het was de 'ommekeer' naar winst. Gerrit Tigchelaar had Jan Groeneweg bijna op de knieën en Johan Wiering had voordeel tegen Erik van Kampen. Helaas moesten beide echter in remise berusten. De volgende ronde wacht koploper Heijmans ons op in Rosmalen. Dat wordt een serieuze krachtmeting.
We wisten al dat we de wedstrijd tegen Dios Achterhoek met 8 man zouden moeten spelen, toen ik zaterdagochtend gebeld werd door Thijmen dat hij ziek was. Nadat we opgelost hadden hoe Wiebo in de Achterhoek moest komen, konden we om 12 uur beginnen. Voordat de klokken van de lege borden gevallen was had Frank al verloren van Arnoud de Greef. Daarna verloor Erik van Alexander Presman. Erik miste een listig zetje. Hierna redde Paul de eer door in een klassiek partij Theo Stoverinck positioneel te kloppen. Wiebo tegen Erik ten Hagen en Kenny tegen Jan Dallinga wisten niet veel te bereiken en die partijen eindigde in remise. Huub kreeg in het middenspel voordeel tegen Ab van Ingen. Nadat Huub een dam nam, die gelijk afgenomen werd, kwam hij echter steeds slechter te staan. Een te snelle zet leverde direct verlies op. Als laatste was Hans, die speciaal uit Spanje terugkwam, bezig tegen Han Seinhorst. Na in het middenspel moeilijk gestaan te hebben, miste Hans op het eind nog een goede kans om het Han zeer lastig te maken. Maar ook dit werd remise.
In de 4e ronde Hoofdklasse B traden we aan tegen Samen Sterk in Hazerswoude, Hazerswoude-Dorp, welteverstaan. Evenals ons team had Samen Sterk twee wedstrijden gewonnen en één verloren. Desondanks traden we aan als favoriet, maar we zouden flink 'aan de bak' moeten om die favorietenrol ten gelde te maken. Tegenstander Samen Sterk mocht het dan als motto hebben, in de wedstrijd bewezen wij samen sterker te zijn... Rob Geurtsen, Johan Wiering, Johan Bastiaannet en Peter Hoogteijling zouden wellicht, eventueel, misschien, kansen moeten kunnen krijgen. Frank Pasman en Gerrit Tigchelaar zouden stand moeten houden.
De van te voren als kansloze geachte wedstrijd tegen Witte van Moort 2 werd door het ontbreken van een aantal van hun topspelers toch nog spannend. Bob speelde de eerste 40 zetten een goede partij tegen Jeffrey Steen. Toen nam Bob een voorpost op het verkeerde veld. 2 zetten later dreigde Bob een schijf achter te komen en werd verrast door een meerslag combinatie. Ikzelf speelde tegen de speler met de laagste rating: invaller Bert Drent - en had de mazzel dat Bert een schijfwinst miste. Hierna was het na een lichte combinatie snel over. Huub Kroes kreeg groot voordeel tegen Bert Nieboer. Huub moet vast ergens gewonnen hebben gestaan maar hij moest berusten in remise. Als laatste was Wiebo bezig tegen Eddie Hilberink. Wiebo probeerde van alles, hij kreeg ook een voordelig eindspel, maar het was helaas niet genoeg voor de winst. |
|
