 |
We hadden te kampen met een aantal uitvallers. Een speler uit het tweede lenen was geen optie want dat was nog niet zeker van lijfsbehoud. Beter dat wij een speler minder hadden dan ons tweede, ook al begonnen we daardoor tegen IJmuiden met 0-2.  F. Pasman - K. ter Braake, stand na 34. .. 3-9 Frank Pasman mocht het opnemen tegen een oude bekende. Hij speelde een degelijke partij, met één spannend moment. Krijn heeft zojuist het onvoorzichtige 3-9? gespeeld, waarop Frank sterk 35. 27-22! had kunnen doen. Dan dreigt natuurlijk 22-18, terwijl 12-17? faalt op 33-29 17x28 29x20! Gedwongen is dus 35. .. 9-14. Wit heeft nu meerdere mogelijkheden, zwart staat zwaar onder druk. Zo is bijvoorbeeld de volgende variant mogelijk, waarbij zwart steeds slechts één goede zet heeft: 36. 33-28! (nu dreigt 22-17) 11-16 37. 38-33 (dreigt opnieuw met 22-18) 16-21 38. 42-38 6-11 39. 22-18 21-27 40. 18x9 8-13 41. 9x18 12x23 42. 32x21 23x43 en zwart is nog net aan een nederlaag ontsnapt. Frank had wel naar 27-22 9-14, maar vertrouwde het niet en koos voor het veilige 33-29 en daarna werd het probleemloos remise. 1-3 Marco kwam in het late middenspel beroerd te staan. Zijn tegenstander verzuimde in eerste instantie de winst te pakken, maar in de herkansing een paar zetten later was het alsnog raak. 1-5 Peter kwam na de 30e zet snel in grote problemen en kwam positioneel verloren te staan. Zijn opponent deed het echter ook niet goed en zo kreeg Peter nog de kans om via een 3 om 3 af te wikkelen naar een remisestand. Dat deed hij echter niet, hij gaf zomaar op! Tsja, zo gaat het natuurlijk hard. 1-7 Met de beste partij van de dag deed Johan Wiering eindelijk iets terug. Hij was een fractie gemakkelijker uit de opening gekomen. In de daarop volgende opbouwfase kwam hij langzaam maar zeker in het voordeel en rond de 35e zet stond hij misschien al positioneel gewonnen. Hij maakte het overtuigend af en met deze overwinning werd hij topscorer in onze klasse. Gefeliciteerd! 3-7  J. Stins - I. de Jong, stand na 45. .. 18-23?? Het had nog beter kunnen worden, zie diagram. Kort hiervoor stond John nog praktisch verloren, maar na de blunder 18-23?? had hij kunnen winnen met 46. 50-44 23x32 47. 33-28 32x23 48. 21-17 11x22 49. 27x9. In plaats daarvan speelde hij 46. 28-22? 11-16 47. 50-45? (het verrassende 22-17 is nog remise) en stond hij verloren. 3-9 Ik wilde winnen en nam daarvoor veel risico. Met een onlogische zet In de tijdnoodfase verraste ik mijn tegenstander, die bijna al zijn resterende tijd gebruikte om te doorgronden wat ik van plan was. Hij liep niet in mijn valstrik, maar bij gebrek aan tijd, ging hij niet veel later ten onder. Daarbij hadden we allebei overzien dat hij op een gegeven moment een combinatie had kunnen nemen waarbij het aantal stukken weliswaar gelijk bleef, maar hij positioneel gewonnen zou staan. 5-9 Radjinder kwam prima uit de opening. Op de 20e zet verspeelde hij zijn voordeel, waarna de partij lange tijd in evenwicht was. In de tijdnoodfase kwam hij nog even onder druk, maar hij verdedigde zich bekwaam. 6-10  W. Winter - B. Bakhuis, stand na 35. .. 13-18 Bert kwam met een krachteloze linkervleugel uit de opening. Gaandeweg kwam hij steeds slechter te staan en in de diagramstand kan Willem Winter een doorbraak forceren met 36. 32-27 9-13 37. 28-23 11-17 (gedwongen, ga maar na) 38. 24-19 13x24 39. 33-28 24x22 40. 50-44 18x29 41. 27x7 met winst. Willem begon nog goed, maar na 36. 32-27 9-13 speelde hij 50-44? Bert bereikte daarop een eindspel dat analytisch remise was. Op een gegeven moment deed hij het nog fout, maar het was dan ook niet eenvoudig. Willem zag de winst ook niet. 7-11 Daarmee was de wedstrijd verloren. Kenny zorgde uiteindelijk voor een positieve slotnoot. Hij trok vroeg in de partij ten aanval. Dat stelde lange tijd niet veel voor, maar rond de 40e zet ging het ineens hard en kwam hij snel positioneel gewonnen te staan. De afwerking was niet foutloos, maar het resultaat was prima. 9-11.
Zowel 020 als SNA had niets meer te winnen of te verliezen, iedereen kon dus vrijuit spelen. Dat ondervond ik zelf tegen Roy Coster. Hij voelde mij in de opening stevig aan de tand en kwam dan ook goed te staan. Op de 20e zet gaf hij zijn voordeel echter weer weg. Desalniettemin bleef het spannend totdat hij op de 36e zet blunderde en verloor. Het duurde nog geen kwartier voordat het alweer gelijk stond. Invaller Frank Zwerver speelde 29 degelijke zetten, waarna hij helaas een eenvoudige doorbraakcombinatie overzag. 2-2
R. Jharap - V. Doumesh, stand na 14. 44-39? Radjinder ging in de opening langs de afgrond. Als Vitalia 14. .. 24-29! 15. 33x24 20x29 had gespeeld, was hij op z'n minst voorlopig een schijf achter gekomen wegens de dubbele dreiging 17-21 of 18-22. Na 16. 35-30 speelt zwart dan het beste eerst nog even 10-14! Het zou dan voor wit een hele toer worden om de verloren schijf weer terug te veroveren. In het late middenspel kwam Radjinder opnieuw slecht te staan, maar hij verdedigde zich goed. 3-3 Job speelde een sterke aanvalspartij. Na een kleine onnauwkeurigheid had zijn tegenstander nog kunnen ontsnappen, maar hij zag het niet. We staan weer voor: 5-3 Bij Marco was lange tijd weinig aan de hand. Door een fout van zijn tegenstander kreeg hij uit het niets zowaar een prima kans. Met een iets doortasterder aanpak had hij kunnen winnen, zoals het ging liep het snel remise. Datzelfde resultaat behaalde ook Kenny en daar mocht hij z'n handen mee dichtknijpen. Na een opbouwfout op de 22e zet kwam hij slecht te staan, even later leek zijn stand al hopeloos. Zijn tegenstander deed het lange tijd goed, totdat hij op de 42e zet niet de beste zet deed, zie diagram.
T. Tesselaar - K. Kroon, stand na 42. .. 7-11 Met kunst en vliegwerk heeft Kenny de dreiging 23-19 en 25x3 nog net weten te pareren, maar desondanks staat hij nog steeds verloren. Winnend is nu 43. 32-28. Als zwart dan verder gaat met 21-27 combineert wit naar winst via 28-22! 27x18 37-31! 26x37 23-19 14x23 25x3 11-17 3-14 en de dam raapt twee zwarte schijven op. En iets beters dan 21-27 is er eigenlijk ook niet: op 13-18 wint 24-19! (zonder angst voor 20-24, ga maar na), op 11- of 12-17 wint 37-32 met onpareerbare dreigint 23-19 en op 11-16 tenslotte wint 28-22. In de partij volgde 43. 38-33? 12-18 44. 23x12 21-27 45. 32x21 26x8 en ook dat lijkt op het eerste gezicht kansloos, maar omdat zwart nu met het verrassende 14-19! remise dreigt te maken, dwingt hij de verzwakking 34-30 af waarna er geen winst meer in zit. De derde remise op rij kwam op naam van John. In het middenspel kwam hij enigszins onder druk te staan, tot de partij in de fase rond de 40e zet helemaal omsloeg. John had zelfs tot twee keer toe een gewonnen stand, maar liet zijn tegenstander toch nog ontsnappen. 8-6 Peter was door een blunder een schijf achter gekomen. Hij probeerde het nog wel, maar er was geen redden meer aan. 8-8 Johan Capelle kwam met een prettige aanval uit de opening. Terwijl de stand langzaam maar zeker werd uitgedund, bouwde hij zijn voordeel uit. Helaas bleek het net niet voldoende voor de winst en zelfs met hulp van de computer heb ik nergens winst kunnen vinden. 9-9 Dat Johan Wiering als laatste klaar zou zijn, daar zag het lange tijd niet naar uit. Vanaf de 30e zet had hij zijn tegenstander overspeeld, maar bij het afmaken liet hij enkele steekjes vallen. De computer toont aan dat er op de 56e zet zowaar nog een miraculeuze ontsnapping in zit. Voor normale stervelingen was die echter niet te vinden. Johan won dan ook, en daarmee ons tiental. 11-9
Voor de tweede keer op rij geen enkele verliespartij bleek het recept voor een overtuigende overwinning. Daarbij wil ik nog wel aantekenen dat twee van onze spelers hadden kunnen verliezen, maar daar stonden meer dan genoeg overwinningen tegenover. De eerste punten waren al vroeg binnen. Ik ging direct in de opening in de aanval. Mijn tegenstander probeerde de voorpost er af te krijgen en als hij iets actiever had gespeeld, was dat ook gelukt. Hij speelde echter iets te afwachtend. Langzaam maar zeker kreeg ik meer grip op de stand. Een blunder op de 26e zet versnelde het einde, maar toen was de stand toch al niet meer te redden. 2-0 Frank was vandaag tevreden met een punt. Per ongeluk werd het toch nog even spannend. Frank kreeg voordeel, desalniettemin werd het remise. 3-1 In Mark Deurloo trof Johan Wiering de sterkste speler van de Haarlemmers. In de opening liet Mark vrijwillig zijn korte vleugel opsluiten, daarmee was het meteen duidelijk dat hij wilde winnen. De omstandigheden voor een KVO waren echter niet gunstig. Mark had de opsluiting moeten verbreken, met licht nadeel. Hij koos voor een ander plan, met als gevolg dat zijn stand al na 20 zetten kritiek was. Een paar zetten later gaf Johan hem onbedoeld nog een laatste kans om te ontsnappen, maar Mark dacht blijkbaar dat dat nog niet nodig was. Dat was een misrekening. Even later was de partij beslist. 5-1 John speelde een interessante partij tegen oud-clubgenoot Frans Groot. Eerst klassiek, waarbij John al snel een tempovoorsprong kreeg. Hij had het klassieke keurslijf kunnen (en moeten) verbreken, maar na een onnauwkeurigheid op de 22e zet kreeg hij daar geen kans meer toe. Even later liet hij noodgedwongen een afwikkeling toe waardoor hij een verre voorpost op 17 kreeg die moeilijk te verdedigen leek. Vermoedelijk dacht zijn tegenstander dat hij die wel zou kunnen winnen, maar door een kleine combinatie in de stand te houden kon John dat steeds voorkomen. Desondanks had Frans voordeel, maar hij bouwde het niet goed op. Uiteindelijk ruilde hij de voorpost maar gewoon af, maar daardoor kwam juist John beter te staan. Nadat beide spelers nog meerdere keren de beste zet verzuimden, leverde dat John uiteindelijk een overwinning op. Zeker geen foutloze partij, maar wel boeiend. 7-1 Job speelde een klassieke partij. Op de 43 zet speelde hij een lokzet:
D. Siegers - J. van Goudoever, stand na 43. .. 24-29?!? Er dreigt natuurlijk 16-21, en na 39-33?! is zwart van plan om naar 44 te combineren met 29-34 30x39 23-29 33x24 19x30 35x24 16-21 27x18 13x44. Wat beide spelers niet zagen, is dat wit dan als laatste lacht: 24-19! 14x23 32-28 23x43 48x50. In plaats daarvan deed de witspeler 39-34 waarna de partij normaal gesproken remise had moeten lopen. Een foutje in het eindspel leverde Job zowaar nog een overwinning op. 9-1 Kenny belandde in de opening in een hekstelling waarbij zijn tegenstander twee schijven op de lange lijn had. Lange tijd ging het gelijk op, maar op de 36 zet overschatte de witspeler zijn stand en kwam hij slecht te staan. Na een volgende fout, een paar zetten later, won Kenny zelfs een schijf:
M. Kosters - K. Kroon, stand na 38. 30-24? 38. .. 1-7! Wit kan niet naar 32 en niet naar 33, terwijl 34-29 verliest door de hielslag. Dat betekent dat wit alleen nog maar kan spelen met de schijven 35, 46 en 47, maar daarmee kan hij zijn problemen niet oplossen. Zwart hoef alleen maar af te wachten, zo lijkt het. Partijverloop: 39. 47-42 4-10? Dit is de verkeerde afwachtende zet. Winnend was 3-9. In de partij had wit kunnen ontsnappen met 37-32! Als zwart dan de 1 om 2 neemt, combineert wit naar dam: 22-28 32x23 18x20 27-22 17x28 38-33 28x30 35x4. Beide spelers zagen het niet en de partij ging verder met 40. 46-41 10-15 en in arren moede besloot wit nu maar een schijf te offeren met 41. 24-19 13x24 42. 38-33. Kenny staat nu gewonnen, maar hij liet het nog remise lopen. De gemakkelijkste winst is 15-20! 42-38 16-21! 27x16 18-23! en wit zal opnieuw een schijf moeten offeren, dit keer zonder noemenswaardige compensatie. 10-2 Radjinder koos voor een riskante opening en had al heel snel nadeel. Als zijn tegenstander het iets beter had gedaan, had dat zomaar verkeerd kunnen aflopen. Na ruim 20 zetten volgden enkele ruilen, waarna de stand weer overzichtelijk was. Niet veel later zette Radjinder een ongevaarlijk ogende aanval in op de vijandelijke vleugel. Toen zijn tegenstander lange tijd naliet om de vijandelijke indringer op 17 af te ruilen, kwam Radjinder steeds beter te staan. Op de 45e zet miste hij een positionele winst, waarna het snel remise liep. 11-3 Marco werd in een laat klassiek standje verrast door een dreigende doorbraakcombinatie. Toevallig kan hij daarna nog op het nippertje remise maken, maar dat was heel lastig te vinden. Hij koos ervoor om de combinatie niet toe te laten. Zijn tegenstander kreeg voordeel en even later brak hij door, ten koste van een schijf. Daarmee was het nog niet beslist, maar Marco stond onder druk. Na een foutje op de 46e zet stond hij verloren. Gelukkig deed zijn tegenstander het een paar zetten ook verkeerd en kwam Marco met de schrik vrij. 12-4 Johan Capelle kreeg lange tijd geen vat op zijn tegenstander. Pas in een laat klassiek standje stond Johan iets beter, maar veel stelde het nog niet voor. Gelukkig dacht zijn tegenstander dat hij slecht stond en besloot hij af te wikkelen naar een dammeneindspel met een schijf minder. Ook dat was nog lang niet gewonnen, maar het is lastig om geen fouten te maken in een dammeneindspel waarbij er nog veel schijven op het bord staan. En inderdaad, fouten kwamen er en Johan won. 14-4 Peter bereikte niet meer dan wat optisch voordeel. 15-5
Een goede prestatie van ons eerste team leverde een verdiende, maar wel wat geflatteerde overwinning op. De overwinning is eigenlijk nooit in gevaar geweest, maar de uitslag had gemakkelijk kleiner uit kunnen vallen want niet iedereen was goed op dreef. Dat begon bij Johan Capelle. Die bracht een Keller op het bord tegen Erik Maijenburg, maar die kende die opening goed en zodoende kwam Johan met nadeel uit de opening. Tot overmaat van ramp liep hij op de 24e zet in een niet al te diep, maar toch verrassend zetje.
J. Capelle - E. Maijenburg, stand na 24. 34-29? Winst is 24. .. 22-27! 25. 29x9 18-23! 26. 9x29 27-32 27. 38x27 21x45 Eigenlijk hadden we hierdoor al snel met 0-2 achter moeten staan, maar gelukkig zag zijn tegenstander het ook niet. Desalniettemin bleef Johan slecht staan en op de 29e zet deed hij het opnieuw fout. Erik kon een winnende forcing uitvoeren, maar weer was het geluk aan onze kant. Deze keer had Erik het wel gezien, maar hij dacht dat het resulterende eindspel misschien niet gewonnen was en omdat hij goed stond, besloot hij iets anders te doen.
J. Capelle - E. Maijenburg, stand na 29. 39-34? De forcing waar het om draait is 29. .. 18-23 30. 49-43 23x32 31. 38x20 21-27 32. 31x22 17x50. Ik kan me voorstellen dat Erik twijfelde of dit wel zou winnen. In de praktijk maakt wit inderdaad nog wel kans op remise, maar daarvoor moet zwart het nog ergens verkeerd doen. Een grappig vervolg is 33. 20-14 19-23! 34. 14x05 23-29 35. 34x23 12-18 36. 23x3 50-28 37. 5x32 11-17 38. 3x21 16x49 met winst. Maar ook 33. 20-14 10-15 34. 14x23 16-21 35. 26x17 11x22 zal vast wel voldoende zijn. En na 33. 20-15 10-14 34. 34-30 19-23 35. 30-25 11-17! heeft zwart een vangstelling klaar voor het geval wit snel doorbreekt, terwijl schijf 23 dreigt door te lopen. Wit kan nog wel spartelen, maar meer ook niet.
J. Capelle - E. Maijenburg, stand na 32. .. 21-27? Drie zetten later was het geluk aan onze zijde: nu was het Erik die in een zetje trapte. In de diagramstand wint wit door 33. 26-21 17x26 34. 33-28 22x44 35. 31x22 18x27 36. 43-39 44x33 37. 38x20 en zo kwamen we nogal fortuinlijk op 2-0. Met een, zeker voor zijn doen, overzichtelijke partij speelde Radjinder remise. 3-1 Daarna zat het alweer niet tegen. Bert speelde het middenspel iets te passief en kwam in het nadeel. Als zijn tegenstander 39. .. 15-20 had gespeeld, had het nog lastig kunnen worden. Hij deed iets anders waarmee hij zijn voordeel verspeelde en toen hij een paar zetten later ook nog eens blunderde, was het in één klap uit. Alweer een geflatteerde overwinning voor ons, maar ditmaal tenminste zonder eerst verloren te hebben gestaan. 5-1 Hierna volgden vijf remises. Waar we bij de eerste uitslagen mazzel hadden, zat het ons bij deze remises een paar keer niet mee. John en Job speelden beiden nog wel een degelijke partij waar niet zo veel aan de hand was. Daarentegen had Peter in het late middenspel duidelijk voordeel, maar het was gewoon te weinig om te winnen. Bij Kenny lag dat wel anders. Hij kwam tegen de veel sterkere Richard Mooser heel erg goed te staan in een dun klassiek standje, maar liet hem ontsnappen. Ik vermoed dat hij na 50. .. 7-12! gewonnen zou hebben gestaan. Een kleine tegenvaller misschien, maar nog steeds een blauwe uitslag. Zelf kwam ik met voordeel uit de opening, maar mijn tegenstander verdedigde zich taai. Ik denk dat ik het op de 31e zet anders had moeten doen, dan had er misschien meer in gezeten. 10-6 Johan Wiering moest ook bijna genoegen nemen met remise, maar in een laat klassiekje deed zijn tegenstander een paar keer niet de beste zet, waardoor hij onnodig onder druk kwam te staan. Het was echter nog lang niet beslist. Pas op het laatste moment kreeg Johan de twee punten. Het is natuurlijk wel zijn verdienste dat hij zijn tegenstander kansen gaf om het fout te doen en op de 54e zet was het eindelijk raak. 12-6
E. Hoogendoorn – M. de Koning, stand na 38. 22-17 Daarmee was de overwinning was binnen, het wachten was op Marco. Hij had vanaf het begin de boot afgehouden. Waar zijn tegenstander nadrukkelijk de spanningen opzocht, ruilde hij rustig af. We komen er in na 38. 22-17. In deze stand speelde Marco verrassend 38. .. 2-7! en dat bleek een keerpunt in de partij. De witspeler zal waarschijnlijk verrast zijn door deze zet. Hij kan nu wel naar dam combineren met 17-11 en 27-21, maar die wordt meteen afgenomen met 18-22 en 24x35 en daarna heeft alleen zwart nog kans om te winnen. Een andere optie is 17-12 18-22 27x29 24x35 12x1 19-23 1x29 20-24 29x20 15x24, maar ook dat kan wit nooit meer winnen. Toch had hij één van deze twee varianten moeten kiezen. In plaats daarvan speelde hij 39. 27-21? en na het slaan raakte hij zomaar schijf 17 kwijt. Bij de daarop volgende afwerking was Marco er niet helemaal bij. Hij liet zijn tegenstander onnodig ver komen, bereikte uiteindelijk toch weer een gewonnen eindspel, maar blunderde waardoor het alsnog remise liep. 13-7 Niemand verloren, da’s altijd mooi.
Direct nadat de opstellingen bekend gemaakt waren, was het duidelijk dat het vandaag geen tien remises zouden worden: op bijna alle borden was sprake van een aanzienlijk ratingverschil. Die ongelijke strijd leidde op veel borden tot een beslissing, zodat er uiteindelijk slechts één remise te noteren viel. Ik was zelf al snel klaar. Mijn tegenstander had in de opening een voorpost geplaatst en daar was niets mis mee. Hij had er voldoende schijven achter om hem te verdedigen. Ik had echter ongebruikelijk plan bedacht om een extra schijf te krijgen voor een stormloop op de voorpost. Toen hij het eenmaal door had, was het te laat. De tweede uitslag kwam van John, die geen moment in de problemen kwam tegen Wielaard. Dat leverde hem weliswaar net geen blauwe uitslag op, maar wel remise en dat was het belangrijkste. Gezien de standen op de overige borden dacht ik dat het wel eens 12-8 zou kunnen worden, maar zover is het nog lang niet. 3-1
J. van Goudoever - C. van Dusseldorp, stand na 30. .. 13-18? Job stond licht onder druk, maar kreeg een onverwacht buitenkansje aangeboden: 31. 33-29! 24x33 32. 47-41 36x47 33. 26-21 17x26 34. 37-31 26x28 35. 48-42 47x38 36. 43x3 levert een gewonnen stand op. Zo ging het helaas niet. De partij ging verder met 31. 32-27? 9-13 32. 27-21 1-7 33. 43-38 18-23 34. 49-43? Beter was hier 37-32, met licht nadeel. Zwart profiteerde en pakte met 23-28! het centrum en daarmee groot voordeel. Job kwam de problemen niet meer te boven, het stond weer gelijk. 3-3 De overwinningen en nederlagen bleven elkaar nu afwisselen. Marco bracht ons weer op voorsprong. Al op de 20e zet kreeg hij zomaar groot voordeel in de schoot geworpen, wat hij vervolgens vakkundig tot winst voerde. Invaller Frank Zwerver speelde lange tijd prima, maar in het late middenspel kwam hij toch langzaam maar zeker in het nadeel. Hij kwam verloren te staan, kreeg nog een herkansing aangeboden, maar koos op de 61e zet voor een verkeerd plan en verloor. 5-5 Johan Capelle had in het middenspel een voordelige stand en leek op de 30e zet een kansrijke afwikkeling te hebben, maar na diep rekenen zag hij dat zijn tegenstander zich nog net kon redden. Bij de analyse na afloop bleek dat die dat helemaal niet had gezien, hij was iets anders van plan dat kansloos zou verliezen. Johan hield de schijven op het bord, hield daarmee zijn voordeel vast en prompt deed zijn tegenstander het verkeerd. Zoals diezelfde analyse na afloop uitwees, stond hij twee zetten later al gewonnen. Ook Kenny had in het middenspel voordeel. Groot voordeel zelfs, op de 31e zet stond hij bijna gewonnen. Helaas overzag hij een zetje waarmee hij zijn voordeel helemaal kwijt raakte. In de 6 om 6 die daarna op het bord kwam raakte hij het spoor bijster en door een paar zwakke zetten verloor hij kansloos. 7-7 Frank Pasman speelde afwachtend en kreeg dan ook een passieve stand. Op de 42e kreeg hij nog de kans om met 13-19! de stand weer helemaal in evenwicht te brengen, maar hij bleef te afwachtend spelen waarna zijn tegenstander langzaam maar zeker beter kwam te staan. Toch duurde het nog tot de 54e zet voordat Frank de beslissende fout maakte. Voor het eerst in de wedstrijd stonden we achter. 7-9
M. de Leeuw - J. Wiering, stand na 33. .. 18-23? In het late middenspel was Johan Wiering langs de afgrond gegaan in een alles of niets poging om te winnen. Zoals Richard Meijer in toernooibase laat zien, kan wit hier met 34. 27-22! de winst forceren, dankzij een verrassend offer. Zwart heeft twee zetten die niet meteen verliezen: 34. .. 3-8 35. 32-27!! 21x41 36. 36x47 23-28 38. 22-18! 13x22 38. 35-30 24x44 39. 33x4 44x42 40. 4x48 met winst. Dezelfde combinatie wint als zwart in deze variant 8-12 speelt in plaats van 23-28. De andere zet is niet beter: 34. .. 21-26 35. 33-28 3-8 36. 39-33 16-21 37. 43-39 en zwart kan opgeven. Overigens verbaast het me niet dat de witspeler geen 27-22 deed: een zet later leveren namelijk alle andere zetten dan het verrassende offer schijfverlies op, of erger (ga maar na). In de partij ging het verder met 34. 40-34? 29x40 35. 35x44 24-29! met een kansrijke aanval voor zwart, die uiteindelijk doorsloeg. 9-9
P. van Heun - G. Hol, stand na 36. .. 21-27? Alleen teamcaptain Peter was nu nog bezig, al zag het daar gedurende de wedstrijd niet naar uit. Hij kwam al met voordeel uit de opening en had de partij op de 37e zet kunnen beslissen met een aardige forcing: 37. 23-19! (dreigt 19-14) 4-10 38. 44-40! (dreigt 29-23, 39-33, 38-32, 34x5) 13-18 39. 19-14! 10x30 40. 29-24 30x19 41. 38-32 27x38 42. 39-33 38x29 43. 34x23 met winst. In de partij speelde Peter 37. 37-32? en hoewel dat niet winnend is, houdt hij voordeel. Met wat medewerking won hij uiteindelijk alsnog. Eind goed, al goed. 11-9
En toch zie ik een sprankje hoop dat het ook anders had kunnen lopen. Als we volledig op hadden kunnen komen èn het had wat mee gezeten dan zou een gelijkspel niet onmogelijk zijn geweest. Het was voor niemand leuk, beginnen met een man minder. Je kijkt toch meteen tegen een achterstand aan. De tegenstander van Radjinder, Kasnadi, leek daar snel een winstpoging aan te willen bijdragen door snel een vol centrum aan te schuiven. Djin raakte er niet van onder de indruk en ruilde snel naar remise. Niet te snel met minder dan 40 zetten? Johan W kreeg niet de gewenste tegenstander maar NK-finalist Kalis. Daar werd het ook vlot remise. Wel met 40 zetten. Kenny had op papier de 'minste' tegenstander Verschoor. Kenny kreeg ook wel een voordeeltje maar ook daar na 40 zetten remise. Job trof de sterkste Verboon maar gaf geen krimp. Zijn tegenstander complimenteerde na 44 Job met het vertoonde spel. Job complimenteerde galant terug. Marco omsingelde de andere Verboon. Maar ja, als de omsingeling niet meer klopt, verlies je zomaar. Frank trof Droog. En die speelde droog een drukvariantje zonder zich zorgen over de ruilen te maken. De droge druk bleek voldoende. Het pleit bleek geslecht. Rob kreeg wel een mooie stand tegen Van de Weteringh Azn. maar het werd net niet doorslaggevend. Johan C was de enige die won door met sterk centrumspel Kosior weg te poetsen. Ondergetekende had als enige een voordelige rating gepaard maar ik verzuimde de omsingeling correct voor te zetten en moest daarna alle zeilen bijzetten om de remise erdoor te slepen. Nou, lekker de rest van het seizoen er vrijuit op los spelen. NB. Onze vaste verslaggever Rob is op reis. Vandaar geen speltechnisch verslag van hem dit keer.
Het is de tijd van het jaar voor cadeautjes en die waren er dan ook volop. Johan Wiering was als eerste klaar. Hij overhoorde zijn tegenstander in een spannende, overbekende oude opening, maar die gaf geen krimp. Na een vereenvoudiging in het middenspel leek de muziek uit de stand. Gelukkig voor Johan ging zijn tegenstander vervolgens nogal onvoorzichtig in de aanval in en toen zijn voorpost onder druk kwam, was hij daar zo op gefocust dat hij blunderde en overzag dat Johan op de andere vleugel dreigde met een simpele damcombinatie. 2-0
H. Vroom – R. Jharap Ook Radjinder kreeg een cadeautje, dit keer al in de opening. In de diagramstand volgde het foutieve 17. 33-28? 22x33 18. 39x28. Radjinder combineerde naar dam met 18. .. 18-22! 19. 28x17 6-11 20. 17x6 21-27 21. 31x22 13-18 22. 22x13 8x50. De witspeler besloot de dam meteen maar af te nemen met 23. 38-33 50x19 24. 37-32 19x37 25. 42x31 26x37 26. 41x32 en hoewel hij nog wel wat compensatie heeft, ging hij snel ten onder. 4-0 Kenny speelde een degelijke klassieke partij tegen Eggens. 5-1 Johan Capelle speelde sterk, kreeg in het middenspel voordeel en bouwde dat gestaag uit, waarop zijn tegenstander op een gegeven moment maar besloot een schijf te offeren in ruil voor doorbraakkansen. Als Johan had gezien dat hij dat met tactische middelen had kunnen pareren, had hij ongetwijfeld gewonnen. In plaats daarvan offerde hij helaas meteen een schijf terug. Weg doorbraakkansen, maar ook weg voordeel. 6-2 Frank speelde een voorzichtige opening en kreeg een degelijk klassiekje op het bord. Zonder noemenswaardige ontwikkelingen kabbelde de partij naar remise. 7-3 Invaller Bert trof den Engelsman, de - op papier - sterkste speler van de Hofstad dammers. Die speelde een provocerende opening, maar Bert laat zich niet snel overdonderen en pakte het goed aan. Hij kwam tot een centrumaanval, den Engelsman ging in de omsingeling. Lange tijd was het in evenwicht. In het late middenspel leek Bert in het voordeel te komen, om dat met enkele iets mindere zetten weer te verspelen. Het had nog erger af kunnen lopen toen hij blunderde, maar ditmaal werd het cadeautje niet uitgepakt en zo kwam hij met de schrik vrij. 8-4
J. Goudoever – A. Bhagwandas Job speelde tegen de jongste speler van de Hofstad dammers en die wilde geheel vrijwillig zijn korte vleugel op laten sluiten. Dat is niet zonder risico, maar biedt tegelijkertijd praktische kansen omdat er veel combinaties in het spel komen. Job speelde het voorzichtig en koos in de diagramstand voor 20. 34-29 23x34 21. 39x30 Hij dreigt nu natuurlijk met 30-25, waartegen 4-9? niet helpt wegens 30-25! 9-14 33-29 24x22 32-27 21x32 38x7. Zwart speelde daarom de enige goede zet, 21. .. 20-25, waarop het verder ging met 22. 49-44 25x34 23. 32-27 (ook 44-40 is speelbaar voor wit, maar wel spannender) 21x23 24. 33-29 24x33 26. 38x7 13-18 27. 7-1 19-23 28. 44-40 Hier maakte de zwartspeler een grote taxatiefout. Het beste is 23-29 met een gelijkwaardige stand, maar hij koos ervoor om met 8-12? de dam op te sluiten. Het ziet er interessant uit, dat wel, maar de kansen zijn vooral aan wit. Uiteindelijk liep het met een sisser af. 9-5 John speelde een agressieve opening, leek er eerste instantie zonder kleerscheuren uit te komen, maar raakte in het middenspel opgescheept met een krachteloze rechtervleugel. Dat had slecht af kunnen lopen, maar toen zijn tegenstander niet de beste aanpak koos, knapte John's stand zienderogen op. 10-6 Tot aan de 27e zet had mijn tegenstander voorzichtig gespeeld, maar op dat moment maakte hij een fout. In de daaropvolgende fase rekende ik me een ongeluk, maar ik kreeg het niet rond. Achteraf denk ik dat ik op de 39e zet niet de meest kansrijke zet heb gedaan. Bij nader inzien had ik liever 48-42 gespeeld. Ook dat is niet in alle varianten winst, maar wel veel lastiger te verdedigen voor de zwartspeler. Het was echter te ingewikkeld om achter het bord te berekenen, daarvoor ben ik simpelweg niet goed genoeg. 11-7 Peter was als laatste klaar. Dat had niet gehoeven als hij op de 48e zet iets doortastender was geweest. In een eindspel dat nog goed houdbaar was, had zijn tegenstander een fout gemaakt waardoor Peter met een tijdelijk offer gemakkelijk had kunnen winnen. Hij zag het niet en hoewel hij daarna nog wel praktische kansen had, kreeg hij geen nieuw cadeautje meer aangeboden. 12-8
Johan heeft een achtergebleven schijf op 45, maar dat is geen probleem. Zwart mag natuurlijk geen 25-30 spelen – ik laat het aan de lezer om uit te zoeken waarom - maar kan kiezen uit 10-14 of 21-27 en dan staat hij niet minder. Hij besloot echter te ruilen met 19. .. 13-19? 20. 24x13 8x19 en verloor door een verrassend zetje: 21. 28-23! 19x28 22. 37-32 28x48 23. 29-23 18x29 24. 33x24 20x29 25. 41-37 48x31 26. 36x7 2-8 27. 7-1 25-30 28. 1x12 17x8 29. 26x17 11x22 met schijfwinst. 2-0 Helaas raakten we deze vroege voorsprong weer kwijt. Frank speelde iets te passief, van Ballegooijen profiteerde door op links een sterke vleugelaanval op te zetten die uiteindelijk goed was voor de winst. 2-2
J. Stins - R. Entken, stand na 50. .. 14-19 Daarna bleef het heel lang spannend. De ene na de andere partij eindigde in een puntendeling, waarbij we overigens wel op meerdere borden voordelige standen hadden bereikt. Dat gold nog niet voor Kenny tegen Riupassa, daar ging het gelijk op. John had tegen Entken een tijdlang wel het betere van het spel. Kort voor het einde overzag hij nog een zetje dat er kansrijk uitzag, maar bij goed tegenspel niet voldoende zou zijn voor de winst, zie diagram. Zoals Frank Teer aangaf, had John hier 51. 24-20! 25x14 52. 28-22 18x27 53. 32x21 26x17 54. 29-23 19x28 55. 33x11 kunnen spelen. Na bijvoorbeeld 55. .. 12-18 kan zwart zich dan nog net redden. Johan Bastiannet ging vanaf de opening vol in de aanval, de Hoon gaf geen krimp. Op de 36e zet had Johan een klein beetje voordeel, maar hij deed het verkeerd. Als zijn tegenstander het verrassende 38. 30-25! had gespeeld, had Johan zowaar nog even op moeten passen. Het beste is dan waarschijnlijk meteen terug offeren 29-34 gevolgd door 20-24 met gelijk spel. Zijn tegenstander zag het niet waardoor Johan iets beter bleef staan, maar zicht op een overwinning had hij nooit. 5-5 Radjinder stond tegen Tjon a Ong in het middenspel erg goed, maar die verdedigde zich goed. Ook Peter had tegen Frank Teer in het middenspel kansen, al tonen de computeranalyses aan dat zijn voordeel kleiner was dan het leek. De zesde remise op rij kwam van Job, die een goede partij speelde. Van de zes remises was dit de enige die we hadden kunnen winnen. Job moest op het einde alleen nog even een kleine combinatie nemen om te winnen, maar blijkbaar zag hij die over het hoofd want de vrede werd getekend. 8-8 Nog twee partijen. Johan Capelle bracht ons eindelijk weer op voorsprong. Met goed positiespel had hij een prima centrumaanval op het bord gebracht en zijn tegenstander stond onder druk. Op de 44e zet maakte hij de beslissende fout, niet veel later was het over. 10-8 Als laatste was ik zelf nog in de weer en het zou een latertje worden. Dat was allemaal niet nodig geweest als ik op de 51e zet iets doortastender was geweest. Daarvoor, in een klassiek middenspel waar eigenlijk niet zo veel aan de hand was, had mijn opponent zijn stand wat onhandig opgebouwd, waarop ik hem met een paar krachtzetten een schijf wist te ontfutselen. Het verzilveren liep echter niet zoals het moest. Geheel onnodig gaf ik mijn tegenstander een paadje naar een 4 om 2 eindspel dat net niet te winnen was. Maar ja, het was wél ingewikkeld, hij had veel mogelijkheden om het alsnog fout te doen. En zo geschiedde en kreeg ik na 75 zetten eindelijk de punten binnen. 12-8
Het werd een spannende wedstrijd die wij nipt verloren. Maar het had zomaar andersom kunnen zijn.
Wiebo probeerde het wel tegen Peter Schunselaar, maar Peter gaf geen krimp en de partij liep naar remise.keek JP alleen maar positioneel, terwijl
In de wedstrijd tussen oud-clubgenoten Hans en Kees Romijn, werd het evenwicht niet verstoord en werd het remise.
Ook in de partij tussen Paul en Jaap Veerhoek gebeurde er niets. Remise.
Gerrit was de eerste die een fout van de tegenstander wist af te straffen. In een remise stand speelde Jos de Wild het verkeerde tempo waardoor hij meteen vastliep en kon opgeven..
Rajiv speelde een goede partij tegen Niels Roelofsen. De hele partij ging Rajiv aan de leiding. In een mooie stand nam hij een doorbraak naar dam, helaas overzag hij de dam afname waardoor hij de partij zelfs nog verloor.
JP speelde een spannende partij tegen Arjo Kousemaker. In een explosieve stand keek JP alleen positioneel, waardoor hij een directe combinatie miste. Arjo zag het ook allemaal niet meer en offerde een schijf, De stand bleef slecht, en later kon JP de felicitaties in ontvangst nemen.
Herman mocht aantreden tegen Fons Huijbrechts. In het late klassiek kon Herman de juiste voortzetting niet vinden en kwam hij een schijf achter. wat later resulteerde in partijverlies.
Huub speelde tegen Rianka van Ombergen zijn geliefde spel. Huub kon een dam halen, maar vertrouwde deze dam niet. Achteraf bleek dat de dam zelfs winnend zou zijn.
Helaas een 9-7 nederlaag.
Dubbeltje op z'n kant Het was een spannende wedstrijd, lang had het met de uitslag nog alle kanten op gekund. Veel partijen eindigden in een beslissing, waarbij soms op het laatste moment nog een ontsnapping is gemist, maar ook al eerder zijn waren er kansen voor beide kanten. Als alles had meegezeten had het een grote overwinning kunnen zijn, als alle dubbeltjes de verkeerde kant op waren gevallen juist een zware nederlaag. Kenny bezorgde ons een goede start. Het duurde even, maar in het late middenspel had hij het centrum onder controle. Op het eerste gezicht leek zijn tegenstander slecht te staan, maar dat was maar schijn - totdat hij op de 43e zet een positionele blunder beging. Twee zetten later kon hi opgeven. 2-0 Johan Bastiaannet volgde dit voorbeeld. Ook hij had in het late middenspel het centrum in bezit, dit keer gecombineerd met een flankaanval. Daar stonden echter wel tamelijk veel schijven achter ook nu duurde het lang voordat er werkelijk sprake was van voordeel. Een paar zetten later gaf Johan zijn tegenstander nog een kans op remise, maar die zag het ook niet en zo won Johan uiteindelijk overtuigend in de aanval. 4-0 Frank speelde een klassieke partij. Na de 40e zet stond er een klassieke 10 om 10 op het bord en zonder grote zwaktes zijn vrijwel altijd analytisch remise. De praktijk is anders. Vaak denkt een van de spelers, al dan niet terecht, dat hij minder staat. Dan is het een kwestie van kalm blijven en rekenen, maar onder druk van de klok gaat dat wel eens fout. Zo ook bij Frank. 4-2 Johan Wiering kreeg één kans om te winnen, maar hij liet het na omdat hij dacht dat er een tegenactie zou volgen die hem slechts remise zou opleveren. Daarbij overzag hij een winnend dubbeloffer waarmee hij de tegenactie had kunnen pareren. 5-3 Marco speelde een potje met veel ruilen en remise kwam dan ook niet onverwacht. 6-4 Job wist al vroeg in de opening een gunstige KVO in te nemen en bouwde zijn voordeel gestaag uit. Hij kwam zelfs positioneel gewonnen te staan, maar kort daarna ging het mis. Eerst raakte hij zijn voordeel kwijt en even later had zijn tegenstander zelfs een winnende combinatie kunnen nemen maar hij zag het niet. Na al deze verwikkelingen mag het een klein wonder heten dat het uiteindelijk gewoon remise werd. 7-5
P. van Heun - M. van Gortel, stand na 33. .. 7-11 Peter had een sterke centrumaanval opgezet. Met 34. 39-34? gaf hij zijn voordeel uit handen, daarna zat er nooit meer in dan remise. Veel sterker is 34. 40-35! en wit dreigt door te stoten naar veld 14. Een logische variant is bijvoorbeeld 11-16 23-19! 24-29 19-14 en zwart staat voor een lastige opgave. De stand is waarschijnlijk nog wel te verdedigen, maar de enige die winstkansen heeft is wit. Ik kwam met een licht voordelige aanvalsstand uit de opening, maar had daarvoor wel vrij veel tijd gebruikt. In het middenspel speelde mijn tegenstander het handig en nu ik wat sneller moest spelen had ik te weinig tijd om te vinden hoe ik mijn voordeel vast kon houden. Na een kleine vereenvoudiging dacht ik dat de partij wel remise zou lopen, maar daarbij had ik te laat in de gaten dat mijn tegenstander een truc had waardoor ik mijn voorpost niet meer kon verdedigen. Kort voor het einde kreeg ik nog een onwaarschijnlijke ontsnapping aangeboden, maar ik dacht dat het lastige eindspel wat ik kon bereiken verloren was, dus deed ik maar iets anders. Dat was nog veel sneller uit. 8-8 Johan Capelle kreeg in het middenspel een sterk centrum op het bord. Hij gebruikte zijn voordeel om een kansrijke aanval op te zetten, maar het duurde lang tot hij ook werkelijk gewonnen stond. In het eindspel maakte hij nog een foutje waardoor zijn tegenstander had kunnen ontsnappen, maar nadat die dat niet zag, won Johan snel. 8-10 Radjinder kwam al in de opening minder te staan. Gaandeweg leek de stand steeds hopelozer te worden, maar in tijdnood kreeg hij zowaar weer een reddingsboei toegeworpen. Helaas liep hij een paar zetten later alsnog in een zetje waarna het op slag uit was. 10-10
Na de sterke eerste wedstrijd liep het in Limburg heel wat minder voorspoedig. Misschien was het de lange reis, misschien het vroege opstaan, misschien iets anders, maar op een aantal borden liep het niet geweldig. Dat we uiteindelijk nog 10 punten binnen sleepten, mag een klein wonder heten. Het begon nog wel zo goed. Johan Wiering speelde tegen de ervaren Theo Schippers. Beide spelers zochten complicaties, maar Johan deed dat beter. In de diagramstand heeft hij een klein beetje voordeel. J. Wiering – T. Schippers, wit aan zet Zwart hoopt natuurlijk dat wit in een zetje trapt. Ik zat er naast en dacht, op 38-32 wint een simpel zetje naar 47 en op 37-32 volgt een wat ingewikkelder zetje naar 46 of 48, Johan kan dus kiezen uit 36- of 37-31. Hij rekende echter dieper en deed tóch 23. 37-32! Theo trapte er in en begon te combineren: 23. ... 18-23? 24. 29x27 24-29 25. 33x24 20x29 26. 34x23 16-21 27. 27x16 7-11 (ook 17-22 verliest, ga maar na) 28. 16x18 13x33 29. 38x29! 29x46 30. 42-38 46x34 31. 39x30 25x34 32. 40x29 En, ietwat vroeg misschien, Theo gaf zich gewonnen. 2-0 Niet lang daarna ging het mis. Frank maakte het zichzelf in een dun standje onnodig moeilijk en toen hem ook nog een blunder ontglipte was het meteen uit. 2-2 Daarna volgde een reeks remises. Johan Capelle stond na 40 zetten wel iets beter, maar hij was vermoeid en vond het wel welletjes. Kenny ging langs afgronden, maar wist uiteindelijk nog op tijd door te breken. Peter had in het middenspel een mooi centrum, maar bij nader inzien was van voordeel nauwelijks sprake. Johan Bastiaannet bereikte helemaal niets tegen de taaie Rudi Claes. 6-6 Ik koos voor een scherpe opening. Mijn tegenstander ging de uitdaging aan en zo ontstond een spannende partij. Eerlijk gezegd was ik er niet helemaal gerust op dat het allemaal door de beugel kon wat ik deed, maar als je wilt winnen, moet je wel eens wat risico nemen. In de diagramstand werd ik beloond:
H. De Baetselier – R. Geurtsen, stand na 33. 30-25? In plaats van de partijzet had ik 43-39 20-25 39-34 verwacht, waarna het verder zou kunnen gaan met 9-13 34-29 23x34 30x39 12-18 47-42 17-22 28x17 21x12. De computeranalyse achteraf geeft aan dat de stand dan gelijkwaardig is. Met de diagramstand op het bord ging ik er eens goed voor zitten want ik vermoedde dat er wel eens iets in zou kunnen zitten. Het gaat er natuurlijk om dat zwart naar veld 48 wil combineren, maar als dat nogal veel schijven kost, moet er dan wél een naslag volgen anders wordt het te duur. En jawel, er zit iets in. Het begint met een fraaie meerslagfinesse: 33. ... 24-30! 34. 35x4 20-24 35. 28x30 12-18 36. 4x22 17x48 37. 26x17 48x35 Het eindspel is nog wel lastig. Ik gaf mijn tegenstander onbedoeld twee keer de gelegenheid om remise te maken, maar hij zag het niet. Door een grappig offer won ik uiteindelijk overtuigend: 8-6 Marco had een interessante partij met kansen voor beiden. Hij was in de omsingeling. Dat leverde niets op, maar de aanval werd ook nooit gevaarlijk. Niet lang nadat hij de vijandelijke voorpost had afgeruild, kwam hij toch weer licht onder druk. Het leek misschien erger dan het was, totdat hij op de 42e zet verkeerd sloeg en verloren kwam te staan. Zijn tegenstander deed even later ook niet de beste waardoor Marco alsnog remise had kunnen maken, maar helaas, hij zag het niet. 8-8 Met nog twee partijen te gaan was het bloedspannend. John was al in de opening ontsnapt aan een nederlaag, zie diagram: Zwart had hier kunnen winnen door het verrassende 14. ... 26-31! en zwart combineert altijd naar dam. Het minst slechte voor wit is 37x26 17-21 26x6 23-28 33x22 13-18 22x13 8x50. Wit kan de dam nu weliswaar weer afnemen, bijvoorbeeld door 41-37 50-17 40-34 12-18 38-33 17x30 35x24, maar daarna gaat schijf 24 verloren. Vervolgens duurde het een tijdje voordat er tekening in de strijd kwam. Tegen het einde van de partij kwam John iets minder te staan, maar hij bereikte nog vrij gemakkelijk remise. Als laatste was Job nog in de weer tegen Jasper Kole. In een klassieke stand koos hij voor een afwikkeling met een nadelig eindspel. Het was nog niet meteen verloren, maar nadat zijn tegenstander een tweede dam had gehaald, leek winst door overmacht een kwestie van tijd. Jasper liet echter een paar steken vallen waardoor Job onverwacht toch weer remisekansen kreeg en uiteindelijk sleepte hij het zwaarbevochten 10e punt binnen. Het had erger kunnen zijn, we mogen niet klagen. |
|
