 |
Afgelopen zaterdag speelden we de 4 wedstrijd tegen tweede team van Dammers Uit Oost (DUO). DUO had in vergelijking met de vorige wedstrijden 2 spelers ingewisseld, waardoor zij beduidend sterker voor de dag kwamen. Tel daarbij op dat JP in het buitenland zat, en het was vooraf al duidelijk dat dit de wedstrijd wat lastiger zou maken. Huub miste tegen Bert Woolschot een zetje na een terugruil. Hij speelde nog even door, maar verloor kansloos. Paul haalde een standaard combinatie naar dam uit tegen Jaap de Vries. Helaas kon deze dam meteen weer afgepakt worden. In het vervolg ging Jaap vrij snel positioneel de fout in, waardoor Paul winnend voordeel kreeg en de stand weer gelijk trok. Rodier Evers nam tegen Gerrit een verre voorpost in. Deze voorpost werd niet juist verdedigd, waardoor Gerrit deze voorpost won - en even later ook kon doorbreken naar dam. Vervolgens won hij snel de partij. Hans kreeg tegen Jan Masselink zijn favoriete opening op het bord. Na wat ruilen bouwde Hans zijn stand beter op. Jan koos voor een wederzijdse doorbraak, wat hem 2 schijven kostte. Helaas speelde Hans het niet helemaal juist, waardoor de winst hem ontglipte en de partij remise werd. John had het voorrecht om de sterkste tegenstander Peter Schellekens te treffen. John nam erg veel risico in zijn opbouw, en had op de 17e zet een schijf moeten achter komen. Gelukkig zag Peter dit niet. De stand bleef slecht voor John, door een onevenwichtige schijven verdeling. Dit brak hem op het einde op. Frank moest aantreden tegen good old Johan Haijtink. Even niet opletten kostte Frank een schijf. Dit wist hij niet meer te repareren en dus moest hij de punten aan Johan laten. Herman speelde een ietwat ongelukkige partij tegen Ralf Richters. Een hekstelling die Herman nam, zonder schijf op 35 stelde niets voor, en nadat Ralf zich uit de hekstelling ruilde moest Herman vol in de beugels, wat hem wonderwel goed lukte. Hierrdoor werd het uiteindelijk toch nog een gelijkwaardige remise. Wiebo legde Ben Okken het vuur na aan de schenen, maar Ben verdedigde zich bekwaam, waardoor Wiebo niet verder kwam dan remise. Helaas een 7-9 nederlaag.
De eerste drie wedstrijden waren we niet zo sterk bezig, nu ontvingen we de koploper.
Alsof dat al niet lastig genoeg zou worden, ging het bij Radjinder al vanaf de opening mis. Na 16 zetten stond hij misschien al wel positioneel verloren en hij wist zijn stand dan ook niet meer te redden. 0-2.
 K. Kroon - K. Pippel, stand na 34. 33-28
De volgende partij leverde een grote verrassing op. Kenny stond in het middenspel een tijdje onder lichte druk. Echt gevaarlijk leek het niet, maar remise leek het hoogst haalbare. Leek, want toen zijn tegenstander dacht aan een doorbraakpoging, had Kenny een venijnige finesse achter de hand, zie diagram. De stand is inmiddels weer in evenwicht. Er volgde 34. .. 19-24 35. 28x29 (gedwongen) 19x35 36. 20-15 (gedwongen) 17-22??
Na het voor de hand liggende 19-13? 22x31 13x22 31-36 42-37 16-31 zou zwart weer in het voordeel zijn, maar Kenny deed iets veel beters: 37. 15-10! 22x31 38. 19-13 4x15 39. 13x4 31-36 40. 4x27 en tot overmaat van ramp kan zwart niet meteen 36-41? spelen wegens 45-40, 43-39, 42-38, 48x46. Er volgde nog 40. .. 35-40 41. 45x34 36-41 42. 27-36 41-47 43. 43-38 16-21 44. 34-29 21-26 45. 32-27 3-9 46. 29-23 15-20 47. 38-32 47x31 48. 36x4 en Kenny had de punten in de tas. 2-2.
Helaas ging het vervolgens weer mis. Job speelde een interessante partij. Na een goede opening van Job kwam zijn tegenstander uiteindelijk toch tot een gezonde aanval. Nadat Job de vijandelijke voorpost er af had geruild, bouwde hij het niet goed op en zo kwam hij in het nadeel. Zijn stand was nog wel houdbaar, maar toen hij een simpele meerslagfinesse over het hoofd zag, ging het snel mis. 2-4.
Na drie beslissingen volgden een paar puntendelingen. Johan Capelle had een partij met wat kleine spanningen, maar geen van beide spelers bereikte noemenswaardig voordeel. In mijn eigen partij was dat wel anders. Ik investeerde veel tijd om mijn tegenstander problemen voor te schotelen. Dat lukte, maar helaas had ik daardoor te weinig tijd toen het er op aankwam en miste ik een praktisch winnende voortzetting. 4-6.
Johan Wiering bracht ons weer op gelijke hoogte. Zijn tegenstander speelde passief, maar het duurde heel lang voordat Johan meer dan een minimaal voordeeltje bereikte. Wel zal zijn tegenstander zich onder druk gevoeld hebben, en op de 50e zet volgde de beslissende fout. 6-6.
Frank Pasman verdedigde zich bekwaam. Hij kwam weliswaar nog in een moeizaam eindspel terecht, maar erger dan nadelig werd het niet. Net als in de vorige wedstrijd was Peter als laatste bezig. In het late middenspel had zijn tegenstander al eerder de winst kunnen afdwingen, maar gelukkig deed hij dat niet. Even later kwam Peter opnieuw verloren te staan. Hij wist nog wel door te breken, maar had vervolgens nog wel wat hulp nodig van zijn tegenstander om een zwaarbevochten punt uit het vuur te slepen. 8-8
Terugkijkend naar de partijen, had het dubbeltje beide kanten op kunnen vallen. Uiteindelijk bleef het op z'n kant staan.
Met enige moeite hadden we deze keer 8 spelers, al kwamen er wel een paar iets later aan in Gouda dan de bedoeling was. Of deze rommelige start een rol speelde, weet ik niet, maar in eerste instantie leek het daar helemaal niet op. Na een paar uur spelen zag het er goed uit tijdens de wedstrijd tegen Damlust. Weliswaar stond Johan Capelle slecht en had Job een mindere stand, op de overige borden stonden we minstens gelijkwaardig of hadden we duidelijk voordeel.
Frank had een overzichtelijke klassieke partij waarin het lange tijd niet spannend was. In het late middenspel zette zijn tegenstander de aanval in en zo werd het toch nog even interessant. Frank leek licht onder druk te staan, maar dat was maar schijn, de aanval stelde niets voor. Sterker nog, na een onachtzaamheid van van Eck had Frank kunnen winnen, zie diagram.
 P. van Eck - F. Pasman, stand na 40. 36-31?
In plaats van het gespeelde 36-31? had wit beter 39-34 kunnen doen. De partijzet zal wel bedoeld zijn geweest om de witte aanval op de vijandelijke rechtervleugel versterken. Als zwart nu alert had gereageerd met 40. .. 16-21! met als dreiging 21-27, zou wit plotseling in grote problemen zitten. Onoverkomelijk zelfs, als zwart het verder goed zou blijven doen. Ik neem aan dat wit na 16-21 van plan was om verder te gaan met 31-26, maar dat verliest kansloos door de plakker 35-40! 26x8 40x49 8-2 3-8 2x13 19x8. Veel beter is er echter nauwelijks. Wit kan na 16-21 nog 22-17 proberen. Na het vervolg 21-26 17x8 26x37! 48-42 (er is niet beter) 37x48 8-2 48x34 2-16 staat hij dan twee schijven achter, maar omdat beiden een dam hebben, kan hij nog tegenspartelen.
Frank had weliswaar naar 16-21 gekeken, maar hij had de winnende plakker na 31-26? gemist en speelde 40. .. 24-30? Daarmee bracht hij de ruil met 19-23 en 30-34 in stelling, en na het vervolg 41. 33-29 20-24 42. 29x20 30-34 43. 39x30 35x15 werd het remise. 1-1.
Johan Wiering keek na de opening tegen een centrumaanval aan, maar de vijandelijke voorpost had weinig steun. Nadat Johan de voorpost had afgeruild, ging zijn tegenstander onder tijdsdruk alsnog in de fout en zo kreeg Johan de punten cadeau. 3-1.
Kenny ging vanuit de opening in de aanval. Zijn voorpost was niet te winnen en serieuze omsingelingskansen kwamen er ook nooit. Uiteindelijk ging de aanval er af en kort daarna werd de vrede getekend. Ondanks een ongewone opening had Radjinder al snel een normale, degelijke centrumstand, met als enige bijzonderheid dat zijn tegenstander een zwakke randschijf op 16 had. In het late middenspel volgde een afwikkeling naar een eindspel waar Radjinder zowaar nog even moest oppassen. Hij deed het steeds goed, tot vlak voor het einde. In een remisestand dacht hij met een dubbeloffer remise te maken, maar overzag dat zijn tegenstander ook anders kon slaan. Daarmee stond de wedstrijd weer gelijk, 4-4.
Johan Capelle haalde een opening uit de oude doos waar zijn tegenstander een ongevaarlijke aanval aan over hield. Toen Johan echter op de 28e zet verzuimde om de aanval af te ruilen, kwam hij in het nadeel en niet veel later stond hij zelfs verloren. Dit keer zat het echter mee. In een ultieme poging om de aanval te stoppen, ruilde Johan de voorpost af. Dat zou een blunder genoemd kunnen worden, ware het niet dat hij sowieso al verloren stond. Na de afruil had zijn tegenstander met een simpele combinatie een winnende doorbraak kunnen nemen, maar hij zag het niet, wat Johan de kans gaf om remise af te dwingen. 5-5.
Zaterdag speelden we de 3e wedstrijd van het seizoen, tegen Gooi en Eemland, dat de eerste 2 wedstrijden verloren had. Zo vroeg in het seizoen toch al een belangrijke wedstrijd! Aan het begin van de wedstrijd waren de vooruitzichten niet bijster gunstig voor ons, Gooi en Eemland had gemiddeld 70 rating punten meer dan wij. Toen ook nog Gerrit tegen Leo van der Laan even niet oplette en in een 2 geven 3 slaan trapte, in een voor Gerrit mooie stand, stonden we al snel met 2-0 achter. Gelukkig voor ons liep Jelmer Martens tegen Wiebo in een grappige combinatie, wat de 2-2 opleverde. De stand werd weer gelijk getrokken door Herman, die een goede partij speelde tegen Jude Kasangaki. Misschien afgeleid door het eten van patat met kippenvleugeltjes overzag Jude een grappig zetje wat meteen de partij kostte. De eerste overwinning voor Herman! Ikzelf zette ons voor het eerst op voorsprong door Michiel Luiten te verslaan. In een partij waarin weinig gebeurde, wist ik een doorbraak te halen. Toen Michiel met zijn schijf de verkeerde kant opliep was het snel afgelopen. Naar de rand lopen, had remise opgeleverd. Frank kwam tegen Peter Frans Koops als snel lastig te staan en werd gestaag van het bord gedrukt. Hij wist dit niet meer te repareren, alhoewel hij nog wel de kans kreeg om een winnende combinatie uit te halen. Deze bleek niet aan hem besteed. Vervolgens moest een schijf en even later de twee punten inleveren. JP speelde een omsingeling partij tegen Bertus de Harder. Na een onnauwkeurigheid van Bertus kwam JP beter te staan. Door de vele mogelijkheden zag Bertus het allemaal niet meer, en wist JP de punten bij te schrijven. Als laatste was het aan Huub om tegen oud clubgenoot Maarten Kolsloot de overwinning uit het vuur te slepen. Huub stond de hele partij wat lastiger, maar de winst was moeilijk te vinden voor Maarten. Uit frustratie offerde hij 2 schijven om door te breken. Dit leverde ook niet meer op dan remise, waardoor wij deze wedstrijd winnend afsloten: 7-9
In de tweede ronde speelden we tegen een internationaal gezelschap. De spelers van CEMA kwamen uit Duitsland, België en Limburg en moesten een kleine wereldreis maken om bij ons te komen. Dat er een klein verkeersinfarct rond Amstelveen was, hielp ook al niet en zo waren er nogal wat laatkomers. Ook bij ons trouwens.
Desalniettemin kwamen onze bezoekers al snel op voorsprong. Noodgedwongen hadden we maar 7 spelers, daarom lieten we het laatste bord maar leeg. 0-2.
Zoals wel vaker bracht Radjinder een ongebruikelijke opening op het bord. Ik begreep niet veel van zijn opzet, maar volgens de computer was er niets aan de hand. Rond de 20e zet zag het er alweer een stuk normaler uit en in de rest van de partij werd het nooit meer spannend. 1-3.
 C. Crucius - J. Capelle, stand na 27. 44-39
Johan Capelle had in het middenspel een interessante mogelijkheid, zie diagram. Hij nam hier genoegen met 21-27, met een bescheiden voordeeltje. In plaats daarvan had hij hier 7-11 kunnen spelen waarmee hij een schijf dreigt te winnen met 21-27 32x21 23x41 36x47 11-16. Daartegen helpt 37-31? niet want dan volgt alsnog 21-27! en hoe wit ook slaat, zwart kan vervolgens altijd dam halen via 14-20!, ga maar na. Toch is het heel begrijpelijk dat Johan dit niet speelde, want na 7-11 zou wit gedwongen zijn om een grote ruil te nemen: na 28-22 18x27 36-31 27x36 33-29 24x44 43-39 44x33 38x27 blijft er een flink uitgedunde, gelijkwaardige stand over. En Johan wilde natuurlijk winnen. In de partij wist hij zijn voordeeltje echter ook niet lang vast te houden. 2-4.
Job trof toevallig dezelfde tegenstander als vorig jaar. Beide spelers misten toen in een ingewikkelde partij een paar keer de winst. Dit jaar liep het beter voor Job. Op 27e zet liet hij al een interessante voortzetting na (27. 28-22!), maar even later kreeg hij een nog veel betere kans en won hij een schijf met een simpele combinatie. 4-4.
Kenny speelde een klassieke partij, maar verwaarloosde de bescherming van zijn linkervleugel. Met een mooi tijdelijk offer bracht zijn tegenstander hem in de problemen. Zijn stand was nog wel te verdedigen, maar op zijn 42e zet een ging Kenny opnieuw in de fout. Gelukkig werd de winnende combinatie die hij toeliet niet uitgevoerd en kwam hij met de schrik vrij. 5-5.
Johan Wiering had een korte vleugelopsluiting ingenomen en kreeg voordeel toen zijn tegenstander deze probeerde te verbreken. Dat leverde Johan een sterke schijf op 17 op. Helaas miste hij direct daana de meest kansrijke voortzetting. Ook al stond hij dan nog lang niet gewonnen, zoals hij zelf aangaf had zijn tegenstander dan veel harder moeten vechten voor een punt. 6-6.
Peter belandde in een zeer nadelig klassiekje. Analytisch verloren was het nergens, maar zijn tegenstander had het hem heel wat lastiger kunnen maken. 7-7.
Als laatste was ik nog druk bezig om mijn stand te redden. Ik was goed uit de opening gekomen, maar raakte mijn kleine voordeel weer kwijt. In tijdnood verraste mijn tegenstander me met een fraai gambiet. Ik vond de juiste verdediging niet en kwam verloren te staan. De winnende variant was echter ook niet de meest voor de hand liggende, Nadat de rookwolken waren opgetrokken, was ik ontsnapt. 8-8.
Wiebo had een laveer partij tegen Rob van Westerloo, waarbij er veel geruild werd. Tegen het einde moest Wiebo stevig in de beugels om een punt veilig te stellen, wat hem wel toevertrouwd was. Frank speelde een degelijke partij tegen Chris van Westerloo. Hij heeft geen moment minder gestaan en haalde terecht een punt met een blauwe uitslag. Ook Herman gaf geen krimp tegen Arie Storm en wist net als Frank een mooie blauwe uitslag te scoren. Ikzelf mocht weer aantreden tegen Paul de Heus, ook hier werd het evenwicht niet verbroken, met remise als uitslag. Hans speelde een interessante partij tegen Herman van Westerloo. Ook hier leek de partij lang in evenwicht te zijn, totdat Hans op het verkeerde veld dam haalde, waarna Herman de partij uitmaakte. Huub speelde, zoals gewoonlijk, een spannende partij, deze keer tegen Henk Twijnstra. Langzaam kwamen er steeds meer problemen voor Huub. Toen hij op de 28e zet de juiste voortzetting miste, ging het snel bergafwaarts. We stonden dus op achterstand. Aan JP en Gerrit om alsnog een wedstrijdpunt te redden. Na een blunder in de opening kwam JP snel een schijf voor tegen Hans Vermeulen. In het verloop van de partij miste JP meerdere malen de winst, en moest uiteindelijk in een teleurstellende remise berusten. Gerrit mocht aantreden tegen Jos Eggen, Aan het eind kreeg Gerrit wat druk op de stand, maar het was allemaal te weinig voor winst, dus met remise als gevolg. Na de laatste 2 seizoenen van VAD gewonnen te hebben, moesten we nu met een 10-6 nederlaag naar huis terugkeren.
 J. van Goudoever - T. Wielaard, stand na 32. .. 10-15
In een ingewikkelde klassieke stand maakte Job een opbouwfout, zie diagram. Aangewezen is hier 45-40, maar Job speelde 33. 39-34? waarop zijn tegenstander antwoordde met 14-20 34. 25x14 9x20 35. 30-25 24-30!
Dit zal ongetwijfeld een verrassing geweest zijn voor de witspeler, naar ik aanneem had Job alleen naar 4-9 gekeken. Op zo'n moment moet je rustig blijven en wat tijd nemen om de nieuwe situatie grondig te beoordelen. Het beste is 35x24 19x39 28x8 39x28 32x12 21x41 12x21 3x12 25x14 16x27 14-10 41-47 10-5 47x33 en wit staat weliswaar een schijf achter, maar het eindspel lijkt me nog wel te verdedigen. Helaas sloeg Job anders en na 36. 25x14? 19x10! 37. 28x8 30x28 38. 32x12 21x41 39. 12x21 3x12 en opgegeven. 0-2.
Na wat schermutselingen in de opening was John bezig een klassieke stand op het bord te brengen. Er was eigenlijk niets aan de hand, maar toen hij vergat om tijdig veld 24 te bezetten, verloor hij zomaar een schijf en daarna was er geen redden meer aan. 0-4.
Kenny bezorgde ons het eerste punt. In een gelijkwaardige partij brak hij door ten koste van een schijf. Hij kon echter niet goed verhinderen dat zijn tegenstander eveneens door kon lopen naar dam en daarom kwamen de spelers remise overeen. 1-5.
Na een mooie partij gaf Radjinder de tussenstand een wat draaglijker aanzien. Na de opening had zijn tegenstander een aanvalsstand, maar in het middenspel wist hij de aanval over te nemen, met duidelijk voordeel. Na enkele onnauwkeurigheden in de verdediging ging zijn tegenstander uiteindelijk ten onder. Alles bij elkaar een stijlvolle overwinning. 3-5.
Johan had lange tijd licht voordeel, maar pas op de 51e zet deed zijn tegenstander het fout. 5-5.
Zelf bereikte ik weinig. Weliswaar had mijn tegenstander in een klassieke stand een achtergebleven schijf op z'n lange vleugel, maar ik zag geen mogelijkheid om daarvan te profiteren. De stand was gewoon gelijkwaardig. 6-6.
 A. Schoneveld - B. Bakhuis, stand na 44. .. 8-13?
Bert wist ook lange tijd niets te bereiken. Tot overmaat van ramp ging hij op de 44e zet in de fout, zie diagram. Dankzij een paar combinatieve wendingen weet zijn tegenstander nu een schijf wist te winnen. Dat begon met 45. 37-31! met de dreiging 33-29. Daarbij is het van belang dat 12-18 of 13-18 verliest door 27-22! met dam op 3, en dat ook 21-26 verliest, nu door de meerslagfinesse 27-21! 16x27 34x3 26x37 3x15. Zwart heeft daarom niet beter dan 12-17 46. 31-26, maar omdat het broodnodige 13-18 dan nog steeds niet mag, kan zwart niet meer voorkomen dat wit op de volgende zet met 27-22 een schijf wint. 6-8.
Peter was als laatste klaar. Dat had ook anders kunnen lopen. Als hij in de opening iets doortastender was geweest, had hij na de 12e zet al praktisch gewonnen gestaan. Na die gemiste kans ontspon zich een mooi gevecht. Peter omsingelde, zijn tegenstander had een flankcentrumaanval met een enigszins onevenwichtige schijvenverdeling. Uiteindelijk leverde dat Peter een winnende doorbraak op. 8-8.
We hadden te kampen met een aantal uitvallers. Een speler uit het tweede lenen was geen optie want dat was nog niet zeker van lijfsbehoud. Beter dat wij een speler minder hadden dan ons tweede, ook al begonnen we daardoor tegen IJmuiden met 0-2.  F. Pasman - K. ter Braake, stand na 34. .. 3-9 Frank Pasman mocht het opnemen tegen een oude bekende. Hij speelde een degelijke partij, met één spannend moment. Krijn heeft zojuist het onvoorzichtige 3-9? gespeeld, waarop Frank sterk 35. 27-22! had kunnen doen. Dan dreigt natuurlijk 22-18, terwijl 12-17? faalt op 33-29 17x28 29x20! Gedwongen is dus 35. .. 9-14. Wit heeft nu meerdere mogelijkheden, zwart staat zwaar onder druk. Zo is bijvoorbeeld de volgende variant mogelijk, waarbij zwart steeds slechts één goede zet heeft: 36. 33-28! (nu dreigt 22-17) 11-16 37. 38-33 (dreigt opnieuw met 22-18) 16-21 38. 42-38 6-11 39. 22-18 21-27 40. 18x9 8-13 41. 9x18 12x23 42. 32x21 23x43 en zwart is nog net aan een nederlaag ontsnapt. Frank had wel naar 27-22 9-14, maar vertrouwde het niet en koos voor het veilige 33-29 en daarna werd het probleemloos remise. 1-3 Marco kwam in het late middenspel beroerd te staan. Zijn tegenstander verzuimde in eerste instantie de winst te pakken, maar in de herkansing een paar zetten later was het alsnog raak. 1-5 Peter kwam na de 30e zet snel in grote problemen en kwam positioneel verloren te staan. Zijn opponent deed het echter ook niet goed en zo kreeg Peter nog de kans om via een 3 om 3 af te wikkelen naar een remisestand. Dat deed hij echter niet, hij gaf zomaar op! Tsja, zo gaat het natuurlijk hard. 1-7 Met de beste partij van de dag deed Johan Wiering eindelijk iets terug. Hij was een fractie gemakkelijker uit de opening gekomen. In de daarop volgende opbouwfase kwam hij langzaam maar zeker in het voordeel en rond de 35e zet stond hij misschien al positioneel gewonnen. Hij maakte het overtuigend af en met deze overwinning werd hij topscorer in onze klasse. Gefeliciteerd! 3-7  J. Stins - I. de Jong, stand na 45. .. 18-23?? Het had nog beter kunnen worden, zie diagram. Kort hiervoor stond John nog praktisch verloren, maar na de blunder 18-23?? had hij kunnen winnen met 46. 50-44 23x32 47. 33-28 32x23 48. 21-17 11x22 49. 27x9. In plaats daarvan speelde hij 46. 28-22? 11-16 47. 50-45? (het verrassende 22-17 is nog remise) en stond hij verloren. 3-9 Ik wilde winnen en nam daarvoor veel risico. Met een onlogische zet In de tijdnoodfase verraste ik mijn tegenstander, die bijna al zijn resterende tijd gebruikte om te doorgronden wat ik van plan was. Hij liep niet in mijn valstrik, maar bij gebrek aan tijd, ging hij niet veel later ten onder. Daarbij hadden we allebei overzien dat hij op een gegeven moment een combinatie had kunnen nemen waarbij het aantal stukken weliswaar gelijk bleef, maar hij positioneel gewonnen zou staan. 5-9 Radjinder kwam prima uit de opening. Op de 20e zet verspeelde hij zijn voordeel, waarna de partij lange tijd in evenwicht was. In de tijdnoodfase kwam hij nog even onder druk, maar hij verdedigde zich bekwaam. 6-10  W. Winter - B. Bakhuis, stand na 35. .. 13-18 Bert kwam met een krachteloze linkervleugel uit de opening. Gaandeweg kwam hij steeds slechter te staan en in de diagramstand kan Willem Winter een doorbraak forceren met 36. 32-27 9-13 37. 28-23 11-17 (gedwongen, ga maar na) 38. 24-19 13x24 39. 33-28 24x22 40. 50-44 18x29 41. 27x7 met winst. Willem begon nog goed, maar na 36. 32-27 9-13 speelde hij 50-44? Bert bereikte daarop een eindspel dat analytisch remise was. Op een gegeven moment deed hij het nog fout, maar het was dan ook niet eenvoudig. Willem zag de winst ook niet. 7-11 Daarmee was de wedstrijd verloren. Kenny zorgde uiteindelijk voor een positieve slotnoot. Hij trok vroeg in de partij ten aanval. Dat stelde lange tijd niet veel voor, maar rond de 40e zet ging het ineens hard en kwam hij snel positioneel gewonnen te staan. De afwerking was niet foutloos, maar het resultaat was prima. 9-11.
Zowel 020 als SNA had niets meer te winnen of te verliezen, iedereen kon dus vrijuit spelen. Dat ondervond ik zelf tegen Roy Coster. Hij voelde mij in de opening stevig aan de tand en kwam dan ook goed te staan. Op de 20e zet gaf hij zijn voordeel echter weer weg. Desalniettemin bleef het spannend totdat hij op de 36e zet blunderde en verloor. Het duurde nog geen kwartier voordat het alweer gelijk stond. Invaller Frank Zwerver speelde 29 degelijke zetten, waarna hij helaas een eenvoudige doorbraakcombinatie overzag. 2-2
R. Jharap - V. Doumesh, stand na 14. 44-39? Radjinder ging in de opening langs de afgrond. Als Vitalia 14. .. 24-29! 15. 33x24 20x29 had gespeeld, was hij op z'n minst voorlopig een schijf achter gekomen wegens de dubbele dreiging 17-21 of 18-22. Na 16. 35-30 speelt zwart dan het beste eerst nog even 10-14! Het zou dan voor wit een hele toer worden om de verloren schijf weer terug te veroveren. In het late middenspel kwam Radjinder opnieuw slecht te staan, maar hij verdedigde zich goed. 3-3 Job speelde een sterke aanvalspartij. Na een kleine onnauwkeurigheid had zijn tegenstander nog kunnen ontsnappen, maar hij zag het niet. We staan weer voor: 5-3 Bij Marco was lange tijd weinig aan de hand. Door een fout van zijn tegenstander kreeg hij uit het niets zowaar een prima kans. Met een iets doortasterder aanpak had hij kunnen winnen, zoals het ging liep het snel remise. Datzelfde resultaat behaalde ook Kenny en daar mocht hij z'n handen mee dichtknijpen. Na een opbouwfout op de 22e zet kwam hij slecht te staan, even later leek zijn stand al hopeloos. Zijn tegenstander deed het lange tijd goed, totdat hij op de 42e zet niet de beste zet deed, zie diagram.
T. Tesselaar - K. Kroon, stand na 42. .. 7-11 Met kunst en vliegwerk heeft Kenny de dreiging 23-19 en 25x3 nog net weten te pareren, maar desondanks staat hij nog steeds verloren. Winnend is nu 43. 32-28. Als zwart dan verder gaat met 21-27 combineert wit naar winst via 28-22! 27x18 37-31! 26x37 23-19 14x23 25x3 11-17 3-14 en de dam raapt twee zwarte schijven op. En iets beters dan 21-27 is er eigenlijk ook niet: op 13-18 wint 24-19! (zonder angst voor 20-24, ga maar na), op 11- of 12-17 wint 37-32 met onpareerbare dreigint 23-19 en op 11-16 tenslotte wint 28-22. In de partij volgde 43. 38-33? 12-18 44. 23x12 21-27 45. 32x21 26x8 en ook dat lijkt op het eerste gezicht kansloos, maar omdat zwart nu met het verrassende 14-19! remise dreigt te maken, dwingt hij de verzwakking 34-30 af waarna er geen winst meer in zit. De derde remise op rij kwam op naam van John. In het middenspel kwam hij enigszins onder druk te staan, tot de partij in de fase rond de 40e zet helemaal omsloeg. John had zelfs tot twee keer toe een gewonnen stand, maar liet zijn tegenstander toch nog ontsnappen. 8-6 Peter was door een blunder een schijf achter gekomen. Hij probeerde het nog wel, maar er was geen redden meer aan. 8-8 Johan Capelle kwam met een prettige aanval uit de opening. Terwijl de stand langzaam maar zeker werd uitgedund, bouwde hij zijn voordeel uit. Helaas bleek het net niet voldoende voor de winst en zelfs met hulp van de computer heb ik nergens winst kunnen vinden. 9-9 Dat Johan Wiering als laatste klaar zou zijn, daar zag het lange tijd niet naar uit. Vanaf de 30e zet had hij zijn tegenstander overspeeld, maar bij het afmaken liet hij enkele steekjes vallen. De computer toont aan dat er op de 56e zet zowaar nog een miraculeuze ontsnapping in zit. Voor normale stervelingen was die echter niet te vinden. Johan won dan ook, en daarmee ons tiental. 11-9
Voor de tweede keer op rij geen enkele verliespartij bleek het recept voor een overtuigende overwinning. Daarbij wil ik nog wel aantekenen dat twee van onze spelers hadden kunnen verliezen, maar daar stonden meer dan genoeg overwinningen tegenover. De eerste punten waren al vroeg binnen. Ik ging direct in de opening in de aanval. Mijn tegenstander probeerde de voorpost er af te krijgen en als hij iets actiever had gespeeld, was dat ook gelukt. Hij speelde echter iets te afwachtend. Langzaam maar zeker kreeg ik meer grip op de stand. Een blunder op de 26e zet versnelde het einde, maar toen was de stand toch al niet meer te redden. 2-0 Frank was vandaag tevreden met een punt. Per ongeluk werd het toch nog even spannend. Frank kreeg voordeel, desalniettemin werd het remise. 3-1 In Mark Deurloo trof Johan Wiering de sterkste speler van de Haarlemmers. In de opening liet Mark vrijwillig zijn korte vleugel opsluiten, daarmee was het meteen duidelijk dat hij wilde winnen. De omstandigheden voor een KVO waren echter niet gunstig. Mark had de opsluiting moeten verbreken, met licht nadeel. Hij koos voor een ander plan, met als gevolg dat zijn stand al na 20 zetten kritiek was. Een paar zetten later gaf Johan hem onbedoeld nog een laatste kans om te ontsnappen, maar Mark dacht blijkbaar dat dat nog niet nodig was. Dat was een misrekening. Even later was de partij beslist. 5-1 John speelde een interessante partij tegen oud-clubgenoot Frans Groot. Eerst klassiek, waarbij John al snel een tempovoorsprong kreeg. Hij had het klassieke keurslijf kunnen (en moeten) verbreken, maar na een onnauwkeurigheid op de 22e zet kreeg hij daar geen kans meer toe. Even later liet hij noodgedwongen een afwikkeling toe waardoor hij een verre voorpost op 17 kreeg die moeilijk te verdedigen leek. Vermoedelijk dacht zijn tegenstander dat hij die wel zou kunnen winnen, maar door een kleine combinatie in de stand te houden kon John dat steeds voorkomen. Desondanks had Frans voordeel, maar hij bouwde het niet goed op. Uiteindelijk ruilde hij de voorpost maar gewoon af, maar daardoor kwam juist John beter te staan. Nadat beide spelers nog meerdere keren de beste zet verzuimden, leverde dat John uiteindelijk een overwinning op. Zeker geen foutloze partij, maar wel boeiend. 7-1 Job speelde een klassieke partij. Op de 43 zet speelde hij een lokzet:
D. Siegers - J. van Goudoever, stand na 43. .. 24-29?!? Er dreigt natuurlijk 16-21, en na 39-33?! is zwart van plan om naar 44 te combineren met 29-34 30x39 23-29 33x24 19x30 35x24 16-21 27x18 13x44. Wat beide spelers niet zagen, is dat wit dan als laatste lacht: 24-19! 14x23 32-28 23x43 48x50. In plaats daarvan deed de witspeler 39-34 waarna de partij normaal gesproken remise had moeten lopen. Een foutje in het eindspel leverde Job zowaar nog een overwinning op. 9-1 Kenny belandde in de opening in een hekstelling waarbij zijn tegenstander twee schijven op de lange lijn had. Lange tijd ging het gelijk op, maar op de 36 zet overschatte de witspeler zijn stand en kwam hij slecht te staan. Na een volgende fout, een paar zetten later, won Kenny zelfs een schijf:
M. Kosters - K. Kroon, stand na 38. 30-24? 38. .. 1-7! Wit kan niet naar 32 en niet naar 33, terwijl 34-29 verliest door de hielslag. Dat betekent dat wit alleen nog maar kan spelen met de schijven 35, 46 en 47, maar daarmee kan hij zijn problemen niet oplossen. Zwart hoef alleen maar af te wachten, zo lijkt het. Partijverloop: 39. 47-42 4-10? Dit is de verkeerde afwachtende zet. Winnend was 3-9. In de partij had wit kunnen ontsnappen met 37-32! Als zwart dan de 1 om 2 neemt, combineert wit naar dam: 22-28 32x23 18x20 27-22 17x28 38-33 28x30 35x4. Beide spelers zagen het niet en de partij ging verder met 40. 46-41 10-15 en in arren moede besloot wit nu maar een schijf te offeren met 41. 24-19 13x24 42. 38-33. Kenny staat nu gewonnen, maar hij liet het nog remise lopen. De gemakkelijkste winst is 15-20! 42-38 16-21! 27x16 18-23! en wit zal opnieuw een schijf moeten offeren, dit keer zonder noemenswaardige compensatie. 10-2 Radjinder koos voor een riskante opening en had al heel snel nadeel. Als zijn tegenstander het iets beter had gedaan, had dat zomaar verkeerd kunnen aflopen. Na ruim 20 zetten volgden enkele ruilen, waarna de stand weer overzichtelijk was. Niet veel later zette Radjinder een ongevaarlijk ogende aanval in op de vijandelijke vleugel. Toen zijn tegenstander lange tijd naliet om de vijandelijke indringer op 17 af te ruilen, kwam Radjinder steeds beter te staan. Op de 45e zet miste hij een positionele winst, waarna het snel remise liep. 11-3 Marco werd in een laat klassiek standje verrast door een dreigende doorbraakcombinatie. Toevallig kan hij daarna nog op het nippertje remise maken, maar dat was heel lastig te vinden. Hij koos ervoor om de combinatie niet toe te laten. Zijn tegenstander kreeg voordeel en even later brak hij door, ten koste van een schijf. Daarmee was het nog niet beslist, maar Marco stond onder druk. Na een foutje op de 46e zet stond hij verloren. Gelukkig deed zijn tegenstander het een paar zetten ook verkeerd en kwam Marco met de schrik vrij. 12-4 Johan Capelle kreeg lange tijd geen vat op zijn tegenstander. Pas in een laat klassiek standje stond Johan iets beter, maar veel stelde het nog niet voor. Gelukkig dacht zijn tegenstander dat hij slecht stond en besloot hij af te wikkelen naar een dammeneindspel met een schijf minder. Ook dat was nog lang niet gewonnen, maar het is lastig om geen fouten te maken in een dammeneindspel waarbij er nog veel schijven op het bord staan. En inderdaad, fouten kwamen er en Johan won. 14-4 Peter bereikte niet meer dan wat optisch voordeel. 15-5 |
|
