Afgelopen zaterdag kregen we Zaanstreek op bezoek. Vooraf had ik iedereen 'vrij spel' gegeven. Niemand hoefde zich aan een opdracht te houden. Dat bleek de vorige wedstrijd een succesvolle 'opdracht'. In tegenstelling tot de vorige wedstrijd tegen Rijnsburg waren we nu ruimschoots favoriet tegen hekkensluiter van de ranglijst, regiogenoot Damcombinatie Zaanstreek. Het moest wel raar lopen zouden we die niet winnen. Het gemiddelde ratingverschil bedraagt ruim 100 ratingpunten.
Zo gezegd, zo gedaan. We 'verdrukten' Zaanstreek op klasse.
Zittend op rating, alleen Erik Brunsman voor Roep Bhawanibhiek zat eigenlijk op het verkeerde bord maar dat was het gevolg van invallen op een laat moment, ging het als volgt:
Johan Wiering speelde zijn vertrouwde centrumaanval. Tegenstander Joop Wind bood stevige weerstand. Zo stevig dat hij als één na laatste partij uit was en lang binnen de remisemarge bleef. Pas op de 57e zet greep hij niet de laatste remisekans, zie Toernooibase.
Johan Bastiaannet was veel te sterk voor Wout Rijs en had hem snel in een omsingeling gedrukt. Johan maakte het met een kleine combi af.
Peter Hoogteijling dirigeerde zijn schijven ook kordaat naar voren. Hij wist echter geen afdoende bres te slaan in de verdediging van Zaans topscorer Paul Teer.
Rob Geurtsen kwam vlot makkelijker te staan, weliswaar zonder te drukken. Nadat Paul van der Lem een foute ruil nam, moest hij wel een schijf offeren omdat hij anders combinatief verzwolgen zou worden. Die schijfwinst was ruim voldoende om ook de partij te winnen.
Ik kreeg een centrumstand aangeboden waarmee ik kon drukken. Dat luisterde wel nauw, want als de druk omslaat naar gesloten klassiek zouden de kansen keren. Dat klassiek kwam er niet van en na 42. 6-11 is de stand van zwart een catastrofe.
Johan Capelle turnde deskundig zijn omsingeling om in een aanvalsstand. Hoe het daarna gruwelijk misging is mij niet duidelijk. Op Toernooibase wordt nog gewacht op de juiste notatie. Die aanvalstand sloeg jammerlijk niet door vanwege een listig meerslagje. Daarna ging het snel gruwelijk mis doordat Johan op het meest verkeerde veld dam haalde.
Johan Smits remiseerde zonder drukken met Ramon Sakidin. Erik was vergeten te drukken en was in een vleugje nadelige stelling beland. Barbara Graas liep echter onverwacht in een eenvoudige combinatie en zo kreeg Erik de partij cadeau.
Frank Pasman gebruikte keurig zijn tijd (hij was als laatste klaar) om te zoeken naar winst in het eindspel nadat hij prima klassiek spel omgezet had ik een aanval. Helaas was de stand te dun geworden voor winst. Gerrit Tigchelaar, die samen met Frank als enige tegen een ratingnadeel aankeek, neutraliseerde correct Losseni Savané.
Eindstand 14-6. Voor ons is de competitie, wat betreft resultaat, klaar. Een tweede plaats is buiten bereik. Voor de laatste wedstrijd rest ons nog de lange reis naar Heerlen. Daar gaan we weer lekker 'los'.