Na twee weken mailen en appen hadden we als 020 weer twee teams van tien man op de been weten te brengen... dacht ik. Helaas bleek nog tijdens onze wedstrijd dat het 2e toch helaas met negen man was aangetreden wegens ziekte.
In ronde 9 namen we het op tegen RDC Rijnsburg. RDC stond boven ons en had nog goed zicht op zowel 1e als 2e plaats (voor nacompetitie). De gemiddelde rating van RDC was ook iets hoger dan die van ons. Bovendien, wij waren praktisch 'uitgerangeerd' voor promotie en degradatie. Dat maakte RDC in ons opzicht favoriet en gaf ons vrijheid.
Verheugd was ik met de deelname van invaller Bert Bakhuis. Alhoewel Bert geen spelritme heeft, is zijn reputatie natuurlijk nog altijd prima.
Helaas begon de wedstrijd voor Bert niet prettig. Beoogd tegenstander Steven den Hollander had de nacht ervoor stevig gefeest en versliep zich. Voorzitter Rinus Kromhout, die niet voorzien had te spelen maar wel voor het openingswoord aanwezig was, speelde daarom tegen Bert.
Nadat iedereen gesettled was, zag Gerrit Tigchelaar plots dat hij een schijf achter zou komen nadat hij met zijn laatste zet akelig blunderde.
Tegelijkertijd had mijn tegen tegenstander, Wim Bremmer, twee draken van zetten (22 en 23) geproduceerd. Na enig rekenen was de winst niet moeilijk te vinden en was het snel uit. Peter Hoogteijling had ondertussen zijn betere stand helaas niet kunnen verzilveren tegen Thomas Wielaard. Rob Geurtsen had Arie Schoneveld zwaar onder druk gezet na te passief tegenspel. Dat een eenvoudig combinatie naar dam het pleit beslechtte bespoedigde de vermoedelijk toch al gewonnen stelling. Tussenstand: 3-5.
Verder was er nergens een vuiltje aan de lucht. Achteraf gezien was op dat moment de wedstrijd beslist omdat we als team goed en geconcentreerd speelden.
Johan Smits hakte Arjen de Mooi vakkundig naar remise. Johan Capelle remiseerde met Jan van der Star. Bert had een veelbelovende aanval, maar kwam niet direct tot winnend voordeel. Daarom introduceerde hij een petit lokzetje met 41-36 die zijn tegenstander met 21-27 aannam. Bert sloeg daarna listig toe en won. Dat deed de deur voor RDC volledig dicht. Ook al omdat Johan Wiering voordeel had tegen topper Cor van Dusseldorp en Johan Bastiaannet Richard Meijer stevig onder druk had gezet. Daarnaast speelde Frank Pasman tegen Eric Hogewoning een uitstekende partij.
Helaas vielen onze voordelige standen niet verder uit in winst en werd het dus driemaal remise, met 8-12 als einduitslag. 6-14 had ook gekund. Voor de ranglijst maakt het niet veel uit.
Degraderen doen we niet, promoveren is nog steeds alleen een theoretische optie.