Zaterdag kregen we de reserves van Tilburg op bezoek. Vooraf hadden we al een eenvoudige middag verwacht maar, om niets aan het toeval over te laten, traden we sterk aan.

Johan Smits tikte het eerste punt binnen tegen Wil Maas omdat Johan niet helemaal fit was (maar wel speelde). Daarmee liep hij wel als enige tegen een blauwtje op. Net voordat ik de eerste winstpartij mocht aantekenen, nadat ik een eenvoudig maar niet helemaal duidelijk dammetje had genomen, noteerde Peter Hoogteijling de eerste twee. Frits van Tilborg, die te snel speelde, werd met een heldere combi verslagen. Theo van den Hoek bood nog licht verweer, waar zwaarder verzet mogelijk was geweest. Nadat ik de dam had genomen zag hij snel in dat verder spelen geen zin meer had. Al veel eerder was Rob Geurtsen, ook al na een damcombinatie, een schijf voorgekomen tegen Yuri Derks. Die schijf werd de jonge speler fataal. We sluiten niet uit dat we Yuri vaker en sterker terug gaan zien.

De tussenstand was inmiddels 7-1. De eenvoudige winst tekende zich al snel af.

De ook niet fitte Johan Capelle (die ook toch speelde) zette een niet al te geweldige omsingeling op. Op het moment dat hij een afwikkeling naar remise nam, had hij echter winnend anders kunnen afwikkelen (zie Toernooibase). Tegenstander Harry Verdoolaege accepteerde graag de remise.
Gerrit Tigchelaar keek als een van de weinigen tegen een hogere rating aan met Toine Vermeer als tegenstander. Dit deerde Gerrit niet. Zijn tegenstander nam een remise damcombinatie waarna Gerrit rustig afwikkelde naar die remise.
Marco de Koning wilde eens een keer winnen na een serie goede remises. Marco koos tegen Toon Dielen voor die winstpoging een ietwat dubieuze partijopzet. Na een grote afwikkeling hield Marco in het late middenspel een mooie positie over die zijn tegenstander nipt naar een puntendeling combineerde: 10-4.

Johan Bastiaannet kwam laat op voordeel tegen Kees van Bakel. Ervaring en techniek, de laatste zet van wit is mooi, gaven in het late middenspel uiteindelijk beslissend voordeel. Johan Wiering werkt er dit seizoen in elke wedstrijd hard voor. Ook tegen Ad de Hoon kwam er voordeel, maar de vraag was weer of het voordeel groot genoeg zou zijn. Dat was het deze keer wel nadat zijn tegenstander op de 56e zet mis greep.

Restte nog Frank Pasman, die zich compromisloos opstelde tegen Sarah Rijgersberg: remise was voor Frank geen optie deze keer. Helaas belandde voor ons de enige nul van de dag bij hem op zijn bord. Die nul konden we in deze wedstrijd wel hebben: 14-6.

Omdat Rijnsburg remiseerde tegen koploper Excelsior, hebben we de tweede plaats, die recht geeft op een promotie-degradatiewedstrijd, weer in 'eigen hand'. Ik heb die kans maar tussen aanhalingstekens geplaatst. We moeten daarvoor de volgende twee wedstrijden tegen Charlois (die is en blijft op 5 januari) en Rijnsburg ruim winnen om niet alleen twee wedstrijdpunten in te halen maar ook de bordpunten recht te trekken.

Twee grote uitdagingen. Maar toch, we gaan het gewoon proberen.