...Meer konden we echt niet doen.

De afgelopen week appten, mailden en belden Johan Smits en ondergetekende het godganse lijf onder ons vandaan. Niet zonder succes overigens, Roep en Johan Wiering kweten zich van hun teambelang en traden aan. Wel zuur om op het laatste moment te moeten constateren dat we toch maar met negen spelers in Rosmalen achter de borden konden aantreden. Maar echte zaken van het leven en het eindige daarvan wegens natuurlijk altijd zwaarder dan een potje dammen.

Derhalve gingen we pokeren om toch een kans te maken tegen koploper Heijmans. Een zekere JC waadde, samen met een feitelijk aanwezige Sint Nicholaas, rond gedurende het eerste speeluur. Daar waar deze SN vorig jaar in Drenthe nog voor chaos en verwarring zorgde met strooigoed, en we daarom moesten kapseizen in de Drentse zandgronden, kon deze SN ons niet van ons à propos brengen. De virtuele JC gaf geen krimp maar incasseerde wel een nul. JW counterde met een strakke winst: 2-2.

Geen vuiltje aan de lucht met negen man. Echter, helaas kon tussendoor JB geen vuist maken tegen Mari van Ballegooijen en wist RG geen voordeel te boeken tegen Hein Wilsens. En laten dat nou net de borden zijn waarop we op ratingvoordeel konden bogen. Feitelijk was daarmee het pleit beslecht, in de zin dat winst ver weg was. Dat waren de koppelingen, namelijk, waarop we voordeel hadden. De rest van ons keek vooral tegen een ratingnadeel aan.

Toch kregen we kans op revanche.

Marco de Koning was een lichtpunt in deze. Hij bedwong zeer bekwaam en adequaat Adrew Tjon A Ong. Gerrit Tigchelaar had de wedstrijd kunnen doen kantelen met een revancherende damcombinatie tegen Frank Teer. Check it out op Toernooibase wanneer beschikbaar! Johan Smits won, zoals wel vaker, vanuit het niets. Zelf moest ik hard werken tegen Olga Fedorovich voor een remise. Helaas bezweek Frank Pasman tegen Adri Vermeulen op de voor hem bekende manier, remise aanbieden en vervolgens verliezen in een remisestand. Topinvaller Roep Bhawanibhiek deed er vervolgens alles aan om voorzitter Pieter Wijn te bedwingen. Dat lukte met een remise met een schijf voor na dik vijf uur spelen. Maar voor een wedstrijdpunt was het niet genoeg.

Geen nood, we hebben ons kranig geweerd. We kijken uit naar de volgende tegenstanders.