Afgelopen zaterdag kregen wij het dit seizoen verrassend goed spelende team van Witte van Moort op bezoek. Wij dachten dat we alle titelkandidaten al gehad hadden, maar dit team doet stiekem toch nog mee in de titelrace.
Wij hoopten dat ze vandaag andere dingen in Amsterdam aan hun hoofd hadden, maar niets was minder waar. En ondanks dat wij met een zeer sterk team aantraden en daarom minimaal voor een punt gingen, werden we toch met 12-8 van de mat gespeeld.
De positieve kant van het verhaal is dat Johan Wiering weer met 020-1 meespeelt en dat we met Johan, Kees Thijssen, Paul Oudshoorn en Herman Spanjer een goed team op de been kunnen brengen. Het zat deze keer gewoon niet mee, maar met dit team gaan we de belangrijke punten nog zeker scoren!
Op bord 1 speelde Paul Oudshoorn tegen Jan van Dijk. Paul deed zijn best om het Jan moeilijk te maken, maar taxeerde zijn stand niet goed, waardoor hij niet meer voor de winst kon gaan. Zelf speelde ik op bord 2 tegen oud NK finalist Bert Aalbers, die te makkelijk over de partij dacht en in een voor hem iets mindere stand remise aanbood. Ik weigerde omdat Krijn op dat moment onverwacht van Odin Mol verloor. Een rondje langs de borden mij deed inzien dat alleen Johan Capelle winstkansen had en Peter van Heun verloren stond tegen vice wereldkampioen Virny... Bert maakte geen fout en het werd alsnog remise.
Johan Capelle was dicht bij een overwinning maar ondanks dat hij een tijdje met een schijf meer speelde kon hij tegen Yuen Wong de winst niet vinden. Krijn kwam in het late middenspel zwaar onder druk te staan en kon niet meer binnen de remisemarge blijven. Peter van Heun nam een verkeerde ruil waarna Virny een listige combinatie nam, die uiteindelijk winnend bleek. Jammer, want als Peter anders ruilt is er niets aan de hand. En bij Krijn was het volgens mij ook niet nodig. Hierdoor gingen twee van onze partijen verloren en konden we naar een punt fluiten.
Witte van Moort speelde namelijk in de discipline. Op de borden waar we het van moesten hebben gebeurde het uiteindelijk toch niet. Herman Spanjer stond goed tegen Herman Hilberink, maar kon de partij niet winnen. Johan Wiering probeerde het tegen Gerbrand Hessing, maar zijn tegenstander hield zich aan de opdracht. Rob Geurtsen en Edwin Twiest waren te gewaagd aan elkaar en ook Johan Bastiaannet kon het Marino Barkel niet moeilijk maken. Kees Thijssen probeerde het nog tegen Gil Salome, maar ook Gil kleurde netjes binnen de lijntjes.
In de nastoot werden er nog vele punten gescoord (of waren het toch pinten...) en na een zeer lange en onderhoudende derde helft gingen Peter van Heun, Frank Zwerver en ondergetekende nog even naar eetcafe 1890. Frank was nog duidelijk aan het nagenieten van zijn overwinning in de provincie van afgelopen dinsdag. Peter en ik analyseerden zijn partij tegen Virny en de conclusie was dat Peter goed speelde en de remise had verdiend.
Ja. Met dit sterke team verwacht ik nog vele punten dit seizoen!