Afgelopen zaterdag speelde 020-2 zijn belangrijkste wedstrijd van het seizoen. De confrontatie tegen VAD. Door diverse afzeggingen bij het eerste en tweede werd het lastig om twee sterke teams op de been te krijgen. Zeker toen teamcaptain Krijn in de gladheid zijn arm brak, werd er veel van de team captains gevraagd. Uiteindelijk lukte het toch nog om met twee goede teams aan de start te verschijnen. VAD kwam op zijn sterkst uit wat volgens Jos Eggen puur toeval was, maar daar denken wij anders over.

John Stins haalde het eerst punt binnen door de lastige tegenstander Rob van Westerloo op remise te houden. Daarna volgen Hanco Elenbaas die de punten deelde met Jos Eggen. Bert Bakhuis, die bereid werd gevonden om op korte termijn in te vallen, had de degelijke Michel Horn als tegenstander. Het werd een klassieke partij, waar Bert op het eind nog een geintje in de stand had gevlochten, maar op geluk speelde Michel de juiste zet (hij had het niet gezien) waarna ook deze partij remise werd. Hierna ging het mis voor ons toen Thijmen Stobbe het niet kon bolwerken tegen Hans Vermeulen, Thijmen zijn schijven stonden erg ongelukkig, en hij moest te veel schijven offeren om door te kunnen breken. Vlak daarna trok ik de stand weer gelijk door Huib van de Vossen te verslaan in een klassieke partij waarbij Huub dacht goed te staan, en vol voor de winst ging, door een offer en achterloop stond Huib in een keer twee schijven achter, en kon meteen opgeven. Hierna ging het weer mis voor ons toen Marco verloor van Herman van Westerloo. Na een goede partij kwam Marco een schijf voor, met compensatie voor Herman. Toen Herman voor nog een schijf naar dam ging, raakte Marco het spoor bijster en verloor.

Kenny had een mooie lange vleugel opsluiting, tegen Paul de Heus, na een kleine onnauwkeurigheid kwam Kenny een schijf achter, maar door de positionele compensatie wist hij er toch nog een punt te halen. Sjoerd Speelde een degelijke partij tegen Chris van Westerloo, hij stond de hele partij iets prettiger, maar moest toch in remise berusten. Dat Hans daarna tegen Kees Binnenkade nog een punt haalde mag een klein wonder heten. In de opening vergat Hans zet controle te doen en liep in een drie om drie naar dam. Ook Hans kon nog een dam halen, na afname van beide dammen stond Hans een schijf achter, zonder eninge compensatie, door stug door te gaan, begon Kees op het einde een aantal slechte zetten te spelen waardoor Hans toch nog de remise haalde. Als laatste was Johan nog bezig tegen Arie Storm. Dit was een partij met vele gezichten. Na een onnauwkeurigheidje in de opening stond Arie iets prettige. Later had Arie een onnauwkeurigheidje waardoor Johan weer prettiger stond. De prettige stand werd een hele goede stand. totdat Johan zich inliet in een eindspel waarin hij twee schijven meer had. meer dan een punt leek er niet in te zitten, zeker niet toen Johan een simpele damafvangst miste. Maar Johan ging stug door, en wist uiteindelijk toch nog de twee punten binnen te halen.

Zo waren wij zeer tevreden met de 10-10 tegen een directe concurrent. Zeker toen we even later vernamen dat het eerste met 9-11 van Arnhem
had gewonnen, ging het feest los.