Tot mijn verbazing werd ik door de coach gevraagd om mee te gaan naar Purmerend. Niet zo lang geleden had Frank mij nog verteld dat er een waslijst met spelers voor het 4tal was en dat ik niet hoog op de lijst stond. Er was duidelijk iets aan de hand; er speelden belangen...
Maar nu eerst het wedstrijdverslag: onderweg in de auto bespraken Rob Geurtsen, Frank Zwerver, Thijmen Stobbe en ondergetekende de opstelling. Rob verwachtte dat Ramon Sakidin op het eerste bord zou zitten en dat Ramon het dan met zijn specifieke spel remise zou gaan houden. Ik speel graag tegen Ramon, dus dat was niet zo moeilijk: Ik op bord 1 en Rob op bord 3. Echter, omdat Bart van Geel Cor Benjamins op het vliegtuig naar de Filipijnen moest zetten speelde Bart niet mee, waardoor Jan Bakels zijn plek in nam. Hun gebruikelijke opstelling werd daarom flink door elkaar geschud. Ik speelde tegen Jan, en Rob tegen... Ramon. Op bord 2 speelde Thijmen tegen Johan Veerman en op bord 4 speelde Frank tegen Sijmen Hansen.
Rob heeft duidelijk talent om waarzegger te worden, want het wedstrijdverloop ging precies zoals hij voorspelde; hij kreeg licht voordeel tegen Ramon maar dat was niet genoeg voor de winst. Ramon wist zoals hij dat wel vaker doet de partij remise te houden. Zelf speelde ik een prachtige partij tegen Jan Bakels, die er zoals ik dat van hem gewend ben flink het gas op zette. Ik liet hem lekker aanvallen en dat werd hem op een gegeven moment iets te veel. Zijn voorpost was houdbaar, maar toen ik omschakelde op een ander plan raakte hij het spoor bijster. Hij moest al een tijdje zeer nauwkeurig manoeuvreren, en een foutje werd hem fataal; wat hij ook zou doen ik zou een winnende doorbraak forceren. Even later gaf hij op.
Thijmen had het een stuk moeilijker tegen Johan Veerman. Johan nam brutaal een voorpost in die hem prima spel opleverde. Thijmen had het onderweg wel beter kunnen doen, maar zag niet meer hoe hij op remise moest aansturen. Johan maakte het op het laatst behendig af.
Frank had er duidelijk zin in deze avond. Sijmen speelde de hele partij op winst, en Frank deed behendig mee. Sijmen bleef te lang op winst doorspelen en Frank kwam zelfs beter te staan. Sijmen moest dus gaan kijken hoe hij de remise kon vinden... Daar wilde hij eens lekker de tijd voor gaan nemen, omdat hij dacht dat hij 50 zetten had gedaan. Maar toen zijn vlag viel zei Frank dat hij er slechts 49 telde... even later bleek dat dat klopte en Frank kreeg de felicitaties. In de analyse bleek dat Sijmen nog wel flink zijn best moest doen voor die remise, maar dat het er wel in zat. Wat echter niets af doet aan de prima partij van Frank!
Toen de rook uiteindelijk opgetrokken was, bleek dus dat we met 5-3 hadden gewonnen!
Ondertussen werd het belang mij ook duidelijk. Normaalgesproken zou Paul Lohuis mee doen. Die stond boven aan die waslijst. Maar omdat Paul weigert om Frank in het tweede tiental te laten spelen (zo gaat het gerucht) wilde Frank Paul even laten merken dat het gevoel wederzijds was...
En aangezien ik in een ver verleden verschillende keren clubkampioen van Purmerend ben geweest en ik iedereen daar al zo'n 30 jaar ken, vond ik dat helemaal geen probleem.
