Vol goede tegenzin reisden twee auto's en een eenzame kapitein af naar Westerhaar, Vriezenveense wijk. Terwijl de kapitein relaxed treinde en door het veenlandschap fietste, appte hij ondertussen met de in file belandde matrozen. "Wat is de prognose van jullie aankomst?" Informeerde hij onderwijl genietend van de kanalen, landerijen en mestluchten. "We arriveren om 12 uur." Appte Erik vrolijk terug. "Ik ben nog nooit zo vroeg bij een uitwedstrijd geweest." Appte ik. Half 12 stond ik voor het bastion van de tegenstander.
Zoals gewoonlijk begint een damwedstrijd in Westerhaar rumoerig. Er spelen zes tientallen en er moet uitgebreid gedag gezegd worden.
Uitermate gemoedelijk allemaal, maar het kost even voordat er een Ereklasse waardige rust ontstaat.
De enige die, niemand neemt het hem kwalijk, hij offerde zich tenslotte in het clubbelang op door zowel te spelen als te rijden, niet stug genoeg was en als eerste en enige moest capituleren was Frank Zwerver tegen Jan van Dijk. Vervolgens zette de rest van het team zich schrap.
Roep Bhawanibhiek stond een beetje onder druk tegen Herman Hilberink maar tikte consoliderend een punt binnen. Johan Bastiaannet stond voordelig maar kon geen winst vinden. Jean Marc Ndjofang stond ook beter tegen Marino Barkel. Die rekende echter netjes naar remise. Rob Geurtsen en Bert Aalberts remiseerden niet geheel geruisloos, maar ook niet opzienbarend. Frank Pasman daarentegen liet de Russische Germaan Vadim Virny zuchten, puffen, hijgen en vele kilometers ijsberen. Wat weinigen in de Ereklasse lukte, lukte Frank wel: remise. Dat leverde hem evenals de remise van Johan Smits tegen Gil Salomé een mooie blauwe notering op.
De kapitein leek een ietsje pietsje makkelijker te staan tegen Yuen Wong maar het evenwicht werd nergens verbroken. Voormalig speler voor Westerhaar, hij hangt nog met een mooie prent in slank postuur aan de wand in de speelzaal, Erik Brunsman hield evenals vorig seizoen combikoning Edwin Twiest in bedwang. Als laatste streed Krijn ter Braake tegen de gevaarlijke Odin Mol. Krijn kreeg welliswaar terreinnadeel maar zijn verdediging zag er voldoende goed uit. Echter, Mol haalde op het beslissende moment op het verkeerde veld dam. Daarna werd snel de negende remise genoteerd.
Ondanks het stugge teamoptreden met negen bordpunten tegen het veel betere Westerhaar, bleek na afloop dat Damlust ons voorbij is gegaan op de ranglijst. Dat veroorzaakt toch een katertje. We zijn nu mede afhankelijk van de wedstrijd SNA-Damlust. Als die gewonnen wordt door Damlust, eindigt Damlust sowieso boven ons en ontkomen we niet aan een promotie-degradatie wedstrijd. Nou ja, eerst Lunteren in de laatste ronde maar eens resoluut aan de kant schuiven.