20 oktober stond de tweede ronde van de PNHDB competitie op het programma voor 020 II. Stiekem was het de eerste wedstrijd voor het tweede team dit seizoen, omdat het onverwacht moeilijk bleek een datum te prikken waarbij 2 volwaardige teams op de been gebracht kunnen worden voor de broedertwist tussen 020 I en 020 II. Die uitgestelde wedstrijd zal binnenkort toch ook gespeeld moeten worden…

Zorg was nu om een goed team op de been te krijgen tegen SNA. Dat viel niet mee omdat basisspeler Paul (Lohuis) direct al aan gaf tijdens de herfstvakantie van zijn dochters andere prioriteiten te hebben dan een partijtje dammen. Voor hem was recidivist-invaller Peter van Heun bereid in te vallen. Een paar dagen voor de wedstrijd moest ook basisspeler Erik afzeggen. Gelukkig gaf kort daarna die andere Peter, Hoogteijling, aan graag wat speelritme op te doen aangezien hij binnenkort voor de bondscompetitie zal aantreden voor 020. Dat kwam dus goed uit.

Met basisspelers Thijmen en ondergetekende reisden we dus af naar Heerhugowaard met een representatief team.

Omdat alle 020 spelers overdag gewoon moesten werken was het nog een uitdaging om op tijd ter plekke te zijn voor aanvang. Peter (v. H.) riskeerde menige snelheidsboete om toch nog ruim op tijd aan te komen, om vervolgens te constateren dat onze tegenstanders nog binnen moesten komen…

Uiteindelijk zat iedereen achter de borden en begon een evenwichtige strijd. Beide captains deden niet aan tactische opstellingen: gewoon bordposities op basis van rating, waardoor Peter Hoogteijling aan bord 1 gekoppeld werd aan Guido Verhagen. In Guido had Peter de gewenste tegenstander op niveau om relevante speelritme op te doen.

Aan bord 2 trof die andere Peter ook een speler van het 1^e KNDB team van SNA: Roy Coster. Een bord verderop speelde Thijmen tegen teamcaptain Jan Groeneweg en ondergetekende trad aan bord 4 aan tegen jeugdtalent Maurice Koopmanschap: de jongste van de drie Koopmanschappen bij SNA.

Aan alle borden bleef de stand lange tijd min of meer in evenwicht. Pas in de tijdnoodfase, die aan alle borden tegelijkertijd aanbrak vanwege het ‘ouderwetse’ speelschema van 50 zetten in anderhalf uur zonder tijd erbij per gedane zet, kwam er echt tekening in de strijd:

Peter van Heun had aan bord 2 een duidelijk betere stand opgebouwd en rondde zijn voordeel elegant af met een combinatie: 0-2 voor 020

Aan bord 4 was ook wederzijdse tijdnood waarbij ik een combinatie naar dam kon nemen die net te weinig voor winst was, maar ik was al blij niet door mijn vlag te zijn gegaan… Nieuwe tussenstand: 1-3

Aan bord 1 had Peter Hoogteijling zich onder de druk van zijn tegenstander uitgespeeld waarna zijn aandacht verslapte en hij de partij alsnog weg gaf: 3-3. Dat Peter beweerde wedstrijdervaring te moeten opdoen was dus geen woord aan gelogen…

Restte nog Thijmens partij. Zoals gewoonlijk principieel aangepakt door Thijmen, maar wel met als gevolg dat tegenstander Groeneweg als eerste op dam was en Thijmen nog even moest bewijzen dat het wel degelijk allemaal binnen de remisegrenzen was gebleven. Dit bewees Thijmen dan ook en daarmee stond de 4-4 eindstand op het bord.

	SNA	-	O2O 2	4	-	4
	Guido Verhagen (1252)	-	Peter Hoogteijling (1350)		2	-	0	3
	Roy Coster (1102)	-	Peter van Heun (1292)		0	-	2	1		Partij
	Jan Groeneweg (1144)	-	Thijmen Stobbe (1138)		1	-	1	4
	Maurice Koopmanschap (940)	-	Frank Zwerver (858)		1	-	1	2