De eerste ronde, weer in de hoogste klasse van de Nationale Competitie, was tegen het altijd lastige SNA in Heerhugowaard. Voorgaande jaren was SNA telkenmale te sterke voor onze hoofdmacht. Maar de sponsor had zich deze zomer teruggetrokken bij SNA. Dat betekende dat SNA minder sterk aantrad dan ze zelf eerder voorzien hadden. Voorbeeld: huidig wereldkampioen Georgiev stond wel in de tientalopgave maar ontbrak in de opstelling. Zo ook geen sterke Afrikaanse spelers die nog wel lid zijn.

De paringen waren niet ongunstig. Duidelijk was dat wij op de bovenste borden moesten scoren, zij op de onderste borden. Kansrijk voor ons waren Alexander Getmanski tegen Wijker, Jean Marc tegen Verhagen en Kees tegen Coster. De captain, (schrijver dezes), en Frank moesten de deur dicht zien te houden tegen respectievelijk Schwarzman en Ivo De Jong. Ik verwachte veel tweetjes en nulletjes in de wedstrijd. Het bleef uiteindelijk beperkt tot drie resultaten. De matchwinner stond niet in dit rijtje.

Gaandeweg tekende zich geen gunstig resultaat af. Ik had mij zelf, onder indruk door de staat van dienst van mijn tegenstander, eigenhandig in een kansloze positie gemanoeuvreerd. Frank had zichzelf wat onhandige randschijven opgedrongen. Erik Brunsman, een van de twee nieuwe vaste aanwinsten, was wat onder druk gekomen. Op andere borden was nog geen sprake van enige positieve ontwikkelingen. 

Toen, uit het niets, had Kees gewonnen. Zijn tegenstander had een schijf weg gegeven. Toch een voorsprong. Alexander wist niks te bereiken en remiseerde. Ik had opgegeven. Rob Geurtsen en Stef Keetman remiseerden zonder noemenswaardige schermutselingen. Krijn speelde een iets mindere stand vakkundig naar remise met Mensinga. Johan Bastiaannet kon een voordelig standje niet beslissend omzetten naar winst tegen voormalig 020-er Johan Wiering. De andere nieuwe vaste aanwinst Roep kon de taaie Doumesh niet bedwingen, met een puntendeling als resultaat. Tussenstand: 7-7.

Jean Marc leek af te stevenen op winst na mooi tactisch laveren en een eindspel met meerdere dammen op het bord. Frank had zich puik staande weten te houden. Hij moest de remisestand alleen nog daadwerkelijk tot remise brengen. Erik vocht voor remise maar zijn tegenstander vocht met de klok. Jean Marc vond onder druk van die klok geen winnend plan. Daarmee dreigde even een nipt verlies, mocht Erik en/of Frank geen stand houden.

Soms zit het tegen, soms zit het mee. Deze keer het laatste. Frank nam vele felicitaties en een blauwtje in ontvangst nadat zijn tegenstander in remise berustte. Ten minste even belangrijk werd matchwinner nieuwe aanwinst Erik. Hij bleef veel koeler dan zijn tegenstander en ontfutselde hem de een na de andere schijf in de overgang van laat middenspel naar eindspel. Nadat ook de dam van Erik's tegenstander gepind was gaf hij terecht op. 

De teamwinst was daarmee ook binnen. Jean Marc deed nog een poging een ingewikkeld eindspel te winnen. zijn tegenstander bleef koel en vond de brede remisemarge van het damspel: 9-11.


   

 SNA  

  

    O2O 

 

9

-

11

   
   Steven Wijker (1391) 

-

 Alexander Getmanski (1521) 

  1

-

1

2

  Partij

   Guido Verhagen (1252) 

-

 Jean Marc Ndjofang (1509) 

  1

-

1

10

   
   Roy Coster (1102) 

-

 Kees Thijssen (1445) 

  0

-

2

1

   
   Johan Wiering (1399) 

-

 Johan Bastiaannet (1363) 

  1

-

1

6

  Partij

   Stef Keetman (1378) 

-

 Rob Geurtsen (1339) 

  1

-

1

4

   
   Mitchel Mensinga (1217) 

-

 Krijn ter Braake (1332) 

  1

-

1

5

  Partij

   Alexander Shvartsman (1570) 

-

 Peter van Heun (1292) 

  2

-

0

3

   
   Raymond Koopmanschap (1207) 

-

 Erik Brunsman (1258) 

  0

-

2

9

  Partij

   Vitalia Doumesh (1231) 

-

 Roep Bhawanibhiek (1210) 

  1

-

1

7

   
   Ivo de Jong (1368) 

-

 Frank Pasman (1099) 

  1

-

1

8