Op papier waren we ruimschoots favoriet. Niet alleen de vier aantredende internationaal grootmeesters bij 020 gaven aanleiding tot optimisme, bij Heijmans trad er geen GMI aan, ook op rating deelden we ruimschoots de lakens uit. Op negen van de tien borden hadden we een ruime ratingvoorsprong. Alleen de kapitein van het schip keek op bord 1 tegen een negatiefratingverschil aan. Al het voordeel van die GMI's en ratingvoordelen bleek die middag niet uit het verloop van de wedstrijd. De bij aanvang aanwezige supporter, liefhebber en criticus Hein Meijer riep voor aanvang: "Op papier moet het makkelijke kunnen maar bij 020 weet je het maar nooit. Er gebeurt altijd wat..." Aldus geschiedde.
Kees Thijssen leek de geestelijk vader van het sterke damprogramma Flits in de houtgreep te hebben met een knellende kettingstelling om een vooruit geschoven centrumblok. Winst leek een kwestie van tijd. Maar van dat laatste had Kees in de voorafgaande periode te veel gebruikt. Het ontbrak hem vroeg in de partij aan voldoende rekentijd. Maar ook controletijd voor combinaties ontbrak op het juiste moment. Vermeulen had die tijd nog wel en rekende een knappe dam-op-bezet-veld uit. Die dam bleek winnend.
Ondertussen had ook Johan Smits averij opgelopen tegen problemist Hein Wilsens en had een schijf in moeten leveren. Op andere borden was er nergens voordeel te bespeuren. Onze GMI's kwamen er tegen de Brabanders niet doorheen. Een kleine sensatie hing in de lucht. Na drie uur spelen ging Heijmans aan de leiding.
Frank Teer en Peter Hoogteijling, die toch echt een keer voor 020 in de Ereklasse wilde winnen en de omsingeling inzette, remiseerden na het aanbod van Teer. Die voelde kennelijk de situatie aan.
Langzaam had GMI Jean Marc Ndjofang toch winst weten te forceren door geduldig Harry Kolk te omsingelen. Door de bomen van kleine dreigingen ontstond een te grote draaikolk van vernuftige dreiginkjes waarin Jean Marc uiteindelijk zijn titel eer aan deed. Daarmee klampten we enigszins benauwd aan bij onze tegenstander. Het schuifelen van de stoelen werd minder in de beperkte ruimte. Ruggen werden gekromd, zeilen werden strakker aangespannen. Alle matrozen gaven hens aan dek.
Paul Oudshoorn trok de teugels aan tegen Wim van der Kooij. Helaas was de stand inmiddels dusdanig uitgedund dat Paul de in los zand uiteengevallen stelling van zijn tegenstander wel kon bedreigen met enkele kanonnen maar niet kapot kon schieten: Remise.
Ondertussen kon ingevlogen GMI Alexander Getmanski geen potten breken tegen de prima verdedigende Andrew Tjon A Ong. De laatste bevrijdde zich met een kleine combi naar remise. GMI Johan Bastiaannet nam na een evenwichtige opening een hoopvolle drie-om-drie naar een kansrijke zeven-om-zeven stand. Tegenstander Ron Entken toonde echter een uitstekende en geduldige speler. Hij liet zich niet van de wijs brengen met remise als gevolg.
Rob Geurtsen had tussendoor niks bereikt tegen invaller Soender Kalpoe. Er stond een klassiekachtige remisestelling op het bord. Rob had daarin weliswaar de leiding maar zijn tegenstander kon op meerdere manieren naar remise afwikkelen. Dat hij geen van die afwikkelingen vond, of althans uitvoerde, konden we niet anders dan met belangstelling volgen. Rob kopte enthousiast de twee punten in, en zetten
ons daarnaast virtueel op voorsprong.
Virtueel, want Johan Smits had dan weliswaar een stuk in moeten leveren, hij bleef spelen en hield daarmee een nul achter zijn gedurende lange tijd van het scorebord. Daarmee bleef de druk.
Ondergetekende kapitein had aan bord 1 ondertussen een veelbelovende centrumaanval opgebouwd. Tegenstander Van Ballegooijen verslikte zich in de verdediging. In plaats van 49. 7-11 is alles na 7-12 remise. Met 7-11 bezegelde hij het lijfsbehoud van het 1e van 020. De virtuele voorsprong werd een definitieve winst.
Echter niet nadat Johan Smits had gecapituleerd en Krijn ter Braake ternauwernood het beslissende elfde punt in de wacht sleepte. Dat Heijmans zich kranig weerde, bleek uit die drie 'blauwtjes' die ze mochten ontvangen.
We moeten ons over volgend seizoen maar eens beraden. Vorig seizoen was er ook al een tour-de-force nodig via een bloedstollende en zenuwslopende drievoudige p/d-wedstrijd.
Krijn is bezig het winnende punt binnen te slepen.