We arriveerden ruimschoots op tijd in Huissen, maar met een fiks aantal grootmeesters minder. Daarentegen konden we Frank Pasman en Johan Smits wel weer verwelkomen, naast de goed gemutste chauffeurs Hans en Pieter. Verheugd waren we dat tevens vaste kracht Johan Capelle weer in ons midden mee streed. Want dat laatste was het: een strijd. Huissen beschikt over een dik handvol grootmeesters, toppers en andere getalenteerde spelers. Daarom staan ze bovenaan in de competitie en zijn ze meerdere malen landskampioen geweest. Om het krachtsverschil te boekstaven: op negen van de tien borden kwamen we, vaak meer dan honderden, ratingpunten tekort.
Dan de (wed)strijd:
Bij aanvang waren Frank, Johan en tegenstander van Frank, Maarten Linsen in een driehoekje goed gemutst.
Met frisse tegenzin, getuige de foto, begonnen we aan de klus. Johan Bastiaannet neutraliseerde vakkundig topscorer Stokkel. Johan Capelle, de enige met een (schamele 8 punten) ratingoverwicht, kon na zijn terugkomst geen ijzer met handen buigen en remiseerde ook. Ondertussen had Pieter tegen Krajenbrink een schijf in moeten leveren, was Erik Brunsman moedwillig in een opsluiting gaan zitten en kreeg Johan Smits een massieve aanval van Baljakin te verwerken. Rob gebruikte (te) veel tijd voor het rekenen en kwam in een verloren aanval terecht. Johan ging ten onder tegen wereldtopper Baljakin. Ondergetekende wist de minste grootmeester van het stel neutraal te houden. Pieter remiseerde vervolgens netjes tegen de veel te snel spelende Krajenbrink.
Daarmee was de koek bijna op en de strijd nagenoeg gestreden. Hans van den Heuvel redde het net niet tegen Lagoda, Frank Pasman vergat te remiseren en Krijn moest in het eindspel capituleren tegen Gérard Jansen. Als laatste streed strijder en invaller Erik Brunsman, onder grote belangstelling (zie foto) tegen 'knetterende rekenmachine' en voormalig wereldkampioen Guntis Valneris.
Erik hield stand: 15-5.