Moeten we daar nou blij mee zijn? Achteraf wel. Halverwege niet. Vooraf zeker niet.

Even terugspoelen...

We gingen de wedstrijd in met als doel: minimaal elf punten meenemen. We waren nagenoeg compleet volgens de basisopstelling. Frank Pasman verving afzwaaiend vrijgezel Peter Hoogtijeling. Met onze pinchhitters op wit moest de doelstelling gehaald worden. Dat ging volgens plan. Johan Bastiaannet schakelde geroutineerd vlot Neutel uit. Johan Capelle ontving een pluim voor de remiseopdracht. Paul Oudshoorn remiseerde zonder probleem topscorer Palmer. Jean Marc Ndjofang knoopte invaller Wonnink op. Johan Smits hield, net als twee jaar geleden Hin Wong keurig in bedwang.

Maar toen. Kees Thijssen kwam in een volledig verkeerde en ongelukkige overgang van middenspel naar eindspel terecht. Krijn ter Braake hield het niet droog tegen Twilhaar, waar hij halverwege het betere van het spel kon hebben gehad. Frank Pasman vond net weer niet die remise.

Au, een achterstand. Rob Geurtsen veegde echter keurig de vloer aan met Aliar. Daarna moest Peter van Heun alle zeilen bijzetten om alsnog dat punt uit Arnhem mee te sleuren. Hetgeen miraculeus lukte: 10-10.