Met de grootste overwinning van het seizoen vertrok ons tweede team uit de Hofstad. Vooraf zag het er al gunstig uit. Krijn Toet en Hugo Simons Jr. speelden niet mee aan Haagse zijde. Toet behoort tot de weinige Haagse spelers die wel aardig scoort dit seizoen. Bij 020 ontbrak als meest opvallende naam Jan Pieter Drost.

Paul Lohuis opende de score met een snelle zege op Bonne Douma. Bij het stopzetten van de klok had Paul maar liefst 45 minuten over. Dat had veel te maken met het vervolg op de 27e witte zet: een doorbraakcombinatie voor 3 stukken. Douma liet de dam snel en simpel afpakken, terwijl bij een andere voortzetting de extra zwarte schijven van Paul zwaar leken te wegen. 

Laura Ratniece speelde voor de tweede keer binnen een jaar tegen Harold Jagram. Jagram ligt Laura kennelijk niet zo, want ook deze keer - na de combinatieve nederlaag van vorig jaar - was het een moeizame bevalling. In een 6 om 6 (waar Laura nog 43 minuten over had) werd tot remise besloten.

Kenny Kroon speelde tegen Jaap van Hal een boeiende halve hekstellingspartij en boekte zijn derde overwinning van het seizoen waardoor hij op een prima +2 score staat. Wel moet gezegd worden dan Van Hal het Kenny makkelijker maakt met het gekke 24. 44-40. De partij wordt afgerond met een fraai hoefijzer van Kenny en een kapotte stand van wit. Zo was het 5-1 voor 020 na goed 3,5 uur spelen. 

Met die snelle beslissingen begreep ik al wat beter waarom De Hofstad Dammers (na 3 opeenvolgende 5e plaatsen in de eerste klasse de afgelopen 3 seizoenen) het volgend seizoen in de tweede klasse mogen gaan proberen: ook daar zijn de partijen vaak rond vier uur al klaar.

En ja, het is ook wel een beetje gek dat de Hagenaars zich met zulk snel spel lieten wegzetten in de openingsfase van de wedstrijd.

De voorsprong werd nog groter door de zege van Hanco Elenbaas die na twee combinatieve nederlagen nu een klassieke overwinning boekte met een Ghestemdoorstoot tegen Frans Teijn. Teijn kon na 48 zetten een schijf inleveren. Hiermee lijkt de Hagenaar trouwens hard op weg om binnen vier seizoenen van een goede 1100+ rating naar de 900 te duikelen. Opmerkelijk.

Hanco bracht 020 op 7-1 en een monsterscore leek in de lucht te hangen.

Maarten Kolsloot speelde tegen Roel Langbroek. Een speler waarvan m'n vader later zei dat hij hem nog uit z'n eigen jeugd kende, zoals voor veel Hofstaddammers geldt. Nu zijn we mogelijk 40 jaar verder en lijkt m'n inmiddels witgrijze vader nog steeds jong vergeleken met de Hagenaars. De jeugd van de dambond verdwijnt, zullen we maar zeggen.

Goed.

Na 22 witte zetten leek wit een beetje slecht aangesloten te staan, met aanknopingspunten voor zwart. Maar wat te doen met zwart? Een opbouw aan de korte vleugel met 7-12, 1-7, 16-21, 3-8 met Podkowa opties geeft mogelijk druk aan de lange vleugel van de tegenstander. Het in de partij gekozen plan leidt na bijvoorbeeld 27. .. 3-8 28. 39-33 en open breken met 17-22 24-29 enzovoort, tot veel minder dan met de opbouw beoogd. Door in plaats daarvan klassiek door te gaan, komt Langbroek makkelijker te staan. De punten werden uiteindelijk wel iets te snel voor Langbroek gedeeld.

Wiebo Drost bracht het eerste Amsterdamse wedstrijdpunt op het bord door een mooie en zeer overtuigende aanvalsoverwinning op de vrijuit spelende Hans Jacobsen: 10-2. Wiebo is met Kenny en Jan Pieter in de race om topscoorder van 020 te worden.

Na een vrij kalme partij waarin zwart een enorm centrumblok opbouwde leek de Senegalees Cheikh Maurice Ndione nog wat makkelijker spel te krijgen tegen Erik Brunsman. Na ongeveer 4,5 uur spelen pakte Erik het 11e punt en de overwinning voor 020. Erik wacht al 5 partijen op een nieuwe zege in de eerste klasse.

Daar werden nog maar 2 Amsterdamse punten aan toegevoegd.

Huub Kroes speelde een agressieve Rozenburgopening die overging in een aanval. Jack Mondt kreeg kansen op de witte lange vleugel en brak door naar dam. Toen Huub op weg naar een tweede dam ging met een schijf achter, werd tot remise besloten.

Lucien Leerdam begon wat later aan de partij dan de overige aanwezigen en kreeg na de opening een wat makkelijker stand met een randschijf voor Jetse Veenstra. Met passief spel van Lucien kreeg Veenstra de kans om een mooie aanval op te bouwen en een plusschijf te scoren. Lucien hield niettemin stand: 13-5 voor Amsterdam.

Hans van den Heuvel beloonde zichzelf niet voor taai counterspel tegen Frans van de Velde. Van de Velde kwam in de aanval, Hans brak ook door en scoorde zelfs een plusschijf. (De Hagenaar had toen al wel 2 dammen.) Hans mocht even dromen van een lang eindspel, maar zette z'n dam los op het bord. Met een rondslag die scherp uit was, scoorde van de Velde het zevende Haagse punt. 

020 kan na de zege met 11 punten uit 10 wedstrijden in theorie nog op een degradatiewedstrijd getrakteerd worden, maar dan moeten én alle (4!) lager geklasseerde ploegen winnen én moet SNA een monsterscore boeken tegen Samen Sterk (2e op de lijst) én moeten de Amsterdammers zelf met grote cijfers van Utrecht verliezen.

Tja, niets lijk te gek in deze klasse, maar dat toch net wel.

In een zaal naast de onze speelde Den Haag tegen Haarlem. Een spannende wedstrijd eindigde in 10-10 waardoor Haarlem niet meer te achterhalen valt voor het tweede. Want hoe gek het ook klinkt: theoretisch was voor aanvang van de 10e ronde zowel een degradatieduel als een promotieduel nog mogelijk. Met de zeges van Samen Sterk en IJmuiden, gekoppeld aan de Haarlemse remise, is dat scenario verleden tijd.

Over 2 weken wacht Utrecht. Een taaie ploeg en tevens een goede kans op een fraai seizoensslot.