Donderdag 30 oktober mocht het 2^e provinciale team van 020 aantreden in en tegen Heerhugowaard bij SNA. Na de kansloze nederlaag in de eerste ronde tegen onze dambroeders van 020 I mocht SNA toch wel bestempeld worden als de op één na sterkste tegenstander in deze competitie.

Vol goede moed vertrokken Thijmen, Erik en ondergetekende als basisspelers om half zeven vanaf het stadionplein in Amsterdam richting het noorden. Paul Lohuis had gevraagd een keertje over te slaan omdat hij meer onderweg is dan thuis, dus had ik Peter (Hoogteijling) gecharterd om in te vallen. Peter zou op eigen gelegenheid komen en wilde iets later dan de rest arriveren omdat hij de ervaring heeft dat er nog wel eens met opstellingen geschoven wordt als men ziet dat hij mee doet - waarna een zwakke speler tegen hem opgeofferd wordt. Dit plannetje werkte heel goed – iets TE goed zelfs… Peter bleek na een dagtripje naar een pretpark in een enorme file bij Muiden terecht te zijn gekomen. Omdat dit nieuws ons pas rond 19.00 uur bereikte was het optrommelen van een (andere) invaller te kort dag, alhoewel ik Gerrit nog wel even gepolst heb. Gelukkig zijn ze bij SNA erg sportief en werd lang gewacht met het aanzetten van de klok. Omdat de batterij van Peters mobiele telefoon ondertussen plat was, wisten wij niet of hij nu nog wel zou komen of niet. Om 19.50 uur had Peter het nog op een uur rijtijd geschat – met aanvangstijd 19.30 uur en anderhalf uur p.p. om de 50 zetten te halen allemaal erg krap. Zou Peter bij voorbaat de handdoek in de ring gooien, of zou de goede Sint toch nog komen?

Erik en Thijmen besloten in elk geval maar hun partij scherp op te zetten omdat we serieus rekening hielden met een leeg bord en dus een 2-0 achterstand. Erik speelde op het eerste bord tegen jeugdtalent Mitchel Mensinga. Zoals wel vaker bij jeugdtalent is de rating dan geen goede afspiegeling van de speelkracht en Eriks omsingeling sneuvelde in de aanvalspartij die Mitchel fraai uitvoerde. Het was alweer een tijdje geleden dat Erik een partij had verloren, dus dit was zeker een tegenvaller.

Meevaller, daarentegen, was dat Peter ondertussen toch was gearriveerd en met een half uurtje resterende bedenktijd aan zijn partij was begonnen. Een snelle blik op de overige borden deed Peter besluiten, ondanks de achterstand op zijn klok, zijn partij scherp op te zetten: er moest immers gewonnen worden. Tegenstander Theo Tesselaar (de speler van het SNA team met de hoogste rating, dus het tactisch op bord 2 posteren van Peter pakte wat dat betreft goed uit) ging niet mee in het snelle spel, benutte zijn bedenktijd goed en weerlegde Peters partijopzet en maakte hem een schijf afhandig. Peter kon vanaf dat moment zich richten op het vinden van de remise…

Ondertussen was Thijmen aan bord 4 na een moeizaam begin van de partij een schijf voor gekomen dankzij een Coup Royal. Zijn tegenstander, invaller Maarten van Leenen, zag zijn compensatie voor die schijf smelten als sneeuw voor de zon waarna Thijmen onberispelijk afwikkelde naar winst. De tussenstand was weer gelijk: 2-2

Aan bord 3 speelde ik tegen teamcaptain Jan Groeneweg. Na een rustige opening kwam er een spannende flankpartij op het bord waarbij ik een schijf moest inleveren, maar wel veel eerder op dam kwam. Blijkbaar ben ik al dermate gewend dat ik elke zet er een minuut bedenktijd bij krijg dat ik even vergeten was dat in de provinciale competitie ‘ouderwets’ met 50 zetten in anderhalf uur wordt gespeeld. Met nog 17 seconden op de klok moest in nog 4 zetten afleveren in een stand met veel potentiële zetjes. Na de 50^e zet had ik nog 1 seconde exact over. Die 50^e zet had de winnende kunnen zijn – maar dan had ik wel een andere moeten doen. Nu bleef er een remisestand over die een paar zetten later ook daadwerkelijk werd omgezet in een puntendeling.  Nieuwe tussenstand: 3-3

Zo resteerde alleen de partij van Peter, die technisch verloren stond. Aan de bar werd de winst gevonden, Theo Tesselaar vond die achter het bord niet. Peter greep zijn kans en haalde de remise over de streep en daarmee ook het gelijkspel van het team.

Om middernacht stapten we weer in de auto huiswaarts na een enerverend avondje dammen.