Aan alles was te merken dat de Arnhemmers een stuk gretiger waren dan 020. Terwijl de eerste 020 spelers nog moesten arriveren werd teamcaptain Hans door zijn Arnhemse collega al vanaf 11.00 uur bestookt om de opstelling uit te wisselen. Tevergeefs. Hans hield de kaarten aan de borst tot vijf voor twaalf. Voor deze belangrijke wedstrijd waarin ook 020 punten moest pakken koos de teamcaptain voor exact dezelfde opstelling als tegen IJmuiden. Eenmaal achter de borden vatte Johan Capelle dit nogal nadrukkelijk op. Wederom met zwart aan bord 6, wederom een omsingeling, wederom een foutje, wederom een dam op 4 en wederom als eerste uit. Direct hierna werd de wedstrijd feitelijk al beslist door René Vos, die zijn naam alle eer aan deed. Toen Peter per ongeluk te vroeg de schijf aanraakte waarmee hij een doorbraak ging uitvoeren, kraaide de Vos “aanraken is zetten”. Alle prognoses om minimaal 10-10 te bereiken konden de prullenbak in. De derde bordnederlaag van 020 was minder verrassend. Superinvaller Ruud Palmer bleek positioneel te sterk voor Pieter. Ook Hans liep langs afgronden tegen Twilhaar maar wist met va banque spel nog een punt te behalen. Dat 020 geen enkele winstpartij kon boeken was eveneens verrassend. Je hoeft alleen naar de slotstand van Johan Wiering te kijken om te constateren dat dit gewonnen is. Indien Rob geen remise had geaccepteerd had ook hier in de slotstand gewonnen moeten worden. Evenals bij Johan Smits. Met 13 bordpunten kreeg de feestvierende potentiele nieuwe ereklasser wel erg veel cadeau.