Met de ongelukkige nederlaag tegen Zaanstreek nog in ons hoofd vertrokken we naar het sterker geachte Nijverdal. Het plan was om tegen de 5 sterksten remise te spelen en van de 5 zwaksten te winnen. Na de koppeling was het duidelijk waar de winstpartijen vandaan moesten komen. Frank en Hans zouden het erg moeilijk gaan krijgen tegen de Russen. Pieter kwam snel minder te staan en na 3 uur spelen zag ik 3 nederlagen en zag ik niet waar de 3 winstpartijen vandaan zouden moeten komen. Rob en Johan Capelle hadden wel iets, maar het werd toch snel remise. En toen stelde ik remise voor tegen Gerrit Boom. In een totaal gelijkwaardige dunne stand nam mijn tegenstander een 3 om 3 en ik ging er van uit dat hij dus wel remise zou willen. Niets bleek minder waar, hij speelde door. Nu krampachtig elke remise vermijdend verbruikte hij zijn tijd op tot de laatste seconde. Op de 48ste zet had hij door dat het verkeerd ging en stelde zelf remise voor. Op de 50ste zet vond hij de remise, maar voerde deze te langzaam uit. Vlag.

Pieter verloor nu nog wel 4-4. De cruciale onderste borden deden wat ze moesten doen. Johan Smits kreeg een Ghestem tegen en kon goed gebruik maken van deze kerkhofschijf. Peter was toch de betere speler en won. Hans redde het helaas niet tegen de buitencategorie Ivanov. Hans stond de hele partij onder druk, maar analytisch uit was het heel lang zeker niet. 6-8. Met nog drie partijen te gaan kon het feest al beginnen. Gerrit speelde een kromme aanval heel goed tegen tegen de veel hogere rating van Morsink en stond al een tijdje gewonnen. Johan Wiering stond ook veel beter. Het was nu geduldig wachten want de tijd werd goed opgebruikt tot 18.00 uur. Gerrit won. Wiering won. Zou Frank zijn remise kunnen binnenhalen? Helaas niet. De sterke Rus kreeg geen vat op Franks spelletje, maar helemaal op het eind ging het mis. Gelukkig was de buit al binnen.