In de laatste ronde moesten we aantreden tegen Nijmegen, dat nog een heel kleine kans had om de nacompetitie te halen. Wij hadden genoeg aan 8-8.

Het begon goed toen Huub Roy Slagter verraste met een niet al te moeilijke combinatie naar dam. De rest was een kwestie van techniek.

Hans speelde een theoretische opening tegen Ludger Buijs niet helemaal goed. Zijn omsingeling stelde niets voor en even later werd er tot remise besloten.

Paul tegen Stef Migchelbrink was ook een omsingelings partij die niet veel voorstelde. Gelukkig voor ons liep Stef in een zetje en gaf meteen op.

Gerrit tegen Sammy Amusah werd een laveerpartij die Gerrit beter behandelde dan Sammy. Een doorbraak voor uiteindelijk 2 schijven was even later voldoende voor de winst.

Het 8e punt, en daarmee behoud in de 1e klasse, kwam op naam van Frank die Erik Sanders keurig op remise wist te houden.

Wiebo tegen Kees Hazen was een partij waarbij beide spelers er vol voor gingen. Kees dacht een tijdelijk offer te kunnen spelen, maar dit bleek een definitief offer te zijn. Met Wiebo in deze vorm was het een hopeloze zaak. Met deze overwinning werd Wiebo ook clubtopscorer en tweede in de klasse. Met 3 spelers in de top 8 scoorde 020-2 erg goed.

JP trof in Gerard Martens een speler die veel (en vooral achteruit) afruilde. Het terreinvoordeel  werd steeds groter en bleek uiteindelijk ook voldoende voor de winst.

Het laatste punt werd gehaald door Herman die tegen Albert Eggink alle zeilen moest  bijzetten om een punt te halen. Hij had het geluk dat Albert een tussenzetje miste om goedkoop dam te kunnen halen.

In totaal een 3-13 overwinning, waarmee handhaving een feit is.