Johan Capelle opende al vlot de score met een puntendeling. Na een klassieke opening volgden een paar ruilen waardoor de spelers opnieuw konden beginnen met opbouwen. Toen de formaties elkaar weer naderden, werd er opnieuw een paar keer geruild, waarna de spelers naar de bar konden gaan. Kenny was iets langer bezig, maar ook bij hem werd het nooit spannend en het resultaat was hetzelfde. 2-2
Johan Wiering en Shammie Kasnadi vochten een principiële strijd uit van aanval tegen omsingeling. Na 35 zetten hadden Johans omtrekkende bewegingen hem duidelijk voordeel gebracht. Helaas koos hij niet het meest kansrijke plan. Weg voordeel. Daarna moest hij nog even oppassen dat de vijandelijke aanval niet zou doorslaan. 3-3
Na een degelijke klassieke opening en middenspel werd Frank na de 40e zet toch nog enigszins in de verdediging gedrukt. Zijn tegenstander kwam tot een flankaanval, maar Frank raakte niet onder de indruk en wist zich gemakkelijk te verdedigen. 4-4
Ik speelde tegen Wim Kalis, die al snel liet blijken dat hij wilde winnen. Op de 14e zet liet ik een kettingstelling toe, in de verwachting dat ik daar even later met een betere stand weer uit zou komen. Hij ging er op in en het geplande vervolg kwam inderdaad op het bord, maar mijn taxatie van de stand was wat optimistisch, het was volkomen in evenwicht. Door een curieuze misrekening werd ik even later teruggeworpen. Omdat ik deze keer voor de verandering mijn tijd eens een keer goed had verdeeld, was het niet moeilijk om te voorkomen dat het erger werd dan een licht nadeeltje. 5-5
Peter koos op de 11e zet voor een riskant plan en liet zijn korte vleugel opsluiten. Anton Kosior stelde hem gelukkig niet al te zwaar op de proef en verbrak de opsluiting even later alweer. In de daaropvolgende opbouwfase kreeg Peter voordeel doordat zijn tegenstander onnodig toeschoof naar een dunne klassiek stand met een achtergebleven schijf. Het voordeel was echter te klein om te kunnen winnen. 6-6
Radjinder had een boeiende partij waarin beide spelers al snel duidelijke zwaktes in hun stand hadden. Desalniettemin was het tot de 25e zet allemaal nog in evenwicht. Op de 26e zet speelde hij niet de beste en daarna ging het snel van kwaad tot erger. We komen erin na de 24e zet van zwart, zie diagram. Op de witte linkervleugel staan nogal veel schijven en die zijn niet zo gemakkelijk te ontwikkelen. Daar staat tegenover dat zwart nogal veel schijven op zijn rechtervleugel heeft en, niet onbelangrijk, hij heeft de kroonschijf al opgespeeld. Een dynamisch evenwicht dus, met zwaktes aan beide kanten.
R. Jharap - P. de Hek, stand na 24. .. 29-34
In de diagramstand dreigt zwart dam te halen. Wit moet daarom kiezen uit 44-39 of 43-39 en beide zetten zijn goed. Wit deed 25. 43-39 34x43 26. 48x39? (naar achteren slaan is hier aangewezen) 12-18. Zwart's laatste zet is gedwongen maar sterk. Radjinder combineerde nu naar dam, maar dat maakte het alleen maar erger: 27. 28-22 19-23 (gedwongen) 28. 27-21 26x28 29. 35-30 24x35 30. 44-40 35x33 31. 38x29 23x34 32. 32x3 13-19! 33. 25-20 (het beste; het enige alternatief is 3-26 9-13 en nu moet 25-20 alsnog, onder slechtere condities) 15x24 34. 42-38 16-21? (veel beter is 34-39) 35. 3x26 11-17 36. 26x40 7-12 37. 40x7 1x12. Nu de kruitdampen zijn opgetrokken, is de stand in schijven weer gelijk, maar toch staat wit slecht: met zijn twee schijven op 38 en 45 heeft hij nauwelijks verdediging tegen een vijandelijke doorbraak op die vleugel. In het vervolg kwam zwart duidelijk gewonnen te staan, maar hij deed het verkeerd waardoor Radjinder zowaar nog had kunnen ontsnappen. Nadat hij die laatste kans had laten liggen, was er geen redden meer aan. 6-8
De langste partij van dag kwam op naam van Job, die, spelend met zwart, tegen Alex Poliakov al in de opening in de problemen kwam en daardoor niet veel later een schijf verloor. Daarna speelde zijn tegenstander te voorzichtig, waardoor Job tenminste nog een klein beetje compensatie kreeg. Desondanks stond hij nog steeds lange tijd verloren, tot de witspeler het op de 54e zet verkeerd deed. Op zich niet zo verrassend, het was een ingewikkeld eindspel. Helaas verzuimde Job in het vervolg meerdere keren remise te forceren, zodat hij alsnog een nederlaag moest incasseren. 6-10
Verloren. Jammer, maar terecht. De Waarddammers waren gewoon veel sterker.