Een goede prestatie van ons eerste team leverde een verdiende, maar wel wat geflatteerde overwinning op. De overwinning is eigenlijk nooit in gevaar geweest, maar de uitslag had gemakkelijk kleiner uit kunnen vallen want niet iedereen was goed op dreef. Dat begon bij Johan Capelle. Die bracht een Keller op het bord tegen Erik Maijenburg, maar die kende die opening goed en zodoende kwam Johan met nadeel uit de opening. Tot overmaat van ramp liep hij op de 24e zet in een niet al te diep, maar toch verrassend zetje.

J. Capelle - E. Maijenburg, stand na 24. 34-29?

Winst is 24. .. 22-27! 25. 29x9 18-23! 26. 9x29 27-32 27. 38x27 21x45

Eigenlijk hadden we hierdoor al snel met 0-2 achter moeten staan, maar gelukkig zag zijn tegenstander het ook niet. Desalniettemin bleef Johan slecht staan en op de 29e zet deed hij het opnieuw fout. Erik kon een winnende forcing uitvoeren, maar weer was het geluk aan onze kant. Deze keer had Erik het wel gezien, maar hij dacht dat het resulterende eindspel misschien niet gewonnen was en omdat hij goed stond, besloot hij iets anders te doen.

J. Capelle - E. Maijenburg, stand na 29. 39-34?

De forcing waar het om draait is 29. .. 18-23 30. 49-43 23x32 31. 38x20 21-27 32. 31x22 17x50. Ik kan me voorstellen dat Erik twijfelde of dit wel zou winnen. In de praktijk maakt wit inderdaad nog wel kans op remise, maar daarvoor moet zwart het nog ergens verkeerd doen. Een grappig vervolg is 33. 20-14 19-23! 34. 14x05 23-29 35. 34x23 12-18 36. 23x3 50-28 37. 5x32 11-17 38. 3x21 16x49 met winst. Maar ook 33. 20-14 10-15 34. 14x23 16-21 35. 26x17 11x22 zal vast wel voldoende zijn. En na 33. 20-15 10-14 34. 34-30 19-23 35. 30-25 11-17! heeft zwart een vangstelling klaar voor het geval wit snel doorbreekt, terwijl schijf 23 dreigt door te lopen. Wit kan nog wel spartelen, maar meer ook niet.

J. Capelle - E. Maijenburg, stand na 32. .. 21-27?

Drie zetten later was het geluk aan onze zijde: nu was het Erik die in een zetje trapte. In de diagramstand wint wit door 33. 26-21 17x26 34. 33-28 22x44 35. 31x22 18x27 36. 43-39 44x33 37. 38x20 en zo kwamen we nogal fortuinlijk op 2-0.

Met een, zeker voor zijn doen, overzichtelijke partij speelde Radjinder remise. 3-1

Daarna zat het alweer niet tegen. Bert speelde het middenspel iets te passief en kwam in het nadeel. Als zijn tegenstander 39. .. 15-20 had gespeeld, had het nog lastig kunnen worden. Hij deed iets anders waarmee hij zijn voordeel verspeelde en toen hij een paar zetten later ook nog eens blunderde, was het in één klap uit. Alweer een geflatteerde overwinning voor ons, maar ditmaal tenminste zonder eerst verloren te hebben gestaan. 5-1

Hierna volgden vijf remises. Waar we bij de eerste uitslagen mazzel hadden, zat het ons bij deze remises een paar keer niet mee. John en Job speelden beiden nog wel een degelijke partij waar niet zo veel aan de hand was. Daarentegen had Peter in het late middenspel duidelijk voordeel, maar het was gewoon te weinig om te winnen. Bij Kenny lag dat wel anders. Hij kwam tegen de veel sterkere Richard Mooser heel erg goed te staan in een dun klassiek standje, maar liet hem ontsnappen. Ik vermoed dat hij na 50. .. 7-12! gewonnen zou hebben gestaan. Een kleine tegenvaller misschien, maar nog steeds een blauwe uitslag. Zelf kwam ik met voordeel uit de opening, maar mijn tegenstander verdedigde zich taai. Ik denk dat ik het op de 31e zet anders had moeten doen, dan had er misschien meer in gezeten. 10-6

Johan Wiering moest ook bijna genoegen nemen met remise, maar in een laat klassiekje deed zijn tegenstander een paar keer niet de beste zet, waardoor hij onnodig onder druk kwam te staan. Het was echter nog lang niet beslist. Pas op het laatste moment kreeg Johan de twee punten. Het is natuurlijk wel zijn verdienste dat hij zijn tegenstander kansen gaf om het fout te doen en op de 54e zet was het eindelijk raak. 12-6

E. Hoogendoorn – M. de Koning, stand na 38. 22-17

Daarmee was de overwinning was binnen, het wachten was op Marco. Hij had vanaf het begin de boot afgehouden. Waar zijn tegenstander nadrukkelijk de spanningen opzocht, ruilde hij rustig af. We komen er in na 38. 22-17. In deze stand speelde Marco verrassend 38. .. 2-7! en dat bleek een keerpunt in de partij. De witspeler zal waarschijnlijk verrast zijn door deze zet. Hij kan nu wel naar dam combineren met 17-11 en 27-21, maar die wordt meteen afgenomen met 18-22 en 24x35 en daarna heeft alleen zwart nog kans om te winnen. Een andere optie is 17-12 18-22 27x29 24x35 12x1 19-23 1x29 20-24 29x20 15x24, maar ook dat kan wit nooit meer winnen. Toch had hij één van deze twee varianten moeten kiezen. In plaats daarvan speelde hij 39. 27-21? en na het slaan raakte hij zomaar schijf 17 kwijt. Bij de daarop volgende afwerking was Marco er niet helemaal bij. Hij liet zijn tegenstander onnodig ver komen, bereikte uiteindelijk toch weer een gewonnen eindspel, maar blunderde waardoor het alsnog remise liep. 13-7

Niemand verloren, da’s altijd mooi.