J. Wiering - A. Vermeulen, stand na 19. 44-40
Johan heeft een achtergebleven schijf op 45, maar dat is geen probleem. Zwart mag natuurlijk geen 25-30 spelen – ik laat het aan de lezer om uit te zoeken waarom - maar kan kiezen uit 10-14 of 21-27 en dan staat hij niet minder. Hij besloot echter te ruilen met 19. .. 13-19? 20. 24x13 8x19 en verloor door een verrassend zetje: 21. 28-23! 19x28 22. 37-32 28x48 23. 29-23 18x29 24. 33x24 20x29 25. 41-37 48x31 26. 36x7 2-8 27. 7-1 25-30 28. 1x12 17x8 29. 26x17 11x22 met schijfwinst. 2-0
Helaas raakten we deze vroege voorsprong weer kwijt. Frank speelde iets te passief, van Ballegooijen profiteerde door op links een sterke vleugelaanval op te zetten die uiteindelijk goed was voor de winst. 2-2
J. Stins - R. Entken, stand na 50. .. 14-19
Daarna bleef het heel lang spannend. De ene na de andere partij eindigde in een puntendeling, waarbij we overigens wel op meerdere borden voordelige standen hadden bereikt. Dat gold nog niet voor Kenny tegen Riupassa, daar ging het gelijk op. John had tegen Entken een tijdlang wel het betere van het spel. Kort voor het einde overzag hij nog een zetje dat er kansrijk uitzag, maar bij goed tegenspel niet voldoende zou zijn voor de winst, zie diagram. Zoals Frank Teer aangaf, had John hier 51. 24-20! 25x14 52. 28-22 18x27 53. 32x21 26x17 54. 29-23 19x28 55. 33x11 kunnen spelen. Na bijvoorbeeld 55. .. 12-18 kan zwart zich dan nog net redden. Johan Bastiannet ging vanaf de opening vol in de aanval, de Hoon gaf geen krimp. Op de 36e zet had Johan een klein beetje voordeel, maar hij deed het verkeerd. Als zijn tegenstander het verrassende 38. 30-25! had gespeeld, had Johan zowaar nog even op moeten passen. Het beste is dan waarschijnlijk meteen terug offeren 29-34 gevolgd door 20-24 met gelijk spel. Zijn tegenstander zag het niet waardoor Johan iets beter bleef staan, maar zicht op een overwinning had hij nooit. 5-5
Radjinder stond tegen Tjon a Ong in het middenspel erg goed, maar die verdedigde zich goed. Ook Peter had tegen Frank Teer in het middenspel kansen, al tonen de computeranalyses aan dat zijn voordeel kleiner was dan het leek. De zesde remise op rij kwam van Job, die een goede partij speelde. Van de zes remises was dit de enige die we hadden kunnen winnen. Job moest op het einde alleen nog even een kleine combinatie nemen om te winnen, maar blijkbaar zag hij die over het hoofd want de vrede werd getekend. 8-8
Nog twee partijen. Johan Capelle bracht ons eindelijk weer op voorsprong. Met goed positiespel had hij een prima centrumaanval op het bord gebracht en zijn tegenstander stond onder druk. Op de 44e zet maakte hij de beslissende fout, niet veel later was het over. 10-8
Als laatste was ik zelf nog in de weer en het zou een latertje worden. Dat was allemaal niet nodig geweest als ik op de 51e zet iets doortastender was geweest. Daarvoor, in een klassiek middenspel waar eigenlijk niet zo veel aan de hand was, had mijn opponent zijn stand wat onhandig opgebouwd, waarop ik hem met een paar krachtzetten een schijf wist te ontfutselen. Het verzilveren liep echter niet zoals het moest. Geheel onnodig gaf ik mijn tegenstander een paadje naar een 4 om 2 eindspel dat net niet te winnen was. Maar ja, het was wél ingewikkeld, hij had veel mogelijkheden om het alsnog fout te doen. En zo geschiedde en kreeg ik na 75 zetten eindelijk de punten binnen. 12-8