De laatste wedstrijd van het seizoen was tegen titelkandidaat VAD. Vooraf leek 8-8 het hoogst haalbare gezien de sterkte van VAD.

Als eerste was het Hans die moest aantreden tegen Herman van Westerloo. Hans was tevreden met een punt en speelde niet op z'n scherpst. Hij liet zelfs een dam toe die niets meer zou opleveren dan remise. Herman nam die niet. Toen Herman in een damcombinatie van Hans liep was het echter snel afgelopen.

Ikzelf speelde een aanvallende partij tegen Kees Binnenkade. In een optisch beter stand liet ik een combinatie toe omdat ik dacht dat die niet kon, maar door een extra schijf te offeren werd het een hele grote ruil, waarna tot remise besloten werd.

Wiebo tegen Michel Horn werd een partij waarbij weinig risico's genomen werden, met remise als gevolg. Jan Pieter had een spannende opening tegen Hans Vermeulen. De computer had echter geen opmerkingen en ook deze partij werd remise.

Bert speelde tegen topscorer Paul de Heus. Gezien de stand op de overige borden, ging Bert niet voor de remisevariant. Helaas miste hij een zetje, waardoor hij zelfs verloor.

Siegfried leek lastig te staan tegen Jos Eggen, hoewel de computer niet veel meer dan remise zag. Siegfried bleef zich goed verdedigen en haalde een nette remise.

Ook Ricardo had het lastig: tegen Arie Storm. Na een paar wat mindere zetten kwam hij zelfs erg lastig te staan. Ricardo bleef kalm en wist een punt uit het vuur te slepen.

Als laatste was Gerrit nog bezig tegen Chris van Westerloo. Langzaam maar zeker kreeg Gerrit een drukstandje op het bord. Chris wist niet de juiste verdediging te vinden. Zo behaalden wij een onverwachte 7-9 overwinning, waarbij wij zelfs in het linkerrijtje kwamen, terwijl VAD veroordeeld werd tot het spelen van een promotiewedstrijd.