10 december kregen we Heerenveen op bezoek.

Peter speelde tegen een oude bekende, Jan van Buiten. Die had er wel zin in want hij begon met 35-30. Hij bleek echter niet goed op de hoogte van deze opening: met een zwakke vijfde zet bezorgde hij zichzelf groot nadeel en na 10 zetten stond hij zelfs al verloren (verrassend genoeg had Peter met 10. .. 12-17! al kunnen winnen, al heeft dat nog wel wat voeten in aarde). Wat Peter deed zag er ook goed uit, en nadat Jan nog een paar kansen had laten liggen om zijn stand een iets draaglijker aanzien te geven, was het na 26 zetten bekeken. Het enige nadeel voor Peter was dat hij een paar uur moest wachten totdat de overige partijen klaar waren.  2-0.

Marco kwam met een iets betere stand uit de opening, maar veel stelde het nog niet voor. Dat veranderde plotseling door de zwakke 20e zet van zijn tegenstander. Marco nam hem in een veelbelovende langevleugelopsluiting waar hij niet meer goed wist uit te komen. Ik heb ook geen ontsnapping meer gevonden.  4-0.

Johan Wiering had te maken met een tegenstander die de spanningen probeerde te ontwijken. 33 zetten lang lukte dat prima, maar op de 34e zet liet hij zich geheel onnodig opsluiten en dat was meteen fataal. Een paar zetten later had Johan een schijf gewonnen en niet lang daarna de partij.  6-0

R. Geurtsen - J. Modderman, stand na 26. .. 9-14

Ook de vierde partij draaide om een opsluiting. In de opening bouwde mijn tegenstander niet nauwkeurig genoeg op waardoor ik een gunstige hekstelling in kon nemen. Bij de afwerking deed ik het niet goed, waardoor hij nog had kunnen ontsnappen, maar gelukkig zag hij dat ook niet.

We komen er in op de 26e zet. Ik kan schijfwinst forceren, maar zag het niet. Winnend is 27. 37-32 8-12 28. 32-28 2-7 29. 27-21 16x27 30. 26-21 17x37 31. 28x8 3x12 32. 42x13 9x18

Het staat nog gelijk en verder had ik niet gekeken. Helaas, want na 33. 40-35! wint wit altijd een schijf, bijvoorbeeld 24-29 34. 34x23 18x29 35. 33x24 20x29 36. 44-40 en op de volgende zet 39-33 dan wel -34.

De partij ging verder met 27. 49-43 9-14 28. 40-35 4-10 en nu dacht ik alsnog de winst te forceren met 29. 37-32 8-12 30. 32-28? 2-7? 31. 27-21 16x27 32. 26-21 17x37 33. 28x8 3x12 34. 42x13

Sterker nog, ik dacht het niet alleen, mijn tegenstander werkte mee en zodoende kwam dit ook inderdaad op het bord. Bij analyse vroegen we ons echter af hoe het verder had gemoeten als zwart 30. .. 3-8! zou hebben gespeeld. We vonden geen goede oplossing voor wit en ik vroeg me zelfs af of ik niet verloren had gestaan. Met hulp van de computer blijkt schijfverlies voor wit maar net te vermijden!

Wit's 30e zet was dus fout. In plaats daarvan had ik met 30. 34-30! 2-7 31. 30x19 14x23 32. 33-29 23x34 33. 39x30 nog steeds winnend voordeel gehad. Essentieel daarbij is dat zwart zich niet kan bevrijden door 22-28 34. 32x23 18x29 want na 35. 27-22 17x28 36. 26-21 16x27 37. 31x24 20x29 38. 30-25 gaat de voorpost op 29 verloren.

Afijn, zonder geluk vaart niemand wel.  8-0. Ik begon te denken dat er vandaag een monsteroverwinning in zat.

Frank was de eerste waar géén opsluiting aan de orde was. Zonder noemenswaardige verwikkelingen liep het remise.  9-1.

A. Plantinga – S. Parbhoe, stand na 27. .. 18-23!

Siegfried debuteerde in het eerste team. Of zijn tegenstander er rekening mee had gehouden weet ik niet, maar met het venijnige 27. .. 18-23! stelde Siegfried hem voor een lastige keuze. Er dreigt natuurlijk 23-29 . Het voor de hand liggende 33-28? is wegens 13-19 al niet aantrekkelijk, maar het kan nog veel erger: 28. 33-28? 3-9! 29. 28x19 15-20 30. 25x3 12-17 31. 3x21 16x47 32. 19x8 2x13 en omdat schijf 24 meteen verloren gaat heeft wit geen schijn van kans meer. Aangewezen in de diagramstand is daarom 28. 42-38!, met als rechtvaardiging 23-29 29. 26-21! 16x27 30. 32x21 29x20 31. 25x14 15-20 32. 14x25 11-16. Voor wit is dit gedwongen, zwart kan ook gerust iets anders doen dan 23-29. Een schijf naar 14 brengen bijvoorbeeld, dan dreigt wél 23-29.

De witspeler deed geen 33-28 en ook geen 42-28, maar kwam met het tijdelijke offer 28. 33-29 23x34 29. 49-44, wat na 4-9(?) 30. 42-38 9-14 31. 44-39 inderdaad tijdelijk bleek. Scherper was geweest 29. .. 13-18!

Net als in de partij mag wit de schijf op 34 niet meteen aanvallen wegens een damzet naar 49, eerst moet het gat op 38 worden gesloten. Voor de hand ligt daarom 29. 42-38?, maar dat verliest uiteindelijk door 16-21! 30. 26x17 11x22, met de dreiging 22-28 en na het slaan 4-9. Daartegen helpt 44-40 niet want dan volgt nog steeds 22-28. Ook 44-39 helpt niet, dan wint 34-40 en 22-28. Op 38-33 wint 34-39 en 22-28. Op 24-29 komt 4-10 en het plan 3-9-14, en op 25-20 wint eveneens 4-10, onder andere omdat dan de zetten 44-40, 44-39 en 38-33 nog steeds verhinderd zijn. Blijft over 32. 32-27 22x31 33. 36x27 12-17! (zie analysediagram).

A. Plantinga - S. Parbhoe, analysediagram

Zwart staat nog steeds een schijf voor, en dat zal voorlopig ook wel zo blijven: om ooit nog achter 34 te kunnen lopen, moet eerst schijf 48 naar links. En ondertussen heeft zwart alle tijd voor tegenacties. Eén variant ter illustratie: 34. 48-42 6-11 35. 42-37 17-22! 36. 27-21 11-16 37. 25-20 16x27 38. 20-14 4-9 39. 24-20 15x24 40. 14-10 9-14!!

41. 10x39 22-28 en hoewel beiden na dit driedubbeloffer weer evenveel materiaal hebben, staat zwart gewonnen. Hij dreigt ten koste van één schijf door te breken. Op dit moment heeft wit nog een vangstelling klaarstaan, maar als zwart eerst een paar zetten afwacht (te beginnen met 8-13 en 2-8), moet wit op een gegeven moment zijn stand verzwakken en dan wint de doorbraak met 28-32 en 27-31.

Is het na 13-18! dan ook helemaal gewonnen? Nou nee, dat nog niet. Als de witspeler de problemen na 42-38 tijdig onderkent en alert reageert met 28. 43-38! duurt het weliswaar wat langer om de geofferde schijf terug te winnen, maar uiteindelijk gaat dat nog wel lukken, met remise als meest waarschijnlijke uitslag. In de partij was dat ook bijna het geval, maar helaas liep Siegfried in het allerlaatste trucje dat er nog in zat. 9-3.

Radjinder dacht in een dun standje voordeel te hebben, maar dat was niet zo. Door een zetje met een verrassende slagkeuze maakte zijn tegenstander op slag remise.  10-4.

John speelde een boeiende partij tegen de Heerenveen-speler met de hoogste rating. Op de 20e zet deed zijn tegenstander het verkeerd. Met een wederzijdse kerkhofaanval stond er een geladen stand op het bord, maar John had duidelijk voordeel. In de daaropvolgende fase heeft hij vermoedelijk de winst laten liggen en tien zetten later stond hij zelfs iets minder. Toen hij ook nog een forcing over het hoofd zag, kwam hij een schijf achter.  10-6.  De monsteroverwinning raakt uit zicht.

Johan Bastiaannet kreeg een klassieke partij voorgeschoteld en nadat zijn tegenstander al vroeg zomaar de kroonschijf opspeelde, had ik alle vertrouwen in een goede afloop. Johan had ook een tijdlang wat voordeel, maar nadat hij op zijn 36e zet een verrassende offervariant had gemist, was het snel verwaterd. Na 40. .. 12-18 zou de stand geheel in evenwicht zijn, maar met het zwakke 40. .. 4-10? bracht hij zichzelf onnodig in grote problemen. Gelukkig zag zijn tegenstander even later niet dat hij een ijzersterke Ghesthem-doorstoot kon plaatsen, die goed genoeg was voor een verrassende overwinning. Na deze gemiste kans volgden, zoals wel vaker in klassiek, offer en tegenoffer en normaal gesproken had het daarna remise moeten lopen. Gelukkig speelde Johans tegenstander in het resterende dunne standje alsnog nog een paar zwakke zetten, en zodoende kreeg Johan een winnend eindspel in handen.  12-6

Kenny was nog als laatste bezig. Niet omdat hij zelf zo lang nodig had, maar omdat de rest relatief vroeg klaar was. Hij had een enigszins geforceerde aanval ingezet, waar zijn tegenstander geen raad mee wist. De aanval werd dan ook steeds sterker. Kenny kreeg het echter niet rond en nadat hij een paar keer de winst gemist had, moest hij in remise berusten.  13-7.

Winterstop.