Het voelde in eerste instantie als een nederlaag, de 10-10 in Heerhugowaard tegen SNA.
Spannend is het laatste keren altijd, maar we opteerden voor winst. Dat zou ook hebben moeten kunnen met de voor de zieke Johan Bastiaannet invallende Bert Bakhuis. Bert voerde de manschappen op bord 1 aan en hield Vic Voskuil op een gelijkwaardige remise. Zelf speelde ik een beetje een ongelukkige opening door vanuit 49 op te bouwen terwijl ik dat in die opening anders altijd met 48 doe. In het middenspel liet ik een afwikkeling toe die ik wel gezien had, maar niet goed getaxeerd. Vitalia Doumesh zag het wel goed. Ik schrok me een hoedje toen er plots twee dammen in een gewonnen eindspel stonden. Gelukkig zag Vitalia niet hoe het moest winnen met het enige motief dat er mogelijk was.
Frank zat tegen topper Ivo de Jong. Althans, Frank staat en loopt meer dan dat hij zit. Dat veroorzaakt zoveel onrust bij Ivo dat hij de winst ook niet vond in het eindspel.
We zijn bij bord 4 waar Rob Luuk Terweijden tegen kwam. De generale voor het komende EK (vandaar dit keer geen verslag van hem) van Rob was niet goed. Hij verloor. Radjinder stond na amper twintig zetten al zo'n beetje gewonnen en ronde het gedecideerd af.
Johan C, die zich niet optimaal voelde, ontmoette de verrassing van de dag: Rene Boulonois. Dat werd een gelijkwaardige remise. Kenny kwam tegen Guido Verhagen in een kettingstelling terecht die hem fataal werd. Johan W overspeelde dit keer Jan Groenweg wel. Datzelfde deed Marco met Daan van Os op het tiende bord. Alleen vergat Marco zijn schijf voorsprong niet te verzilveren. Ook John Stins kwam in de overgang van laat middenspel naar een gewonnen eindspel terecht. Ook John kon die winst niet vinden. Samengevat, twee terecht nederlagen, twee vlakke remises, twee terechte overwinningen, twee fortuinlijke remises en twee jammerlijke remises. Dat levert een terechte 10-10 op.