Heijmans Excelsior paste niet op het scorebord van de voorzitter dus bleef het bij Excelsior. De nummer 2 van de ranglijst kwam afgelopen zaterdag op bezoek. Althans, 9 van de normale 10 man verschenen. Bord 1 bleef onbezet. Door bord 1 leeg te laten in plaats van het boeteloze bord 10, dacht men nog een kans te maken op een goed eindresultaat. Die kansen kwamen er ook volop voor de bezoekers.
Kenny opende na exact een uur en twintig minuten de score op bord 1 tegen n.o. Stonden we toch mooi 2 punten voor. Frank volgde met een remise in zijn geliefde klassiek tegen René van Oosterhout. De meedogenloze analyseprogramma's op www.tsord.com wijden er geen enkele commentaar aan. Een vlekkeloze partij dus.
Daarna was het even wachten op een volgende uitslag. Die kwam van mij tegen Ad de Hoon. Dat daar voor mij een punt uitrolde was verbazingwekkend. Ik had meerdere keren kunnen verliezen maar het zat mee. De volgende, John tegen Frank Teer kreeg geen punt terwijl hij dat eigenlijk wel verdiend had voor zijn dappere strijd. Daarmee was de stand weer gelijk. Maar niet lang.
Gerrit had zijn tegenstander Frank Reijkers tijdens de partij een schijf afhandig gemaakt. Daarmee was de partij nog niet beslist. Meerdere keren kreeg zijn tegenstander een kans om de partij in evenwicht te houden. Geen van die keren vond hij dat evenwicht. Dat zat dus lekker mee. Stonden wij weer op voorsprong.
Johan Wiering trof Eduard Autar. Het werd een spannende omsingeling vs. aanval. Althans, dat leek optisch zo. De rekenmachines maakten ook aan deze partij geen commentaar vuil. Logisch gevolg dus eigenlijk, die remise.
Marco, die maar een uurtje geslapen had, kreeg op zijn partij tegen Adri Vermeulen wel commentaar. Tja, de machines zijn onverbiddelijk bij combinaties. Marco had door een zetje een schijf kunnen verliezen. Dat zijn tegenstander dat niet zag, was mooi meegenomen.
Roep krijgt waarschijnlijk de prijs voor het meeste commentaar van de machines. Het regent opmerkingen in de analyses van zijn partij tegen Radj Balak. Dat ook Roep uiteindelijk een punt scoort mag een wereldwonder heten. Ook de remise van Hans tegen Ashok Bhajan was een meevallertje. Net als de puntendeling van Johan Capelle tegen Andrew Tjon A Ong, die zelfs nog dicht bij de winst kwam.
Maar je moet kansen wel benutten om te winnen. (Zou een zekere JC kunnen hebben gezegd.) Dat deden de tegenstanders niet. Dus wonnen wij met 11-9.
NB. Rob vond het beter geen verslag te leveren dit keer omdat hij er zelf niet bij was. Dit keer dus slechts alleen dit verslag van onze zijde.