Helaas liepen we tegen De Waarddammers tegen onze grootste nederlaag aan van dit seizoen, ook al was dat 'maar' 8-12. Het 2e speelde met meer succes tegen het andere gelijknamige 2e, voor het 1e was de Waarddammers een maatje te groot.
Vooraf gezien was dit voor ons de sleutelwedstrijd voor een eventueel hogerop. Mochten we deze in ons voordeel beslechten, dan zouden we nog mee kunnen doen om 'de prijzen'. Het mocht niet zo zijn.
Wegens 'contractuele' beperkingen en 'klachten' vanwege het coronavirus, verwelkomden we onze 'vaste' invallers Hans, Gerrit en Jan Pieter. Het moet gezegd, ze troffen alle drie sterke tegenstanders. Het mag ook gezegd worden, ze deden het goed. Hans neutraliseerde Sammie Kasnadi. Jan Pieter deed dat ook vakkundig met Theo de Swart. Gerrit redde het net niet tegen Thijs Verboon.
Hoe verging het de basisspelers?
Rob had het zwaar tegen voormalig NK-finalist Wim Kalis. Te zwaar, bleek na twee maanden uit de roulatie te zijn geweest. Tip aan Rob: Blijf de damneuronen aan de praat houden. Dat kan online.
Bij Roep was het zoals gebruikelijk alles of niks. Vaak was het alles tot nu toe dit seizoen, dit keer niks. Jammer voor Roep. We stonden dus alwel ver achter. Zelf speelde ik een halfbakken partij dus dat resulteerde in een halfbakken resultaat waarmee ik niet het tij kon keren. Dat betekende dat we onderhand op een onoverbrugbare achterstand stonden. Einde wedstrijdresultaat. Einde hogerop seizoen.
Radjinder verslond ondertussen wel heel slim Frad Roedolph in een fraai eindspel. John verloor onnodig jammerlijk van Anton Kosior. Johan Wiering speelde tactisch Kees Brandwijk van het bord. Kenny vocht voor een laatste punt en tikte die ook netjes binnen nadat zijn tegenstander een 4-om-2 nam waar de 5-om-3 zou hebben gewonnen.
We gaan er voor de rest van het seizoen nog eens lekker voor zitten om ons te handhaven!
NB. Excuses voor de vele aanhalingstekens.