Eindelijk mochten we weer. Na veel gedoe, een Rotterdamse tegenstander die vrijdagavond om vijf voor twaalf afzegt en vele personele wijzigingen, gingen we vol goede moed naar Heerhugowaard.

Dat laatste vooral omdat Johan Wiering bij ons team is teruggekeerd! Na een onfortuinlijk uitstapje naar Rotterdam waarbij er alleen een online oefenwedstrijd tegen het team van Suriname werd gespeeld, trok dit team zich onverwacht terug uit de Ereklasse. Dat vonden wij natuurlijk prima want met Johan Wiering op het eerste bord speelden we plotseling weer mee om de knikkers. Dat hij de hooggespannen verwachtingen gelijk waarmaakte, daarover straks meer.

Omdat ik zelf al vrij snel klaar was, had ik de tijd om de rest van de wedstrijden te bekijken. Ik speelde op bord 7 tegen Vic Voskuil die duidelijk een remise opdracht had; zo snel mogelijk de schijven in het doosje. Dat gebeurde ook, maar niet zoals hij gepland had. Vic liet bewust een combinatie openstaan waardoor wij beiden op dam zouden komen. Daarbij had hij echter geen rekening gehouden met mijn vervolgzet, zodat hij al snel op kon geven. Op toernooibase heb ik de combinatie en het winnende vervolg gezet.

Dat gaf de burger moed, zou je zeggen. Een snelle 2 op het bord is goed voor het zelfvertrouwen. Helaas werkte dat niet zo voor ons…

Rob Geurtsen speelde op bord 6 tegen Daan van Os. Ik verwachtte opnieuw een 2 te kunnen noteren, maar helaas kon Rob geen potten breken tegen Daan. Ondanks dat Rob weer bijna al zijn tijd in de partij stopte, kon hij geen winst vinden. Remise.

Roep speelde op bord 5 tegen Theo Tesselaar. Roep behandelde de aanval van Theo niet goed en kwam in de verdrukking te staan. Misschien had hij nog remise kunnen maken, maar door zetverwisseling in zijn uitvoering van die poging, kreeg hij daar de kans niet meer voor en maakte Theo het goed af. En de tussenstand werd voor het eerst gelijk: 3-3.

Kenny Kroon speelde op het tweede bord een prima partij tegen Vitalia Doumesh. Hij kwam in het middenspel behoorlijk onder druk te staan vanwege de constante dreiging van een doorbraak op zijn linkervleugel, maar door een paar fenomenale zetten, pareerde hij de aanval vakkundig. Remise. Tussenstand 4-4.

Op bord 5 speelde Frank Pasman tegen Ivo de Jong. Zoals zo vaak gaf Frank zijn tegenstander veel ruimte op het bord, maar pas in het late middenspel kreeg Ivo beslissend voordeel door een onnauwkeurige opbouw van Frank. Hij speelde nog goed door, maar ging in een waarschijnlijk verloren stand door de vlag. Hopelijk kan een specialist nog een keer naar die stand kijken, Kees Pippel of Hein Meijer, om hier een definitief oordeel over te vellen. De realiteit was echter dat wij voor het eerst op achterstand stonden; 6-4

Op bord 1 speelde Johan Wiering tegen Guido Verhagen. Guido is altijd een zeer taaie tegenstander waar zelfs toppers niet makkelijk van winnen. Daar kan Kees Thijssen over mee praten, die als topscoorder van onze provincie zijn enige remise voor het viertal van Diemen tegen Guido moest toestaan. Gelukkig kon Johan hem met een leuke combinatie verrassen! Zie onze analyse op toernooibase, waar Johan door het vinden van een verborgen tempo combinatief kon toeslaan. En de stand is weer in evenwicht! 6-6.

Op bord 4 speelde Peter van Heun tegen Mike Koopmanschap. Er leek lange tijd niets aan de hand, waardoor een belangrijk punt gescoord kon worden. Marco de Koning speelde namelijk op bord 8 een prima partij tegen Jan Groeneweg, met mogelijke winstkansen. Peter moest alleen op een gegeven moment een schijf offeren, omdat Mike in het klassieke middenspel een onverwachte forcing op het bord bracht. Zie toernooibase met mijn commentaar voor deze verrassende forcing. Ondanks de schijf achterstand vocht Peter nog keihard voor een punt. Hij kwam ver, maar het mocht helaas niet baten. En Marco had de pech dat Jan telkens de goede zetten deed, waardoor hij net niet kon winnen. Dubbel pech, want hierdoor verloren wij uiteindelijk onnodig met 9-7.

Hopelijk kunnen we dat de volgende wedstrijd tegen DIOS ruimschoots goed maken.