Tegen Constant 2 hadden we besloten te gaan winnen. Dus dat deden we...

Eerst moest de nieuwe speellocatie op orde gebracht worden. We speelden voor de eerste keer in buurtcentrum 'Alleman' na onze noodgedwongen verhuizing uit het Go-Centrum.
We waren mooi op tijd met de fijne hulpkrachten. Even een beetje schuiven met tafels en stoelen totdat de meest logische opstelling bereikt was. Dat lijken we na de eerste keer wel zo'n beetje bereikt te hebben. Alleen de verlichting kan wat beter en de defecte deur in de wand naar de bar is een lastig geluidslek.

Frank Pasman had slechts een minuut minder dan de tijd waarmee we aanvingen toen de punten met Wim Verschoor gedeeld werden. Prima opening van Frank. Hij was samen met John de enige die tegen een tegenstander met een hogere rating aankeek. Johan Smits kreeg een klein aanvalletje tegen maar nam een kleine combinatie op weg naar dam. Dat deed zijn tegenstander Thijs Vreugendhil ook maar dan met een schijf minder. Dat kon voor remise. Als Johan een schijfje erbij gegeven had, had zijn tegenstander niet ook naar dam kunnen gaan met winst voor Johan. Geen probleem.
Wel een probleempje leek de iets grotere combinatie die Rob Geurtsen tegen kreeg in zijn partij tegen Sjaam Biekram. Ik schrok me een hoedje. Ik zat naast Rob en ik kreeg maar geen voet aan de grond tegen Ratan Ganeshie met vierhonderd ratingpunten minder. Ik zag dat Roep Bhawanibhiek tegen de vlot spelende Soelinder Jagram een, in mijn ogen, winnend plan niet speelde en dus remiseerde. Het wedstrijdverloop was dus niet volgens planning...

Ik deed nog steeds verwoede pogingen te winnen en zat dus gekluisterd aan mijn stoel. Toen ik even later eens achterom keek op het scorebord stonden er drie winstpartijen op. John Stins had gewonnen van Patrick Adriaans. Johan Capelle won in een ingewikkelde partij van Francis Tholel. Johan Wiering was veel slagvaardiger in een klassiekje en won van Ashok Bhajan. Nu was het alleen nog de voorsprong consolideren en waar mogelijk uit te bouwen.

Marco de Koning remiseerde met Radjinder Jharap in een principiële hekstellingspartij, waarbij Marco in de hek zat. Mijn tegenstander had inmiddels een vijf-om-vijf-remiseachtig laat middenspel bereikt en bood remise aan. Ik dacht dus: "nog even doorspelen". Dat loonde. In de overgang van het late middenspel naar het eindspel miste hij meerdere remises. Johan Bastiaannet, groot eindspelkenner, kon helaas het vijf-om-twee eindspel niet in winst omzetten. Dat mocht de pret niet drukken. Met 13-7 boekten we onze grootste zege van dit seizoen. We hebben plots een positief bordsaldo en liggen op koers voor plaats twee.