SNA wierp meerdere hindernissen voor ons op, en wij ook voor ons zelf. We namen ze allemaal.

Van tevoren waren de plannen helder. De bovenste helft zou de boel dicht houden. De onderste helft zou gaan scoren. SNA bungelt onderaan de ranglijst. Dat is niet onlogisch omdat hun spelersarsenaal, op dit moment, niet voldoende groot is voor de Hoofdklasse. Maar tegen 020 zet SNA altijd een tandje bij. Er traden 'slechts' twee negenhonderd spelers aan. Doen ze dat normaliter op de onderste helft, nu zaten ze op 1 en 2. Ons plan werd daarmee in de war geschopt, maar al voordat de wedstrijd begonnen was gooide SNA een andere hindernis op.

We werden naar Middenweg 68 gestuurd. Daar bleek echter helemaal geen speellocatie. Ja, we zouden spelen in het Huygens College. Net als alle voorgaande jaren maar dan in een nieuw jasje. Dat nieuwe college zit echter helemaal niet op nummer 68. En vind de entree maar eens... De eerste hindernis was dus op tijd achter de borden verschijnen.

De tweede hindernis was de reeds genoemde opstelling. Het vergde enige tijd voordat we door hadden dat we andere plannen moesten smeden tegen hun opstelling. Roep had daar het meeste moeite mee en katapulteerde zich in een bedenkelijke opening tegen Daan van Os. Frank Pasman wist niet, net als de rest van ons, dat hij tegen de vice-juniorenkampioen van Nederland, Jelle van der Eng, zat. John Stins zat op bord 10 geposteerd om zijn moeizame seizoenstart op te vijzelen maar trof daar Mbongokiller Guido Verhagen.

Het was wel prettig spelen in de nieuwe locatie. Lekker op temperatuur en akoestisch redelijk verantwoord. Dus na de tumultueuze ouverture werd er goed gedamd. Totdat de volgende hindernis zichzelf opwierp: de telefoon van Marco de Koning ging af... Marco schrok zich een hoedje. ("Ik had hem toch uitgezet?)" Ivo de Jong sprong verontwaardigd op, Daan van Os zocht verwoed naar het programmaboekje, conciƫrges en inspringarbiters werden geconsulteerd...
SNA overlegde onderling... Geroezemoes... Pratende spelers tijdens de wedstrijd... Kortom: onrust... Maar, zoals gezegd, inpandig was de speellocatie goed. De onrust verzandde langzaam.

Rob Geurtsen viel aan tegen Ivo de Jong. Ivo speelde snel. Ze waren dus als eerste uit nadat Ivo noodgedwongen een remisecombinatie moest nemen. Roep moest zijn kamikazeopening met een nul bekopen, nadat hij weigerde af te wikkelen naar een gelijkwaardige stand. Daarmee was de laatste hindernis opgeworpen: een achterstand.

GMI Johan Bastiaannet zette een gedegen aanval op tegen Vitalia Doumesh, maar Vitalia hield de aanval onder controle. Frank dacht even voordeel te hebben in de aanval op schijf 24, maar zijn tegenstander hield het onder controle. Het dammetje dat zijn tegenstander nam zag er duur en kansrijk voor Frank uit, maar dat bleek tegen te vallen, met een remise als resultaat. Johan Smits stond makkelijker tegen Jan Groeneweg, maar de remise was nooit ver weg en daalde dus ook langzaam in.
Ondertussen keken we dus nog steeds tegen een achterstand aan. Daarom rekte Johan, heel goed, de puntendeling.

Marco de Koning overspeelde ondertussen Co Filmer. Alle velden in bezit genomen hebbend was het een kwestie van tijd. En die winst kwam.
Ik speelde tegen voormalig NK-finalist Mike Koopmanschap. Mike speelt niet regelmatig meer, daarom speelde hij vooral tegen zichzelf - en tegen de klok. Dat maakt zoeken naar winst voor mij makkelijker. Er kwam een overmachtseindspel uit. (Dat ik overigens enkele zetten sneller had moeten winnen, zie Toernooibase.)

De achterstand was omgedraaid in een voorsprong en die gaven we echt niet meer weg. Alle hindernissen bleken namelijk genomen. Johan Wiering won weliswaar niet van Erik van Kampen - maar Johan Wiering verliest nooit. Johan Capelle had na zorgvuldig laveren kleine kansen gekregen tegen Theo Tesselaar en het mooiste moest nog komen. John speelde ijzersterk. Na een puike aanval plakte John mooi naar dam. Met die dam ontrafelde John de stelling van zijn tegenstander. Na een mooi offer liet zijn tegenstander zich de mooie achterloop niet meer bewijzen: 8-12, voor ons!

Inmiddels zijn we opgestoomd naar plaats naar plaats 5 van de ranglijst. Linkerrijtje.
In de laatste komende thuiswedstrijd in het Go Centrum spelen we de sleutelwedstrijd tegen Rijnsburg. De nummer twee van de ranglijst. Rijnsburg kreeg in de wedstrijd van zaterdag thuis een opdonder van IJmuiden met 6-14. Als we winnen van Rijnsburg kijken we naar boven naar plaats 2. (Van Stigt 2 is uit het zicht. Samen Sterk en/of IJmuiden zal plaats 2 bezetten.) Verliezen we, dan gaan we de rest van het seizoen 'freewheelen'.