Zaterdag 10 november ontvingen we SNA in het Go Centrum. Het betrof de 5e ronde van Hoofdklasse B. Op papier waren we favoriet. We waren mooi bijna compleet met het 'basisteam', alleen Kenny verving Marco die een toernooi in Curaçao speelt.
Vervelend begin was dat Peter Hoogteijling al vroeg een schijf moest inleveren na een te enthousiaste partijopzet. Gelukkig opende Johan Bastiaannet als eerste de score vanwege een veel te groot krachtsverschil met Sierd van Randen. Kenny remiseerde keurig met Daan van Os. Peter Hoogteijling kon zijn schijf achterstand niet compenseren. Zo stond een 3-3 tussenstand op het bord.
Ik vroeg me op dat moment een beetje af waar het voordeel vandaan zou moeten komen. Maar goed kon ik dat niet beoordelen. Ik had mijn handen vol aan mijn eigen partij.
Johan Capelle bereikte geen voordeel tegen Maurice Koopmanschap. Evenmin Rob Geurtsen tegen Roy Coster. Frank Pasman daarentegen noteerde weer een solide gelijkspel. Ik behaalde wel voordeel tegen Ivo de Jong maar zag nergens winst.
Hoe Johan Smits precies won van René Emmaneel is me onduidelijk maar het was de 'ommekeer' naar winst. Gerrit Tigchelaar had Jan Groeneweg bijna op de knieën en Johan Wiering had voordeel tegen Erik van Kampen. Helaas moesten beide echter in remise berusten.
De volgende ronde wacht koploper Heijmans ons op in Rosmalen. Dat wordt een serieuze krachtmeting.
We wisten al dat we de wedstrijd tegen Dios Achterhoek met 8 man zouden moeten spelen, toen ik zaterdagochtend gebeld werd door Thijmen dat hij ziek was. Nadat we opgelost hadden hoe Wiebo in de Achterhoek moest komen, konden we om 12 uur beginnen.
Voordat de klokken van de lege borden gevallen was had Frank al verloren van Arnoud de Greef. Daarna verloor Erik van Alexander Presman. Erik miste een listig zetje. Hierna redde Paul de eer door in een klassiek partij Theo Stoverinck positioneel te kloppen.
Wiebo tegen Erik ten Hagen en Kenny tegen Jan Dallinga wisten niet veel te bereiken en die partijen eindigde in remise. Huub kreeg in het middenspel voordeel tegen Ab van Ingen. Nadat Huub een dam nam, die gelijk afgenomen werd, kwam hij echter steeds slechter te staan. Een te snelle zet leverde direct verlies op.
Als laatste was Hans, die speciaal uit Spanje terugkwam, bezig tegen Han Seinhorst. Na in het middenspel moeilijk gestaan te hebben, miste Hans op het eind nog een goede kans om het Han zeer lastig te maken. Maar ook dit werd remise.
In de 4e ronde Hoofdklasse B traden we aan tegen Samen Sterk in Hazerswoude, Hazerswoude-Dorp, welteverstaan. Evenals ons team had Samen Sterk twee wedstrijden gewonnen en één verloren. Desondanks traden we aan als favoriet, maar we zouden flink 'aan de bak' moeten om die favorietenrol ten gelde te maken. Tegenstander Samen Sterk mocht het dan als motto hebben, in de wedstrijd bewezen wij samen sterker te zijn...
Rob Geurtsen, Johan Wiering, Johan Bastiaannet en Peter Hoogteijling zouden wellicht, eventueel, misschien, kansen moeten kunnen krijgen. Frank Pasman en Gerrit Tigchelaar zouden stand moeten houden. Gerrit deed dat ook wel, maar daar zag het het na de opening niet naar uit. Gerrit zat plotseling snel in een nadelige hek die hem op termijn een schijf zou kosten. Voordeel voor ons was op dat moment nog nergens te bekennen.
De van te voren als kansloze geachte wedstrijd tegen Witte van Moort 2 werd door het ontbreken van een aantal van hun topspelers toch nog spannend.
Bob speelde de eerste 40 zetten een goede partij tegen Jeffrey Steen. Toen nam Bob een voorpost op het verkeerde veld. 2 zetten later dreigde Bob een schijf achter te komen en werd verrast door een meerslag combinatie.
Ikzelf speelde tegen de speler met de laagste rating: invaller Bert Drent - en had de mazzel dat Bert een schijfwinst miste. Hierna was het na een lichte combinatie snel over. Hans wist Mitchel Mensinga keurig op remise te houden. John speelde tegen Alex Noppers, een partij waarbij het evenwicht niet verbroken werd, met remise als gevolg. Kenny speelde een omsingelingspartij tegen Gerwin Mollink. De omsingeling mislukte, en Kenny werd naar achteren gedwongen. Kenny hield zijn hoofd koel en wist remise af te dwingen. Sjoerd had de pech om tegen Tomasz Miksa te moeten aantreden. Het krachtsverschil was te groot. Hierna trok Roep de stand weer gelijk in een partij waarbij Roep constant de spanning opzocht. Het einde met dubbele oppositie was erg mooi. Frank moest tegen de sterke Niek Kloppenburg. Hoewel Niek iets makkelijke stond, hield Frank goed stand. Helaas greep Frank op het einde mis, zodat hij alsnog verloor.
Huub Kroes kreeg groot voordeel tegen Bert Nieboer. Huub moet vast ergens gewonnen hebben gestaan maar hij moest berusten in remise.
Als laatste was Wiebo bezig tegen Eddie Hilberink. Wiebo probeerde van alles, hij kreeg ook een voordelig eindspel, maar het was helaas niet genoeg voor de winst.
Met het uitwisselen van de opstellingen was het plan weer heel simpel, helder en eenvoudig. Net zoals de vorige keer zouden we op één bord scoren. De rest zou de deur dicht houden met als eindstand 11-9. Die eindstand werd ook bereikt, maar wel op een andere manier.
A-chronologisch in volgorde van uitkomst: Marco de Koning hield de Belg Casaril in bedwang. Rob Geurtsen kreeg kansen tegen Shapiro. Johan Smits omsingelde De Bie. Gerrit Tigchelaar trof de minst sterke basisspeler in een klassiek duel. Ik speelde een makkelijke en voordelige partij tegen Martijn van Gortel. Peter Hoogteijling moest die ene winstpoging ondernemen tegen Crucius. Erik Brunsman bestreed de Belg Lacroix. Johan Wiering had de zwaarste tegenstander geloot met Nitsch. Frank Pasman vluggerde in 'zijn' klassiek tegen Ibrahim. Johan Bastiaannet moest veelscorer Heunen in bedwang kunnen houden.
Dinsdag 9 oktober stond de seizoenopening voor de provinciale competitie op het programma. Net als het vorige seizoen was de eerste wedstrijd tegen het DDV van Roep gepland. Net als vorig jaar, ook, werd de wedstrijd gewonnen, alhoewel het deze keer zwaar bevochten was.
De teamcaptain zat ruim in de spelers deze avond en besloot daarom zichzelf vrijaf te geven. Hierdoor kwam maar de helft van het basisteam in actie, want vaste kracht Thijmen lag thuis ziek onder de wol. Met Johan Smits en Peter van Heun als invallers kun je niet zeggen dat 020 verzwakt aan de start kwam.
Invaller Peter kreeg tegen Ricardo Bona een stelling op het bord waarvan de grootmeester van dienst (i.e. Hein) van mening was dat die stelling ‘beresterk’ en dus gewoon gewonnen was. Helaas lukte het Peter niet de boel rond te krijgen. Hij moest berusten in remise.
Gelukkig had die andere invaller, Johan Smits, kort daarvoor de felicitaties van zijn tegenstander, Herman van Westerloo, in ontvangst mogen nemen. In een principiële partij had Johan uiteindelijk Herman op dermate fraaie wijze in de tang dat hij zelfs schijfwinst kon versmaden. In plaats daarvan koos Johan voor de positionele winst – en terecht: snel daarna was de partij uit.
Afgelopen zaterdag leed 020-2 een onnodige nederlaag tegen Gooi en Eemland. Ondanks dat wij slechts met 9 man aantreden, bleken we toch nog kansen te krijgen op 1 of 2 punten.
Met het 10e bord leeg begonnen we dus met een 2-0 achterstand. Als eerste was Roep klaar, hij hield het jeugdig talent Menko van Dijk op remise, waarna Kenny remiseerde met Dick Beeking. Wiebo moest aantreden tegen oud 020-lid Maarten Kolsloot. Maarten ruilde alles weg, en wist zo een punt te pakken van Wiebo.
Na de eenvoudige winst in de 1e ronde, konden we in Driehuis aantreden tegen IJmuiden. IJmuiden bivakkeert alweer jaren in de Hoofdklasse. Op papier beschikken we over een gemiddeld hogere rating van enkele tientallen punten. In de praktijk bleek IJmuiden op meerdere plaatsen echter slagvaardiger.
De koppelingen en daarbij behorende opdrachten waren helder. Johan Wiering zou moeten kunnen scoren tegen Jacqueline Schouten, de rest remiseren. Johan Bastiaannet voldeed keurig aan die opdracht door hun kopman, Jesse Bos, te neutraliseren. Johan Capelle bleef op gelijke hoogte met voormalig teamgenoot Krijn ter Braake. Rob Geurtsen hield gelijke tred met Willem Winter. Gerrit Tigchelaar had een betere klassieke stand opgebouwd tegen Stijn Tuytel, maar na foutief het kerkhofveld te hebben betreden nam zijn tegenstander een venijnige ruil, waarna Gerrit het spoor bijster raakte door met schijf 25 te gaan lopen in plaats van schijf 35.
Frank Pasman voelde, voor de verandering, een tegenstander eens een keer stevig aan de tand. Martin van Dijk was het slachtoffer. Althans, had het slachtoffer moeten worden. De rollen draaiden om na een 'black-out ruil' met 17-21. Einde verhaal. Erik Brunsman nam het op tegen de gewiekste Kees Pippel. De dam die zijn tegenstander nam had Erik wel gezien, echter niet hoeveel schijven die dam zou kosten: ééntje minder! Na damafname stond Erik er ééntje achter... Compensatie was er wel, maar niet voldoende.
Met een ruime overwinning van 14-6 op De Kroonschijf startte het 1e tiental afgelopen zaterdag de Nationale Competitie. Na een moeizaam verblijf in de Ereklasse zijn we het vorige seizoen gedegradeerd naar de Hoofdklasse. Gezien de teamsamenstelling waarschijnlijk een beter passende klasse. Desondanks kijken we omhoog. Prioriteit is dat iedereen aan bod komt in een zo vast en stabiel mogelijk team met telkens 10 man.
Helaas bleek dat laatste bij onze tegenstander minder prioriteit te hebben. Ze kwamen met 9 man opdagen. Heel jammerlijk moest daarom onze kopman Johan Wiering het zonder partij doen. Het betekende wel dat we met een voorsprong begonnen.
Johan Bastiaannet, als laatste binnengekomen, was als eerste uit. Het hoge ratingverschil was snel uitgedrukt in zijn voordeel met een mooie 2, omdat zijn tegenstander een eenvoudig combi overzag. Ondergetekende kon ook op een aanzienlijk rating verschil bogen. Op het bord bleek daar niet veel van tot mijn tegenstander pardoes een lichte combi 'vergat': 6-0.
Daarna bleef het een tijd stil, waarna Erik Brunsman zijn lastige positie keurig naar een remisestand manoeuvreerde. Frank Pasman nam het op tegen de topper van de tegenstander en NK-finalist Wim Kalis. Frank hield, zoals altijd, lang stand maar moest na langdurige druk zijn meerdere erkennen in Wim. Marco hield de sluwe Cor Westerveld keurig in bedwang. Gerrit Tigchelaar had, nadat hij (en zijn tegenstander) een voor zijn tegenstander winnende dam gemist hadden, een betere stand opgebouwd. Het bleek niet voldoende voor een 2, wel een 1.
De eerste wedstrijd in de hoofdklasse is niet echt een succes geworden voor 020-II
Hoewel het Noorden slechts met 9 man aantrad, en Frank Zwerver daarom de eerste 2 punten kon ophalen, werd het een moeizame middag. Roep had een slechtere stand in een wederzijdse flankpartij. Na het vollopen van de stand haalde Jan van Meggelen een damzetje uit, en was het snel afgelopen. John had in Danny Staal een sterke tegenstander. In het late klassiek wilde John ruilen, maar zag toen dat dat combinatief niet kon, hij gaf toen een schijf weg, maar had geen kansen meer. Paul kon tegen Gedion van Eiken niets bereiken, met remise als gevolg. Ook in de partij tussen Huub en Bert de Jong gebeurde niet veel met een remise als logisch gevolg.
Een bewogen moment voor aanvang van de tweede zomercompetitie-avond. Voor de vijfde maal op rij - en dus niet de derde maal, zoals eerder gemeld - ontvangt Hans Jansen de fles rose voor de zomerkampioen. Inmiddels ligt hij alweer op koers voor zijn zesde fles.