 |
Krappe nederlaag tegen Witte van Moort 2
De van te voren als kansloze geachte wedstrijd tegen Witte van Moort 2 werd door het ontbreken van een aantal van hun topspelers toch nog spannend. Bob speelde de eerste 40 zetten een goede partij tegen Jeffrey Steen. Toen nam Bob een voorpost op het verkeerde veld. 2 zetten later dreigde Bob een schijf achter te komen en werd verrast door een meerslag combinatie. Ikzelf speelde tegen de speler met de laagste rating: invaller Bert Drent - en had de mazzel dat Bert een schijfwinst miste. Hierna was het na een lichte combinatie snel over. Huub Kroes kreeg groot voordeel tegen Bert Nieboer. Huub moet vast ergens gewonnen hebben gestaan maar hij moest berusten in remise. Als laatste was Wiebo bezig tegen Eddie Hilberink. Wiebo probeerde van alles, hij kreeg ook een voordelig eindspel, maar het was helaas niet genoeg voor de winst. Klare overwinning op De Vaste Zet
Met het uitwisselen van de opstellingen was het plan weer heel simpel, helder en eenvoudig. Net zoals de vorige keer zouden we op één bord scoren. De rest zou de deur dicht houden met als eindstand 11-9. Die eindstand werd ook bereikt, maar wel op een andere manier. A-chronologisch in volgorde van uitkomst: Marco de Koning hield de Belg Casaril in bedwang. Rob Geurtsen kreeg kansen tegen Shapiro. Johan Smits omsingelde De Bie. Gerrit Tigchelaar trof de minst sterke basisspeler in een klassiek duel. Ik speelde een makkelijke en voordelige partij tegen Martijn van Gortel. Peter Hoogteijling moest die ene winstpoging ondernemen tegen Crucius. Erik Brunsman bestreed de Belg Lacroix. Johan Wiering had de zwaarste tegenstander geloot met Nitsch. Frank Pasman vluggerde in 'zijn' klassiek tegen Ibrahim. Johan Bastiaannet moest veelscorer Heunen in bedwang kunnen houden. Johan Smits matchwinner tegen DDV
Dinsdag 9 oktober stond de seizoenopening voor de provinciale competitie op het programma. Net als het vorige seizoen was de eerste wedstrijd tegen het DDV van Roep gepland. Net als vorig jaar, ook, werd de wedstrijd gewonnen, alhoewel het deze keer zwaar bevochten was.
Invaller Peter kreeg tegen Ricardo Bona een stelling op het bord waarvan de grootmeester van dienst (i.e. Hein) van mening was dat die stelling ‘beresterk’ en dus gewoon gewonnen was. Helaas lukte het Peter niet de boel rond te krijgen. Hij moest berusten in remise. Gelukkig had die andere invaller, Johan Smits, kort daarvoor de felicitaties van zijn tegenstander, Herman van Westerloo, in ontvangst mogen nemen. In een principiële partij had Johan uiteindelijk Herman op dermate fraaie wijze in de tang dat hij zelfs schijfwinst kon versmaden. In plaats daarvan koos Johan voor de positionele winst – en terecht: snel daarna was de partij uit. Onnodige nederlaag 020-2
Afgelopen zaterdag leed 020-2 een onnodige nederlaag tegen Gooi en Eemland. Ondanks dat wij slechts met 9 man aantreden, bleken we toch nog kansen te krijgen op 1 of 2 punten. Met het 10e bord leeg begonnen we dus met een 2-0 achterstand. Zeperd in Driehuis
Na de eenvoudige winst in de 1e ronde, konden we in Driehuis aantreden tegen IJmuiden. IJmuiden bivakkeert alweer jaren in de Hoofdklasse. Op papier beschikken we over een gemiddeld hogere rating van enkele tientallen punten. In de praktijk bleek IJmuiden op meerdere plaatsen echter slagvaardiger. De koppelingen en daarbij behorende opdrachten waren helder. Johan Wiering zou moeten kunnen scoren tegen Jacqueline Schouten, de rest remiseren. Frank Pasman voelde, voor de verandering, een tegenstander eens een keer stevig aan de tand. Martin van Dijk was het slachtoffer. Althans, had het slachtoffer moeten worden. De rollen draaiden om na een 'black-out ruil' met 17-21. Einde verhaal. Soepele opening seizoen 020-I
Met een ruime overwinning van 14-6 op De Kroonschijf startte het 1e tiental afgelopen zaterdag de Nationale Competitie. Na een moeizaam verblijf in de Ereklasse zijn we het vorige seizoen gedegradeerd naar de Hoofdklasse. Gezien de teamsamenstelling waarschijnlijk een beter passende klasse. Desondanks kijken we omhoog. Prioriteit is dat iedereen aan bod komt in een zo vast en stabiel mogelijk team met telkens 10 man. Helaas bleek dat laatste bij onze tegenstander minder prioriteit te hebben. Ze kwamen met 9 man opdagen. Heel jammerlijk moest daarom onze kopman Johan Wiering het zonder partij doen. Het betekende wel dat we met een voorsprong begonnen. Johan Bastiaannet, als laatste binnengekomen, was als eerste uit. Het hoge ratingverschil was snel uitgedrukt in zijn voordeel met een mooie 2, omdat zijn tegenstander een eenvoudig combi overzag. Ondergetekende kon ook op een aanzienlijk rating verschil bogen. Op het bord bleek daar niet veel van tot mijn tegenstander pardoes een lichte combi 'vergat': 6-0. Daarna bleef het een tijd stil, waarna Erik Brunsman zijn lastige positie keurig naar een remisestand manoeuvreerde. Frank Pasman nam het op tegen de topper van de tegenstander en NK-finalist Wim Kalis. Frank hield, zoals altijd, lang stand maar moest na langdurige druk zijn meerdere erkennen in Wim. Eerste wedstrijd in de Hoofdklasse voor 020-II
De eerste wedstrijd in de hoofdklasse is niet echt een succes geworden voor 020-II Hoewel het Noorden slechts met 9 man aantrad, en Frank Zwerver daarom de eerste 2 punten kon ophalen, werd het een moeizame middag. Hans Jansen vijf keer zomerkampioen
Zomercompetitie weer begonnen!
Verslag interne competitie 2017/18
Competitieleiders: Krijn ter Braake / Jan Pieter Drost Zoals de laatste jaren gebruikelijk werd de interne competitie op twee avonden gespeeld: op dinsdag in het go-centrum en tot de jaarwisseling op vrijdag in De Havelaar. Dat resulteerde in 22 speelavonden (17 keer dinsdag, 5 keer vrijdag), vier minder dan vorig jaar. Dat verschil komt volledig voor rekening van de vrijdag die dit jaar vaker werd gebruikt voor de (zeer gewaardeerde) trainingen van Hein Meijer. In totaal zijn er 69 partijen gespeeld, acht minder dan vorig seizoen. Van de achttien spelers die deelnamen aan de interne competitie, behaalden slechts vijf het toch niet al te hoge minimum van 12 partijen. De opkomst blijft daarmee een punt van zorg en het bestuur staat open voor ideeën om meer leden naar de clubavond te trekken. Hein Meijer werd met een straatlengte voorsprong kampioen. Van de 15 partijen die hij speelde, eindigden er drie in remise, de rest won hij. Nederlagen bleven hem bespaard, hoewel dat niet geheel zijn eigen verdienste was. De tweede plek ging naar Jan Pieter Drost, die in de slotronde Krijn ter Braake passeerde. Krijn completeert het ereschavot. Eindstand interne competitie 2017/18, gecorrigeerd (minimaal 12 partijen) GSP GEW REM VRL PNT GEM GEM GEM VRLTEG EIG 1 ( 1) Hein Meijer 15 12 3 0 27 1.800 0.856 1.328 2 ( 4) Jan Pieter Drost 12 6 3 2 15 1.250 1.002 1.126 1 3 ( 2) Krijn ter Braake 23 13 5 5 31 1.348 0.893 1.120 4 ( 3) Johan Smits 18 7 5 6 19 1.056 1.129 1.092 5 ( 5) Paul Lohuis 14 5 3 6 13 0.929 0.959 0.944 6 ( 6) Rob Geurtsen 12 0 1 0 1 0.083 1.800 0.942 11 7 ( 7) Peter van Heun 12 3 3 3 9 0.750 0.928 0.839 3 8 ( 8) Jos Eggen 12 2 1 3 5 0.417 1.074 0.745 6 9 (13) Hans van den Heuvel 12 3 1 4 7 0.583 0.860 0.721 4 10 ( 9) Frank Zwerver 12 1 3 5 5 0.417 1.012 0.714 3 11 (12) John Stins 12 0 0 4 0 0.000 1.382 0.691 8 12 (10) Gerrit Tigchelaar 12 0 0 1 0 0.000 1.348 0.674 11 (10) Thijmen Stobbe 12 0 0 1 0 0.000 1.348 0.674 11 14 (14) Bert Bakhuis 12 1 0 0 2 0.167 1.056 0.611 11 (14) Paul Oudshoorn 12 1 0 0 2 0.167 1.056 0.611 11 16 (16) Johan Wiering 12 0 1 0 1 0.083 1.000 0.542 11 17 (17) Edwin van Erp 12 0 0 12 0 0.000 1.082 0.541 18 (18) Marco de Koning 12 0 1 2 1 0.083 0.986 0.535 9 020 wint de baard van de provinciale keizer
Dinsdag 10 april moest de uitgestelde provinciale wedstrijd tegen SNA II nog afgewerkt worden. Een wedstrijd die alleen theoretisch nog ergens over ging: Wij konden geen kampioen meer worden – die prijs was al naar SNA I gegaan. SNA II moest met 0-8 van ons winnen om nog gelijk te komen met Zaanstreek en zo niet rechtstreeks te degraderen. De heren van SNA II zagen daar zelf niet veel heil in, want al snel werd duidelijk dat ze met een 4-4 uitslag ook zeer tevreden zouden zijn. Rob wilde hier wel meewerken aan. Zijn humeur was lichtelijk aangetast omdat hij een lekke band had en zodoende een kwartier te laat achter het bord plaats nam. In zijn partij gebeurde weinig tot niets, tot grote tevredenheid van tegenstander Van Randen, die met een remise een blauwe notering scoorde. De volgende remise leverde ook een blauwe notering op: voor de tegenstander van Thijmen: Frans Groot. Thijmen zag kans zijn geliefde ‘stoffer’ (STobbe OFFER) te plaatsen en kreeg daarmee een prettige stelling op het bord. Het voordeel verwaterde echter en Thijmen berustte in remise voordat zijn stelling nog verder zou verslechteren. Aan bord 3 speelde ik tegen die andere Groot: Bertus. Bertus nam al gauw een aantal terugruiltjes waaruit duidelijk werd dat hij het wel wilde doen voor één punt op de avond. Dankzij het tempovoordeel kon ik Bertus steeds verder terug dringen en toen de tijdnoodfase achter de rug was had ik een gewonnen stelling op het bord – die ik ook daadwerkelijk in winst wist om te zetten. Zo hoefde Peter (van Heun) slechts remise schoppen om de teamwinst veilig te stellen. Peter wilde echter meer… Aan bord 2 trof Peter jeugdspeler René Emmaneel. Behalve de jongste ook de speler met de hoogste rating bij SNA 2. Tevens was hij de enige die niet op remise speelde, maar juist de weg vooruit zocht – precies zoals Peter het graag tegen zich op het bord krijgt. In een partij met veel tussen loopjes, potentiële plakkertjes en vangetjes moest René uiteindelijk een schijf prijs geven. Niet veel zetten daarna moest hij ook de partij opgeven. Al met al een gedegen overwinning van het provinciale team van 020, dat zich dus tevreden moest stellen met een 2e plaats in Noord-Holland. Volgend jaar beter…
|
|
