 |
Op koers
Tegen Constant 2 hadden we besloten te gaan winnen. Dus dat deden we... Eerst moest de nieuwe speellocatie op orde gebracht worden. We speelden voor de eerste keer in buurtcentrum 'Alleman' na onze noodgedwongen verhuizing uit het Go-Centrum. Frank Pasman had slechts een minuut minder dan de tijd waarmee we aanvingen toen de punten met Wim Verschoor gedeeld werden. Prima opening van Frank. Hij was samen met John de enige die tegen een tegenstander met een hogere rating aankeek. Johan Smits kreeg een klein aanvalletje tegen maar nam een kleine combinatie op weg naar dam. Dat deed zijn tegenstander Thijs Vreugendhil ook maar dan met een schijf minder. Dat kon voor remise. Als Johan een schijfje erbij gegeven had, had zijn tegenstander niet ook naar dam kunnen gaan met winst voor Johan. Geen probleem. Ik deed nog steeds verwoede pogingen te winnen en zat dus gekluisterd aan mijn stoel. Toen ik even later eens achterom keek op het scorebord stonden er drie winstpartijen op. John Stins had gewonnen van Patrick Adriaans. Johan Capelle won in een ingewikkelde partij van Francis Tholel. Johan Wiering was veel slagvaardiger in een klassiekje en won van Ashok Bhajan. Nu was het alleen nog de voorsprong consolideren en waar mogelijk uit te bouwen. Marco de Koning remiseerde met Radjinder Jharap in een principiële hekstellingspartij, waarbij Marco in de hek zat. Mijn tegenstander had inmiddels een vijf-om-vijf-remiseachtig laat middenspel bereikt en bood remise aan. Ik dacht dus: "nog even doorspelen". Dat loonde. In de overgang van het late middenspel naar het eindspel miste hij meerdere remises. Johan Bastiaannet, groot eindspelkenner, kon helaas het vijf-om-twee eindspel niet in winst omzetten. Dat mocht de pret niet drukken. Met 13-7 boekten we onze grootste zege van dit seizoen. We hebben plots een positief bordsaldo en liggen op koers voor plaats twee. Zware nederlaag 020-2
Afgelopen zaterdag liepen wij tegen een zware 7-13 nederlaag aan tegen Harderwijk. Deze zware nederlaag was wel iets vertekend omdat wij op een paar borden niet wisten te winnen terwijl dat wel mogelijk was. Bob nam tegen Egbert van Hattem in de opening een verre voorpost. Hij moest het secuur spelen om de schijf niet te verliezen. Na een zet of 20 koos Bob het verkeerde plan, verloor een schijf en de partij. Ricardo trof het niet, hij moest tegen de sterkste tegenstander, Niek Kuijvenhoven. Een zware lange vleugel brak hem op aan zijn korte vleugel, waar Ricardo een schijf tekort kwam. Toen hij een schijf verloor was het snel afgelopen. Paul tegen Gert Jan Hoeve ging niet goed voor ons. Ik bereikte niets, en werd langzaam van het centrum gedrukt. met een nederlaag als gevolg. In de partij tussen Hans en Jan Hendrik Kok werd er veel geruild en de spanningen uit de weg gegaan met remise als gevolg. Frank hielt het tegen Kees de Jong 40 zetten lang goed vol. Toen gaf Frank zijn tegenstander de kans een verre voorpost in te nemen. Die nam deze natuurlijk, en besliste later de partij met een lichte combinatie. In plaats van op de 40e zet 12-18 te spelen lijkt eerst 16-21 en daarna 12-18 kansrijk voor Frank. De enige winst partij kwam op naam van Thijmen, die vrijdagavond nog opgetrommeld moest worden. Tegen Jan Willem Hoeve speelde Thijmen zijn favoriete spelletje. In het latere middenspel kreeg Thijmen steeds meer terreinvoordeel. Jan Willem moest een schijf offeren om zelf nog doorbraakkansen te krijgen. Zijn schijven stonden echter zo slecht dat hij ze één voor één moest geven om nog dam te kunnen halen. Waarna er een vier om één over bleef. Na nog een paar onnodige zetten gaf hij op. Gerrit speelde een aanvalspartij tegen Gerwin van der Meer. Voor een schijf brak Gerrit door naar dam. Helaas liet Gerrit Gerwin ontsnappen. Op 4 januari kunnen we het weer proberen, dan tegen de koploper, in onze nieuwe speellocatie Alleman. Paul De weg naar boven!
Na ronde 3 stonden we een-na-laatste en schreef ik dat we onze positie op de ranglijst wilden omdraaien naar een tweede plaats. Zie hier: het is bijna zover! De rest winnen evenals VST2, dat onmiskenbaar het sterkste is, en we bereiken dat doel. Dat zal nog hard werken zijn, zoals het dat tegen Rijnsburg ook was. Lange tijd ging de strijd op veel borden gelijk op. Topinvaller Jan Pieter Drost moest na een voor hem bijna bekende opening, er zat een tempo verschil met een matchpartij van Sijbrands, toch vol in beugels en alle zeilen bij zetten tegen stand-in kopman Richard Kromhout. Hun normale kopman, Cor van Dusseldorp, was thuis gebleven. Frank Pasman kon tegen Arie Schoneveld net niet winnen. Johan Wiering, nog steeds spelend met een handicap, kon geen potten breken tegen het jeugdig talent Marco de Leeuw. Johan Bastiaannet bleef tegen Richard Meijer ook steken op remise. Het verlies van John Stins tegen Vera Hol hadden we niet ingecalculeerd. Na zijn daverende overwinning van de vorige ronde zou een voortzetting daarvan een mooie opmars zijn geweest. Helaas liep John tegen een petit combi aan en werd het dus hard werken voor de resterende bovenste vijf borden. Gelukkig bleef Marco de Koning spiritueel koel tegen de in tijdnood geraakte Jan van der Star. Die verloor de controle. Marco mocht zijn tweede opeenvolgende winst aantekenen. Jan Pieter hield het droog. Johan Smits controleerde Arjen de Mooij. De op het laatste moment voor de zieke Johan Capelle invallende Wiebo Drost kon wellicht iets proberen tegen Laura Andriessen, maar noteerde een solide remise. 4 januari spelen we 'alweer'. Dan in de nieuwe locatie wijkcentrum Alleman tegen het wispelturig Constant 2. Dat na ronde 3 nog tweede stond en nu achtste. Kees neemt sneldamkroon over van Hein
Bijna verrassing tegen Nijverdal
Afgelopen zaterdag moesten we aantreden tegen Nijverdal. Vorig jaar werd er thuis nog dik van gewonnen. Nu waren de verwachtingen een stuk lager omdat Nijverdal thuis een stuk sterker is, en wij maar met 9 man waren. 020-I neemt alle hindernissen
Van tevoren waren de plannen helder. De bovenste helft zou de boel dicht houden. De onderste helft zou gaan scoren. SNA bungelt onderaan de ranglijst. Dat is niet onlogisch omdat hun spelersarsenaal, op dit moment, niet voldoende groot is voor de Hoofdklasse. Maar tegen 020 zet SNA altijd een tandje bij. Er traden 'slechts' twee negenhonderd spelers aan. Doen ze dat normaliter op de onderste helft, nu zaten ze op 1 en 2. Ons plan werd daarmee in de war geschopt, maar al voordat de wedstrijd begonnen was gooide SNA een andere hindernis op. We werden naar Middenweg 68 gestuurd. Daar bleek echter helemaal geen speellocatie. Ja, we zouden spelen in het Huygens College. Net als alle voorgaande jaren maar dan in een nieuw jasje. Dat nieuwe college zit echter helemaal niet op nummer 68. En vind de entree maar eens... De eerste hindernis was dus op tijd achter de borden verschijnen. De tweede hindernis was de reeds genoemde opstelling. Het vergde enige tijd voordat we door hadden dat we andere plannen moesten smeden tegen hun opstelling. Roep had daar het meeste moeite mee en katapulteerde zich in een bedenkelijke opening tegen Daan van Os. Frank Pasman wist niet, net als de rest van ons, dat hij tegen de vice-juniorenkampioen van Nederland, Jelle van der Eng, zat. John Stins zat op bord 10 geposteerd om zijn moeizame seizoenstart op te vijzelen maar trof daar Mbongokiller Guido Verhagen. Purmerend vakkundig aan de kant gezet
3 december kregen we dan eindelijk de kans om afstand te nemen van die onverwachte laatste plaats in de provinciale rangschikking. Na de zware nederlaag tegen het DDV van Ruph (met zijn troefkaart Kees) en de geschrapte wedstrijd tegen Den Ilp, mochten we in Purmerend dan eindelijk het blazoen oppoetsen. We reisden af met het basisteam, tot grote teleurstelling van de gastheren. Zij hadden graag hun oud-clubgenoot Johan Smits begroet. Had ik onze 1e reserve wel opgesteld, en was ik als non-playing captain meegegaan, dan hadden we waarschijnlijk een clean sheet 0-8 laten aantekenen. Nu moesten we ons tevreden stellen met 2-6. Zo kwam de overwinning tot stand: Eerste overwinning 020 II
Afgelopen zaterdag mocht 020-2 eindelijk het zoet proeven van een overwinning. Tegen ADG, dat gemiddeld een hogere rating heeft dan wij, zat het niet altijd tegen. Bob ruilde vakkkundig Wim Martin naar remise. Hans krreeg een partie bonnard tegen Nico Kruijswijk op het bord. In een stand die niet meer klopte voor Nico, beslechtte Hans het lot met een mooie combinatie. Kenny wist Ton Bollebakker keurig op remise te houden terwijl Wiebo zwaar onder druk kwam te staan tegen Cees Strooper. Maar toen Cees 2 mindere zetten speelde kon Wiebo een dubbele dreiging in de stand vlechten. Een offer van Cees mocht niet meer baten. Wiebo won hierna vrij simpel. Paul speelde rustig tegen Harry de Waard, met remise als gevolg. Ricardo kon tegen Ton van de Ploeg laten zien dat hij over een goed positiegevoel beschikt. Na de opening werd Tons centrum omsingeld en hij moest 3 schijven geven om door te breken. Dit bleek te veel en even later won Ricardo. 020 I bovenaan het rechter rijtje
Het was een spannende wedstrijd tegen een voltallig CEMA. Toevallig stond ik even naast het bord van Johan Bastiaannet tegen Martijn van Gortel toen Johan zijn handen radeloos zijn handen omhoog hield. Wat zou erop tegen zijn om tussen te lopen? Geen idee. Dus het tussenloopje gespeeld - en de partij direct opgegeven door tegestander Van Gortel. Vanaf dat moment werd hard werken. Aan mij om de winnende punten te laten aantekenen. Huppakee, bovenaan in het rechter rijtje. Op de weg naar boven! 020-I biedt stevig tegenstand maar verliest toch
Dat een goed resultaat in Schiedam lastig zou worden wisten we. De reserves van Van Stigt Thans waren naar de Ereklasse gepromoveerd toen wij eruit degradeerden. Ze hielden het een jaar vol en dus ontmoetten we hen dit seizoen. Van Stigt Thans II is eigenlijk een team dat eigenlijk een klasse tussen de Ere- en Hoofdklasse nodig heeft. Ik verwacht dat ze met afstand kampioen worden. Uiteraard zouden we ons niet zonder slag of stoot naar de slachtbank laten leiden. Roep Bhawanibhiek, als laatste aan zijn partij begonnen, schoof als een haas remise tegen Guido van den Berg. Johan Bastiaannet tegen Thomy Lucien Mbongo hadden de vaart er ook in naar remise. Laat dat maar aan Johan over. Rob Geurtsen stond na 20 zetten, zie Toernooibase, gewonnen tegen Walter Thoen. Zowaar een voorsprong van 2-4. Misschien was mijn partij, als je het ver doorredeneert, wel een kantelpuntje. Ik was iets, echt niet veel meer, makkelijker uit een rare opening gekomen. Die rare opening had ons beide aardig wat tijd gekost. Door onzorgvuldig opbouwen van mijn kant belandde ik in een nadelig klassiekje met tempovoorsprong. Dan moet de stand open gebroken worden, maar dat ging niet helemaal lekker. Mijn tegenstander Ton Burgerhout zag echter geen voordeel en wikkelde snel af naar remise. Johan Smits, die de sterke Cristian Niami trof, werd langzaam in het nadeel gelaveerd en moest uiteindelijk capituleren. Marco de Koning belandde in een merkwaardig eindspel dat plots remise werd. Johan Capelle leek mogelijkheden te hebben tegen Waldo Aliar maar ook daar remise: 7-7. Een 10-10 leek toch een mogelijkheid te worden. Ondertussen had John Stins een schijf in moeten leveren tegen de jeugdige Emre Hageman en had het zwaar. Maar wellicht kreeg Johan Wiering kansen tegen Dirk van Schaik. Frank Pasman speelde een stevige partij tegen Peter van der Stap. Laatstgenoemde was door krappe tijdnood gegaan. Frank probeerde daarvan te profiteren en speelde op winst. Helaas bleef zijn tegenstander overzicht houden en trok de partij naar zich toe. En ach, die remise die er altijd ergens aan het eind in zat had ons geen wedstrijdpunt opgeleverd. We bungelen nu met twee wedstrijdpunten op de één na laatste plaats, net boven het puntloze SNA. We verkeren in gezelschap van Heijmans, IJmuiden en Samen Sterk. De stand staat ten opzichte van vorige seizoen zo'n beetje op zijn kop en een gepromoveerd team staat tweede. Als we aan het einde van het seizoen deze ranglijst weer omgedraaid hebben, spelen we nacompetitie. Zware nederlaag 020-II
We kunnen allerlei excuses aandragen waarom het niet werd afgelopen zaterdag.
Maar de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat de tegenstander gewoon beter was dan wij. Op ieder bord hadden wij rating achterstand, en vooral dat brak ons op tijdens deze wedstrijd. 2 partijen wil ik uitlichten: Huub tegen Piet Tuik. Huub speelde een variant die Hein wel eens met hem besproken had. Hij wist niet precies meer hoe het moest, maar Huub kwam toch goed voor de dag. Uiteindelijk bood Huub misschien wel te vroeg remise aan. In deze stand kon Piet het op meerdere manieren fout doen, waarbij Huub zelfs nog had kunnen winnen met een 3 om 3 oppositie. Een mooie blauwe uitslag voor Huub! De tweede partij is die van Kenny tegen Jappie de Vries. Jappie stormde naar voren, Kenny leunde rustig achterover, en liet Jappie uitstormen. Jappie kwam in tempo nood en liep vast. Ook een schijf offeren mocht niet meer baten. Kenny speelde het professioneel uit, en zorgde zodoende voor de eerste overwinning van een 020 speler dit seizoen. Hopelijk komen we iets beter voor de dag in de volgende wedstrijd, thuis tegen ADG |
|
