Hoofdmenu
 


  • Home

Vol frisse en hernieuwde zin in het nieuwe seizoen togen we richting Heijmans. Met onze nieuwe teamspeler John Stins, overgekomen vanuit het tweede, dicht ik ons kans toe als outsider voor een tweede plaats op de eindranglijst. Dan spelen we weer een promotie-degradatiewedstrijd. Dan moet wel alles meezitten. Met de valse start van afgelopen zaterdag wordt het al heel moeilijk.

Bij het uitwisselen van de opstellingen werd duidelijk dat er veel beslissingen te verwachten zouden zijn. Ik had ons (nagenoeg) op volgorde van rating opgesteld. Van laag naar hoog welteverstaan. Heijmans had ongeveer het tegenovergestelde gedaan. Op de bovenste vijf borden keken we tegen flink hogere ratings aan. Op de onderste vijf borden hadden wij de hogere ratings. We moesten bovenin dus deur dichthouden en onderin scoren.

Ik trof de minste weerstand tegen invaller Balak en won vlot na een eenvoudige combinatie. So far so good. Kon ik mooi de wedstrijd volgen en vast virtueel dit verslag schrijven.

Johan Wiering kwam niet langs de hakkende problemist Hein Wilsens: remise.
Rob Geurtsen verloor. Au!. Einde wedstrijdopzet, want hij zat op de onderste helft.
Roep Bhawanibhiek had een kans op winst tegen Victoriya Motrichko via een mooie omsingeling maar zag spoken. Geluk geen al te grote spoken, met remise als gevolg.
Uit een niks-aan-de-hand-klassiekje toverde Johan Bastiaannet middels een dubbeloffer een prachtig gewonnen laatmidden-eindspel op het bord. Vaker vertoond, maar je moet het maar even zien. Grootmeesterlijk!

Daarna zakte het kaartenhuis volledig in: John weerde zich kranig, maar moest zich tegen Olga Fedorovich (met ruim driehonderd hogere rating) uiteindelijk toch gewonnen geven, nadat hij teveel in de verdrukking was gekomen.
Johan Capelle, ook op de onderste helft in de opstelling, had lange tijd een net ietsje makkelijkere stelling tegen Pieter Wijn. Bij gebrek aan wedstrijdritme en door tijdsdruk kantelde de partij en verloor hij.
Frank Pasman tegen Frank Teer was, zoals altijd bij de eerste Frank, een schuivend, stampend en klokslaand gevecht. In een ingewikkeld eindspel, waarin Frank tegen twee schijven minder aankeek, was de remise vinden te moeilijk binnen de beschikbare tijd.
Marco de Koning nam tegen Andrew Tjon A Ong een verdedigbare voorpost maar keek na uitruil van aanvallers en verdedigers en afruil van de voorpost tegen een lege korte vleugel aan. Alle zeilen werden bijgezet om een doorbraak te voorkomen. Dat lukte: remise.
Johan Smits speelde een prima pot tegen Darja Fedorovich. Op de 50e zet was het Johan duidelijk dat remise niet voldoende was voor een wedstrijdpunt. Daarom speelde hij 4-10 - en overspeelde daarmee zijn hand. In plaats van een zekere remise werd ook deze partij een nul.

Eindstand 13-7. Op naar de volgende ronde tegen het sterke Samen Sterk, dat sterk startte met een ruime zege en daarom nu koploper is.

Vorig seizoen werd de provinciale titel op een haar na door 020 gemist, dit jaar werd dat recht gezet.

Regerend kampioen SNA I had in het begin veel punten laten liggen, waardoor alleen Texel nog enigszins in ons spoor kon volgen. In een rechtstreeks duel werden de eilandbewoners afgelopen maand in eigen huis op afstand gezet. Toch behielden de Texelaars nog een theoretische kans op de titel. Hiervoor zou 020 op 7 maart wel van hekkensluiter SNA II moeten verliezen. Dit lag natuurlijk niet in de lijn der bedoeling – en gebeurde ook niet. Met duidelijke cijfers werden de reserves van SNA verslagen en konden de champagneflessen open…

In Heerhugowaard kon SNA II slechts over de helft van het basisteam beschikken. Daarom werden, on the spot, Ivo de Jong en jeugdspeler Luuk Terweijden bereid gevonden om aan te schuiven voor onze kampioenswedstrijd.

Ivo de Jong is natuurlijk bepaald geen verzwakking en Peter mocht aan bord 1 tegen hem zijn verliespartij tegen SNA I een paar rondes geleden proberen recht te zetten. Peter nam zijn taak serieus op, Ivo iets minder. Na een paar biertjes te hebben genuttigd bleken Ivo’s analytische vermogens toch wat afgenomen en raakte hij van het dam-padje. Peter nam de felicitaties in ontvangst en scoorde daarmee het punt waarmee we de titel binnen hadden. Vlak daarvoor had Johan (Smits) namelijk al als eerste een tweetje laten aantekenen. Tegenstander Frans Groot liet een doorbraak toe, in de wetenschap dat hij de doorgebroken schijf met gelijk materiaal zou kunnen afruilen. Johan had echter dieper gerekend en wist met de volgende schijf alsnog door te breken naar dam. Het duurde nog wel aardig wat zetten voordat de winst over de streep was getrokken, maar het was een kwestie van techniek – en Johan wel toevertrouwd.

Aan bord 2 speelde Paul tegen die andere Groot: Bertus. In een klassiekje ging het lang gelijk op. Bertus dacht remise binnen handbereik te hebben toen afgewikkeld werd naar een eindspel met wederzijds een dam. Paul bewees zijn ongelijk. Toen Bertus op de 48e zet door zijn vlag ging was de stelling al verloren voor hem.

Bleef alleen ondergetekende over. Ik mocht tegen jeugdspeler uit eigen kweek Luuk Terweijden. Zoals wel vaker bij jeugdspelers speelde mijn tegenstander sterker dan zijn rating deed verwachten. Met een hekje op de ‘verkeerde’ vleugel dacht ik de ongelukkige positionering van zijn schijven te kunnen afstraffen. Tegendreiging op de andere vleugel noopten mij echter tot afbreken van de hekstelling, waarna ik op zoek mocht naar de remise in plaats van de winst. Luuk zocht naar de winst, maar moest uiteindelijk, teleurgesteld, berusten in remise. Daarmee was de eer voor SNA II gered – en konden wij eindelijk aan het bier...

Afgelopen zaterdag speelde 020-2 de nacompetitiewedstrijd tegen Den Haag. Buiten deze wedstrijd werd er bij ons ook nog de wedstrijd Tilburg 2 tegen Huizum gespeeld. Deze werd gewonnen door Huizum
.

Den Haag miste 1 sterke speler, terwijl 020-2 volledig aantrad. Erik en Frans van Eenennaam waren als eerste klaar en deelde de punten.

Roep overspeelde Roy Bidesi, die zijn korte vleugel helemaal wegspeelde. Roy liet na de doorbraak 50 minuten lang zijn klok lopen en ging 'door de vlag'.

Paul bereikte niet veel tegen Nico Leemberg en speelde remise. Hans probeerde het wel tegen Jan Kok, maar ook deze partij leverde niet meer op dan remise

Hierna verloor Frank van Frans Teijn. In een goede stand dacht Frank een combinatie uit te halen, maar in plaats van de gedachte 3 slag nam Frans de verplichte 4 slag en kon Frank meteen opgeven.

Kenny had tegen Pertap Malahe tot twee keer aan toe een 4 om 3 nodig om zijn nadelige stand te neutraliseren, met remise als gevolg.

Huub kon het niet bolwerken tegen Herman Vroom. In een lastige stand dacht Huub met een offertje de stand positioneel gelijk te kunnen trekken, maar Herman kon dit weerleggen, waarna Huub verloor.

Jan Pieter had druk op de stand tegen Piet Lodder. Met een 4 om 3 naar doorbraak wist Jan Pieter te winnen en trok zo de stand weer gelijk.

John speelde een goede partij tegen de Haagse topscorer Hein van Dee, maar kwam niet verder dan remise.

Nog even was er de hoop dat Wiebo de Haagse topspeler Gerard de Groot kon verslaan, maar die verweerde zich kranig en hield de remise.

Uitslag 10-10

Dit hield in dat er een barrage gespeeld moest worden. Het speeltempo werd 5 minuten met 5 seconden.

Opstelling bleef gelijk, de kleuren werden verwisseld.

Tijdens het sneldammen wisten Roep en JP weer te winnen, terwijl Huub en Frank weer verloren.

Doordat Kenny en John hun partijen ook wonnen, trokken wij de wedstrijd met 12-8 naar ons toe en was handhaving in de hoofdklasse een feit.

20190302 120508

In een groep waarbij hij ingedeeld was met 5 spelers die een hogere rating hebben, wist Rob toch als tweede te eindigen en zich daarmee te plaatsen voor de finale van het NK. Reden genoeg om Rob eens te vragen hoe hij dat klaar gespeeld heeft...

"[H]et moet gewoon een beetje meezitten.

Nu heb ik de laatste drie partijen ook goed gespeeld hoor, maar dat is niet voldoende. Het hielp dat Goudt in de 5e ronde te laat door had hoe slecht hij stond, anders had hij met een noodgreep nog wel een punt gepakt. Het hielp ook dat Kroesbergen tegen Sipma te ambitieus was en verloor. Het hielp ook dat Aalbers in de 6e ronde, in een voordelige stand, een foutje maakte, en daarna schrok hij zó van de decorwisseling dat hij een rekenfout maakte en zich gedwongen zag twee schijven te offeren waardoor hij zelfs verloren kwam te staan. Wel jammer dat ik hem nog heb laten ontsnappen, dat wel.


Het tweede viertal van 020 (dat sinds vorig jaar door het leven gaat als eerste viertal) heeft het kampioenschap van de PNHDB voor het grijpen. Zaterdag werd op Texel met 3-5 gewonnen van Oosterend/Texel, zodat in de slotronde een gelijkspel tegen SNA 2 volstaat voor de eerste provinciale titel. Succescoach Frank Zwerver, die tijdens het treffen in het vliegtuig zat, kon zich geen betere terugkeer op Nederlandse bodem wensen.

Na afloop van de wedstrijd ging de discussie niet over de makkelijk verkregen overwinning van John, de gemiste dam van Thijmen of de dubbele nederlaag die de gebroeders Drost leden. Nee, nadat de uitslag van Enschede bekend was, en het duidelijke was dat wij boven Enschede en Drachten zouden blijven, ging de discussie over het feit of wij ons moesten terugtrekken voor de nacompetitie, of toch deze wedstrijd spelen, met als risico dat we nog een jaar in de hoofklasse gaan acteren.

Voor de laatste ronde zakten we helemaal af naar Hoensbroek in Limboland om tegen DIOS/Eureka aan te treden. Eureka overkwam hetzelfde wat ons de eerste wedstrijd van dit seizoen overkwam. Hun sterkste speler Michel Stempher zat aan bord 10. Hij kon na een uur wachten een 2 in ontvansgt nemen tegen 'niet opgekomen'. Dat bleek voor ons geen enkel probleem. Eureka had weinig ervaren jeugd opgesteld. Dat was te veel gevraagd tegen ons 1e.

Afgelopen zaterdag moesten we aantreden tegen middenmotor Heerenveen. Het werd een terechte, maar zware nederlaag.

Afgelopen zaterdag kregen we Zaanstreek op bezoek. Vooraf had ik iedereen 'vrij spel' gegeven. Niemand hoefde zich aan een opdracht te houden. Dat bleek de vorige wedstrijd een succesvolle 'opdracht'. In tegenstelling tot de vorige wedstrijd tegen Rijnsburg waren we nu ruimschoots favoriet tegen hekkensluiter van de ranglijst, regiogenoot Damcombinatie Zaanstreek. Het moest wel raar lopen zouden we die niet winnen. Het gemiddelde ratingverschil bedraagt ruim 100 ratingpunten.
Zo gezegd, zo gedaan. We 'verdrukten' Zaanstreek op klasse.

…maar afgelopen dinsdag niet. Titelhouder SNA kwam op bezoek en het viertal was gekomen om een serieuze partij te dammen. Op de vraag hoe het mogelijk was dat de titelpretendent onderaan de ranglijst bungelde, luidde het antwoord van captain Groeneweg dat het gewoon een paar keer tegen gezeten had. Dinsdag deed zich dit probleem niet voor bij SNA.

Zaterdag moesten we aantreden tegen de huidige koploper. We wisten al dat het een moeilijke opdracht zou worden, maar nadat Erik zich ziek afmeldde wisten we dat het 'Mission Impossible' zou worden. Dit bleek al snel doordat bijna iedereen het positioneel moeilijk kreeg.
Actueel

Recente bijdragen

WDF

Geen feed gevonden

KNDB

22 september 2023

FMJD

22 september 2023

 
feed-image