Ereklasse veilig

Geschreven door Peter van Heun

Geschreven: 20 februari 2017

We speelden de laatste wedstrijd tegen het niet sterke Lunteren. Op voorhand waren alle kaarten geschud, ...dacht ik. Aan 10-10 hadden we genoeg om in de Ereklasse te blijven. De doelstelling van dit seizoen.

Maar met het team dat speelde zouden we Lunteren toch makkelijk moeten kunnen verslaan.

Het doel werd gehaald. Volgend seizoen spelen we weer Ereklasse. Voor het derde jaar op rij inmiddels. Na die onverwachte promotie van drie jaar geleden. Dat het doel met hakken over de sloot en ternauwernood met het minimale middel van 10-10 behaald werd, had het karakter van een p/d-wedstrijd.

We waren bij aanvang op papier duidelijk favoriet om deze pot te winnen, met gemiddeld ruim honderd ratingpunten meer. Dat zou toch een makkelijke overwinning moeten worden. Ik overweegde de opstelling vooraf open op tafel te leggen... Een beetje opportuun.

Bij het bekend worden van de opstelling bleken we op negen van de tien borden een hogere rating te hebben. Soms grote verschillen zoals bij de GMI's. Alleen Johan Smits werd lastig gekoppeld aan Lunteren kopman Henk Klarenbeek. En Johan kreeg het zwaar.
Ondertussen deed zich een groot probleem voor bij Rob Geurtsen tegen Arjen Timmer. Op zet veertien vergreep Rob zich aan 31-27. Zijn tegenstander penetreerde diep in de stelling van Rob maar wist zich daarmee verzekerd van schijfwinst.

Vervolgens wisten Alexander Getmanski en Jean Marc Ndjofang tegen respectievelijk Erwin van Hierden en Harmjan Lammers niet te winnen.  Alexander moest zich zelfs ternauwernood in veiligheid brengen. Jean Marc liep er een blauwtje mee op. Johan had het ondertussen zwaar tegen Henk. Het zag er niet helemaal fijn uit.

Wel te zien waren goede standen voor Paul Oudshoorn tegen Wim Lammers, Kees Thijssen tegen Mark Sanders en Johan Bastiaannet tegen Stijn Overeem. Op andere borden waren de standen in evenwicht. Dat we na zo'n vier uur spelen met 6-2 voorstonden door winsten van Paul en Kees (ze overklasten hun tegenstanders,) was dus vertekend. Plotseling was Johan B het spoor bijster geraakt en verloor pardoes. Zijn tegenstander trilt vandaag nog na van die blauwe verrassing. Zelf kon ik na een onnauwkeurigheid van tegenstander Arwin Lammers, de derde Lammers, verschalken. Rob vocht nog lang door, maar kwam het schijfverlies niet meer te boven. Johan S kwam nog tot een eindspel met drie schijven minder maar duidelijk was ook dat verlies onafwendbaar was: 8-8.

Peter Hoogteijling had een licht voordelig standje tegen Ronald van Beek. Hij informeerde nog eens bij me: "10-10 is toch genoeg?" Waarna hij professioneel naar remise afwikkelde. Krijn ter Braake tikte tegen Aldert van Eck het uiteindelijke laatste tiende punt binnen. Pffffff....

Dat was ternauwernood. Met de hakken over de sloot in de zin van dat we dit jaar een zenuwslopende p/d-wedstrijd ontlopen. Maar de daarbij behorende zenuwen hebben we gisteren toch ook grotendeels meegekregen.  Dat hadden niet verwacht bij aanvang.

Met het wegvallen van Apeldoorn zal de Ereklasse volgend jaar weer iets aan niveau inboeten/verschralen. Voor het eerste van 020 betekent dat, bij de huidige bezetting, wellicht weer ietsje makkelijker handhaven.

Maar over die bezetting moeten we het maar eens een keer hebben. Een minder wisselende personele bezetting is wenselijk.

Goed einde van de competitie

Geschreven door Paul Lohuis

Geschreven: 19 februari 2017

De laatste ronde die die alleen nog maar ging over wie er topscoorder zou worden is geëindigd in een 11-9 overwinning tegen SNA. 

De topscoorder-strijd ging tussen Wiebo en Lucien. Toen de loting bekend was, leek het erop dat Lucien de beste papieren had om topscoorder te worden. Hij moest tegen Coen Jong aantreden, terwijl Wiebo tegen de altijd lastige Jan Groeneweg moest uitkomen.

Lucien zette een kleine aanval op, en kon na een 2 om 2 naar doorbraak als eerste de felicitaties in ontvangst nemen.

Ondertussen had Savane tegen Hans een kromme Partie Bonnard op het bord.

Na eerst een schijf gegeven te hebben moest Savane iets later een tweede schijf geven. Hans nam een combinatie die beiden een dam opleverde, waarbij Hans nog steeds 2 schijven voorstond. Aan het einde blunderde Hans die daardoor zijn dam kwijtraakte en de partij zelfs nog verloor.

John bereikte niets tegen Mwenedata en moest in remise berusten. Kenny haalde een nette remise tegen Jan Houwing. Huub moest na een onnauwkeurigheid tegen Arnoud Rood flink in de beugels, dit deed hij goed moet remise als gevolg.

Marco had een slecht klassiekje tegen Timo Kuipers, en kon dit niet meer rechtzetten. Na de remise van Paul was het Wiebo die tegen Jan Groeneweg langzaam maar zeker een steeds betere stand kreeg. Het grote terreinvoordeel was genoeg voor de overwinning waardoor Wiebo topscoorder is geworden (vanwege een hoger tegenstander- en bord gemiddelde).
Jan Pieter ging tegen Dave Bleeker nu niet te lang doorspelen op de winst waardoor hij net aan de remise wist te halen.

Gerrit speelde tegen Theo Tesselaar een degelijke partij. Gerrit haalde een combinatie uit die beide een dam opleverde en een extra schijf voor Gerrit. Toen Theo, mede door de klok, een tweede schijf achterkwam, was het pleit beslecht, en kon Gerrit de overwinning over de streep halen.

Volgend jaar nieuwe kansen, nieuwe prijzen.

020 II: Doelstelling gehaald

Geschreven door Paul Lohuis

Geschreven: 05 februari 2017

Na drie opeenvolgende nederlagen werd het hoognodig tijd dat er weer eens twee punten gehaald zouden worden. Met Leiden als tegenstander is dit niet bepaald een makkelijke missie.

Na tien minuten spelen begonnen een aantal spelers van Leiden zich ongemakkelijk op hun stoel te bewegen. Hans Kreder bleek nog steeds niet gearriveerd te zijn. Ondanks meerdere telefoontjes kregen ze hem niet te pakken. Marco was hierdoor de eerste speler die 2 punten mocht bijschrijven.

Meteen hierna tekende Wiebo voor de eerste remise: tegen Edwin van Hofwegen. Vervolgens was het Laura die na een grote ruil de remise tekende tegen Harry Dekker.

Ondergetekende had tegen Andre van der Kwartel een partie Bonnard op het bord. Nadat Andre een dam had gehaald, die door mij meteen afgenomen werd, had ik door meteen dam te halen de partij moeten winnen. Ik deed dit echter pas een paar zetten later en werd toen verrast door een coupe Turc. In de 4 om 4 die toen overbleef bood ik, nog van slag, remise aan. Hierop stelde mijn tegenstander voor om toch nog maar even twee zetten te doen. Zo werd het op de veertigste zet alsnog remise. Als de notatie van Laura klopt, blijkt die partij de veertig zetten niet gehaald te hebben...

De volgende die uit was, was Lucien, die een mooie blauwe uitslag haalde door oud Amstelland speler Evert Dollekamp op remise te houden.

Het was aan Gerrit om met een goede overwinning op Hans Kolfoort de overwinning veilig te stellen. Jan Pieter tegen Maurits Meijer en John Stins tegen Arend van Beelen wisten hun goede stand niet om te zetten in winst, en moesten in remise berusten. Kenny kreeg na een rustig begin een drukstand tegen Hans Tangelder (die ook een tijdje bij Amstelland gespeeld heeft.) Hans moest 2 schijven geven om door te breken. Dit bleek te veel en Kenny won snel. Hans redde het niet tegen Evert Bronstring. en moest als enige een nederlaag accepteren.

Over twee weken de laatste wedstrijd tegen SNA Laten we proberen de vierde plek te consolideren.

Stug teamoptreden resulteert in katertje

Geschreven door Peter van Heun

Geschreven: 04 februari 2017

Vol goede tegenzin reisden twee auto's en een eenzame kapitein af naar Westerhaar, Vriezenveense wijk. Terwijl de kapitein relaxed treinde en door het veenlandschap fietste, appte hij ondertussen met de in file belandde matrozen. "Wat is de prognose van jullie aankomst?" Informeerde hij onderwijl genietend van de kanalen, landerijen en mestluchten. "We arriveren om 12 uur." Appte Erik vrolijk terug. "Ik ben nog nooit zo vroeg bij een uitwedstrijd geweest." Appte ik. Half 12 stond ik voor het bastion van de tegenstander.

Zoals gewoonlijk begint een damwedstrijd in Westerhaar rumoerig. Er spelen zes tientallen en er moet uitgebreid gedag gezegd worden.

Uitermate gemoedelijk allemaal, maar het kost even voordat er een Ereklasse waardige rust ontstaat.

De enige die, niemand neemt het hem kwalijk, hij offerde zich tenslotte in het clubbelang op door zowel te spelen als te rijden, niet stug genoeg was en als eerste en enige moest capituleren was Frank Zwerver tegen Jan van Dijk. Vervolgens zette de rest van het team zich schrap.

Roep Bhawanibhiek stond een beetje onder druk tegen Herman Hilberink maar tikte consoliderend een punt binnen. Johan Bastiaannet stond voordelig maar kon geen winst vinden. Jean Marc Ndjofang stond ook beter tegen Marino Barkel. Die rekende echter netjes naar remise. Rob Geurtsen en Bert Aalberts remiseerden niet geheel geruisloos, maar ook niet opzienbarend. Frank Pasman daarentegen liet de Russische Germaan Vadim Virny zuchten, puffen, hijgen en vele kilometers ijsberen. Wat weinigen in de Ereklasse lukte, lukte Frank wel: remise. Dat leverde hem evenals de remise van Johan Smits tegen Gil Salomé een mooie blauwe notering op.

De kapitein leek een ietsje pietsje  makkelijker te staan tegen Yuen Wong maar het evenwicht werd nergens verbroken. Voormalig speler voor Westerhaar, hij hangt nog met een mooie prent in slank postuur aan de wand in de speelzaal, Erik Brunsman hield evenals vorig seizoen combikoning Edwin Twiest in bedwang. Als laatste streed Krijn ter Braake tegen de gevaarlijke Odin Mol. Krijn kreeg welliswaar terreinnadeel maar zijn verdediging zag er voldoende goed uit. Echter, Mol haalde op het beslissende moment op het verkeerde veld dam. Daarna werd snel de negende remise genoteerd.

Ondanks het stugge teamoptreden met negen bordpunten tegen het veel betere Westerhaar, bleek na afloop dat Damlust ons voorbij is gegaan op de ranglijst. Dat veroorzaakt toch een katertje. We zijn nu mede afhankelijk van de wedstrijd SNA-Damlust. Als die gewonnen wordt door Damlust, eindigt Damlust sowieso boven ons en ontkomen we niet aan een promotie-degradatie wedstrijd. Nou ja, eerst Lunteren in de laatste ronde maar eens resoluut aan de kant schuiven.

020 - 2 verliest van buurman VAD

Geschreven door Paul Lohuis

Geschreven: 22 januari 2017

Zaterdag speelde 020 - 2 tegen de buren van VAD.

Na een uur of 3 spelen zag het er naar uit dat de koploper het zeer zwaar zou krijgen. Hans stond een schijf voor tegen naamgenoot Hans Vermeulen, Wiebo had een dam gehaald tegen Dirk Vet, Gerrit en Paul hadden hun tegenstander onder druk. De overige borden stonden gelijkwaardig, alleen Laura stond lastig tegen Herman van Westerloo.

Toch ging het mis voor ons. Hans ging er voor om dam te halen in plaats van de stand vast te laten lopen, dit bleek niet te winnen. Wiebo kon de winst niet vinden. Ook bij Gerrit en Paul verwaterde het voordeel. Toen Maarten in een gelijkwaardige stand door de klok ging, was het pleit beslecht. Hierna verloor ook Laura nog, en de andere partijen werden remise.

Rechtstreeks degraderen kunnen we niet meer, maar er zal nog wel een wedstrijd gewonnen moeten worden om de nacompetitie te ontlopen.

De eerstvolgende kans is de uitwedstrijd tegen Leiden.

Apeldoorn wint

Geschreven door Peter van Heun

Geschreven: 22 januari 2017

De kop van dit artikel maakt het niet spannender dan het was. Johan Capelle ging met een typezetje in de Roozenburg snel onderuit tegen Joost Hooijberg. Schrijver dezes stak zijn hoofd bij de zesde zet al in een strop tegen Gep Leeflang, spartelde nog een hele tijd maar kwam niet maar op het droge.
Ondertussen hadden de veelspelers Krijn ter Braake en Hein Meijer geremiseerd, evenals Rob Geurtsen tegen Michiel Kloosterziel, Johan Bastiaannet tegen Jasper Lemmen en Johan Smits tegen Frerik Andriessen. Dat laatste leverde Johan een mooi blauwtje op na een ingewikkelde partij met vroege, dure dam van zijn tegenstander.

Roep Bhawanibhiek hield het niet tegen Andrei Kalmakov, Erik Brunsman niet tegen Bas Messemaker en Frank Pasman niet tegen Hendrik van der Zee. Aangetekend moet worden dat Erik in een raar klassiekje beter stond maar de juiste voorzetting niet zag. Jean Marc overhoorde Alexander Presman in het eindspel maar kon de eer niet echt redden met een winnend plan: 5-15.

Op naar Westerhaar.

020-kwartet nog geen kampioen

Geschreven door Jan Pieter

Geschreven: 18 januari 2017

Bloemen, bier en bitterballen stonden dinsdag klaar, want Purmerend zou toch geen roet in ons kampioenseten strooien? Dat deed het echter wel, op ongedachte wijze. Om 8 uur waren Bart van Geel en de vooral als problemist bekende Piet Kuijper aanwezig in het go-centrum. Sijmen Hansen en Ramon Sakidin waren volgens hen onderweg. Helaas bleef het bij een tweetal zodat we na anderhalf uur moesten concluderen dat Purmerend reglementair gezien niet was opgekomen. Voor een geldige wedstrijd moet immers meer dan de helft van een team aanwezig zijn. Om des keizers baard werden de reeds gestarte partijen nog wel uitgespeeld. Gerrit Tigchelaar deelde de punten met Bart van Geel en Jan Pieter Drost stond gewonnen toen Piet Kuijper om kwart over elf de bus moest halen. Voor Rob Geurtsen en Krijn ter Braake werd het een verloren avond. Edwin van Erp daarentegen heeft nog nooit zo veel partijen gespeeld (nee, geen remise).
Van Hansen en Sakidin is niets vernomen, en we hopen maar dat ze niet het Noordhollandsch kanaal ingeglibberd zijn. Kuijper en Van Geel leken zich daarover geen zorgen te maken. Sakidin had al gemeld niet fit te zijn, en ze vermoedden dat Hansen geen zin had om alleen te komen. Waarom er dan geen belletje afkon, is vooralsnog een raadsel. In ieder geval zal de wedstrijd opnieuw vastgesteld moeten worden.

Epiloog
Inmiddels hebben we begrepen dat Sakidin en Hansen door onderlinge misverstanden niet gebeld hebben. Waarom ze niet konden komen, is nog wat mistig. Daarnaast is er een opvallend (en onbedoeld?) verschil vastgesteld tussen het spel- en wedstrijdreglement van de KNDB en de wedstrijdvoorwaarden van de PNHDB. Volgens de KNDB geldt een team als niet opgekomen wanneer minstens de helft van de spelers ontbreekt (2 dus), de PNHDB heeft het over meer dan de helft van de spelers (3 dus). Dat zou betekenen dat Purmerend formeel wel is opgekomen en dat de wedstrijd in een 7-1 overwinning voor 020 is geëindigd (3 echte punten en 2 reglementaire zeges). Maar we zijn de kwaadsten niet. Van de secretaris van Purmerend vernamen we dat Sakidin en Hansen toch graag hun partij willen spelen, en na overleg met wedstrijdleider Verdel hebben we daarmee ingestemd. Op 14 februari wordt alsnog een mini-kampioenswedstrijd gespeeld, die 020 begint met een 3-1 voorsprong. Komt dat zien!

Epiloog 2
Helaas is de mini-kampioenswedstrijd niet doorgegaan. Op 13 februari hoorden we dat Sakidin en Hansen te veel problemen met de gezondheid hadden om aan te treden, en dat Purmerend zich neerlegde bij een 7-1 uitslag. Daarmee heeft 020 de provinciale titel terug, nadat die één seizoen in handen was van SNA. Ook al kon die titel ons eigenlijk niet meer ontgaan, het is jammer dat het zo moest. Zeker in de provincie is dammen belangrijker dan winnen, en we hopen maar dat Purmerend de personele problemen snel te boven komt.

Deceptie in Schiedam

Geschreven door Paul Lohuis

Geschreven: 09 januari 2017

Afgelopen zaterdag was de massakamp tussen 020 en Schiedam.

Waar het eerste een moeilijke taak had, werd van het tweede gewoon 2 punten verwacht. Van Stigt Thans 3 stond laatste met maar 1 punt.

Het begon voortvarend toen Lucien na 10 zetten een schijf voorkwam. Een twintigtal zetten later gaf zijn tegenstander op toen deze nog een schijf achter zou komen.

De teamcaptain, die als enige memorabele feit 3 spelers van het station gehaald had, vergooide zijn partij door een dam open te zetten, die gretig genomen werd.

Laura speelde met een degelijke partij remise. Ook bij John gebeurde er weinig en werd dit ook remise.

Kenny liep in een klassiekje vast en moest opgeven. Gerrit kwam ook in een lastig klassiekje terecht, toen zijn tegenstander niet de sterkste voortzetting koos werd het snel remise. Hierna was het Wiebo die de stand weer gelijk trok. In een dun standje met terreinvoordeel maakte hij het zijn tegenstander te moeilijk. De gelijke stand was weer snel weg, toen Jan Pieter vast kwam te staan in een klassieke stand. Huub kreeg een goedkope dam, zijn tegenstander spartelde nog wel tegen maar er was geen houden meer aan.

Net als JP zat Hans te veel op winst te spelen, en ook hij kreeg de deksel op zijn neus. Hierdoor verloren wij met 11-9 Om het seizoen nog enigszins goed te maken moeten we over twee weken onze stadgenoten verslaan.

Dammen om het reizen. Maar tijdens het reizen is het warmer...

Geschreven door Peter van Heun

Geschreven: 08 januari 2017

Zaterdag 7 januari 2017 stond er een dubbele uitwedstrijd naar Schiedam op het programma. Ronde 8 van de Nationale Competitie. Zowel het 1e als het 2e traden daar aan tegen Van Stigt Thans. Ons 1e tegen hun 1e en ons 2e tegen hun 3e. Professioneel reisleider Jan Pieter had de reis met het openbaar vervoer uitstekend geregeld. Lang van tevoren was bekend dat er werkzaamheden op het spoor gepland waren. De dagen voor de wedstrijd werd daarnaast ook duidelijk dat winterse omstandigheden een te nemen bijkomende horde zouden gaan vormen.

Nou viel dat laatste reuze mee. Ja, er waren wat treinen uitgevallen, er reden wat minder trams, het was voorzichtig lopen op besneeuwde wegen, maar het viel allemaal mee. Erik en ondergetekende kwamen mooi op tijd, een half uur voor aanvang, in het speellokaal aan. Gedurende de voorgaande reis was er intensief contact gehouden met de verschillende gefragmenteerd reizende fracties van beide teams. Duidelijk was dat, op een enkele uitzondering of onduidelijkheid na, we gewoon op tijd aan beide wedstrijden zouden kunnen beginnen. Het 1e deed dat dus ook, gewoon zoals het hoort, om twaalf uur. Roep kwam natuurlijk een beetje te laat. Die moest immers helemaal uit Rotterdam komen... Marco, onze nieuwe aanwinst en debutant op het hoogste niveau, was iets te laat van huis vertrokken. Hij begon een klein half uurtje later maar haalde de verloren bedenktijd snel in.

Aangezien we niet over Jean Marc Ndjofang, Alexander Getmanski, Kees Thijssen en Paul Oudshoorn konden beschikken was bij voorbaat duidelijk dat we geen kans op wedstrijdpunten zouden maken. Dat was geen probleem. Een groter probleem was de temperatuur. Die was, en bleef, veel te laag. De speelgelegenheid voor het 1e is met deze omstandigheden onverantwoord. Dat je in een kerk speelt is tot daar aan toe. Maar dat hoeft toch niet te betekenen dat je de hele wedstrijd met een winterjas aan moet gaan zitten om niet achter het bord te bevriezen. In de naast gelegen kerkruimte was het nota bene warmer dan in de speelruimte. Dus ben ik daar maar regelmatig op een vloerrooster gaan staan waar warme lucht uitkwam. Ons 2e speelde in een ruimte die behaaglijker was. Ik gun het ze. Al was dat niet voldoende voor het resultaat. Maar het is aan onze kapitein van het 2e om hierover te berichten.

Wat betreft het dammen. Erik Brunsman redde het niet tegen GMI Clerc, Krijn ter Braake niet tegen GMI Gantwarg en Johan Capelle niet tegen GMI Heusdens. Marco vergat in een volkomen gelijkwaardige stand even een petit combi. Kan allemaal gebeuren. De rest speelde netjes remise. Over naar de volgende wedstrijd. Dan spelen we weer thuis en weten we dat we in ieder geval in een fatsoenlijke ruimte spelen waar dammen verantwoord beoefend kan worden.

Ik speelde in die ijzige kou best een leuke pot tegen Jeroen Kos. Waarom er van onze partij, en vier andere partijen, géén en vijf andere partijen wél een analyse staat op http://www.luteyn.net/damclub/2017/Partijen/Amsterdam_partijen.htm staat, is me een raadsel...

Promotiedroom valt in duigen

Geschreven door Paul Lohuis

Geschreven: 20 december 2016

Zaterdag moest 020-2 die derde stond aantreden tegen de nummer twee PWG 's-Gravenpolder.
Het team dat zou winnen zou goede zaken doen in de strijd om het kampioenschap. De verliezer zal (tijdelijk) een pas op de plaats moeten maken.

Lange tijd leek er niets te gebeuren. Nadat Wiebo remise had gespeeld tegen Jeanine van der Horst volgden de remises achter elkaar. Bij John, Laura en Kenny gebeurde er niet veel, en was remise een logische uitslag. Hans leek lastig te staan, maar toen zijn tegenstander een combinatie nam, bleek deze niets op te leveren.... Remise. Lucien had een spannende partij waarbij hij een schijf moest geven, Lucien bleek genoeg compensatie te hebben voor remise. Ikzelf had wel licht voordeel, maar ook hier bleef alles binnen de remise grenzen. Hierna ging het mis. Huub liep in een klein zetje, en kon snel daarna opgeven. Sioerd had een goede stand maar te weinig tijd. Hij ging door de klok. Volgens Rob Geurtsen kon de stand wel eens gewonnen zijn voor Sioerd. Gerrit probeerde het nog, maar moest ook in remise berusten.
Nu is het tijd voor de Kerstdis, oliebollen en champagne, volgend jaar gaan we de resterende partijen spelen.