 |
In Memoriam - Pieter Hildering
 Nadat hij zijn bijdrage had geleverd aan het organiseren van het NK en WK Dammen in Amsterdam, liet Pieter zich verleiden tot het professionaliseren van de werelddambond. Hier liep Pieter echter tegen een aantal muren op die hem deden realiseren dat ondank ’s werelds loon is, waarna hij besloot een stapje terug te doen. Zijn publieke naam verbond hij in het vervolg aan de korfbalsport in de vorm van KZ/Hiltex. Op de achtergrond bleef Pieter de damsport echter nog steeds steunen, zonder daar de credits voor te willen ontvangen. Voorheen zorgde Pieter dat de club landskampioen kon worden, de laatste jaren hielp Pieter ervoor te zorgen dat de in 2011 met Amstelland gefuseerde damclub, die sindsdien de naam ‘020’ draagt, niet hoefde te degraderen uit de hoogste klasse van Nederland. Mede dankzij individuele sponsoring werden af en toe enkele internationale grootmeesters ingevlogen uit Rusland en Afrika voor wedstrijden die er echt toe deden. Pieter deed dit niet voor eigen glorie, maar eerder om de betreffende grootmeester een boterham te gunnen terwijl hij tegelijkertijd zijn geliefde damclub een dienst kon bewijzen. Een typerende paradox is dat Pieter zelf meer voor de club ging spelen toen hij afgetreden was als voorzitter: in plaats van kartrekker werd hij weer liefhebber. Voor zowel landelijke als provinciale wedstrijden was hij graag bereid zich van zijn beste kant te laten zien. Je bent snel geneigd naar zijn bestuurlijke en sponsorbijdragen te kijken omdat hij op dat gebied er bovenuit sprong, maar achter het dambord wist Pieter ook te presteren. Nog maar een paar jaar geleden had de captain van het eerste team van 020 grote moeite een tiental op de been te brengen voor een bondswedstrijd. Eigenlijk had Pieter geen tijd omdat hij belangrijke zaken in Duitsland had. Gelukkig ligt Apeldoorn dicht bij de Duitse grens en het gaf Pieter het excuus om zijn Audi R8 eens flink op de staart te trappen. Vlak voor aanvang schoof Pieter aan en wist hij en passant een grootmeester een gelijkwaardige remise af te dwingen. Op vergelijkbare wijze trad Pieter steeds vaker op, op de achtergrond zonder zijn liefde voor de club te verloochenen. Zo wist de winnaar van het Kerstdamtoernooi van de damclub zich altijd verzekerd van het rijkelijk gevulde Kerstpakket, geleverd door Hiltex. Een prijs die gewoonlijk met een grote glimlach door de winnaar in ontvangst werd genomen en met een tevreden glimlach door Pieter werd gegund: een glimlach die we echt zullen missen nu Pieter niet meer onder ons is. 020 overhoord door Witte van Moort
Wij hoopten dat ze vandaag andere dingen in Amsterdam aan hun hoofd hadden, maar niets was minder waar. En ondanks dat wij met een zeer sterk team aantraden en daarom minimaal voor een punt gingen, werden we toch met 12-8 van de mat gespeeld. De positieve kant van het verhaal is dat Johan Wiering weer met 020-1 meespeelt en dat we met Johan, Kees Thijssen, Paul Oudshoorn en Herman Spanjer een goed team op de been kunnen brengen. Het zat deze keer gewoon niet mee, maar met dit team gaan we de belangrijke punten nog zeker scoren! Op bord 1 speelde Paul Oudshoorn tegen Jan van Dijk. Paul deed zijn best om het Jan moeilijk te maken, maar taxeerde zijn stand niet goed, waardoor hij niet meer voor de winst kon gaan. Zelf speelde ik op bord 2 tegen oud NK finalist Bert Aalbers, die te makkelijk over de partij dacht en in een voor hem iets mindere stand remise aanbood. Ik weigerde omdat Krijn op dat moment onverwacht van Odin Mol verloor. Een rondje langs de borden mij deed inzien dat alleen Johan Capelle winstkansen had en Peter van Heun verloren stond tegen vice wereldkampioen Virny... Bert maakte geen fout en het werd alsnog remise. Johan Capelle was dicht bij een overwinning maar ondanks dat hij een tijdje met een schijf meer speelde kon hij tegen Yuen Wong de winst niet vinden. Krijn kwam in het late middenspel zwaar onder druk te staan en kon niet meer binnen de remisemarge blijven. Peter van Heun nam een verkeerde ruil waarna Virny een listige combinatie nam, die uiteindelijk winnend bleek. Jammer, want als Peter anders ruilt is er niets aan de hand. En bij Krijn was het volgens mij ook niet nodig. Hierdoor gingen twee van onze partijen verloren en konden we naar een punt fluiten. Witte van Moort speelde namelijk in de discipline. Op de borden waar we het van moesten hebben gebeurde het uiteindelijk toch niet. Herman Spanjer stond goed tegen Herman Hilberink, maar kon de partij niet winnen. Johan Wiering probeerde het tegen Gerbrand Hessing, maar zijn tegenstander hield zich aan de opdracht. Rob Geurtsen en Edwin Twiest waren te gewaagd aan elkaar en ook Johan Bastiaannet kon het Marino Barkel niet moeilijk maken. Kees Thijssen probeerde het nog tegen Gil Salome, maar ook Gil kleurde netjes binnen de lijntjes. In de nastoot werden er nog vele punten gescoord (of waren het toch pinten...) en na een zeer lange en onderhoudende derde helft gingen Peter van Heun, Frank Zwerver en ondergetekende nog even naar eetcafe 1890. Frank was nog duidelijk aan het nagenieten van zijn overwinning in de provincie van afgelopen dinsdag. Peter en ik analyseerden zijn partij tegen Virny en de conclusie was dat Peter goed speelde en de remise had verdiend. Ja. Met dit sterke team verwacht ik nog vele punten dit seizoen! 020-2 op weg naar de nacompetitie
Een voordeel voor ons was dat oud Amstelland lid Evert Dollekamp ziek was, en daaroom niet meespeelde. Hanco wilde graag tegen Evert Bronstering spelen - en hij kreeg zijn. Dit werd echter geen groot succes. Nadat Hanco de kerkhofaanval had afgeslagen, ging hij direct de fout in, en kon na een onweerlegbare dreiging opgeven. Even hiervoor had Erik gewonnen van Jack van der Plas, die ook een kerkhofaanval speelde. Erik bewees dat niet iedere kerkhofaanval speelbaar is. Nadat Erik een schijf gewonnen had na een dubbele damdreiging, was het een zet later na een combinatie afgelopen. Ondergetekende speelde een klassieke partij tegen Hans Kreder. Hier gebeurde weinig, al had ik een klein voordeel. Na een onvoorzichtige zet kwam ik wat lastiger te staan, maar wist toch de remise binnen te slepen. Kenny had een lastige aanval tegen Edwin van Hofwegen. In het middenspel koos Kenny het verkeerde plan, waarna Edwin de aanval kon overnemen. Kenny probeerde het nog met een schijfoffer, maar het mocht niet meer baten. Na nog twee remises van Laura tegen Andre van der Kwartel en Lucien tegen Peter van de Berg, waarbij Lucien nog wel wat kansen gehad heeft, kwamen eindelijk de tweetjes: eerst was het Wiebo, die groot voordeel pakte in het middenspel nadat Harry Dekker een twee om twee terug nam. Na een gedwongen schijfoffer was het een kwestie van techniek voor Wiebo. Hierna was het Hans die Maurits Meijer versloeg. Dit ging niet vanzelf, maar toen Maurits de stand liet vastlopen, bleek dat hij degene was die een schijf moest offeren. Na een 2 om 1 zijn schijf terug te geven was de stand in een 5 om 5 met alleen maar oppositie uit. Hierna was het Peter die Hans Tangelder versloeg. Hans speelde weer zijn alles of niets spel, wat Peter hard afstrafte. Hans speelde tegen beter weten in nog lang door, maar Peter liet zich niet meer verrassen en haalde het 11e punt binnen. Jan Pieter had het heel lastig tegen Hein van Winkel. JP had een klein voordeel, maar dat leek niet veel te zijn. Het duurde tot de 56e zet voordat JP winnend voordeel kreeg. Uiteindelijk een 13-7 overwinning. Geflatteerde overwinning op Zaanstreek
Eerste bord speler Rob bood zijn plaats aan eerste reserve Jan Pieter aan, die grif accepteerde. Als wederdienst hield Jan Pieter het welkomstpraatje en om 20.00 uur ging de wedstrijd van start. Ik polste de ook aanwezige Johan Smits ondertussen of hij de partijen in de gaten wilde houden om weer een onderhoudend verslag te schrijven. Johan was op de clubavond om een partij tegen Krijn te spelen en kon dit er in mijn optiek mooi even bij doen. Echter, Johan had hij zijn handen dermate vol aan zijn partij tegen Krijg, dat het bijhouden van de partijen van het provinciale team er zwaar onder te lijden had. De partij tegen Krijn trouwens ook, want Johan moest zijn meerdere in Krijn erkennen die avond… Terug naar de teamwedstrijd: Aan het eerste bord wilde Jan Pieter zijn invalbeurt glans geven en hij zette tegenstander Paul v/d Lem direct onder druk. Paul is echter gezegend met een behoorlijke dosis damtalent en vlocht een fraai kaatsingszetje in de stelling die Jan Pieter nogal laat aan zag komen. In plaats van de schijfwinst waar hij op zat te azen moest hij eieren voor zijn geld kiezen en de partij eindigde daarna voorspelbaar in remise. Aan het tweede bord trad Thijmen aan tegen Dik Vermeulen. Thijmen speelde een belabberde opening en werd in een positie gedwongen waarin hij een damzet moest toestaan. Omdat de avond nog vroeg was besloot Thijmen toch nog maar even door te spelen, dit om het team niet al te snel op achterstand te zetten. 3 van de acht spelers deze avond heetten Paul. Onze Paul (Lohuis) trad aan bord 3 aan tegen Paul Teer. Paul L. probeerde het over de flank, maar Paul T. ving de aanval koelbloedig op. Paul (L.) mocht uiteindelijk blij zijn met een punt. Daarmee bracht hij de tussenstand op 2-2; Zelf mocht ik aan bord 4 aantreden tegen Barbara Graas. Een aantal jaren geleden had ik al eens tegen haar gespeeld en in gierende tijdnood, op de 50e zet, de verliezende move uitgevoerd. Ik was er op gebrand deze keer me niet hetzelfde te laten overkomen. Gelukkig werkte Barbara mee: ze zag een niet al te moeilijke 3 om 4 over het hoofd waarna ik een extra schijf had die ook nog dichtbij een damveld stond. Kortom: kwestie van techniek, hoofd koel houden en even de tijdcontrole halen. Toen begon ik spoken te zien… Aan bord 2 bleken de kansen van Thijmen inmiddels in diens voordeel te keren. Zijn tegenstander wist zich geen raad met zijn dam, liet deze afnemen, maar hield toch nog een schijf meer over aan de exercitie. Deze extra schijf besloot hij te offeren, waar hij bar weinig voor terug zag. Toen de tijdnood aanbrak stond er een 6 om 6 eindspel op het bord, waar bleek dat tegenstander Dik Vermeulen de 50 zetten bleek niet had gehaald. Compleet onverwacht liet Thijmen dus 2 punten aantekenen in plaats van de 0 waar hij recht op leek te hebben. Mij hoor je niet klagen (Thijmen ook niet, die zat zelfs te glunderen…) Nieuwe tussenstand: 4-2 Nu hoefde ik alleen nog maar het winnende punt binnen te schoppen. Ik voelde me aan mijn stand verplicht de gewonnen stelling ook daadwerkelijk in winst om te zetten. Door er nog een extra schijfje tegenaan te gooien wist Barbara toch nog een dam te halen. Dit was echter op een veld waar haar dam direct afgenomen kon worden. Het alternatief was nog een schijf offeren en dan door overmacht er onderdoor gaan. Gelukkig koos Barbara onbedoeld voor de korte variant en konden we de felicitaties in ontvangst nemen voor onze 3e overwinning in even zoveel wedstrijden. Volgende wedstrijd is tegen medekoploper SNA I, in Heerhugowaard. Daar zal beslist worden wie dit seizoen kampioen wordt van Noord-Holland.
Eerste puntverlies voor 020-2
John Stins haalde het eerst punt binnen door de lastige tegenstander Rob van Westerloo op remise te houden. Daarna volgen Hanco Elenbaas die de punten deelde met Jos Eggen. Bert Bakhuis, die bereid werd gevonden om op korte termijn in te vallen, had de degelijke Michel Horn als tegenstander. Het werd een klassieke partij, waar Bert op het eind nog een geintje in de stand had gevlochten, maar op geluk speelde Michel de juiste zet (hij had het niet gezien) waarna ook deze partij remise werd. Hierna ging het mis voor ons toen Thijmen Stobbe het niet kon bolwerken tegen Hans Vermeulen, Thijmen zijn schijven stonden erg ongelukkig, en hij moest te veel schijven offeren om door te kunnen breken. Vlak daarna trok ik de stand weer gelijk door Huib van de Vossen te verslaan in een klassieke partij waarbij Huub dacht goed te staan, en vol voor de winst ging, door een offer en achterloop stond Huib in een keer twee schijven achter, en kon meteen opgeven. Hierna ging het weer mis voor ons toen Marco verloor van Herman van Westerloo. Na een goede partij kwam Marco een schijf voor, met compensatie voor Herman. Toen Herman voor nog een schijf naar dam ging, raakte Marco het spoor bijster en verloor. Kenny had een mooie lange vleugel opsluiting, tegen Paul de Heus, na een kleine onnauwkeurigheid kwam Kenny een schijf achter, maar door de positionele compensatie wist hij er toch nog een punt te halen. Sjoerd Speelde een degelijke partij tegen Chris van Westerloo, hij stond de hele partij iets prettiger, maar moest toch in remise berusten. Dat Hans daarna tegen Kees Binnenkade nog een punt haalde mag een klein wonder heten. In de opening vergat Hans zet controle te doen en liep in een drie om drie naar dam. Ook Hans kon nog een dam halen, na afname van beide dammen stond Hans een schijf achter, zonder eninge compensatie, door stug door te gaan, begon Kees op het einde een aantal slechte zetten te spelen waardoor Hans toch nog de remise haalde. Als laatste was Johan nog bezig tegen Arie Storm. Dit was een partij met vele gezichten. Na een onnauwkeurigheidje in de opening stond Arie iets prettige. Later had Arie een onnauwkeurigheidje waardoor Johan weer prettiger stond. De prettige stand werd een hele goede stand. totdat Johan zich inliet in een eindspel waarin hij twee schijven meer had. meer dan een punt leek er niet in te zitten, zeker niet toen Johan een simpele damafvangst miste. Maar Johan ging stug door, en wist uiteindelijk toch nog de twee punten binnen te halen. Zo waren wij zeer tevreden met de 10-10 tegen een directe concurrent. Zeker toen we even later vernamen dat het eerste met 9-11 van Arnhem had gewonnen, ging het feest los. 020 pakt eerste overwinning van het seizoen!
Ik kan dus nu eindelijk de roze bril die ik al maanden op heb afzetten en een gedegen (ahum...) stuk schrijven; we hebben gewonnen! Kees won listig van Thijs Gerritsen, en Paul lukte het net niet om plaaggeest Bart Terwel te kloppen. Kees zijn tegenstander zette een centrumaanval op die hem al snel een schijf kostte, waarna Kees het prima afmaakte. Paul had een goed plan hoe hij Bart moest aanpakken. Helaas lukte het net niet. Op toernooibase kun je zien hoe Paul en Martin Dolfing zoals ze wel vaker doen er weer een prachtige analyse van maken. En toen trokken we gelukkig nog een konijn uit de hoge hoed!: Herman Spanjer. Overgekomen uit Thailand en logerend bij Rob Geurtsen was hij de verrassing in onze opstelling. Waarschijnlijk hebben Rob en Herman de afgelopen weken wel 100 potjes tegen elkaar gespeeld want Herman speelde goed! Zijn tegenstander Niek Smeitink moest alle zeilen bijzetten om binnen te remisemarge te blijven. En Johan Bastiaannet won van Peter Kort! Johan speelde weer zoals in zijn toptijd. In het late middenspel bouwde Johan zijn voordeel goed uit en wikkelde af naar een gewonnen eindspel. Erik Brunsman speelde tegen hun beste speler Frerik Andriessen een fantastische partij. Frerik kwam over van Apeldoorn en is er mede de reden van dat Arnhem het dit jaar verrassend goed doet. Maar Frerik was niet opgewassen tegen het slimme spel van Erik waardoor het met gemak remise werd. Op het laatst moest Frerik zelfs nog oppassen dat hij niet verloor. Weer een knappe prestatie van onze semi-vaste waarde Erik! (hij speelt ook af en toe in het tweede...) Rob Geurtsen speelde een spannende partij tegen Erik van de Weerdhof. Vooral in het late middenspel moest Rob goed bij de les blijven. Maar dat is aan Rob wel toevertrouw waardoor het uiteindelijk remise werd. Roep speelde tegen Michael Palmer een prima partij en stuurde met gemak op de remise af. Hij kwam geen enkel moment in gevaar en speelde weer zoals we van hem gewend zijn. Jan Pieter Drost had aan Hin Wong zijn handen vol, maar JP hield het allemaal ruim remise. Op toernooibase laat JP samen met zijn vriendin Truus zien wat de beste varianten zijn. Zijn vriendin kan blijkbaar zo goed dammen dat zelfs Ron Heusdens die nog even commentaar geeft even later vakkundig de mond gesnoerd wordt. Zijn broer(tje) Wibo verging het helaas wat minder. Wibo Drost kreeg in zijn partij tegen Rik Twilhaar als enige van ons team een nederlaag te verwerken. Of dat nodig was betwijfel ik. Zie mijn analyses op toernooibase waarin ik in het eindspel twee varianten aangeef die zeer kansrijk zijn voor de remise. Wibo en ik waren de laatst overgebleven spelers. Als een van ons een punt zou pakken dan zouden we winnen. Ik speelde tegen Henk Grotenhuis ten Harkel een degelijke pot maar kwam op het laatst toch onnodig in de problemen. Omdat ik te weinig tijd had om de remise uit te rekenen, koos ik voor een variant waarvan ik in ieder geval zeker wist dat hij in een 4 om 2 zou eindigen. Mede dankzij de geweldige trainingen van Hein Meijer heb ik ondertussen het vertrouwen dat ik dit soort lastige eindspelen wel in remise kan omtoveren. En dat lukte ook! Hierdoor haalde ik het 11e punt binnen en pakten wij onze eerste overwinning: 11-9. Onderweg terug in de auto zaten Kees en Paul al hardop te filosoferen wat er allemaal niet mogelijk zou zijn als ze samen mee zouden doen tegen Witte van Moort. Die komen zaterdag 6 januari naar Amsterdam en de heren ruiken nu al kansen!! Ook het nieuwe jaar zal dus voor 020 goed beginnen! Prettige feestdagen en tot een volgend jaar. 020 Krijgt koploper op bezoek
Johan Bastiaannet speelde tegen Henk de Witt en kreeg bordkansen. Terwijl Johan in de analyse achteraf de partij wel zes keer won, moest hij in het echt toch in remise berusten. Johan Capelle speelde een prachtige partij tegen Anton van Berkel. In een spannende pot ging het heen en weer en speelden beiden op de winst! Het werd terecht remise. Zelf speelde ik op remise. En dat werd het ook. Ron Heusdens zei na afloop dat hij niets had. Mijn 5e blauwe uitslag op rij. Ook Roep had weer een blauwe uitslag kunnen scoren. In het eindspel miste hij net de remise. Rob Clerc mocht van geluk spreken. Zie mijn analyse op toernooibase. Peter van Heun kon het tegen Jeroen Kos net niet waarmaken. Hij stond beter maar moest toch in remise berusten. Peter dacht nog even dat hij een schijfje achter stond. Gelukkig bleek het maar een 4 om 4 te zijn die zijn tegenstander uit nood moest nemen om niet verder af te glijden. Kapitein Krijn speelde een spannende partij tegen Thomy Mbongo. Na een lange strijd werd uiteindelijk de vrede getekend. Rob Geurtsen probeerde Frits Luteijn te kraken, maar deze twee heren hebben de afgelopen jaren al vaker tegen elkaar gespeeld en hebben blijkbaar geen geheimen meer voor elkaar. Het werd remise. Frank Pasman mocht tegen oud wereldkampioen Gantvarg laten zien dat hij remise kon spelen. Na een vroege combinatie van Gantvarg was deze hoop snel vervlogen. Bob Out speelde een prachtige partij tegen Jitse Slump. Bij goed spel van Bob had hij misschien nog de remise kunnen pakken, maar Jitse ging er uiteindelijk toch met de punten van door. Uiteindelijk werd het 14-6 voor onze gasten. Een vertekende maar terechte overwinning. Krijn ging vervolgens snel naar huis om zich als speler-coach voor te bereiden op de kraker tegen Arnhem. Zo snel zelfs, dat de arbiter hem gemist had... Na afloop waren we al een tijdje bezig om naar eetcafé 1890 te gaan, maar niet iedereen wilde mee. We moesten even ons best doen, maar uiteindelijk ging de coach van het 2e overstag. Waarschijnlijk om strategische redenen. Terwijl Paul Lohuis en Frank Zwerver zich afvragen waarom de penningmeester er niet bij is, zitten Hein, Peter en ondergetekende de partij van Peter te analyseren. Het blijkt dat Jeroen Kos bij beter spel van Peter blij mocht zijn als hij de remise nog zou vinden! Tot mijn verbazing dronk Peter daar geen slok minder bier om. Terwijl ik het verslag schrijf, komt ook het verslag van 020 2 binnen. Een karig verslag! Dit terwijl Paul toch alle tijd had om als coach alle partijen grondig te bekijken. Hij was namelijk als eerste uit. Zonder een schijf aan te raken zelfs! Wat heel knap schijnt te zijn. Navraag bij het bestuur leert dat het puur uit tactische overwegingen was. Paul mocht voor de kraker tegen VAD niet al te veel geheimen prijs geven. Zelf spelen we volgende week uit tegen Arnhem. Onze toppers hebben ondertussen voldoende rust gehad, dus dat wordt een makkie. Moeizame overwinning 020-2
Doordat van Stigt Thans maar met 9 man op kwam dagen, begonnen we met een 2-0 voorsprong. Wiebo bereikte niets tegen Matthijs Broek, en ook bij Kenny tegen Peter Lansbergen werd het evenwicht niet verstoord. Hierna wist Erik te winnen van Adriaan Groenendijk met een bomzetje. Tot die tijd had Adriaan zich goed verdedigd. Hierna volgde 4 remises, waarbij alleen Hans kans gehad heeft op de overwinning. Lucien verloor van Hans Lansbergen door in het eindspel een 1 om 2 te missen. De laatste overwinning kwam op naam van JP, die Dirk van Schaik Sr. tot een doorbraak verleidde die direct verloren was. Een beetje gelukkige overwinning. Aankomende zaterdag mogen we weer aan de bak, dan tegen de buren van VAD. Hijken uit - altijd lastig
We begonnen goed; Captain Krijn speelde bijna GMI Domchev van het bord, die nog net remise kon maken. Rob Geurtsen liet wereldkampioen Roel Boomstra alle hoeken van het veld zien. Er was alleen nog een enkel hoekje over waar Roel nog de remise kon pakken. Zelf speelde ik tegen GMI Hendrik van der Zee. Hij kreeg geen enkele kans op een overwinning en het werd een gelijkwaardige remise. Johan Capelle stond zeer goed tegen GMI Sipma, maar ook deze wereldtopper kon nog net de remise vinden. Tja, dat scheelt nogal een slok op een borrel of je met een 7-1 voorsprong of met 4-4 gelijkspel de lunchpauze in gaat... Want die pauze kwam! En ondanks dat de lunch in Hijken altijd goed verzorgd is, haalde dit ons toch echt uit ons ritme. Zoals het een goede gastheer betaamt werden wij rijk van voedsel voorzien. Beetje onverwacht, maar toch... Plotseling gingen de ramen open en van alle kanten werd er voer naar binnen gegooid. Vooral Peter van Heun, die met zijn rug naar het raam zat, raakte hiervan van slag. Peter stond goed tegen oud wereldkampioen Harm Wiersma, maar Harm maakte handig gebruik van de verwarring en ging er met de punten vandoor. Ook Erik Brunsman, die naast Peter zat, liet hierdoor de remise lopen. Wouter Wolff probeerde het met een combinatie waar Erik op twee manieren kon slaan, maar als Erik anders had geslagen, was het remise geworden. Zie mijn analyse op toernooibase. Roep liet zich vervolgens tegen Jan Ekke de Vries naar de kant drukken, waardoor het niet meer te houden was. Ook Frank Pasman liet zich, door Jacob Okken, verrassen. Frank Zwerver dacht dat het al Kerst was en deelde een mooi kado uit aan Hans Jansen, terwijl Johan Bastiaannet tegen GMI Auke Scholma in een zeer scherp duel het onderspit delfde. Toen we er achter kwamen dat het de zwarte pieten van Sinterklaas waren die spontaan kilo's strooivoer door de openstaande ramen van het damlokaal aan het kieperen waren, was het kwaad al geschied. Deze lunch was duidelijk te zwaar voor ons en we gingen uiteindelijk met 16-4 het schip in. Voor ons kwam de Goedheiligman een beetje te vroeg dit jaar. Hopelijk mogen we later dit seizoen nog een aantal geschenken in ontvangst nemen. Geflatterde overwinning 020-2
Deze keer was iedereen op tijd. Ik had tegen Kees Rijk een hekstelling op het bord gekregen, die door een onachtzaamheid weggeruild kon worden. In een klassieke stand accepteerde ik de remise, maar had nog op een mooie combinatie kunnen spelen. Vlak hierna had Kenny remise gespeeld tegen Johnny de Leeuw, die onverwacht opgetrommeld werd. Wiebo probeerde het wel tegen Niels Roelofsen, maar de verdedigde zich goed, en haalde een gelijkwaardige remise. Huub Kroes kreeg daarna een punt van Fons Huijbrechts die in een goede klassieke stand remise aanbood. Hierna viel de eerste 2 voor ons toen Janine van de Horst de problemen niet de baas kon die Hanco haar voorschotelde. Na het offeren van een schijf gaf ze terecht op. Gerrit, die in het late middenspel onder druk kwam te staan, verdedigde zich goed. Hans Boomgaars, gaf erg snel remise in een eindspel met een schijf meer. Johan Wiering had in Pieter Schunselaar een lastige tegenstander. Johan probeerde het wel, maar moest in remise berusten. De meest vreemde partij kwam op naam van Marco de Koning te staan, die een Parti Bonnard speelde zonder dat Rianka van Ombergen schijven had op 36, 31 en 32, nadat Marco een schijf achterkwam, begon Rianka allemaal spoken te zien, ze offerde een schijf terug voor een doorbraak op termijn, maar die zette ze niet door. Marco kwam steeds beter te staan, en won zelfs nog. Vlak daarna won Hans van Jos de Wild. Hans had Jos onder druk, en kwam met een schijf voor als eerste op dam. Dam halen op het verkeerde veld door Jos leverde direct 2 punten op, dam halen op het andere veld was direct remise geweest. John had in Aart Walraven een sterke tegenstander en moest ook flink in de teugels. John kwam nog tot een 2 om 4 eindspel, die door een foutieve zet van Aart remise werd. Dam laten afnemen bleek een winnende 3 om 1 op te leveren voor Aart. Al met al een gelukkige 13-7 overwinning. Viertal 020 wint ook 2e wedstrijd: van Purmerend
Maar nu eerst het wedstrijdverslag: onderweg in de auto bespraken Rob Geurtsen, Frank Zwerver, Thijmen Stobbe en ondergetekende de opstelling. Rob verwachtte dat Ramon Sakidin op het eerste bord zou zitten en dat Ramon het dan met zijn specifieke spel remise zou gaan houden. Ik speel graag tegen Ramon, dus dat was niet zo moeilijk: Ik op bord 1 en Rob op bord 3. Echter, omdat Bart van Geel Cor Benjamins op het vliegtuig naar de Filipijnen moest zetten speelde Bart niet mee, waardoor Jan Bakels zijn plek in nam. Hun gebruikelijke opstelling werd daarom flink door elkaar geschud. Ik speelde tegen Jan, en Rob tegen... Ramon. Op bord 2 speelde Thijmen tegen Johan Veerman en op bord 4 speelde Frank tegen Sijmen Hansen. Rob heeft duidelijk talent om waarzegger te worden, want het wedstrijdverloop ging precies zoals hij voorspelde; hij kreeg licht voordeel tegen Ramon maar dat was niet genoeg voor de winst. Ramon wist zoals hij dat wel vaker doet de partij remise te houden. Zelf speelde ik een prachtige partij tegen Jan Bakels, die er zoals ik dat van hem gewend ben flink het gas op zette. Ik liet hem lekker aanvallen en dat werd hem op een gegeven moment iets te veel. Zijn voorpost was houdbaar, maar toen ik omschakelde op een ander plan raakte hij het spoor bijster. Hij moest al een tijdje zeer nauwkeurig manoeuvreren, en een foutje werd hem fataal; wat hij ook zou doen ik zou een winnende doorbraak forceren. Even later gaf hij op. Thijmen had het een stuk moeilijker tegen Johan Veerman. Johan nam brutaal een voorpost in die hem prima spel opleverde. Thijmen had het onderweg wel beter kunnen doen, maar zag niet meer hoe hij op remise moest aansturen. Johan maakte het op het laatst behendig af. Frank had er duidelijk zin in deze avond. Sijmen speelde de hele partij op winst, en Frank deed behendig mee. Sijmen bleef te lang op winst doorspelen en Frank kwam zelfs beter te staan. Sijmen moest dus gaan kijken hoe hij de remise kon vinden... Daar wilde hij eens lekker de tijd voor gaan nemen, omdat hij dacht dat hij 50 zetten had gedaan. Maar toen zijn vlag viel zei Frank dat hij er slechts 49 telde... even later bleek dat dat klopte en Frank kreeg de felicitaties. In de analyse bleek dat Sijmen nog wel flink zijn best moest doen voor die remise, maar dat het er wel in zat. Wat echter niets af doet aan de prima partij van Frank! Toen de rook uiteindelijk opgetrokken was, bleek dus dat we met 5-3 hadden gewonnen! Ondertussen werd het belang mij ook duidelijk. Normaalgesproken zou Paul Lohuis mee doen. Die stond boven aan die waslijst. Maar omdat Paul weigert om Frank in het tweede tiental te laten spelen (zo gaat het gerucht) wilde Frank Paul even laten merken dat het gevoel wederzijds was... En aangezien ik in een ver verleden verschillende keren clubkampioen van Purmerend ben geweest en ik iedereen daar al zo'n 30 jaar ken, vond ik dat helemaal geen probleem. |
|
