 |
Kees neemt sneldamkroon over van Hein
Bijna verrassing tegen Nijverdal
Afgelopen zaterdag moesten we aantreden tegen Nijverdal. Vorig jaar werd er thuis nog dik van gewonnen. Nu waren de verwachtingen een stuk lager omdat Nijverdal thuis een stuk sterker is, en wij maar met 9 man waren. 020-I neemt alle hindernissen
Van tevoren waren de plannen helder. De bovenste helft zou de boel dicht houden. De onderste helft zou gaan scoren. SNA bungelt onderaan de ranglijst. Dat is niet onlogisch omdat hun spelersarsenaal, op dit moment, niet voldoende groot is voor de Hoofdklasse. Maar tegen 020 zet SNA altijd een tandje bij. Er traden 'slechts' twee negenhonderd spelers aan. Doen ze dat normaliter op de onderste helft, nu zaten ze op 1 en 2. Ons plan werd daarmee in de war geschopt, maar al voordat de wedstrijd begonnen was gooide SNA een andere hindernis op. We werden naar Middenweg 68 gestuurd. Daar bleek echter helemaal geen speellocatie. Ja, we zouden spelen in het Huygens College. Net als alle voorgaande jaren maar dan in een nieuw jasje. Dat nieuwe college zit echter helemaal niet op nummer 68. En vind de entree maar eens... De eerste hindernis was dus op tijd achter de borden verschijnen. De tweede hindernis was de reeds genoemde opstelling. Het vergde enige tijd voordat we door hadden dat we andere plannen moesten smeden tegen hun opstelling. Roep had daar het meeste moeite mee en katapulteerde zich in een bedenkelijke opening tegen Daan van Os. Frank Pasman wist niet, net als de rest van ons, dat hij tegen de vice-juniorenkampioen van Nederland, Jelle van der Eng, zat. John Stins zat op bord 10 geposteerd om zijn moeizame seizoenstart op te vijzelen maar trof daar Mbongokiller Guido Verhagen. Purmerend vakkundig aan de kant gezet
3 december kregen we dan eindelijk de kans om afstand te nemen van die onverwachte laatste plaats in de provinciale rangschikking. Na de zware nederlaag tegen het DDV van Ruph (met zijn troefkaart Kees) en de geschrapte wedstrijd tegen Den Ilp, mochten we in Purmerend dan eindelijk het blazoen oppoetsen. We reisden af met het basisteam, tot grote teleurstelling van de gastheren. Zij hadden graag hun oud-clubgenoot Johan Smits begroet. Had ik onze 1e reserve wel opgesteld, en was ik als non-playing captain meegegaan, dan hadden we waarschijnlijk een clean sheet 0-8 laten aantekenen. Nu moesten we ons tevreden stellen met 2-6. Zo kwam de overwinning tot stand: Eerste overwinning 020 II
Afgelopen zaterdag mocht 020-2 eindelijk het zoet proeven van een overwinning. Tegen ADG, dat gemiddeld een hogere rating heeft dan wij, zat het niet altijd tegen. Bob ruilde vakkkundig Wim Martin naar remise. Hans krreeg een partie bonnard tegen Nico Kruijswijk op het bord. In een stand die niet meer klopte voor Nico, beslechtte Hans het lot met een mooie combinatie. Kenny wist Ton Bollebakker keurig op remise te houden terwijl Wiebo zwaar onder druk kwam te staan tegen Cees Strooper. Maar toen Cees 2 mindere zetten speelde kon Wiebo een dubbele dreiging in de stand vlechten. Een offer van Cees mocht niet meer baten. Wiebo won hierna vrij simpel. Paul speelde rustig tegen Harry de Waard, met remise als gevolg. Ricardo kon tegen Ton van de Ploeg laten zien dat hij over een goed positiegevoel beschikt. Na de opening werd Tons centrum omsingeld en hij moest 3 schijven geven om door te breken. Dit bleek te veel en even later won Ricardo. 020 I bovenaan het rechter rijtje
Het was een spannende wedstrijd tegen een voltallig CEMA. Toevallig stond ik even naast het bord van Johan Bastiaannet tegen Martijn van Gortel toen Johan zijn handen radeloos zijn handen omhoog hield. Wat zou erop tegen zijn om tussen te lopen? Geen idee. Dus het tussenloopje gespeeld - en de partij direct opgegeven door tegestander Van Gortel. Vanaf dat moment werd hard werken. Aan mij om de winnende punten te laten aantekenen. Huppakee, bovenaan in het rechter rijtje. Op de weg naar boven! 020-I biedt stevig tegenstand maar verliest toch
Dat een goed resultaat in Schiedam lastig zou worden wisten we. De reserves van Van Stigt Thans waren naar de Ereklasse gepromoveerd toen wij eruit degradeerden. Ze hielden het een jaar vol en dus ontmoetten we hen dit seizoen. Van Stigt Thans II is eigenlijk een team dat eigenlijk een klasse tussen de Ere- en Hoofdklasse nodig heeft. Ik verwacht dat ze met afstand kampioen worden. Uiteraard zouden we ons niet zonder slag of stoot naar de slachtbank laten leiden. Roep Bhawanibhiek, als laatste aan zijn partij begonnen, schoof als een haas remise tegen Guido van den Berg. Johan Bastiaannet tegen Thomy Lucien Mbongo hadden de vaart er ook in naar remise. Laat dat maar aan Johan over. Rob Geurtsen stond na 20 zetten, zie Toernooibase, gewonnen tegen Walter Thoen. Zowaar een voorsprong van 2-4. Misschien was mijn partij, als je het ver doorredeneert, wel een kantelpuntje. Ik was iets, echt niet veel meer, makkelijker uit een rare opening gekomen. Die rare opening had ons beide aardig wat tijd gekost. Door onzorgvuldig opbouwen van mijn kant belandde ik in een nadelig klassiekje met tempovoorsprong. Dan moet de stand open gebroken worden, maar dat ging niet helemaal lekker. Mijn tegenstander Ton Burgerhout zag echter geen voordeel en wikkelde snel af naar remise. Johan Smits, die de sterke Cristian Niami trof, werd langzaam in het nadeel gelaveerd en moest uiteindelijk capituleren. Marco de Koning belandde in een merkwaardig eindspel dat plots remise werd. Johan Capelle leek mogelijkheden te hebben tegen Waldo Aliar maar ook daar remise: 7-7. Een 10-10 leek toch een mogelijkheid te worden. Ondertussen had John Stins een schijf in moeten leveren tegen de jeugdige Emre Hageman en had het zwaar. Maar wellicht kreeg Johan Wiering kansen tegen Dirk van Schaik. Frank Pasman speelde een stevige partij tegen Peter van der Stap. Laatstgenoemde was door krappe tijdnood gegaan. Frank probeerde daarvan te profiteren en speelde op winst. Helaas bleef zijn tegenstander overzicht houden en trok de partij naar zich toe. En ach, die remise die er altijd ergens aan het eind in zat had ons geen wedstrijdpunt opgeleverd. We bungelen nu met twee wedstrijdpunten op de één na laatste plaats, net boven het puntloze SNA. We verkeren in gezelschap van Heijmans, IJmuiden en Samen Sterk. De stand staat ten opzichte van vorige seizoen zo'n beetje op zijn kop en een gepromoveerd team staat tweede. Als we aan het einde van het seizoen deze ranglijst weer omgedraaid hebben, spelen we nacompetitie. Zware nederlaag 020-II
We kunnen allerlei excuses aandragen waarom het niet werd afgelopen zaterdag.
Maar de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat de tegenstander gewoon beter was dan wij. Op ieder bord hadden wij rating achterstand, en vooral dat brak ons op tijdens deze wedstrijd. 2 partijen wil ik uitlichten: Huub tegen Piet Tuik. Huub speelde een variant die Hein wel eens met hem besproken had. Hij wist niet precies meer hoe het moest, maar Huub kwam toch goed voor de dag. Uiteindelijk bood Huub misschien wel te vroeg remise aan. In deze stand kon Piet het op meerdere manieren fout doen, waarbij Huub zelfs nog had kunnen winnen met een 3 om 3 oppositie. Een mooie blauwe uitslag voor Huub! De tweede partij is die van Kenny tegen Jappie de Vries. Jappie stormde naar voren, Kenny leunde rustig achterover, en liet Jappie uitstormen. Jappie kwam in tempo nood en liep vast. Ook een schijf offeren mocht niet meer baten. Kenny speelde het professioneel uit, en zorgde zodoende voor de eerste overwinning van een 020 speler dit seizoen. Hopelijk komen we iets beter voor de dag in de volgende wedstrijd, thuis tegen ADG 020 II ook met tien man kansloos tegen Dios Achterhoek
Nadat we vorig jaar maar zeven man op de been konden brengen, lukte het dit jaar wel om met tien spelers/speelsters achter de borden te verschijnen. Na afloop van de wedstrijd stond echter wel dezelfde uitslag op het bord. 5-15 verlies. Bob en Laura speelde hun eerste wedstrijd van het seizoen tegen respectievelijk Chris Crevers en Theo Stoverinck. Beide speelde een degelijke partij, met remise als gevolg. John hield lang goed stand tegen Dimitri Druzinin. Helaas liep hij in een zetje, waarna hij meteen kon opgeven. Huub nam teveel risico tegen Eric ten Hagen. Hij kwam snel een schijf achter, en na een lichte doorbraakcombinatie kon Huub het opgeven. Gerrit speelde een zeer goede partij tegen Cor Westerveld. In het late middenspel miste Gerrit een betere voortzetting, Nu kwam Cor met de schrik vrij 1-1 Wiebo ging er vol in tegen Alexander Presman., en werd op waarde geklopt. Ricardo had het lastig tegen Arnoud de Greef. Zijn centrum werd steeds leger, waardoor het uiteindelijk niet meer houdbaar werd voor hem. Hans voerde de druk op tegen Han Seinhorst. Hans moet ergens een betere voortzetting gemist hebben, nu moest hij berusten in remise. Paul had een oud Utrechts onderonsje tegen Bert van Oostrom. Een onnauwkeurigheid van Bert gaf Paul kansen, maar het bleek niet genoeg. Als laatste was Frank nog bezig tegen Ap van Ingen. Frank speelde een goede partij, maar toen hij weigerde om een 3 om 3 te nemen, werd hij volledig overlopen. 020-1 collectief beter dan Samen Sterk
Na het jammerlijke resultaat tegen p/d-kandidaat Heijmans in de eerste ronde, speelden we onze eerste thuiswedstrijd van dit prille seizoen. Omdat Alexander Getmanski de dag erna meespeelt bij het wk rapid in Beilen, combineerde hij dat evenement met een optreden bij 020. Daarmee moesten we op kwaliteit en ervaring deze klus kunnen klaren en dat lukte.... net. Enerverend avondje in Diemen laat 020 met lege handen achter
De spionnen van 020 hadden al gefluisterd dat Ruph als teamcaptain van DDV ambities heeft dit jaar: hij had Kees Thijssen zover gekregen mee te doen tegen regerend kampioen 020. Zelf zat hij aan bord 2, good old Herman van Westerloo op bord 3 en ‘lastpost’ Martin Kruiswijk op bord 4. Wij kwamen op met onze basisopstelling en onze gemiddelde rating was voor de verandering een keer lager dan die van de tegenstander. Tijd voor een list… Door mezelf op bord 1 te posteren tegenover Kees kregen we overwicht aan bord 2 en 4. Als Rob (aan bord 2) dus zou winnen van Ruph en Paul (aan bord 4) hetzelfde zou doen tegen Martin Kruiswijk, dan hoefde Thijmen aan bord 3 alleen Herman van Westerloo op remise te houden om de overwinning toch naar 020 te laten kantelen. Aangezien Kees bijna 600 ratingpunten meer heeft dan ik, hadden we achter mijn naam alvast een ‘nul’ genoteerd. Maar ja, dammen is een remisespelletje, dus Kees mocht het eerst even bewijzen. Daar investeerde hij veel tijd in en kreeg daar maar een licht overwicht voor terug. Reden genoeg om nog even door te spelen… Ondertussen had Rob tegen Ruph een winnende stelling op het bord gekregen. Rob speelde echter pas zijn derde serieuze partij na een lange zomerpauze en had dus veel tijd in de partij geïnvesteerd. Op het moment dat hij dacht Ruph klem te hebben ontglipte hem een foute zet en was Ruph er als de kippen bij een combinatie te nemen: de rollen waren opeens omgedraaid en Ruph mocht de felicitaties in ontvangst nemen. De tactiek klopte wel, maar de tussenstand was gewoon 2-0 voor DDV. Aan bord 3 speelde Thijmen een onorthodoxe opening. Herman wist er wel raad mee en dwong Thijmen tot overgave. Hiermee kon een streep door alle plannen. Alleen een klein wonder kon 020 nog helpen aan een ‘resultaat’. Kees had ondertussen nog steeds geen winnend voordeel tegen mij bereikt en kwam al aardig in tijdnood. Zou er dan toch wat te halen zijn? Helaas kwam ik zelf ook in gierende tijdnood. Even teveel gewend aan het KNDB systeem van steeds een minuut per zet erbij en te laat onderkend dat 15 zetten binnen anderhalve minuut teveel gevraagd is voor deze modale dammer. Na zet 36 was het enige doel nog om de 50 zetten op tijd te halen. De schijven vlogen over het bord, de klok werd mishandeld en bij zet 49 viel de vlag in verloren stelling, alhoewel (tot mijn verbazing) het aantal houtjes nog steeds gelijk verdeeld was. Natuurlijk kan Kees veel beter sneldammen, maar ook hij miste een paar keer de beste voortzetting. Uiteindelijk een ‘nul’ waar natuurlijk weinig op af te dingen viel. Lees meer: Enerverend avondje in Diemen laat 020 met lege handen achter |
|
