 |
Moeizame overwinning 020-2
Doordat van Stigt Thans maar met 9 man op kwam dagen, begonnen we met een 2-0 voorsprong. Wiebo bereikte niets tegen Matthijs Broek, en ook bij Kenny tegen Peter Lansbergen werd het evenwicht niet verstoord. Hierna wist Erik te winnen van Adriaan Groenendijk met een bomzetje. Tot die tijd had Adriaan zich goed verdedigd. Hierna volgde 4 remises, waarbij alleen Hans kans gehad heeft op de overwinning. Lucien verloor van Hans Lansbergen door in het eindspel een 1 om 2 te missen. De laatste overwinning kwam op naam van JP, die Dirk van Schaik Sr. tot een doorbraak verleidde die direct verloren was. Een beetje gelukkige overwinning. Aankomende zaterdag mogen we weer aan de bak, dan tegen de buren van VAD. Hijken uit - altijd lastig
We begonnen goed; Captain Krijn speelde bijna GMI Domchev van het bord, die nog net remise kon maken. Rob Geurtsen liet wereldkampioen Roel Boomstra alle hoeken van het veld zien. Er was alleen nog een enkel hoekje over waar Roel nog de remise kon pakken. Zelf speelde ik tegen GMI Hendrik van der Zee. Hij kreeg geen enkele kans op een overwinning en het werd een gelijkwaardige remise. Johan Capelle stond zeer goed tegen GMI Sipma, maar ook deze wereldtopper kon nog net de remise vinden. Tja, dat scheelt nogal een slok op een borrel of je met een 7-1 voorsprong of met 4-4 gelijkspel de lunchpauze in gaat... Want die pauze kwam! En ondanks dat de lunch in Hijken altijd goed verzorgd is, haalde dit ons toch echt uit ons ritme. Zoals het een goede gastheer betaamt werden wij rijk van voedsel voorzien. Beetje onverwacht, maar toch... Plotseling gingen de ramen open en van alle kanten werd er voer naar binnen gegooid. Vooral Peter van Heun, die met zijn rug naar het raam zat, raakte hiervan van slag. Peter stond goed tegen oud wereldkampioen Harm Wiersma, maar Harm maakte handig gebruik van de verwarring en ging er met de punten vandoor. Ook Erik Brunsman, die naast Peter zat, liet hierdoor de remise lopen. Wouter Wolff probeerde het met een combinatie waar Erik op twee manieren kon slaan, maar als Erik anders had geslagen, was het remise geworden. Zie mijn analyse op toernooibase. Roep liet zich vervolgens tegen Jan Ekke de Vries naar de kant drukken, waardoor het niet meer te houden was. Ook Frank Pasman liet zich, door Jacob Okken, verrassen. Frank Zwerver dacht dat het al Kerst was en deelde een mooi kado uit aan Hans Jansen, terwijl Johan Bastiaannet tegen GMI Auke Scholma in een zeer scherp duel het onderspit delfde. Toen we er achter kwamen dat het de zwarte pieten van Sinterklaas waren die spontaan kilo's strooivoer door de openstaande ramen van het damlokaal aan het kieperen waren, was het kwaad al geschied. Deze lunch was duidelijk te zwaar voor ons en we gingen uiteindelijk met 16-4 het schip in. Voor ons kwam de Goedheiligman een beetje te vroeg dit jaar. Hopelijk mogen we later dit seizoen nog een aantal geschenken in ontvangst nemen. Geflatterde overwinning 020-2
Deze keer was iedereen op tijd. Ik had tegen Kees Rijk een hekstelling op het bord gekregen, die door een onachtzaamheid weggeruild kon worden. In een klassieke stand accepteerde ik de remise, maar had nog op een mooie combinatie kunnen spelen. Vlak hierna had Kenny remise gespeeld tegen Johnny de Leeuw, die onverwacht opgetrommeld werd. Wiebo probeerde het wel tegen Niels Roelofsen, maar de verdedigde zich goed, en haalde een gelijkwaardige remise. Huub Kroes kreeg daarna een punt van Fons Huijbrechts die in een goede klassieke stand remise aanbood. Hierna viel de eerste 2 voor ons toen Janine van de Horst de problemen niet de baas kon die Hanco haar voorschotelde. Na het offeren van een schijf gaf ze terecht op. Gerrit, die in het late middenspel onder druk kwam te staan, verdedigde zich goed. Hans Boomgaars, gaf erg snel remise in een eindspel met een schijf meer. Johan Wiering had in Pieter Schunselaar een lastige tegenstander. Johan probeerde het wel, maar moest in remise berusten. De meest vreemde partij kwam op naam van Marco de Koning te staan, die een Parti Bonnard speelde zonder dat Rianka van Ombergen schijven had op 36, 31 en 32, nadat Marco een schijf achterkwam, begon Rianka allemaal spoken te zien, ze offerde een schijf terug voor een doorbraak op termijn, maar die zette ze niet door. Marco kwam steeds beter te staan, en won zelfs nog. Vlak daarna won Hans van Jos de Wild. Hans had Jos onder druk, en kwam met een schijf voor als eerste op dam. Dam halen op het verkeerde veld door Jos leverde direct 2 punten op, dam halen op het andere veld was direct remise geweest. John had in Aart Walraven een sterke tegenstander en moest ook flink in de teugels. John kwam nog tot een 2 om 4 eindspel, die door een foutieve zet van Aart remise werd. Dam laten afnemen bleek een winnende 3 om 1 op te leveren voor Aart. Al met al een gelukkige 13-7 overwinning. Viertal 020 wint ook 2e wedstrijd: van Purmerend
Maar nu eerst het wedstrijdverslag: onderweg in de auto bespraken Rob Geurtsen, Frank Zwerver, Thijmen Stobbe en ondergetekende de opstelling. Rob verwachtte dat Ramon Sakidin op het eerste bord zou zitten en dat Ramon het dan met zijn specifieke spel remise zou gaan houden. Ik speel graag tegen Ramon, dus dat was niet zo moeilijk: Ik op bord 1 en Rob op bord 3. Echter, omdat Bart van Geel Cor Benjamins op het vliegtuig naar de Filipijnen moest zetten speelde Bart niet mee, waardoor Jan Bakels zijn plek in nam. Hun gebruikelijke opstelling werd daarom flink door elkaar geschud. Ik speelde tegen Jan, en Rob tegen... Ramon. Op bord 2 speelde Thijmen tegen Johan Veerman en op bord 4 speelde Frank tegen Sijmen Hansen. Rob heeft duidelijk talent om waarzegger te worden, want het wedstrijdverloop ging precies zoals hij voorspelde; hij kreeg licht voordeel tegen Ramon maar dat was niet genoeg voor de winst. Ramon wist zoals hij dat wel vaker doet de partij remise te houden. Zelf speelde ik een prachtige partij tegen Jan Bakels, die er zoals ik dat van hem gewend ben flink het gas op zette. Ik liet hem lekker aanvallen en dat werd hem op een gegeven moment iets te veel. Zijn voorpost was houdbaar, maar toen ik omschakelde op een ander plan raakte hij het spoor bijster. Hij moest al een tijdje zeer nauwkeurig manoeuvreren, en een foutje werd hem fataal; wat hij ook zou doen ik zou een winnende doorbraak forceren. Even later gaf hij op. Thijmen had het een stuk moeilijker tegen Johan Veerman. Johan nam brutaal een voorpost in die hem prima spel opleverde. Thijmen had het onderweg wel beter kunnen doen, maar zag niet meer hoe hij op remise moest aansturen. Johan maakte het op het laatst behendig af. Frank had er duidelijk zin in deze avond. Sijmen speelde de hele partij op winst, en Frank deed behendig mee. Sijmen bleef te lang op winst doorspelen en Frank kwam zelfs beter te staan. Sijmen moest dus gaan kijken hoe hij de remise kon vinden... Daar wilde hij eens lekker de tijd voor gaan nemen, omdat hij dacht dat hij 50 zetten had gedaan. Maar toen zijn vlag viel zei Frank dat hij er slechts 49 telde... even later bleek dat dat klopte en Frank kreeg de felicitaties. In de analyse bleek dat Sijmen nog wel flink zijn best moest doen voor die remise, maar dat het er wel in zat. Wat echter niets af doet aan de prima partij van Frank! Toen de rook uiteindelijk opgetrokken was, bleek dus dat we met 5-3 hadden gewonnen! Ondertussen werd het belang mij ook duidelijk. Normaalgesproken zou Paul Lohuis mee doen. Die stond boven aan die waslijst. Maar omdat Paul weigert om Frank in het tweede tiental te laten spelen (zo gaat het gerucht) wilde Frank Paul even laten merken dat het gevoel wederzijds was... En aangezien ik in een ver verleden verschillende keren clubkampioen van Purmerend ben geweest en ik iedereen daar al zo'n 30 jaar ken, vond ik dat helemaal geen probleem. 11 November is de dag...
Culemborg kwam op bezoek met een team dat dit jaar waarschijnlijk met gemak in de top drie zal eindigen. We speelden met een aantal invallers omdat het geen zin zou hebben met de sterkste opstelling uit te komen. We waren namelijk vooraf toch kansloos... Nou, dat was bijna anders afgelopen. Als Jean Marc nu gewoon in slaap was gevallen in de tijdnood, wat hij wel vaker doet, dan was het simpelweg 10-10 geworden. We speelden als team ijzersterk. Bijna al onze tegenstanders hadden minimaal 100 ratingpunten meer. Van onze vier laagst genoteerde spelers haalden er drie een blauwe uitslag! Wat betekent dat we drie remises hadden tegen een tegenstander met mininmaal 200 punten meer. Frank Pasman spande de kroon door tegen wereldtopper Pim Meurs (met 416 puntjes meer) een gelijkwaardige remise te spelen! Op bord 1 speelde Johan Bastiaannet tegen wereldtopper Vatutin, die recent nog in Tallinn een zeer goed toernooi speelde. Hij moest alle zeilen bijzetten om niet van het bord te worden gezet door Johan! Frank Pasman is weer in zijn oude doen door wereldspelers strak op de remise te houden. Meurs kon naar een overwinning fluiten. Peter van Heun zette Dik de Voogd flink onder druk, maar het werd niet meer dan remise. Zelf haalde ik een blauwe uitslag tegen Sven Winkel. Nadat ik mijzelf in een wurggreep had gezet kwam ik er na goed spel ook weer uit. Johan Capelle hield voormalig topspeler John van den Borst met gemak op remise en Roep gaf Tjeerd Harmsma geen kans op een overwinning. Ook Roep haalde weer eens een blauwe uitslag! Rob Geurtsen speelde tegen Bulatov maar kwam geen moment in gevaar. Door krachtig spel van Rob kwam deze GMI tot geen enkele kans. Krijn was de enige speler die een tegenstander had met een lagere rating. Hij speelde op winst maar Bjorn Winkel liet zich niet omsingelen met remise als gevolg. Tot nu toe staat het 8-8 op het scorebord. Maar helaas wist Gerrit Tigchelaar het niet droog te houden tegen de talentvolle speler Valjuk. Gerrit zette twee keer de aanval in, waarvan zijn tegenstander de eerste moest afbreken, maar de tweede keer bleek iets te veel van het goede. En als laatste speelde Peter Hoogteijling een spannende partij tegen onze oude teammakker Jean Marc. Jean Marc stond beter en stiekem hoopte ik dat hij weg zou dutten en door zijn klok zou gaan, waardoor het alsnog 10-10 zou zijn geworden. Ik heb hem toen hij nog bij ons speelde namelijk al twee keer met zijn vlag op vallen moeten wakkerschudden, waardoor ik er serieus rekening mee hield dat het nu een keer in ons voordeel zou gebeuren. Maar helaas, er stonden een stuk of 10 mensen om zijn bord waardoor hij keurig wakker werd gehouden en alsnog de overwinning binnensleepte. Voor Culemborg helaas. Uiteindelijk werd het 12-8 voor onze tegenstanders, wat een zeer knappe prestatie is. 4e overwinning van 020-2
Als eerste was het Johan Wiering die de felicitaties in ontvangst mocht nemen. In een 13 om 13 kon de sterkste tegenstander van Middelburg, Daaf Kasse, opgeven. Hierna volgde snel Lucien Leerdam, die tegen Jan Moens een kettingstelling had, die alleen met schijfverlies verbroken kon worden. Lucien maakte dit snel af. Erik Brunsman verraste Piet Allard met een damzetje, die na afname een schijfwinst voor Erik opleverde. Dit werd door Erik vakkundig afgemaakt. Marco haalde in het late middenspel een dam tegen Arie den Hollander. De dam kostte 2 schijven, dat bleek teveel om de partij nog te kunnen winnen, derhalve remise. Huub Kreeg ook een mooie stand tegen Wim Koppejan, helaas zat er net nog een remise combinatie in voor Wim. Kenny had in Bram Goedhart dezelfde tegenstander als vorig jaar. Nu ging het een stuk rustiger, en werd het een gelijkwaardige remise. Paul bereikte niets tegen Ruud van Eenennaam, Paul probeerde nog wel wat op het eind, maar Ruud handelde het netjes af naar remise. Wiebo speelde tegen Jaap de Jonge. Wiebo kreeg langzaam aan steeds meer voordeel, Jaap kwam nog tot een 4 om 2 eindspel, maar zag al snel de hopeloosheid van zijn stand in. Hans had tegen Piet Nieuwenhuizen in het middenspel een schijf moeten geven. Hij kwam nog tot een eindspel, maar vergat toen de stand remise was, om op zijn klok te letten en ging door zijn vlag. Laura kreeg na een lastig middenspel een goede stand die een schijfwinst opleverde. Tegenstander Gerard Krijger wist door een tweede schijf te offeren door te breken. Door de losse schijven van Laura bleek de stand niet te winnen. Al met al een 13-7 overwinning. De volgende wedstrijd mogen we het in 's-Gravenpolder tegen de tweede Zeeuwse tegenstander proberen. 020 I verweert zich flink in Huissen
Maar even later begon het toch onverwacht te kantelen... Frank Zwerver verzuimde tegen Geert van Aalten een sterke voorpost in te nemen die hem waarschijnlijk wel een punt zou opleveren, maar hij wilde het rustig aan doen met Geert. Die vlieger ging helaas niet op. Peter van Heun wilde oud wereldkampioen Guntis Valneris laten zien dat Nederland geen Tallinn is. Met een scherpe partij wilde Peter Guntis het moeras in trekken, maar ook dat plan bleek op drijfzand te zijn gebaseerd. Krijn mocht tegen Jos Stokkel laten zien dat een GMI normaal gesproken geen problemen oplevert. De door Krijn opgezette omsingeling was echter een beetje te veel van het goede en ook hier ging het mis. Frank Pasman speelde op z´n Russisch met wereldtopper Baljakin. Na een knappe partij van Frank bleek het op het laatste moment allemaal net niet te kloppen. Door zetverwisseling in zijn opbouw miste Frank op een haar na de remise. Als laatste speelde Johan Capelle een lastige partij tegen Fred de Koning. Johan kwam niet meer onder de druk vandaan en bezweek uiteindelijk. Er had duidelijk meer in gezeten. En met die geruststellende gedachte gingen we tevreden naar huis. 020 II dendert door
Met Peter Hoogteijling en Johan Wiering voor de in het buitenland zijnde JP en Gerrit, en Hanco Elenbaas, die alleen de uitwedstrijden speelt, hadden wij een goed team. Dat bij Dordrecht 2 sterke spelers er niet bij waren hielp ook wel mee. Als eerste verloor John van NK-ganger Nico Knoops. Vlak daarna kwamen we echter op voorsprong door overwinningen van Paul en Kenny. Paul kon gewoon een schijf opeten. Toen daarna tegenstander Jan van Oosterhout een paar zwakke zetten deed, was het snel afgelopen. Kenny won door een fraai damzetje tegen Jan van der Hooff, die na afname een schijfwinst opleverde. De overgebleven stand bleek op tempo gewonnen te zijn. Johan Wiering had in Randy Horne een taaie tegenstander die zich goede verdedigde en een puntendeling overhield. Hanco had in Anton Kosior een zeer lastige tegenstander. Hij kwam wat in het nadeel, maar bleef koelbloedig en kon precies op tempo remise te maken. Lucien had Kees van Dijk onder druk staan. Kees moest zelfs een dam open zetten, die na afname Lucien een schijf winst opleverde. Lucien speelde het vervolgens niet helemaal secuur waardoor zijn tegenstander met remise weg kwam. Hans maakte aan alle onzekerheid een eind door Ton van Bokhoven te verslaan. Toen Ton na een voorbereide opening, waarin hij een verrassende zet had, het op eigen kracht moest doen, kwam Hans steeds beter te staan, na gratis damlopen was het snel afgelopen. Marco moest tegen Joop Roedolph in een klassieke stand een schijf offeren, maar had genoeg compensatie om snel tot remise te komen. Peter zat tegen Fred Roedolph en ging de hele partij aan de leiding. Maar ook Fred wist zich goed te verdedigen en kwam ook tot remise. Wiebo moest het opnemen tegen Arie van de Weteringh. Toen Wiebo in het late middenspel een foutieve ruil nam, kam hij heel slecht te staan. Hij kwam nog tot een eindspel, maar er was geen houden aan. Uiteindelijk was de derde 11-9 overwinning een feit. Provinciale team schiet uit de startblokken
Ik hoorde van Frank dat iedereen er van uit ging dat WK-ganger Roep zou spelen en dat de gehele tactische voorbereiding was afgestemd op het bespelen van Roep. Rob, Eric, Thiemen en Frank waren er helemaal klaar voor! Maar toen Frank hoorde dat Roep niet mee zou doen omdat hij voor dag en dauw weer achter het stuur van de bus moest kruipen, liep de hele planning in de soep. Frank had daarom op het allerlaatste moment maar besloten om iedereen een vrije opdracht te geven, inclusief zichzelf... En dat bleek een gouden greep te zijn! Als playing captain zette Frank een scherpe aanval op waar zijn tegenstander Siegfried Parbhoe niet echt raad mee wist. De omsingeling liep stroef en zijn tegenstander raakte steeds meer in de war. In de tijdnoodfase vlogen de stukken over het bord en werd er hier en daar wat gemist. Maar het was Frank die uiteindelijk het koelbloedigst was. Hij haalde na een lichte combinatie dam en na nog wat gespartel gaf zijn tegenstander verbouwereerd op. Ondertussen had Thijmen zijn tegenstander, Martin Kruiswijk, flink onder druk gezet. Ik zag dat hij met een lepe manoeuvre de stand gelijk kon houden, maar toen zijn tegenstander deze mogelijkheid aan zich voorbij liet gaan was er geen houden meer aan. Thijmen kwam vervolgens na strategisch goed spel een stuk voor en even later was het voorbij. Ook Erik was goed bezig. In een klassieke stand met vele complicaties probeerde hij zijn tegenstander zelfs te verleiden met een fantastische lokzet waardoor bijna het hele bord er af zou zijn gegaan met een winnende dam als eindresultaat. Ik stond smachtend naast het bord in de hoop dat het zou gebeuren... Helaas moest de winst anders gezocht worden, maar dat was aan Erik wel besteed. Hij liet de boel zodanig vastlopen dat tegenstander Bona alleen maar kon kiezen uit een variant waarbij ze beiden dam zouden halen. Erik had er echter zo veel grappen en grollen in gevlochten dat zijn tegenstander door de bomen het bos niet meer zag en tot zijn eigen verbazing tot de conclusie moest komen dat de partij, voordat hij het in de gaten had, voorbij was. Rob had het tegen Herman van Westerloo iets lastiger. Herman ging zoals hij dat wel vaker doet flink in de aanval. Rob wist dat hij tijdig moest afbreken maar nam ondertussen toch nog even een gemene combinatie mee. Herman had het niet in de gaten en de stand die overbleef was waarschijnlijk al gelijk verloren. Er kwam nog een vier om twee eindspel op het bord maar dat was kansloos. En zo kon het dat Rob het 8ste punt van de avond in de wacht sleepte! Met een geweldige 8-0 uitoverwinning op het altijd zeer taaie Diemen ging iedereen tevreden naar huis. Tweede 11-9 overwinning 020 II
Halverwege leken wij op een grote overwinning af te stevenen, uiteindelijk bleef er een 11-9 overwinning over. Bij Wiebo tegen Dick Siegers, gebeurde er weinig en werd als eerst de vrede getekend. Op dat moment had JP tegen Marcel Kosters een overweldige stand op het bord, en John stond tegen Mark Deurloo een schijf voor, nadat Mark zich vertelde bij de bomzet. Mark wist het positioneel te repareren, en kwam met remise goed weg. Daarvoor had Hans al gewonnen van Paul Smit door een niet al te moeilijk damzetje, nadat Hans veel risico had genomen. De mooiste overwinning kwam op naam van Huub Kroes die Fabian Snijder verraste met een mooie damzet. Absoluut het naspelen waard op Toernooibase. Na de Remise van Marco tegen Pieter Schoonderbeek, won JP van Marcel Kosters. Op dat moment stonden we met 9-3 voor en leek ons niets meer te kunnen gebeuren. Toen begon Paul te knoeien... Hij had mazzel dat zijn tegenstander een winnende combinatie niet zag, snel werd daarna tot remise besloten. Laura had in een klassiekje een schijf moeten geven, maar kwam alsnog met de schrik vri: 1-1 Lucien nam een een dammetje die niet goed was. Zijn dam werd gelijk afgepakt en Lucien verloor snel daarna. Als laatste was Gerrit nog bezig tegen Roel Janssen. Gerrit gaf goed partij tegen Roel, maar raakte op het einde de weg een beetje kwijt, waar Roel van profiteerde. Het is jaren niet voorgekomen dat we begonnen met twee overwinningen. Kijken of we dat een vervolg kunnen geven eind oktober tegen Dordrecht. Paul Lohuis Mooie wedstrijd tegen WSDV, helaas net geen resultaat
Op 5 borden stond er na 2 uur spelen nog een 18 om 18 op het bord! Het was hard tegen hard. Iedereen had er zin in. Frank offerde een schijf die hij niet meer terug kreeg en kwam verloren te staan. Ikzelf kwam heel goed te staan als gevolg van een correct Drost offer. Roep verloor helaas tegen een sterke randschijf op 36. Toen was het spannend of we misschien nog 10-10 zouden spelen. Rob stond gewonnen en wie weet kon Erik het nog remise schuiven. Helaas lukte het op beide borden net niet: 8-12. Krijn ter Braake |
|
