 |
Geleen standvastiger dan 020-I
Van tevoren verwachtte ik al een spannende pot. De teams van CEMA De Vaste Zet en 020 zijn in rating gemiddelde ongeveer gelijk aan elkaar. Topscorer Roep gaf weer het goede voorbeeld. Alweer zijn 3e winst. Hij staat op 100 % bovenaan de topscorerslijst. In een Kellervariant raakte zijn tegenstander de draad kwijt, leverde een schijf in maar had nog wel compensatie. Dat bleek tegen de ontketende Roep geen soelaas te bieden. Johan Capelle schoof een tactisch steekspel uit met als resultaat remise. Bij analyse doken er meerdere wilde varianten op. Johan Wiering trof de minst gewilde tegenstander: Adiatu Adesoji Ibrahim. Johan drukt wel maar Ibrahim brak niet. Helaas ook niet toen Johan een listige combinatie over dam in de stand gevlochten had, check Toernooibase! Kenny Kroon neutraliseerde meesteres Minkina koelbloedig. De aanval heeft een optische voordeel, meer niet. Frank, door de kapitein pardoes van wit voorzien, speelde zijn geliefde klassiek. Schalley knarste en vloekte intern. In een eerder treffen had hij het zwaar gehad in klassiek. Frank vergat alleen het offer van Dussaut toe te passen en ging in noodlottig tempodwang onderuit. Rob remiseerde geruisloos in klassiek. Ikzelf kwam ook niet verder dan remise. Een beetje aandringen was niet voldoende. Dat Marco ook remise speelde mag een wonder heten. Computeranalytisch is de stand wellicht nooit uit evenwicht geweest, op het bord balanceerde hij, met toch een prima opening, na het middenspel aan een zijden draadje. John stelde een korte vleugelopsluiting langdurig uit en bleef daarna zelf met een achtergebleven schijf op 36 zitten. In (ook al) een klassiek standje ging hij daarna langzaam maar zeker onderuit. De tegenstander van Radjinder had duidelijk maar 1 doel voor ogen... de hele partij... een punt halen... Dat lukte. We staan weer met beide benen op de grond. Na de verrassende winst in Rijnsburg en de verwachtte winst tegen Wageningen 2, kantelde de uitslag nu net de verkeerde kant op. Maar goed, bijna alle teams hebben punten laten liggen. We doen nog goed mee. 020-I ontroest met zege tegen verrassend degelijk opkomend Wageningen 2
Aan bord 1 speelde Marco de Koning niet heel actief. Gelukkig pakte zijn tegenstander het rustig aan en meer dan een beetje voordeel leverde dat niet op: 1-1. Roep Bhawanibhiek verdient niet de prijs voor de beste partij, maar zonder twijfel wél voor de strijdlustigste speler. Zoals Kromhout in Toernooibase aangaf, had hij op het eind net zo makkelijk kunnen verliezen. Citaat Rob: "Ik zag dat het plotseling uit was en dacht dat Roep had verloren, want ik dacht dat hij positioneel te ver was gegaan. Met een miraculeuze ontknoping, en wat medewerking, redde hij zich nog en won zelfs." Om het allemaal van tevoren te berekenen is voor een mens nauwelijks te doen, maar eigenlijk hoefde dat ook helemaal niet. "Op de 37e zet had wit immers alleen maar moeten zien dat de slagkeuze 28x37 kansloos is en op hoop van zegen 38x27 te slaan. Nadat Roep dan één van de combinaties had genomen, zou het niet meer zo moeilijk geweest zijn om de passende tegenactie te vinden." Over zijn eigen partij, die van Rob dus, was hij best tevreden. "Mijn tegenstander was duidelijk tevreden met een punt. Het was lange tijd klassiek en er waren wel wat onderhuidse spanningen, maar meer ook niet. Zo rond de 30e zet had ik een klein beetje voordeel. Mijn tegenstander maakte zich zorgen over zijn tempovoorsprong en daarom besloot hij het klassiek te verbreken, ten koste van een licht nadelige stand. Analyse met de computer leert dat hij lange tijd geen enkele duidelijk slechte zet deed, maar ik wist de druk steeds verder op te voeren. Met een paar krachtzetten (49.33-29! en vooral 50.29-23!!) die hij niet tijdig aan had zien komen bracht ik hem uiteindelijk in zoveel problemen dat hij het niet meer wist te redden. Hij zag te laat aankomen dat 50. .. 24-29 verhinderd was door 28-22! Ik verwachtte dan ook het offer 50. .. 26-31, maar omdat hij dacht dat na 51. 37x26 24-29 nog steeds verhinderd zou zijn, speelde hij dat niet. Hij had even gemist dat 52. 28-22?? dan faalt op 17x37. Dat kan gebeuren als iemand maar lang genoeg onder druk staat en dan ook nog eens verrast wordt doordat er enkele kleine combinaties een rol spelen. Tijdens de partij Lees meer: 020-I ontroest met zege tegen verrassend degelijk opkomend Wageningen 2 Eerste punt voor 020-II
Frank had een mooie stelling tegen Harold Jagram, totdat hij in een zetje liep en meteen kon opgeven. Hij werd gevolgd door Wiebo die tegen Hugo Simons in een combinatie liep. Zo begonnen we met een 4-0 achterstand. De stand werd iets dragelijker door Ricardo die het Bonne Douma moeilijk wist te maken. Ricardo wist het centrum van Bonne te omklemmen. Bonne nam een verkeerde ruil, waarna Ricardo eerder op dam was, en het vakkundig afmaakte. Zo'n beetje gelijk met Wiebo liep ook JP in een combinatie tegen Krijn Toet. Gelukkig bleek deze combinatie niet winnend en kwam JP met de schrik vrij. Daarna was ikzelf degene die de stand weer gelijk trok door Jaap van Hal te verslaan. Omklemming van het centrum van Jaap betekende schijfwinst en snel daarna partij winst. Laura kreeg het moeilijk tegen Jack Mondt, Met kunst en vliegwerk wist Laura een punt uit het vuur te slepen. Huub Kroes dacht Frans van de Velde een slechte schijf te geven op het kerkhofveld. Huub kon echter niets tegen die schijf uitrichten en de stand van Frans werd steeds beter. Naar het einde toe wordt Huub overspeeld. Toen was het aan Gerrit om tegen Jetse Veenstra het punt alsnog voor ons uit het vuur te slepen. Een scheve schijvenverdeling gaf Gerrit de kans om op de korte vleugel door te breken. Jetse moest schijven weggeven om zelf ook door te breken, Dit bleek toch te veel en Gerrit kon de felicitaties in ontvangst nemen. Valse Start 020-II
Wiebo speelde een rustige partij tegen Hans Tangelder, waarbij veel geruild werd, met een snelle remise als gevolg. Thijmen stond toen al lastig tegen Hans Kreder, Een kleine combinatie beslechte het lot van Thijmen. Huub Kroes raakte de weg kwijt in een hekstelling, en kwam een schijf achter. Toen hij later nog een schijf verloor, kon hij Andre van der Kwartel de hand schudden. Jan Pieter deed weer wat terug door in een mooie partij Maurits Meijer met een combinatie te verrassen. Maurits speelde nog een tijd door, maar JP handelde het bekwaam af. RIcardo Bona speelde weer zijn opening tegen Harry Dekker. Ricardo kreeg wat voordeel, maar dit was niet genoeg voor de winst. Ikzelf wist geen potten te breken tegen schaker Quirinius van Dorp. Moest op het eind nog op zoek naar remise, en wist deze te vinden. Frank stond lastig tegen Jack van der Plas. Frank wist nog door te breken naar dam, maar zijn stand was te slecht voor een punt. Ons nieuwe lid Herman Hebbink, speelde een goede partij tegen Rudi van Velzen. Aan het eind van de partij bleek het gebrek aan spelritme (bijna 40 jaar niet meer gespeeld), hem op te breken en moest hij de punten aan Rudi laten. Roestige dammers knokken zich terug naar winst
Helaas konden we niet in onze basisopstelling aanvangen. Een week geleden bereikte ons het trieste bericht dat Marco Wiering, getalenteerd oud-dammer en voormalig lid van een voorganger van damclub 020, plotseling overleden was. Broer Johan moest hem op de dag van de wedstrijd wegbrengen. Daarmee misten we niet alleen onze topspeler, ook voormalig NK-finalist Rob Geurtsen kon niet meedoen. Hij had de dag ervoor een chirurgische ingreep, die goed verlopen is, ondergaan. Gelukkig vonden we de toppers uit het 2e team, Hans van den Heuvel en Gerrit Tigchelaar, bereid in te springen. En hoe! Hans blunderde al vroeg door door tegen de hoger aangeslagen Richard Meijer een dam open te laten staan: 2-0. Nieuwkomer Radjinder Jharap, debuterend op het 1e bord, had er flink de sloffen in maar vergat dat geven over dam een tegendam kan veroorzaken: 4-0. Enre is altijd iemand die het op moet nemen tegen de topper van Rijnsburg, Cor van Dusseldorp. Deze keer was die lastige taak aan Kenny Kroon. Kenny hield lang stand maar overzag ook een lichte combinatieve wending: 6-0. 6-0 achter dus. Moeilijke missie in Zaandam
Zonder een handvol steunpilaren moest het tweede team afgelopen zaterdag aantreden tegen het eerste team van DC Zaanstreek. In Zaandam was men doodbang voor het Corona-virus en had men een protocol opgesteld dat je bij voorbaat het plezier in de hele happening ontneemt. 2 tafels aan elkaar geschoven met het bord in het midden was zo’n maatregel waarmee afstand tussen de spelers moest worden gecreëerd. Dat betekende geregeld ver over de tafel reiken en/of even uit je stoel komen om je zet te doen. Je kunt natuurlijk ook een zet doen en vervolgens het bord naar je tegenstander schuiven – die vervolgens het bord weer jouw kant op schuift wanneer hij (er deden zaterdag geen amazones mee aan de wedstrijd) een zet heeft gedaan. Persoonlijk beviel die variant mij en mijn tegenstander goed. Buurman, voorzitter en tevens eerste-bord speler Hans v/d Heuvel, was minder gecharmeerd van deze oplossing. Tsja, je moet wat in deze vreemde tijden. Wat we ook moesten was met een 2-0 achterstand beginnen: Captain Paul Lohuis had slechts 7 spelers tot zijn beschikking. Teruggekeerde verloren zoon, Johan Wiering, mocht natuurlijk aantreden in het eerste. Het laatste bord werd daarom leeg gelaten. Was op viel was dat we bij de overige 7 partijen allemaal tegenover een tegenstander met een hogere rating zaten. Hoog tijd om dus om een handvol blauwe uitslagen te laten aantekenen. In die opzet slaagden we helaas niet. Huub liep in de opening in een schlemielig zetje dat hem een schijf kostte. Het vervolg van zijn partij duurde best lang, maar was academisch: Tegenstander Paul v/d Lem speelde de partij rustig uit en gaf Huub geen aanknopingspunten voor de hoop op een punt. Naast Huub zat Ricardo, die het niet veel beter verging. Ricardo zocht de complicaties tegen Losseni Savané. Die kon hij krijgen. Met glinsterende oogjes zag Losseni dat er steeds meer slagwendingen in de stand kwamen. Precies het speltype waar hij het van moet hebben. Ricardo zocht zijn toevlucht in een grote afwikkeling die hem wel op dam bracht, maar die kostte hem wel drie schijven. Bovendien kreeg zijn tegenstander in de afruil ook een dam, die ook nog een beter geposteerd stond. Het was voor Savané een koud kunstje die stelling om te zetten in winst. Tussenstand: 6-0 Captain Paul Lohuis verging het al niet veel beter aan bord 7. Paul kwam niet lekker uit de opening, werd beperkt in zijn opbouw door combinatie wendingen die tegenstander Peter Groot in de stand wist te vlechten, en kwam geruisloos met een stelling te zitten die niet meer te redden was: tijd om een handje te geven, met een 8-0 tussenstand als gevolg. Ik liet als eerste een punt voor 020 aantekenen, alhoewel de stand daarmee op 9-1 kwam en we de illusie op een gelijkspel moesten laten varen. Tegen Ruud Holkamp was ik content met remise, alhoewel ik, objectief gezien, nog even had moeten doorspelen. In de eindstelling zijn de beste papieren voor wit, zij het dat het binnen de remisemarge ligt – net zoals de hele partij gelijk op ging. De volgende die klaar was, was Hans. In Paul Teer had hij een taaie tegenstander, maar ook hier werd de balans nooit verstoord. Aanvankelijk sloeg Paul het remisevoorstel van Hans nog af, maar een paar zetten later zag ook hij in dat een puntendeling onvermijdelijk was. Ondertussen waren alleen onze nieuwste versterkingen, Siegfried en Rajiv, nog bezig. Rond de 50e zet had Rajiv een gewonnen stelling in handen. Op zet 54 had hij zelfs met een lichte combinatie dam op de lange kunnen halen en daarmee de slot op de deur kunnen gooien. Zoals het nu liep liet hij zijn tegenstander helaas net ontglippen en moest hij berusten in remise. Als laatste was Siegfried nog bezig. Ook hij rook de winst, maar greep mis, waarna de kansen keerden. Ook tegenstander Ruud Groot had het vizier niet op scherp staan en na 90 (!) zetten werd eindelijk de vrede getekend en konden we terug naar de hoofdstad. Eindstand 12-4 020 verliest onnodig van SNA
Eindelijk mochten we weer. Na veel gedoe, een Rotterdamse tegenstander die vrijdagavond om vijf voor twaalf afzegt en vele personele wijzigingen, gingen we vol goede moed naar Heerhugowaard. Dat laatste vooral omdat Johan Wiering bij ons team is teruggekeerd! Na een onfortuinlijk uitstapje naar Rotterdam waarbij er alleen een online oefenwedstrijd tegen het team van Suriname werd gespeeld, trok dit team zich onverwacht terug uit de Ereklasse. Dat vonden wij natuurlijk prima want met Johan Wiering op het eerste bord speelden we plotseling weer mee om de knikkers. Dat hij de hooggespannen verwachtingen gelijk waarmaakte, daarover straks meer. Omdat ik zelf al vrij snel klaar was, had ik de tijd om de rest van de wedstrijden te bekijken. Ik speelde op bord 7 tegen Vic Voskuil die duidelijk een remise opdracht had; zo snel mogelijk de schijven in het doosje. Dat gebeurde ook, maar niet zoals hij gepland had. Vic liet bewust een combinatie openstaan waardoor wij beiden op dam zouden komen. Daarbij had hij echter geen rekening gehouden met mijn vervolgzet, zodat hij al snel op kon geven. Op toernooibase heb ik de combinatie en het winnende vervolg gezet. Dat gaf de burger moed, zou je zeggen. Een snelle 2 op het bord is goed voor het zelfvertrouwen. Helaas werkte dat niet zo voor ons… Rob Geurtsen speelde op bord 6 tegen Daan van Os. Ik verwachtte opnieuw een 2 te kunnen noteren, maar helaas kon Rob geen potten breken tegen Daan. Ondanks dat Rob weer bijna al zijn tijd in de partij stopte, kon hij geen winst vinden. Remise. Roep speelde op bord 5 tegen Theo Tesselaar. Roep behandelde de aanval van Theo niet goed en kwam in de verdrukking te staan. Misschien had hij nog remise kunnen maken, maar door zetverwisseling in zijn uitvoering van die poging, kreeg hij daar de kans niet meer voor en maakte Theo het goed af. En de tussenstand werd voor het eerst gelijk: 3-3. Kenny Kroon speelde op het tweede bord een prima partij tegen Vitalia Doumesh. Hij kwam in het middenspel behoorlijk onder druk te staan vanwege de constante dreiging van een doorbraak op zijn linkervleugel, maar door een paar fenomenale zetten, pareerde hij de aanval vakkundig. Remise. Tussenstand 4-4. Op bord 5 speelde Frank Pasman tegen Ivo de Jong. Zoals zo vaak gaf Frank zijn tegenstander veel ruimte op het bord, maar pas in het late middenspel kreeg Ivo beslissend voordeel door een onnauwkeurige opbouw van Frank. Hij speelde nog goed door, maar ging in een waarschijnlijk verloren stand door de vlag. Hopelijk kan een specialist nog een keer naar die stand kijken, Kees Pippel of Hein Meijer, om hier een definitief oordeel over te vellen. De realiteit was echter dat wij voor het eerst op achterstand stonden; 6-4 Op bord 1 speelde Johan Wiering tegen Guido Verhagen. Guido is altijd een zeer taaie tegenstander waar zelfs toppers niet makkelijk van winnen. Daar kan Kees Thijssen over mee praten, die als topscoorder van onze provincie zijn enige remise voor het viertal van Diemen tegen Guido moest toestaan. Gelukkig kon Johan hem met een leuke combinatie verrassen! Zie onze analyse op toernooibase, waar Johan door het vinden van een verborgen tempo combinatief kon toeslaan. En de stand is weer in evenwicht! 6-6. Op bord 4 speelde Peter van Heun tegen Mike Koopmanschap. Er leek lange tijd niets aan de hand, waardoor een belangrijk punt gescoord kon worden. Marco de Koning speelde namelijk op bord 8 een prima partij tegen Jan Groeneweg, met mogelijke winstkansen. Peter moest alleen op een gegeven moment een schijf offeren, omdat Mike in het klassieke middenspel een onverwachte forcing op het bord bracht. Zie toernooibase met mijn commentaar voor deze verrassende forcing. Ondanks de schijf achterstand vocht Peter nog keihard voor een punt. Hij kwam ver, maar het mocht helaas niet baten. En Marco had de pech dat Jan telkens de goede zetten deed, waardoor hij net niet kon winnen. Dubbel pech, want hierdoor verloren wij uiteindelijk onnodig met 9-7. Hopelijk kunnen we dat de volgende wedstrijd tegen DIOS ruimschoots goed maken.Rommelig, maar succesvol begin nieuwe seizoen
Dat dit seizoen anders zou verlopen dan gebruikelijk lag in de lijn der verwachting. Toch was het verloop van afgelopen weekend compleet onvoorzien: De avond vóór de wedstrijd kreeg teamleider van het eerste, Peter van Heun, het bericht uit Rotterdam dat Constant Charlois op zaterdag niet wilde aantreden. Dat kun je rijkelijk laat noemen. TE laat, in de ogen van de captain, die vervolgens bij het KNDB bestuur de winst opeiste en 8x een 2-0 tegen n/o in toernooibase invoerde. Of de 16-0 overwinning stand houdt moet blijken. Dat de Rotterdammers geen vrienden hebben gemaakt bij 020 is echter wel duidelijk. WSDV 3, dat bij het tweede team op bezoek kwam, deed niet moeilijk over de corona omstandigheden. Natuurlijk hadden we ook meer ruimte tot de beschikking nu alleen het tweede team speelde. Bovendien had 020 in de persoon van Frank Groeneveld een coronacoördinator aangesteld, gezorgd voor prima ventilatie en uitgebreid voorzien in ontsmettingsspullen. Niets wat een geslaagde wedstrijd nog in de weg kon staan. O ja, toch wel: Teamleider Paul Lohuis zat ziek thuis en ook de gebroeders Drost waren niet van de partij. Vaste waarde Kenny is dit seizoen basisspeler bij het eerste team en dus ook niet inzetbaar. Daarmee heeft het tweede team aan kracht ingeboet. Gelukkig spelen we dit seizoen met 8-tallen en heeft de club een paar spelers uit Diemen in de gelederen mogen verwelkomen. Één van die spelers, Siegfried Pharboe, mocht direct aan het hoogste bord laten zien uit welk hout hij gesneden is. Dat blijkt prima hout te zijn! Siegfried moest het opnemen tegen de sterkste speler van WSDV en liet zich niet intimideren door de overrompelingstactiek van zijn tegenstander. In het middenspel nam Siegfried het initiatief over en kreeg de betere stelling in handen. Helaas was het niet genoeg voor de winst, maar de plusremise vormde een geslaagd debuut voor 020. Daarmee kwam de stand op 3-1, aangezien die andere debutant uit Diemen, Radjiv Balradj, het team al op voorsprong had gezet. Radjiv zat tegenover Marjory Feyt, de jongste van de drie meiden die de basis vormen van dit derde team van WSDV. De dames worden getraind door Heike Verheul en leren zo snel mogelijk het centrum te pakken. Zo ook de tegenstandster van Radjiv, alleen vergat ze even te tellen toen ze een voorpost plaatste. Radjiv kon vaker oplopen dan zij kon opvangen, met schijfwinst voor Radjiv als gevolg. Marjory kwam nog op dam, maar die dam mocht ze niet los zetten. Toen ze dat wel deed was de partij met een één om twee beslist. WSDV had met een tactische opstellingen één van hun sterkere spelers, Jaap Vink, aan het laatste bord gezet. Daar trof hij Bob Out, die niet onder de indruk was. De angel werd uit de stelling gehaald met een 3 om 3 en de vrede werd getekend. Tussenstand 4-2 De volgende die een punt scoorde was de enige dame aan 020 zijde: Laura. Aan bord 7 speelde ze een solide partij waarbij het evenwicht nergens werd verbroken. 5-3 Aan bord 5 speelde Huub tegen de sterkste van de zusjes Gabbert: Luise, een groot talent. Luise trok direct ten aanval, maar stelde Huub niet voor problemen die hij niet zou kunnen oplossen. Toen de storm geluwd was werd tot remise besloten, waarbij Huub zich later afvroeg of hij toch niet beter nog even had kunnen doorspelen. Desalniettemin 6-4 Aan bord 2 speelde voorzitter – en interim teamcaptain – Hans tegen een ander jong talent van WSDV. Met een identieke rating zou je de remise die eruit rolde natuurlijk kunnen verwachten, maar het betekende niet dat het een tam potje was. 7-5 Aan bord 3 speelde John tegen Bas van Berkelt. In de opening won John al een schijf waarna zijn tegenstander de complicaties zocht om toch wat compensatie te vinden. Dat leek aardig te lukken aangezien John besloot in te gaan op die complicaties. Hakwerk laat John liever aan een ander over. Daarom duurde het even voordat hij de vis op het droge kon hijsen. Maar toen hij 3 schijven in de schoot geworpen kreeg voor een doorbraak gaf hij exact hetzelfde aantal schijven terug waarna de partij over en uit was. Daarbij was de teamwinst een feit: 9-5 Als laatste probeerde Gerrit nog zijn omsingeling tegen zusje Marie Gabbert om te zetten in winst. De algehele opinie was dat Gerrit gewonnen stond. Helaas kon Gerrit die winst achter het bord niet vinden en moest hij berusten in remise. Eindstand: 10-6 Al met al een geslaagde ouverture. Over 2 weken mogen we naar Zaandam, dat ook goed uit de startblokken is geschote020 I wint laatste wedstrijd van de reguliere competitie
Vier weken geleden kondigde supersubvoorzitter Jan Pieter Drost in zijn openingswoord al aan dat we deze maand een uitzonderlijke situatie hebben met drie wedstrijden in februari. Deze laatste reguliere competitieronde op 29 februari bleek een formaliteit. Tegenstander IJmuiden bleek twee maatjes te klein voor dit 020. Daarmee eindigde 020 definitief op de 2e plaats en gaat IJmuiden nacompetitie spelen om zich te handhaven. Althans, als vermoedelijk tegenstander Ons Genoegen Utrecht er zin in heeft. IJmuiden begon nog wel met veel zin door op tijd aanwezig te zijn en ruim op tijd achter de borden klaar te zitten. Het mocht niet baten. Het verschil was bij aanvang niet eens zo heel groot. Op de helft van de borden konden we op een ratingvoordeel bogen, de andere helft niet. Toch had ik vooraf en tijdens de wedstrijd er alle vertrouwen in dat we zouden zegevieren. En dat ging, na een stroeve start, alsnog moeiteloos. Marco de Koning in vorm zou het best kunnen redden tegen kopman Jesse Bos. Dat leek Marco ook lang te doen, maar zijn beknelde lange vleugel speelde hem toch te veel parten. Bij Johan Bastiaannet is het meestal wachten totdat hij toeslaat. Deze keer vlot dus, hij was als tweede klaar. Conall Sleutel was niet opgewassen tegen onze grootmeester met een veel te risicovolle omsingeling. Frank Pasman vocht zijn gebruikelijk klassieke structuren uit tegen Cees van der Vlis maar vond geen winst. John Stins moest opboksen tegen Krijn ter Braake en deed dat lange tijd goed. In tijdnood greep John helaas mis. Met een dubbeloffer had John Krijn nog even kunnen 'overhoren'. Ik mocht de stand recht trekken tegen Kees Pippel, omdat Kees geen plan in een omsingeling vond. Johan Wiering Wiering vond wel een goed plan in zijn omsingeling tegen Bram van Bakel en won weer. Johan is terug! Rob Geurtsen won op rekenklasse van Cees van Duyvenbode. Ingevlogen Alexander Getmanski moest aan de bak tegen topscorer Stijn Tuytel en deed dat met verve. Stijn werd door hem over de knie gelegd. Daarmee was de winst en de 2e plaats binnen. Johan Smits moest veel met zijn bovenkamer rekenen om alle combinaties door te rekenen die zijn tegenstander Willem Winter toeliet. Dat lukte, met remise tot gevolg. Supersub en vicevoorzitter Jan Pieter Drost wilde dolgraag weer eens om spelen als het ergens om gaat. Tegenstander Martin van Dijk weet nu ook dat hij na gekke zetten in het stof mag bijten. Met een 14-6 uitslag bleek IJmuiden een formaliteit. We gaan lekker een nacompetitiewedstrijd spelen tegen Tilburg. Inzet is een plaats in de hoogste klasse van de Nederlandse clubcompetitie. We hopen dat onze vaste kracht Roep Bhawanibhiek er dan weer bij is. Nipte nederlaag 020 II
Afgelopen zaterdag speelde we de laatste wedstrijd van het seizoen, tegen Hijken DTC 2. Door een afmelding wegens ziekte op het laatste moment moesten we deze wedstrijd beginnen met 9 man. Bob ging van bord 10 naar bord 1, en kwam daar Jacob Okken tegen. Bob ging er vol in, maar na een passieve zet, won Jacob vrij snel een schijf, en later de partij. Frank ging gelijk op tegen Rik Smits, totdat hij zijn hand overspeelde en in een damcombinatie liep, waarna de partij snel uit was. Sjoerd liep tegen Siep Buurke in de opening in een damzetje, wat hem uiteindelijk een schijf kostte. Hoewel Sjoerd nog lang tegenspel bood, kon hij verlies niet voorkomen. Met een 8-0 achterstand lag een dramatische uitslag op de loer. Het eerste punt kwam op naam van Gerrit, die het Henk Kalk zeer lastig maakte. Net geen blauwe uitslag voor Gerrit. Het volgende punt werd gehaald door Ricardo, die een zeer boeiende partij speelde tegen Jan Mente Drent. Ondanks een achterstand van drie schijven bleef Ricardo koel, en wist hij de remise te halen. een mooie blauwe notering voor Ricardo. De laatste remise werd gehaald door Huub, die een goede klassieke partij speelde tegen Jaap Knipper, Als eerste was ik het die tegen Harry de Groot in een aanvalspartij langzaam alle belangrijke velden kon bezetten. Een schijf offeren mocht niet helpen, even later won ik de partij. Hierna was het Hans die Kor de Groot versloeg. een omsingeling van het centrum van Kor werd hem te veel. Als laatste was het Wiebo die de hele partij wat voordeel had tegen Berend Plijter. Op het eind moest Berend vier schijven offeren om dam te kunnen halen, dit was teveel. Al met al een nipte 9-11 nederlaag. Volgend jaar mogen we het weer in de eerste klasse proberen. 020 houdt koploper op gelijkspel.
Zaterdag moesten we de viertallen wedstrijd spelen tegen Texel. Groot was de verrassing dat Savane meespeelde. Hoort hij niet bij de halve finales aanwezig te zijn? Dit zal nog wel voer voor de bond zijn. Thijmen kreeg in een klassiek speltype terrein voordeel tegen Vic Voskuill. Dit bleek niet genoeg te zijn voor een overwinning. Vlak daarna verloor Huub van Piet Bakelaar, door in een gelijkwaardige stand in een zetje te lopen. Johan moest voorzichtig laveren tegen Losseni Savane. Hij deed dit bekwaam, en haalde een gelijkwaardige remise. Als laatste had ikzelf een voordelig klassieke stand gekregen tegen Adri de Jong. Toen Adri het verkeerde plan koos was het snel afgelopen, en was de 4-4 een feit. |
|
