 |
Handhaving 020-II een feit
Zaterdag speelden we de lastige uitwedstrijd tegen Van Stigt Thans 3 dat behoorlijk sterk aantrad. Het begon slecht doordat Huub even zet controle vergat en na een 2 om 3 kon opgeven. Ricardo kwam laat binnen, speelde een degelijke partij, had een gelijkwaardige remise en was als eerste weer vetrokken.. Ook Hans speelde een degelijke partij en wist een knap punt te halen tegen de bord-1 speler van Van Stigt. Herman mag dan wat roestig zijn, hij liet zich niet van de wijs brengen door het aanvallende spel van zijn tegenstander. Hij kon zelfs op twee moment een zetje uithalen die nog de winst zou hebben opgeleverd. Nu werd het remise. Gerrit speelde ook een goede partij, zijn iets sterkere tegenstander had een zetje nodig om de remise binnen te halen. Na de overige uitslagen gezien te hebben, blijkt dat wij nu al veilig zijn en volgend jaar ook weer in de 1e klasse spelen. Soms zit het mee, soms zit het tegen. Tegen Excelsior zat het heel erg mee
Kenny opende na exact een uur en twintig minuten de score op bord 1 tegen n.o. Stonden we toch mooi 2 punten voor. Frank volgde met een remise in zijn geliefde klassiek tegen René van Oosterhout. De meedogenloze analyseprogramma's op www.tsord.com wijden er geen enkele commentaar aan. Een vlekkeloze partij dus. Daarna was het even wachten op een volgende uitslag. Die kwam van mij tegen Ad de Hoon. Dat daar voor mij een punt uitrolde was verbazingwekkend. Ik had meerdere keren kunnen verliezen maar het zat mee. De volgende, John tegen Frank Teer kreeg geen punt terwijl hij dat eigenlijk wel verdiend had voor zijn dappere strijd. Daarmee was de stand weer gelijk. Maar niet lang. Gerrit had zijn tegenstander Frank Reijkers tijdens de partij een schijf afhandig gemaakt. Daarmee was de partij nog niet beslist. Meerdere keren kreeg zijn tegenstander een kans om de partij in evenwicht te houden. Geen van die keren vond hij dat evenwicht. Dat zat dus lekker mee. Stonden wij weer op voorsprong. Johan Wiering trof Eduard Autar. Het werd een spannende omsingeling vs. aanval. Althans, dat leek optisch zo. De rekenmachines maakten ook aan deze partij geen commentaar vuil. Logisch gevolg dus eigenlijk, die remise. Marco, die maar een uurtje geslapen had, kreeg op zijn partij tegen Adri Vermeulen wel commentaar. Tja, de machines zijn onverbiddelijk bij combinaties. Marco had door een zetje een schijf kunnen verliezen. Dat zijn tegenstander dat niet zag, was mooi meegenomen. Roep krijgt waarschijnlijk de prijs voor het meeste commentaar van de machines. Het regent opmerkingen in de analyses van zijn partij tegen Radj Balak. Dat ook Roep uiteindelijk een punt scoort mag een wereldwonder heten. Ook de remise van Hans tegen Ashok Bhajan was een meevallertje. Net als de puntendeling van Johan Capelle tegen Andrew Tjon A Ong, die zelfs nog dicht bij de winst kwam. Maar je moet kansen wel benutten om te winnen. (Zou een zekere JC kunnen hebben gezegd.) Dat deden de tegenstanders niet. Dus wonnen wij met 11-9. NB. Rob vond het beter geen verslag te leveren dit keer omdat hij er zelf niet bij was. Dit keer dus slechts alleen dit verslag van onze zijde. Verdiende nederlaag tegen Lunteren 3
De grootste verdienste van zaterdag was dat we met 8 man konden aantreden. Het was rond 23:15, dat ik de 8e speler geregeld had. Dit had vooral te maken met last minute afzeggingen bij het eerste. Hierdoor werden Hans en Gerrit (Tigchelaar) doorgeschoven. Invaller Gerrit de Benis dacht tegen Willem Stunnenberg een grote ruil te nemen, maar mistte helaas een 1 om 2 die erna volgde. Als zijn .laatste ruil een 2 om 2 was geweest had hij het gelijk kunnen houden, nu verloor hij kansloos. Ik bereikte niets tegen Bram Cysouw, het evenwicht werd niet verbroken, met remise als logisch gevolg. Siegfried leek optisch goed te staan tegen Robert Westerink, Robert verdedigde zich goed, en hield Siegfried op remise. Rajiv speelde een spannende partij tegen Jaap Heij waar het evenwicht eigenlijk nooit verbroken werd, Ook bij Huub tegen Cees van de Bosch ging de hele partij gelijk op. Frank Zwerver had het zwaar tegen Henk Timmer, Hij stond de hele partij onder druk en wist in tijdnood de juiste zetten niet meer te vinden. Wiebo had een spannende partij tegen Arjan van Galen. Arjan moest het secuur spelen, wat hij ook deed, met remise als gevolg. Jan Pieter had, nadat Marinus Willemse de remise miste, goede kansen op de winst. De zet die JP niet rond kon krijgen 28-22 bleek achteraf de winnende geweest te zijn. Helaas had JP teveel tijd, en speelde 28-23 en moest in remise berusten. 4e gelijkspel voor 020-2
Zaterdag speelden we de wedstrijd tegen Damcombinatie Zaandam. Vorig jaar werd het nog een gevoelige nederlaag, dit jaar waren de vooruitzichten beter doordat er meer spelers beschikbaar waren. Wiebo tegen Paul Teer was een partij waarin veel geruild werd, en het nooit spannend werd met remise als gevolg. Huub had in Paul van de Lem een lastige tegenstander. Hoewel Paul de druk opvoerde, had Huub tot bijna op het einde de remise nog in handen, Door tijdgebrek kon Huub het niet meer vinden en verloor hij. Ikzelf zat tegen Dik Vermeulen. In de opening werd er veel geruild, maar langzaam kreeg ik grip op het centrum, Toen op de 49e zet Dik een 2 om 2 niet nam werd zijn stand steeds slechter en kon ik de stand weer gelijk trekken. Gerrit legde Ruud Groot het vuur na aan de schenen en heeft op meerdere momenten gewonnen gestaan. Helaas liep hij in een gewonnen stand in een remise combinatie. Weer een punt erbij
Zaterdag speelde we de dubbele ontmoeting tegen de Waardammers. Waar het eerste het net niet kon bolwerken tegen het eerste van de Waardammers, wisten wij een gelijkspel te halen, die met een beetje geluk ook een overwinning had kunnen zijn. De eerste punten kwamen op naam van Ricardo, die in het late middenspel zijn tegenstander in een hekstelling dwong. Een combinatie eindigde de partij. Maatje kleiner
Vooraf gezien was dit voor ons de sleutelwedstrijd voor een eventueel hogerop. Mochten we deze in ons voordeel beslechten, dan zouden we nog mee kunnen doen om 'de prijzen'. Het mocht niet zo zijn. Wegens 'contractuele' beperkingen en 'klachten' vanwege het coronavirus, verwelkomden we onze 'vaste' invallers Hans, Gerrit en Jan Pieter. Het moet gezegd, ze troffen alle drie sterke tegenstanders. Het mag ook gezegd worden, ze deden het goed. Hans neutraliseerde Sammie Kasnadi. Jan Pieter deed dat ook vakkundig met Theo de Swart. Gerrit redde het net niet tegen Thijs Verboon. Hoe verging het de basisspelers? Rob had het zwaar tegen voormalig NK-finalist Wim Kalis. Te zwaar, bleek na twee maanden uit de roulatie te zijn geweest. Tip aan Rob: Blijf de damneuronen aan de praat houden. Dat kan online. Bij Roep was het zoals gebruikelijk alles of niks. Vaak was het alles tot nu toe dit seizoen, dit keer niks. Jammer voor Roep. We stonden dus alwel ver achter. Zelf speelde ik een halfbakken partij dus dat resulteerde in een halfbakken resultaat waarmee ik niet het tij kon keren. Dat betekende dat we onderhand op een onoverbrugbare achterstand stonden. Einde wedstrijdresultaat. Einde hogerop seizoen. Radjinder verslond ondertussen wel heel slim Frad Roedolph in een fraai eindspel. John verloor onnodig jammerlijk van Anton Kosior. Johan Wiering speelde tactisch Kees Brandwijk van het bord. Kenny vocht voor een laatste punt en tikte die ook netjes binnen nadat zijn tegenstander een 4-om-2 nam waar de 5-om-3 zou hebben gewonnen. We gaan er voor de rest van het seizoen nog eens lekker voor zitten om ons te handhaven! NB. Excuses voor de vele aanhalingstekens. Volgende keer beter...
Bij ons eerste draaide de motor tegen de Waarddammers niet bepaald soepel. Diverse spelers verloren nogal gemakkelijk en met twee overwinningen stelden we daar simpelweg niet genoeg tegenover. Het begon bij Gerrit. In een spannende klassieke stand combineerde hij naar dam, ten koste van twee schijven. Dat was op zich niet fout, maar het was niet mogelijk om de dam op het bord te houden en nadat de kruitdampen waren opgetrokken was hij voor gelijkspel afgenomen. Kort daarna nam zijn tegenstander bij het opbouwen even een zetje mee, en helaas trapte Gerrit daar in. 0-2. Invaller JP speelde een rustig potje, met remise als logisch resultaat. 1-3 Na een spannende opening kampte Rob met een wat ongelukkige opstelling van zijn lange vleugel. Hij dacht dat hij tegenkansen had, maar zijn plan faalde door een kleine combinatie. Roestig geworden door een paar maanden rust zag hij het echter niet aankomen en zo kwam hij een schijf achter. 1-5. Hans kreeg zijn geliefde opening op het bord. Het evenwicht werd nergens verbroken en remise was dan ook het logische gevolg. 2-6. Roep ging in de omsingeling. Daar was niets mis mee en het was nog helemaal in evenwicht toen hij op de 25e zet positioneel de mist in ging. Daarop dreigde hij vast te lopen en daar wist hij geen oplossing meer voor te vinden. 2-8. Peter kreeg geen vat op zijn tegenstander. 3-9.
F. Roedolph – R. Jharap Radjinder zorgde voor het eerste lichtpuntje door zijn tegenstander in een dun standje te verschalken. In de diagramstand heeft hij met zwart een aanvalletje op de vijandelijke korte vleugel. De witspeler zal ongetwijfeld naar 31-26 hebben gekeken, maar na het antwoord 17-22 ziet de doorbraakpoging aan de andere kant er enigszins dreigend uit. De computer raadt dan ook 44-40 aan, maar de witspeler koos voor 46. 44-39, waarop de zwartspeler met 13-19! een kleine combinatie in het spel bracht: 31-26 verliest door 18-22 27x18 17-21 26x17 11x42 18-12 42-48 (nu blijkt het nadeel van de schijf op 39) 39-33 48-42! en wit moet een tweede schijf inleveren want na 33-28 volgt 42-29 en dan is het meteen uit. Met het koelbloedige 49-44 als antwoord op 13-19 zou de stand nog houdbaar zijn, maar met 47. 38-33? maakte wit de beslissende fout. Na 30-34! 48. 39x30 24x35 49. 49-44 18-23 50. 31-26 11-16 51. 44-39 35-40 52. 27-21 16x29 53. 39-34 23x32 54. 34x14 40-44 55. 14-10 44-49 was het klaar. 5-9. John speelde lange tijd een probleemloze partij tegen de veel sterkere Kosior, maar na de 40e zet ging het langzaam maar zeker bergaf. Nadat hij al een heleboel kansen op remise had laten liggen - eerst nog gemakkelijk, gaandeweg lastiger - verloor hij uiteindelijk door een eindspelfinesse. 5-11. Johan Wiering boekte een overtuigende zege. Zijn tegenstander hield aan de opening een enigszins geïsoleerde schijf op 22 over. Een geforceerde poging om die vleugel te ontwikkelen bracht geen verbetering want dat gaf Johan de ruimte om een centrumaanval in te zetten. Die won steeds meer kracht en hoewel zijn tegenstander nog lang tegenstribbelde, gaf Johan de winst niet meer prijs. 7-11. Kenny speelde lange tijd afwachtend. Op de 35e zet plaatste hij een bruggenhoofd op 24, maar overzag daarbij een ruiltje waarna die schijf niet meer te verdedigen was. Hij verloor hem dan ook, maar kort daarna deed zijn tegenstander niet de sterkste zet (33-28! was veel beter dan het gespeelde 45. 48-43?), waardoor Kenny nog een slecht eindspel wist te bereiken. Nadat hij op het verkeerde veld dam haalde was het analytisch verloren, maar het was ook wel heel lastig te zien dat damhalen op 49 nog net houdbaar was. Daar moet je al haast een computer voor zijn. Afijn, na damhalen op 50 stond de diagramstand op het bord.
W. Verschoor – K. Kroon Partijverloop: 59. 10-4 18-23 60. 32-27 23-28. Een tweede schijf gaat op weg naar de damlijn. Om hem af te stoppen, ruilde de witspeler met 61. 27-21?, maar dat levert slechts remise op. Winst was 24-19! 28-33 4-15 33-39 15-38 50-45 38-49 en de dam is net op tijd om de schijf tegen te houden. Het kan bijvoorbeeld nog verder gaan met 45-7 19-13 7-2 13-9 2-35 9-3! en alweer is wit precies op tijd, nu om 39-44 te verhinderen. 8-12. Soms zit het tegen, tegen Utrecht zat het mee.
Kenny speelde een kalme partij tegen Zijlstra, met remise als logische uitslag. Johan kreeg rond de 30e zet duidelijk voordeel. Ottink had een scheve verdeling van zijn materiaal, met veel schijven op rechts waar weinig kracht van uit ging. Zoals het liep, bereikte Johan niet zo veel. Misschien had hij met een ander plan meer kans gemaakt op twee punten. John, terug van weg geweest, speelde een klassieke partij. Het leek even of hij met een achtergebleven schijf op 15 zou blijven zitten, maar nadat die in het spel was gebracht ging hij aan de leiding. Het had echter ook anders kunnen lopen, zie diagram. Wit speelde 39-34, gevolgd door 34-29. Hij had kunnen winnen door het tijdelijke offer 33. 27-22!! 18x27 34. 32x12 23x41 35. 42-37 41x32 36. 38x27 25x34 37. 39x30. De crux is dat wit vervolgens met 43-39-34 zijn rechtervleugel wél gewoon laat opsluiten en zwart loopt vast. Gelukkig is dit door beide spelers gemist. Zoals zo vaak in klassiek liep het daarna gewoon remise. Roep had ook al klassiek op het bord. Hij stond nogal ver naar voren en dat is in klassiek meestal niet goed, en hij moest ook nog eens rekening houden met het offer van Dussaut. Hij besloot tot een vereenvoudiging, maar overzag daarbij een doorbraakdreiging die hij alleen ten koste van een schijf kon stoppen. Gelukkig maakte zijn tegenstander een foutje bij de afwerking. In de diagramstand won Roep een schijf terug door 56. .. 14-19. De witspeler koos voor 57. 28-22? 19x8 58. 22-18, waarop Roep met 16-21! en 30-34 de veilige remisehaven kon bereiken. Winnend was 'gewoon' 57. 13-9 19-23 58. 28x19 24x4 Zwart lijkt te kunnen ontsnappen door naar een drievoudige oppositie toe te werken, met wit aan zet. Desondanks is dat winnend: 59.33-29 4-9 60. 29-23 9-13 (na 9-14 wint damhalen op 3) 61. 50-44 30-34 62. 17-12! en zwart mag kiezen uit 13-18 waarop schijf 23 naar 5 loopt, of 16-21 en schijf 12 gaat naar 2. Bert zorgde voor de eerste overwinning. Aan zijn spel was niet te zien dat hij er even tussenuit is geweest. Hij had lange tijd niet zo veel houvast, maar zijn tegenstander zag te laat wat hem boven het hoofd hing. Zie diagram voor het cruciale moment. Op 14-19 volgt 34-29 en 29-23, op 14-20 volgt 34-29 met onpareerbare dreiging 29-23. Op 17-21 34-29 21x32 38x27 tenslotte dreigt er niet direct iets, maar zwart is in zetdwang. Zwart offerde daarom maar een schijf maar dat mocht niet meer baten. Beter was toch maar 49. .. 14-19 50. 34-29 19x30 51. 29-23 18x29 52. 27x09 en zwart kan nog vechten voor een punt. Invaller Hans had een passieve tegenstander en kreeg dan ook zonder moeite het centrum in handen. In het late middenspel liet hij eerst een prima kans liggen en een paar zwakke zetten later stond hij zelfs verloren. Zijn tegenstander zag het niet en zo liep het remise. Radjinder nodigde zijn tegenstander uit om in de aanval te gaan. In eerste instantie deed hij dat nog niet, maar even later wel, en terecht want het was een gezonde centrumstand. Toen Radjinder iets te veel naar de kant schoof, kwam hij waarschijnlijk verloren te staan, zie diagram: na het verrassende 37. 18-13!! 9x18 38. 23x12 11-17 39. 12-7! 2x11 40. 38-32 kijkt hij tegen een positioneel bankroet aan. Daarbij is het nog wel belangrijk dat 40 .. 14-19 faalt op 41. 29-23! Het is niet zo'n lange variant, maar je moet er maar op komen. Een taaiere verdediging na 18-13 is nog wel 21-27. Ondanks deze gemiste kans hield wit duidelijk voordeel, maar hij wist het niet te verzilveren. Als hij op de 57e zet eerst 21-16 had gedaan in plaats van meteen dam te halen, had Radjinder nog een zware pijp geroken. Ik was zelf verantwoordelijk voor de enige nederlaag. Vanaf de opening gingen we er allebei vol in: ik in de aanval, Van Mourik in de omsingeling. Hij stond lange tijd iets beter, maar het was helemaal gelijkwaardig toen ik een verrassende plakker niet aan zag komen, zie diagram. Mijn tegenstander speelde hier 33. .. 13-19! en omdat 29-23 niet gaat, is de witte stand meteen hopeloos. Ik speelde toch nog maar door. Met een paar tactische dreigingen en wat medewerking van mijn tegenstander bereikte ik zowaar nog een remisestand. Op de 52e zet maakte ik echter opnieuw een rekenfout. Na een rustig begin schotelde Sheoratan met de zwarte schijven Peter een scherpe Rozenburg-aanval voor, maar doordat hij even later vrijwillig de controle op zijn lange vleugel opgaf, kwam hij slecht te staan. Het verwaterde echter al snel, en daarna leek remise de enige mogelijke uitslag. In een dun standje kreeg Peter toch weer wat controle en met wat medewerking kreeg hij zowaar nog een praktisch gewonnen eindspel. Zijn tegenstander kwam er niet meer uit en verloor op de klok. Of de slotstand toch al winnend was, wist Peter niet. Ik ook niet. Het almachtige Kingsrow zegt remise. 88 zetten, zo lang duurde de laatste partij. Gerrit speelde deze langste partij van de dag. Hij had gestaag een heel klein voordeeltje uitgebouwd tot een niet te stoppen doorbraak over rechts. Kort na de 40e zet stond hij straal gewonnen, maar de partij was nog niet eens halverwege. Bij de afwerking was hij niet meer zo doortastend als eerder. Zijn tegenstander haalde zowaar nog de damlijn, met als gevolg een ingewikkeld dammeneindspel dat, naar ik begrepen heb, nog remise is. Maar zover kwam het niet meer. 020 II speelt gelijk in de derby tegen VAD
Het was een vreemde zaterdag, waarin een groot aantal wedstrijden voor mij onduidelijke redenen niet gespeeld werden. De nieuwe Corona regels konden het niet geweest zijn, die gingen pas een dag later in...
Wij speelden wel, en moesten aantreden in de derby tegen VAD. Hoewel we op 7 van de 8 borden rating achterstand hadden, wisten we er toch een 8-8 uit te slepen, en er had zelfs meer in gezeten!
Wiebo was de enige die een hogere rating had dan zijn tegenstander. Dit kwam snel tot uiting toen die tegenstander in een bomzet trapte en gelijk kon opgeven. De stand werd daarna gelijk getrokken doordat Bob verloor. In een goede stand miste hij een zetje. Siegfried, die op het laatste moment moest invallen voor Frank, speelde een zeer degelijke partij, en haalde een mooie remise.
Hierna kwamen we op achterstand. Herman werd steeds meer onder druk gezet, en in een lastige stand liep hij in een zetje. Ikzelf speelde een degelijke partij waarin beide spelers geen risico's namen en remise het logische gevolg was. Huub speelde de variant met het Drostoffer. Dit werd niet op z'n sterkst tegen gespeeld en na een afwikkeling had Huub een schijf kunnen winnen. Helaas zag hij dit niet en de partij liep naar remise.
Ricardo kwam gedurende de partij steeds meer onder druk te staan. HIj moest zich secuur verdedigen, wat hem goed afging, met remise als resultaat.
Laura ging lang aan de leiding in haar partij. Het voordeel verwaterde echter langzaam, maar na een vreemde afwikkeling kwam ze toch snel op dam. Haar tegenstander wist nog 2 dammen te halen, maar twee dammen loszetten is geen goed idee: met een lichte combinatie gingen beide dammen van het bord en Laura kon de felicitaties in ontvangst nemen. De 8-8 was een feit. Paul
Allemaal paaltjes
Nog voordat de wedstrijd begon, kregen we het eerste teken dat het niet onze dag zou worden. Een viertal spelers ondernam de verre reis in een tweetal auto's. Tot even voorbij Utrecht liep dat volgens de planning. Begeleid door een flets zonnetje zoefden we over de A2 naar het zuiden. Totdat, even voorbij Utrecht, de snelweg richting Den Bosch zomaar afgezet bleek te zijn, met als gevolg een omleiding die ons in een gigantische file deed belanden. Op zoek naar een sluiproute reden we door de binnenlanden, soms op wegen zo smal dat we moesten stoppen als er een tegenligger aan kwam. Nog altijd beter dan de file, want meestal konden we nu gewoon doorrijden. Uiteindelijk kwamen we 40 minuten te laat aan bij het speellokaal. Daarvoor had en zestal treinreizigers een uiterst comfortabele teinreis achter de rug tot vlak voor Heerlen. Tussen Sittard en Heerlen zoefde de trein plots niet meer zo snel. We misten de geplande aansluiting op de bus. Gelukkig vonden we een alternatieve bus waardoor we op tijd aankwamen. De uitgebreide coronacheck werd daardoor verkort. Gelukkig waren de gastheren zo vriendelijk geweest om de klokken pas een half uur later in te drukken voor de autoreizigers, daardoor viel de achterstand in tijd erg mee. Nogmaals bedankt! De wedstrijd zelf begon niet slecht. In no time was invaller Wiebo remise overeen gekomen met de sterke Theo Schippers. Ik weet het niet zeker, maar vermoed dat een aantal zetten alleen zijn gespeeld omdat er nu eenmaal 40 zetten gedaan moeten worden. Voor individuele wedstrijden begrijp ik die regel, voor teamwedstrijden vind ik het onzin. Afijn, 1-1. Ondanks de tijdsachterstand bij het begin van de partij was ik zelf als tweede uit. In de opening nodigde ik mijn tegenstander uit om mij in de hekstelling te nemen, maar hij koos voor een minder spannend alternatief. De toon was gezet. Tegen de 30e zet was het al aardig uitgedund en vonden we het beide wel welletjes. Alleen voor die regel deden we nog wat overbodige zetten: 2-2. Ondertussen was Radjinder prima begonnen. Met een agressieve opening had hij zijn tegenstander stevig onder druk gezet. Uit arren moede koos die daarop voor de vlucht naar voren, maar daarbij had hij een hele zwakke voorpost in het centrum. Niet veel later peuzelde Radjinder hem op: 19. 38-32 27x38 20. 43x23 Simpel, maar er zit nog wat achter. Het probleem voor zwart is namelijk dat hij de schijf niet meteen terug kan winnen: 20 .. 13-19? 21. 35-30 19x28 22. 30-24 en nu is er niet beter dan twéé schijven offeren. Als derde was invaller Jan Pieter klaar. Hij gaf zijn tegenstander de gelegenheid om in de aanval te gaan en die nam de uitdaging aan. Terecht, want Jan Pieter wist er niets tegenover te stellen, en uiteindelijk koos hij er maar voor om de voorpost af te ruilen. 3-3. Gezien het ratingverschil was dat een tegenvaller. Ook Paul, de derde en laatste invaller, zag de schijven zonder veel verwikkelingen in het doosje verdwijnen. In een flankspelpartij werd het nergens echt spannend. 4-4. Roep ging vanaf de start vol voor de winst. In de opening 1. 32-28 16-21 2. 31-26 18-22 3. 38-32 11-16 4. 42-38 07-11 5. 34-29 13-18 6. 39-34 21-27 7. 32x21 16x27 plaatste hij al snel een voorpost, maar wit greep zijn kans om het te vereenvoudigen: 8. 37-32 11-16 9. 32x21 16x27 10. 38-32 27x38 11. 43x32. Door eerst 5. .. 20-24 6. 29x20 te spelen en daarna pas 21-27, had Roep zijn tegenstander heel wat steviger aan de tand kunnen voelen. Zoals het in de partij verder liep, duurde het tot het late middenspel voordat Roep een licht voordeeltje wist te bereiken, maar meer was het ook niet. 5-5. Oh ja, Radjinder was nog bezig. Kort nadat hij een een schijf had gewonnen, kwam de volgende stand op het bord, met wit aan zet: Uiteraard is 20-24 geen dreiging. Waar wit wél rekening mee moet houden is het plan 20-25 gevolgd door 8-13-19 dan wel 9-13-19. Het beste is 37-31 want dan kan te zijner tijd 13-19? altijd gepareerd worden door 33-28! Helaas liep het anders: na 22. 34-30? won zwart een schijf terug door het verrassende 22. .. 20-24! 23. 30x19 27-32! enzovoorts. Een herkansing kwam er niet: 6-6. Toevallig liep ik langs Peters bord net nadat hij het kerkhofveld had betreden. Ik vroeg me af of hij niet erg slecht stond, maar Peter zei later dat er niets aan de hand was. Als zijn tegenstander echter met het scherpe 33. .. 15-20! had gereageerd, kan het nog heel spannend worden. Zwart heeft dan weliswaar een krachteloze lange vleugel, maar Peter dreigt vast te lopen. Het is nog wel te houden, maar eenvoudig is het allemaal niet. Afijn, zwart koos een ander plan en de stand werd al snel vereenvoudigd: 7-7. Rond diezelfde tijd zag ik ook dat Johan Wiering in de problemen zat. Achteraf gaf hij aan dat hij teveel op zetjes had gespeeld, ten koste van zijn positie. Gelukkig liep het met een sisser af, zie diagram. De vraag is, hoe maakt wit hier remise? Het antwoord staat hier. Kenny liet zijn tegenstander rustig aanvallen, maar meer dan optisch voordeel bereikte die daar niet mee. 9-9. Als laatste was Johan Capelle nog bezig. Het was een boeiende partij met een bloedstollend einde. Ik moet bekennen dat de andere spelers rond het bord totaal niet meer aan de 1,5 meter dachten. Het was natuurlijk extra spannend omdat deze partij beslissend was voor de wedstrijd. Nadat de kruitdampen opgetrokken en de vrede getekend was, wisten we nog steeds niet wat het allemaal waard was geweest. De analyse zou moeten uitwijzen of één van beide ergens de winst gemist had, of misschien zelfs beide, maar we konden niet direct iets vinden. En later, met computerondersteuning, is er ook niets uitgekomen. Sterk gespeeld door beiden en terecht remise. 10-10. Allemaal paaltjes dus, maar niet omdat het saai was! 020-1 onderuit tegen SNA
Radjinder werd in het middenspel in de verdediging gedrukt maar gelukkig wist zijn tegenstander daar niet goed raad mee. De stand was inmiddels aardig opgeknapt, toen de zwartspeler de verdediging van zijn lange vleugel niet goed in de gaten hield. Radjinder vertrouwde echter de actie 28-32? niet en bood in de diagramstand remise aan. Helaas werd dat geaccepteerd. Na 43. .. 28-32 had hj kunnen winnen door 44. 20x29 32x43 45. 29-23!! 19x28 46. 30-24 (dreigt 34-30) 43-49 47. 49x20 48. 25x14 met winst. In de diagramstand speelt zwart nog het beste 4-9, maar na 39-33 28x39 34x43 is een doorbraak voor wit slechts een kwestie van tijd. Misschien is dat nog niet in alle varianten winnend, maar alle kansen zijn aan wit. 1-1. Kenny en Theo Tesselaar gingen er allebei vol in, en al in de opening stond er aan de ene kant van het bord een hekstelling en aan de andere een korte vleugelopsluiting. Omdat zijn tegenstander het laatste tempo had, moest Kenny de stand openbreken waarna hij licht nadeel had. Dankzij een zetje wist hij even later ten koste van een schijf door te breken naar 9. Op het eerste gezicht lijkt dat goed, maar er zaten toevallig(?) een paar trucjes in. In de partij liep het echter remise via meteen 33. .. 10-14 34. 9-3 8-13 35. 3-12 2-8 36. 12x3 20-25 37.3x20 15x24 enzovoorts. 4-2. Kort daarop werd het nog erger toen ook Jan Pieter in een simpel zetje liep. 4-6.
We komen er in nadat Marco een dam heeft gehaald met 48. 7-2. Omdat Ivo geen winst meer zag, kwamen de spelers remise overeen. Als je echter wéét dat het nog te winnen is, is het niet eens moeilijk te vinden: na 47. .. 18-23! dreigt 3-8 en daar is geen kruid tegen gewassen. Op 48. 11-7 volgt simpelweg 23-29. Marco ontsnapt. 5-7. Johan Capelle bereikte niets. 6-8. Peter was speculatief in de omsingeling gegaan. Het zag het beroerd uit, maar met een beetje medewerking keerden de kansen en uiteindelijk won hij. 8-8. Johan Wiering speelde een sterke partij, maar net toen het rond leek, maakte hij in een 7 om 7 een foutje waardoor zijn tegenstander nog net kon ontsnappen. 9-9. De wedstrijd blijft spannend. Als laatste was Frank nog bezig. Hij had met met 19. .. 24-30 al vroeg de rand opgezocht, maar wist gaandeweg toch een klassieke stand op het bord te krijgen. Er leek nog maar weinig aan de hand, maar nadat hij een afwikkeling naar een gelijkwaardige remise had gemist, belandde hij in een nadelig eindspel. Op de 67e zet miste hij zijn laatste kans op remise. 9-11. Volgende keer beter. |
|
