 |
Close, but no cigar
Aangezien concurrent Het Noorden een zware uitwedstrijd tegen Huizum op het programma had staan, wisten wij dat we met een overwinning op Nijverdal goede kans zouden maken op de tweede plaats in de eindrangschikking, die recht geeft op de nacompetitie voor promotie. De motivatie was er, nu de afwerking nog. Dankzij een file op de A1 kwam een aantal spelers pas om 12 uur aan in Nijverdal, maar ik had niet het idee dat dat van invloed was op het vertoonde spel. Er werd volop gestreden en na een paar uur spelen zag het er goed uit. De eerste drie partijen eindigden nog in remise. Dat begon bij Johan Wiering. Hij probeerde het wel, maar zijn tegenstander ging alle complicaties uit de weg. Dat kon John bepaald niet zeggen. Al in de opening legden de spelers gezamenlijk een zeer ingewikkeld speltype op de mat, waarbij vooral John veel risico nam. Nadat het flink was uitgedund, had hij met wat moeite nog remise in handen, maar nadat hij dat had verzuimd kwam zijn tegenstander gewonnen te staan. Die deed het op zijn beurt ook niet goed en zo liep het met een sisser af. De derde remise kwam op naam van Kenny. Kort na de opening ging zijn tegenstander in de aanval, zonder dat daar echter veel dreiging vanuit ging. Voordat het gevaarlijk zou kunnen worden ruilde Kenny de vijandelijke voorpost af, waarmee de muziek uit de stand was. 3-3. Marco bracht ons op voorsprong. Al vroeg in de partij liet zijn tegenstander z'n korte vleugel opsluiten, kwam los en liet prompt weer een opsluiting toe. Dat leek best speelbaar, maar dan had hij de opsluiting niet meteen weer moeten verbreken. Dat leverde Marco namelijk duidelijk positioneel voordeel op, wat hij vakkundig tot winst voerde. Een mooie positionele partij. 5-3. Johan Bastiaannet vergrootte onze voorsprong. Hij had een aanval op het bord, kwam gewonnen te staan maar zag het niet. Een paar zetten later won hij alsnog omdat zijn tegenstander een kleine combinatie toeliet. 7-3. Op zoek naar voordeel stak ik vanaf het begin veel tijd in de partij. Dat was de moeite waard want rond de 40e zet stond ik uitstekend, al had ik daarbij ook wel wat medewerking gehad. Het lukte me echter niet om het voordeel te verzilveren. De computer liet achteraf zien dat het op de 45e zet anders had gemoeten. R. Geurtsen - M. Morsink, stand na 44. .. 10-14
De hoofdvariant is 45. 42-38 3-8 46. 36-31 14-20 47. 33-28 13-19 48. 38-33 20-24 49. 50-45, zie analysediagram.
De pointe is dat 8-13 nu is verhinderd door 17-12! 18x7 33-29 24x22 27x9! Dat betekent dat zwart moet afwikkelen met 49. .. 24-30 50. 28-22 30x26 51. 22x2 16-21 52. 27x16 26-31 53. 2x24 31-36 en het eindspel klopt precies voor wit. Eén van de vele varianten is 54. 24-47 23-28 55. 17-12 28-32 56. 12-8 32-37 57. 8-3 37-41 58. 3-14 41-46 59. 14-5 W+.
Een heel andere, eveneens belangrijke variant is 45. 42-38 14-20 46. 33-29 3-9 47. 38-33 13-19 48. 33-28 20-24 49. 29x20 25x14 50. 50-44 13-19 50. 33-28 14-20 51. 34-30 9-13 52. 30-25 20-24 53. 44-40! 24-29 54. 40-35 29-34 55. 35-30 34-40 56. 30-24 19x30 57. 25x45 W+. Er zijn veel zetverwisselingen mogelijk die uiteindelijk op hetzelfde neerkomen.
Mijn denkraam is helaas veel te klein om dit allemaal achter het bord uit te rekenen. Ik speelde 45. 50-44 en kwam er even later achter dat het niet meer te winnen was. 8-4.
Radjinder was in het middenspel in een licht nadelig klassiekje beland. Zijn tegenstander maakte het hem gelukkig niet lastig. 9-5.
Peter nodigde zijn tegenstander al vroeg in de partij uit om een centrumaanval in te zetten en die had daar wel trek in. De rest van de partij liep Peter achter de feiten aan, maar pas vlak voor het eind ging hij de mist in toen hij een eindspelfinesse over het hoofd zag. In de diagramstand speelde hij 55. .. 26-31? en na 56. 13x44! 31x42 57. 28-22 kon hij opgeven. Remise was nog 30-34 13-35 40-45 35-40 34-39 40-44 21-27! (en vooral niet 39-43?) 44x33 27-32 33-47 32x23 en wit kan niet meer winnen. Jammer. 9-7.
Frank wilde vandaag winnen en plaatste daarom al op de 14e zet een voorpost. Hij was daarbij even vergeten te tellen hoe vaak zijn tegenstander er achter kon lopen. Na het verlies van een schijf vocht hij nog lang door en kort voor het einde had hij zowaar nog kunnen ontsnappen, maar ik moet toegeven dat ik dat op dat moment als toeschouwer ook niet zag. 9-9.
Johan Capelle was in het late middenspel onder druk geraakt. Secuur verdedigen leverde uiteindelijk een punt op en de analyse achteraf toonde aan dat er ook nergens winst in heeft gezeten. 10-10.
Dat bleek uiteindelijk net een punt te weinig voor de nacompetitie. Volgend jaar beter. Van nacompetitie naar linker rijtje
De laatste wedstrijd van het seizoen was tegen titelkandidaat VAD. Vooraf leek 8-8 het hoogst haalbare gezien de sterkte van VAD.
Ikzelf speelde een aanvallende partij tegen Kees Binnenkade. In een optisch beter stand liet ik een combinatie toe omdat ik dacht dat die niet kon, maar door een extra schijf te offeren werd het een hele grote ruil, waarna tot remise besloten werd. Wiebo tegen Michel Horn werd een partij waarbij weinig risico's genomen werden, met remise als gevolg. Jan Pieter had een spannende opening tegen Hans Vermeulen. De computer had echter geen opmerkingen en ook deze partij werd remise. Bert speelde tegen topscorer Paul de Heus. Gezien de stand op de overige borden, ging Bert niet voor de remisevariant. Helaas miste hij een zetje, waardoor hij zelfs verloor. Siegfried leek lastig te staan tegen Jos Eggen, hoewel de computer niet veel meer dan remise zag. Siegfried bleef zich goed verdedigen en haalde een nette remise. Ook Ricardo had het lastig: tegen Arie Storm. Na een paar wat mindere zetten kwam hij zelfs erg lastig te staan. Ricardo bleef kalm en wist een punt uit het vuur te slepen. Als laatste was Gerrit nog bezig tegen Chris van Westerloo. Langzaam maar zeker kreeg Gerrit een drukstandje op het bord. Chris wist niet de juiste verdediging te vinden. Zo behaalden wij een onverwachte 7-9 overwinning, waarbij wij zelfs in het linkerrijtje kwamen, terwijl VAD veroordeeld werd tot het spelen van een promotiewedstrijd. Een zwaarbevochten overwinning
Het moest van ver komen tegen Huizum deze zaterdag. Aan Johan Capelle lag dat niet. Hij keek al vroeg tegen een vijandelijke indringer op het kerkhofveld aan; ongebruikelijk, maar op zich niet slecht en hij kon er dan ook niet van profiteren. Dat veranderde op slag toen zijn tegenstander op de 25e zet zomaar een schijf inleverde. Misschien dacht hij wel dat het slechts een tijdelijk offer was, maar al snel bleek dat een misrekening en zo kwamen we al vroeg in de wedstrijd op voorsprong. 2-0.
Zoals zo vaak zorgde Radjinder voor de meest spectaculaire partij. Toen ik eens langs de borden liep, zag het daar nog niet naar uit, er stond een normale klassieke stand op het bord. Kort daarna sloeg de vlam in de pan. We komen er in na de zet 26. 42-37? Kort daarvoor heeft de zwartspeler een Ghestem doorstoot geplaatst en hoewel het daarmee knap ingewikkeld is geworden, is het evenwicht nog niet verbroken als nu maar wit Gelijk spel in spannende ontmoeting tegen de Waarddammers
Afgelopen zaterdag speelden we een spannende wedstrijd tegen de Waarddammers. Omdat handhaving nog geen feit is moesten we punten pakken. Wiebo Had een klassiekje tegen Fred Roedolph. Het evenwicht werd nergens verbroken met remise als gevolg. Hans probeerde het wel tegen Ed de Hek, maar die verdedigde zich goed met ook remise als gevolg. Ricardo kwam goed uit de opening tegen Kees Brandwijk, maar werd later toch teruggeduwd. Met een offer had Ricardo het zich makkelijker kunnen maken, nu had hij een blunder van Kees nodig om remise te halen. Ikzelf liep tegen Piet Trapman in een combinatie. De combinatie op zich had bij een schijf teruggeven niets meer opgeleverd dan remise. Ik offerde er 2 maar wist door onnauwkeurig spel van Piet toch nog remise te halen. Jan Pieter kreeg een stug spelende Arie van Genderen tegenover zich. Zelfs schijfwinst tegen het einde leverde niet meer op dan remise. Gerrit zette Ernst de Heer onder druk. Heel lang leek er niets aan de hand, maar op het eind ging Ernst toch nog in de fout, waardoor Gerrit de 8-8 uit het vuur sleepte. Met 9 punten zijn we nog steeds niet veilig. In de laatste wedstrijd tegen (waarschijnlijk) aankomend kampioen VAD zal minimaal een punt gehaald moeten worden om nacompetitie te ontlopen. Verslag Het Noorden - 020 (Het blijft spannend)
Op een koude zaterdag traden we met een compleet tiental aan voor de verste uitwedstrijd van het seizoen. De tegenstander was mijn oude club, Damgenootschap Het Noorden. In wedstrijdpunten stonden we gelijk, in bordpunten twee achter. Met nog maar een paar ronden te gaan en nog kans op nacompetitie wilden we uiteraard winnen. Johan Bastiaannet hield aan de opening een slecht ontwikkelde linkervleugel over. Het fatsoeneren bleek niet moeilijk, maar ondertussen gingen er wel veel schijven in het doosje. 1-1.
M. de Jong - J. Wiering, stand na 49. 32x21 Links en rechts naast mij zorgden beide andere Johannen voor afleiding. Rechts viel nog wel mee. Johan Wiering speelde een klassieke partij die lange tijd in evenwicht was. Pas in het late middenspel werd het razend spannend en daar ging zijn tegenstander dan ook in de fout. Johan stond al een paar zetten gewonnen toen hij in de diagramstand zijn opzet kon bekronen met een winnende combinatie. Hij begon goed, met 49. .. 34-39. Helaas gaf zijn tegenstander niet meteen op, hij sloeg 50. 33x44. Winnend voor zwart is nu 12-18, 24-30 en 19x50, maar Johan ging verder met 50. .. 29-34? 51. 44-40 24-29? 52. 38-32! 13-18 53.32-27 18-23 54. 35-30 23x32 55. 27x38 en zwart gaf op. Dat was een tegenvaller. 1-3.
O. Donkers - P. van Heun, stand na 27. 41-37? Gelukkige overwinning op LDG
Zaterdag konden we weer eens een overwinning bijschrijven. Hier hadden we wel weer een onrechtmatige slag van onze tegenstander voor nodig. Dat maakt twee onrechtmatige slagen in de laatste twee wedstrijden... We begonnen slecht met een nederlaag van de teamcaptain. In een stand waarin ik echt voordeel dacht te krijgen verraste Peter van de Berg mij met een venijnige combinatie. De stand werd gelijk getrokken door Wiebo die Andre van der Kwartel versloeg. In voor Wiebo voordelige stand stand dacht Andre dat, na een ruil, achterlopen niet mocht vanwege een damcombinatie. Omdat door de ruil een schijf weg was, mocht dit wel. Een combinatie naar dam een paar zetten later gaf Wiebo de winst. Jan Pieter had het heel lastig tegen Jack van der plas. Zie Toernooibase voor een aantal varianten. Het eindspel bleek zelfs verloren te zijn voor JP. Hier kwamen we met remise dus goed weg. Ook Gerrit had het lastig, tegen Hans Kolfoort. In een voor Gerrit nadelige klassieke stand wist Hans de juiste voortzetting niet te vinden en wist Gerrit met remise weg te komen. Laura had een klassieke partij tegen Dick den Ouden. Dick kon voor een schijf doorlopen naar dam. Op het moment dat Dick een schijf probeerde terug te veroveren had Laura kunnen winnen, maar ze liet dit na. Nu liep de partij remise. Bert Bakhuis trof het niet, in Edwin van Hofwegen trof hij de sterkste Leidenaar. Bert pakte het centrum en Edwin ging naar de randen. Nadat er in het middenspel vele ruilen gedaan waren had Bert nog steeds het centrum. Met een offer en stille zet verraste Bert Edwin. Met twee schijven hield Bert er vier vast. Door veel te offeren kon Edwin nog doorbreken, maar de stand was hopeloos en Bert kon de felicitaties in ontvangst nemen. Huub kreeg tegen Rudi van Velzen, in zijn gewenste opening de offer-variant op het bord. Nadat Rudi de schijf teruggeofferd had bleef hij iets beter staan. Een dubbel offer had zelfs de winst kunnen opleveren als Rudi op het juiste veld dam gehaald had. Een tweede winst miste hij toen Huub een schijf offerde om door te breken. Beide spelers hadden gemist dat Rudi meerslag had moeten nemen. Nu kwam Huub met remise weg en wist hij het 9e (en daarmee winnende) punt binnen te halen. Geen punten voor 020-II door onreglementaire zet
In de uitwedstrijd tegen Zaandam zat het op sommige borden mee en op sommige borden tegen. Wiebo had een vlakke partij tegen Paul van der Lem die snel naar remise liep. Piet Smit verraste Ricardo die, nadat hij in een doorbraak combinatie liep, het eindspel niet op zijn sterkst tegenspeelde en in een geintje van Piet liep. Frank verloor van Dik Vermeulen, die daar wel een onrechtmatige slag voor nodig had. In plaats van een drieslag te nemen, sloeg Dik er 1 met daarna een vierslag. Dit voerde hij met zoveel bravoure uit dat Frank zich liet afbluffen. Nu verloor Frank, terwijl bij op de juist manier slaan de partij minimaal remise was geworden. Hans probeerde het wel tegen Paul Teer, maar deze verdedigde zich taai, en wist het remise te houden. Huub had een lastig klassiekje tegen Barbara Graas ondanks zijn olympische formatie. Huub moest naar het kerkhofveld en verloor snel die schijf. Meteen daarna speelde Barbara het verkeerde tempo, waardoor Huub alsnog kon doorbreken en een punt binnenhaalde. Net als vorig jaar speelde Gerrit tegen Ruud Groot. Ontsnapte Ruud vorig jaar nog, dit jaar maakt Gerrit het gedecideerd af. Taaie tegenstand in Harderwijk
Zaterdag reisde 020-I af naar Harderwijk. Johan Capelle was als eerste klaar. Hij wist geen moment grip te krijgen op zijn tegenstander, die ook niet aandrong. Remise was dan ook het logische resultaat. Nadat zijn tegenstander in een 8 om 8 de fout in was gegaan, splitste Kenny met een verre indringer op 12 de vijandelijke stand in twee onsamenhangende delen. Daarmee stond hij gewonnen, maar de afwerking liep niet foutloos en zodoende wist zijn tegenstander met een kleine combinatie de veilige remisehaven binnen te varen. 2-2. Johan Bastiaannet speelde een bekende opening die weliswaar als licht voordelig bekend staat, maar bij degelijk tegenspel niet veel voorstelt, en degelijk werd het. In het late middenspel kwam Johan zelfs nog minder te staan. Met 44. .. 23-28 dan wel 23-29 had zijn tegenstander het hem nog wat lastiger kunnen maken dan in de partij, al zou ook daarmee de remisegrens niet zijn overschreden. 3-3. Na wat schermutselingen in de opening kreeg Frank een klassiekje op het bord en dat is hem doorgaans wel toevertrouwd. Toch ging het nog bijna mis, maar zijn tegenstander zag gelukkig niet dat hij na 54. 30-25! gewonnen zou staan. Na het gespeelde 54. 30-24 liep het snel remise. 4-4. Johan Wiering kwam niet goed uit de opening. Ik zat er naast en keek er naar. Als iemand anders de zwarte stand had moeten verdedigen, had ik me zorgen gemaakt, maar in Johan had ik alle vertrouwen. Met actief verdedigen wist hij moeiteloos te voorkomen dat de vijandelijke aanval te sterk zou worden. 5-5. John liet zich vrijwillig in een korte vleugelopsluiting nemen. Voor een argeloze toeschouwer leek dat even spannend, maar John had goed gezien dat hij hem altijd weer zou kunnen verbreken. Bij geforceerde pogingen van zijn tegenstander om de opsluiting toch op het bord te houden zou John voordeel krijgen of zelfs meteen combinatief winnen. Zijn tegenstander wist alle klippen te omzeilen en liet los. Veel later werd het nog even spannend. Johns tegenstander had een schijf kunnen winnen, maar dat zagen beide spelers over het hoofd. Toevallig zou John ruim voldoende compensatie hebben gekregen voor de schijf en de weg naar remise lag erg voor de hand, dus er is geen winst gemist. 6-6. Marco speelde een partij waarin het nooit echt spannend werd. 7-7. Zoals de meesten van ons trof ook ik een taaie tegenstander. In een klassieke stand maakte ik het op de 36e zet ingewikkeld met een Ghestem-doorstoot. Niet dat ik daardoor voordeel kreeg, maar ik hoopte dat de complicaties mijn tegenstander boven het hoofd zouden groeien. Even later kwam het cruciale moment, zie diagram. Na 42. .. 8-12! zou wit niet beter hebben dan 22-17 en dan is de stand helemaal in evenwicht. Een niet onbelangrijk detail daarbij is dat 43. 34-30? faalt op 43. .. 23-28! 44. 22x33 18-22 45. 27x20 Z+. Zwart speelde 42. .. 14-20? en nam daarmee even een kleine combinatie mee. Bijna was ik er nog in gelopen, maar gelukkig zag ik het op tijd. Het gaat om 38-33? 26-31! 37x17 8-12 17x8 13x2 22x24 20x49 en door de losse schijf op 40 heeft wit geen tijd voor de damafname met 48-43. Niets mis met op zetjes spelen, zolang het maar niet ten koste gaat van de positie. In dit geval is 14-20 echter een ernstige aderlating, vandaar het vraagteken. Zwart staat zelfs meteen verloren! Partij: 43. 43-39 (met daarbij de bedoeling om na 23-28 naar 25 te slaan) 20-24 44. 38-33 15-20 45. 48-43 20-25 46. 40-35 en nu komt de aap uit de mouw: ruilen naar 30 verliest kansloos door 33-28. Ik verwachtte hier 8-12. Na het voor de hand liggende 22-17 maakt zwart dan nog remise met 23-29! en 24-29, maar in plaats van 22-17 speelt 33-28! en komt zwart nergens meer, net als in de partij: 46 .. 25-30 47. 34x25 8-12 48. 33-28 23-29 49. 43-38 18-23 50. 41-36 12-18 51. 39-34 29x40 52. 35x44 23-29 53. 44-40 en een paar overbodige zetten later waren de punten binnen. 7-9. Vlak daarna volgde Radjinder dat voorbeeld, al had het ook heel anders kunnen lopen. Zoals gebruikelijk legde hij een boeiende partij op de mat, maar daarbij stond hij lange tijd slecht. Hij keek tegen een massieve aanval aan en de omsingeling liep totaal niet. Niet dat hij aantoonbaar verloren stond, maar de kansen waren duidelijk aan zijn tegenstander. Met een beetje medewerking kwam Radjinder er toch weer uit en vervolgens kreeg hij zowaar grip op het inmiddels krachteloze vijandelijke centrum. Op de 45e zet had hij met het verrassende offer 14-19! gevolgd door 24-30 al een gunstig eindspel kunnen bereiken, al taxeer ik dat nog niet meteen op winst. Het liep echter anders en zo kwam even later de diagramstand op het bord.
F. Elgersma - Radjinder Jharap, stand na 50. .. 14-20 Wit moet iets doen aan de dreiging 20-24 en kwam op de proppen met het kansloze offer 51. 29-24 20x40 52. 38-32 18x29 53. 28-22 17x28 54. 32x45 en kort daarna was het uit. De computer geeft in de diagramstand nog een verrassende remisevariant: 51. 23-19 20-24 52. 19x30!! 35x31 53. 36x27 en hoewel zwart twee schijven meer heeft, zit er geen winst in. Dat Elgersma daar niet op kwam, kan ik me heel goed voorstellen. Zo taai als de wedstrijd lange tijd liep, met deze twee overwinningen op rij was de buit binnen. 7-11
K. Jong - Peter van Heun, stand na 33. 19x30 Peter was de enige die al vroeg in de wedstrijd duidelijk voordeel had bereikt. In een poging zich onder de druk uit te werken koos zijn tegenstander in de diagramstand een slecht plan : 34. 34-29? 23x34 35. 44-40. Winnend is nu 9-14 40x29 gevolgd door 17-22 (of 17-21x22, dat wint ook, ga maar na). Wit heeft dan nog maar één plan: schijf 27 aanvallen. Omdat zwart echter gewoon een paar keer op kan vangen, leidt dat nergens toe en zal wit vroeg of laat een schijf moeten inleveren. Peter kreeg nog tot twee keer toe een herkansing (40. .. 17-22! wint, evenals 44. .. 25-30!), maar nadat hij ook deze gelegenheden had laten lopen was het eind van het liedje dat hij als laatste bezig was om, zoals hij zelf aangaf, tevergeefs het 13e punt te zoeken. Remise dus, en 12-8. Allemaal opsluitingen
10 december kregen we Heerenveen op bezoek. Marco kwam met een iets betere stand uit de opening, maar veel stelde het nog niet voor. Dat veranderde plotseling door de zwakke 20e zet van zijn tegenstander. Marco nam hem in een veelbelovende langevleugelopsluiting waar hij niet meer goed wist uit te komen. Ik heb ook geen ontsnapping meer gevonden. 4-0. Johan Wiering had te maken met een tegenstander die de spanningen probeerde te ontwijken. 33 zetten lang lukte dat prima, maar op de 34e zet liet hij zich geheel onnodig opsluiten en dat was meteen fataal. Een paar zetten later had Johan een schijf gewonnen en niet lang daarna de partij. 6-0
R. Geurtsen - J. Modderman, stand na 26. .. 9-14 Ook de vierde partij draaide om een opsluiting. In de opening bouwde mijn tegenstander niet nauwkeurig genoeg op waardoor ik een gunstige hekstelling in kon nemen. Bij de afwerking deed ik het niet goed, waardoor hij nog had kunnen ontsnappen, maar gelukkig zag hij dat ook niet. We komen er in op de 26e zet. Ik kan schijfwinst forceren, maar zag het niet. Winnend is 27. 37-32 8-12 28. 32-28 2-7 29. 27-21 16x27 30. 26-21 17x37 31. 28x8 3x12 32. 42x13 9x18 Het staat nog gelijk en verder had ik niet gekeken. Helaas, want na 33. 40-35! wint wit altijd een schijf, bijvoorbeeld 24-29 34. 34x23 18x29 35. 33x24 20x29 36. 44-40 en op de volgende zet 39-33 dan wel -34. De partij ging verder met 27. 49-43 9-14 28. 40-35 4-10 en nu dacht ik alsnog de winst te forceren met 29. 37-32 8-12 30. 32-28? 2-7? 31. 27-21 16x27 32. 26-21 17x37 33. 28x8 3x12 34. 42x13 Sterker nog, ik dacht het niet alleen, mijn tegenstander werkte mee en zodoende kwam dit ook inderdaad op het bord. Bij analyse vroegen we ons echter af hoe het verder had gemoeten als zwart 30. .. 3-8! zou hebben gespeeld. We vonden geen goede oplossing voor wit en ik vroeg me zelfs af of ik niet verloren had gestaan. Met hulp van de computer blijkt schijfverlies voor wit maar net te vermijden! Wit's 30e zet was dus fout. In plaats daarvan had ik met 30. 34-30! 2-7 31. 30x19 14x23 32. 33-29 23x34 33. 39x30 nog steeds winnend voordeel gehad. Essentieel daarbij is dat zwart zich niet kan bevrijden door 22-28 34. 32x23 18x29 want na 35. 27-22 17x28 36. 26-21 16x27 37. 31x24 20x29 38. 30-25 gaat de voorpost op 29 verloren. Afijn, zonder geluk vaart niemand wel. 8-0. Ik begon te denken dat er vandaag een monsteroverwinning in zat. Frank was de eerste waar géén opsluiting aan de orde was. Zonder noemenswaardige verwikkelingen liep het remise. 9-1.
Siegfried debuteerde in het eerste team. Of zijn tegenstander er rekening mee had gehouden weet ik niet, maar met het venijnige 27. .. 18-23! stelde Siegfried hem voor een lastige keuze. Er dreigt natuurlijk 23-29 . Het voor de hand liggende 33-28? is wegens 13-19 al niet aantrekkelijk, maar het kan nog veel erger: 28. 33-28? 3-9! 29. 28x19 15-20 30. 25x3 12-17 31. 3x21 16x47 32. 19x8 2x13 en omdat schijf 24 meteen verloren gaat heeft wit geen schijn van kans meer. Aangewezen in de diagramstand is daarom 28. 42-38!, met als rechtvaardiging 23-29 29. 26-21! 16x27 30. 32x21 29x20 31. 25x14 15-20 32. 14x25 11-16. Voor wit is dit gedwongen, zwart kan ook gerust iets anders doen dan 23-29. Een schijf naar 14 brengen bijvoorbeeld, dan dreigt wél 23-29. De witspeler deed geen 33-28 en ook geen 42-28, maar kwam met het tijdelijke offer 28. 33-29 23x34 29. 49-44, wat na 4-9(?) 30. 42-38 9-14 31. 44-39 inderdaad tijdelijk bleek. Scherper was geweest 29. .. 13-18! Net als in de partij mag wit de schijf op 34 niet meteen aanvallen wegens een damzet naar 49, eerst moet het gat op 38 worden gesloten. Voor de hand ligt daarom 29. 42-38?, maar dat verliest uiteindelijk door 16-21! 30. 26x17 11x22, met de dreiging 22-28 en na het slaan 4-9. Daartegen helpt 44-40 niet want dan volgt nog steeds 22-28. Ook 44-39 helpt niet, dan wint 34-40 en 22-28. Op 38-33 wint 34-39 en 22-28. Op 24-29 komt 4-10 en het plan 3-9-14, en op 25-20 wint eveneens 4-10, onder andere omdat dan de zetten 44-40, 44-39 en 38-33 nog steeds verhinderd zijn. Blijft over 32. 32-27 22x31 33. 36x27 12-17! (zie analysediagram).
A. Plantinga - S. Parbhoe, analysediagram Zwart staat nog steeds een schijf voor, en dat zal voorlopig ook wel zo blijven: om ooit nog achter 34 te kunnen lopen, moet eerst schijf 48 naar links. En ondertussen heeft zwart alle tijd voor tegenacties. Eén variant ter illustratie: 34. 48-42 6-11 35. 42-37 17-22! 36. 27-21 11-16 37. 25-20 16x27 38. 20-14 4-9 39. 24-20 15x24 40. 14-10 9-14!! 41. 10x39 22-28 en hoewel beiden na dit driedubbeloffer weer evenveel materiaal hebben, staat zwart gewonnen. Hij dreigt ten koste van één schijf door te breken. Op dit moment heeft wit nog een vangstelling klaarstaan, maar als zwart eerst een paar zetten afwacht (te beginnen met 8-13 en 2-8), moet wit op een gegeven moment zijn stand verzwakken en dan wint de doorbraak met 28-32 en 27-31. Is het na 13-18! dan ook helemaal gewonnen? Nou nee, dat nog niet. Als de witspeler de problemen na 42-38 tijdig onderkent en alert reageert met 28. 43-38! duurt het weliswaar wat langer om de geofferde schijf terug te winnen, maar uiteindelijk gaat dat nog wel lukken, met remise als meest waarschijnlijke uitslag. In de partij was dat ook bijna het geval, maar helaas liep Siegfried in het allerlaatste trucje dat er nog in zat. 9-3. Radjinder dacht in een dun standje voordeel te hebben, maar dat was niet zo. Door een zetje met een verrassende slagkeuze maakte zijn tegenstander op slag remise. 10-4. John speelde een boeiende partij tegen de Heerenveen-speler met de hoogste rating. Op de 20e zet deed zijn tegenstander het verkeerd. Met een wederzijdse kerkhofaanval stond er een geladen stand op het bord, maar John had duidelijk voordeel. In de daaropvolgende fase heeft hij vermoedelijk de winst laten liggen en tien zetten later stond hij zelfs iets minder. Toen hij ook nog een forcing over het hoofd zag, kwam hij een schijf achter. 10-6. De monsteroverwinning raakt uit zicht. Johan Bastiaannet kreeg een klassieke partij voorgeschoteld en nadat zijn tegenstander al vroeg zomaar de kroonschijf opspeelde, had ik alle vertrouwen in een goede afloop. Johan had ook een tijdlang wat voordeel, maar nadat hij op zijn 36e zet een verrassende offervariant had gemist, was het snel verwaterd. Na 40. .. 12-18 zou de stand geheel in evenwicht zijn, maar met het zwakke 40. .. 4-10? bracht hij zichzelf onnodig in grote problemen. Gelukkig zag zijn tegenstander even later niet dat hij een ijzersterke Ghesthem-doorstoot kon plaatsen, die goed genoeg was voor een verrassende overwinning. Na deze gemiste kans volgden, zoals wel vaker in klassiek, offer en tegenoffer en normaal gesproken had het daarna remise moeten lopen. Gelukkig speelde Johans tegenstander in het resterende dunne standje alsnog nog een paar zwakke zetten, en zodoende kreeg Johan een winnend eindspel in handen. 12-6 Kenny was nog als laatste bezig. Niet omdat hij zelf zo lang nodig had, maar omdat de rest relatief vroeg klaar was. Hij had een enigszins geforceerde aanval ingezet, waar zijn tegenstander geen raad mee wist. De aanval werd dan ook steeds sterker. Kenny kreeg het echter niet rond en nadat hij een paar keer de winst gemist had, moest hij in remise berusten. 13-7. Winterstop. Knappe overwinning 020-2 op van Stigt Thans 3
Zaterdag moesten we aantreden tegen van Stigt Thans 3, dat met vier 1200 spelers afgereisd was, maar ook met twee invallers. Binnen 2 uur waren de eerste punten binnen. Onze invaller Thijmen overspeelde Van Stigt's invaller Ronald Wisse, die opgaf toen Thijmen een schijf dreigde te winnen. Herman Hebbink kon het niet bolwerken tegen Peter Lansbergen. In een partij waarin veel geruild werd, liep Herman in een zetje. Het stond weer gelijk. Jan Pieter zette ons weer op voorsprong door Kees Romijn te verslaan, die te lang op winst speelde en toen de deksel op zijn neus kreeg. Frank speelde speelde een klassieke partij tegen Matthijs Broek. Helaas miste Frank een goede voortzetting en moest in remise berusten. Laura speelde een heel degelijke partij tegen de sterke Guido van den Berg, ook één van de 1200+ spelers. Ze wist een gelijkwaardige remise te halen. Ikzelf liet Tiny Mous te ver naar voren komen en kwam onder druk te staan. Ik wist nog tot dam te komen, maar toen Tiny in een zeer goede tot gewonnen stand blunderde, en ik de remise in bereik had, was ik degene die 2 zetten later helaas blunderde. Ik kon gelijk opgeven. Gerrit had in Hans Lansbergen ook een van de 1200 spelers. Gerrit verdedigde zich knap en wist een verdiend punt te halen. Wiebo was als laatste bezig. Hij voerde langzaam maar zeker de druk op tegen Gerrit van Mastrigt. Na een paar mindere zetten van Gerrit kwam Wiebo in een zeer voordelig eindspel dat hij snel tot winst omzette. Lang spannend in IJmuiden
 Johan won met een mooie forcing. In de diagramstand is het evenwicht nog niet verbroken. Met 21. 31-26! speelt Johan een positionele lokzet, ter uitnodiging om in de aanval te gaan. En zo geschiedde: 21. .. 21-27? 22.32x21 16x27 23. 30-25! Er dreigt 25-20 en 29-23 en er is niet beter dan een schijf offeren met 19-24. De zwartspeler dacht echter gewoon door te kunnen spelen: 23. .. 18-23? 24. 29x18 12x32 25. 36-31 27x36 26. 38x18 13x22 27. 25-20 14x25 28. 47-41 36x29 29. 34x1 Zo stond het al vroeg 2-0. Radjinder maakte er 3-1 van. Na de opening keek hij |
|
