Ook in de derde ronde van de provinciale competitie is het 020-kwartet zonder puntverlies gebleven. Dinsdagavond in Amstelveen werd SNA verslagen met 5-3.
Die uitslag klinkt spannender dan de wedstrijd was. Met een bord vol schijven lieten Hein Meijer en Rob Geurtsen reeds hun senioriteit gelden tegen Mitchel Mensinga en Roy Coster. Daarna was het slechts de vraag was hoe hoog de overwinning uit zou vallen. Niet al te hoog dus, want Krijn ter Braake liet zich onverwacht wegrekenen door Ivo de Jong en de brede aanval van Johan Capelle tegen Jan Groeneweg smoorde in een ruime remise.
Donderdag 30 oktober mocht het 2e provinciale team van 020 aantreden in en tegen Heerhugowaard bij SNA. Na de kansloze nederlaag in de eerste ronde tegen onze dambroeders van 020 I mocht SNA toch wel bestempeld worden als de op één na sterkste tegenstander in deze competitie.
In de tweede ronde van de Provinciale Competitie heeft 020 een 'clean sweep' behaald in Den Helder. Via de clubsite had de Helderse voorzitter nog gepoogd zijn mannen op scherp te zetten: 'vorig jaar was er nipt verloren van de kampioen uit Amsterdam, maar dit jaar moest het beter gaan. Er zou met een killersmentaliteit gestreden worden.' Dat voornemen kwam niet echt uit de verf.
De dinsdagavond blijft net als dit seizoen voor de spelers die graag een traditionele partij spelen. De frequentie is één keer in de twee weken maar in september benutten we enkele extra dinsdagen.
Dinsdag 3 september: start Onderlinge, GO Centrum In navolging van de nationale competitie, waar komend seizoen een speeltempo geldt van 80 minuten + 1 minuut per zet, gaan we op dinsdag het Fischer-systeem hanteren, maar dan wat sneller: 40 minuten + 1 minuut per zet.
Vrijdag 13 september: start Apertura, 2 Klaveren Het vrijblijvend dammen in de 2 Klaveren is bijzonder populair. We blijven, net als in de zomercompetitie, rapiddammen. Een keer in de twee weken op vrijdag met het Fischersysteem, 20 minuten + 5 seconden per zet. Het is vrije inloop en je mag kiezen om 1, 2 of 3 ronden te spelen.
Hein Meijer speelde dit seizoen precies de vereiste 15 partijen. Hij won er maar liefst 9 en verloor niet. Krijn ter Braake is op ruime afstand tweede geworden met erg veel remises. Onderstaand de eindstand. Iedereen die niet 15 partijen heeft gespeeld heeft reglementaire nederlagen gekregen.
Het 020-kampioenskwartet heeft het seizoen in stijl afgesloten. Op en tegen Texel werd zaterdag een simpele 1-7 overwinning geboekt in de oorspronkelijk voor december geplande wedstrijd. Al binnen een half uur stonden zowel Rob Geurtsen als Jan Pieter Drost een schijf voor. Rob deed dat tegen de Texelse Afrikaan Losseni Savané, die prachtige zetten afwisselt met ongerijmd knoeiwerk.
Met het kampioenschap reeds op zak heeft het 020-kwartet lekker uitgehaald tegen Purmerend 66. In het go-centrum werd het dinsdagavond 7-1 voor de Amsterdamse formatie.
Rob Geurtsen had zoals vaker meer problemen met zijn klok dan met zijn tegenstander. Met een bord vol hout restten hem slechts 44 seconden voor 16 zetten, maar Rob blikte en bloosde niet. Hij gooide er zelfs 19 zetten uit en had nog 6 seconden over toen hij de felicitaties in ontvangst nam. Op het aanpalende bord boekte Jan Pieter Drost een minder stressvolle overwinning. In een 8-om-8 was de strategische strijd gestreden. Luttele minuten daarna konden ook bij Paul Lohuis de schijven in het doosje. Zijn tegenstander vergreep zich aan een wanhoopscombinatie die op diverse manieren te weerleggen was. Alleen op het eerste bord bleef de strijd gaande. Hein Meijer kwam prachtig uit de opening, maar als gevolg van een, naar eigen zeggen, gebrekkige techniek, moest hij genoegen nemen met een punt.
Zonder wapengekletter en klaroengeschal, maar thuis voor de televisie, werd 020 donderdagavond voor de derde maal op rij kampioen van Noord-Holland. SNA en Purmerend '66 gooiden bij elkaar de ruiten in met een gelijkspel, en maakten 020 daarmee onbereikbaar voor de concurrentie. Het enige risico bestaat nu nog uit de expeditie naar Texel, want 020 moet uiteraard wel verschijnen bij de laatste twee wedstrijden.
Hoewel enkele spelers nog wel zin hadden in een extra (nacompetitie)ronde werd in de laatste wedstrijd van het seizoen korte metten gemaakt met dit pervers verlangen. Al snel in de wedstrijd bleek dat tegenstander DIOS, die de punten eveneens goed kon gebruiken om rechtstreekse degradatie af te wenden, de zenuwen nauwelijks de baas was. Rob en Johan Wiering kregen de zege dan ook zonder noemenswaardige inspanning in de schoot geworpen. Toen ook Frank vanuit een onpareerbare dreiging naar dam combineerde en daarbij het fundament van het Beltrumse dorpshuis testte was de wedstrijd feitelijk gespeeld.
Officieel vierde SNA-speler Theo Tesselaar dinsdag zijn verjaardag, maar met supersub Mike Koopmanschap in de gelederen wekten de Heerhugowaarders de indruk voor de laatste kans te gaan in het provinciaal kampioenschap. Het mocht niet baten. Weliswaar haalde Mike een verdienstelijk punt tegen Hein Meijer, en hield Jan Groeneweg knap stand tegen Rob Geurtsen, op de resterende borden werd het verschil gemaakt.
Krijn ter Braake etaleerde zijn rekenkracht door een damzet uit te halen die Ivo de Jong wel had gezien, maar niet op juiste waarde had geschat. Toen Ivo zich realiseerde dat alle vangplannen de prullenmand in konden vanwege een kreupele hangschijf, staakte hij het verzet. Jan Pieter Drost, die in de heenwedstrijd geen vuist kon maken tegen Roy Coster, legde dit keer wel de vinger op de zere plek. In een 6-om-6 was de strijd gestreden. Eindstand derhalve 6-2 in Amsterdams voordeel, en de derde provinciale titel op rij lonkt.
Op de foto, van voor naar achter, van links naar rechts: Mike Koopmanschap - Hein Meijer, Ivo de Jong - Krijn ter Braake, Jan Groeneweg - Rob Geurtsen en Roy Coster tegen een even afwezige Jan Pieter Drost. (en helemaal achteraan Cock van leeuwen in gepeins voor de onderlinge).
Aan alles was te merken dat de Arnhemmers een stuk gretiger waren dan 020. Terwijl de eerste 020 spelers nog moesten arriveren werd teamcaptain Hans door zijn Arnhemse collega al vanaf 11.00 uur bestookt om de opstelling uit te wisselen. Tevergeefs. Hans hield de kaarten aan de borst tot vijf voor twaalf. Voor deze belangrijke wedstrijd waarin ook 020 punten moest pakken koos de teamcaptain voor exact dezelfde opstelling als tegen IJmuiden. Eenmaal achter de borden vatte Johan Capelle dit nogal nadrukkelijk op. Wederom met zwart aan bord 6, wederom een omsingeling, wederom een foutje, wederom een dam op 4 en wederom als eerste uit. Direct hierna werd de wedstrijd feitelijk al beslist door René Vos, die zijn naam alle eer aan deed. Toen Peter per ongeluk te vroeg de schijf aanraakte waarmee hij een doorbraak ging uitvoeren, kraaide de Vos “aanraken is zetten”. Alle prognoses om minimaal 10-10 te bereiken konden de prullenbak in. De derde bordnederlaag van 020 was minder verrassend. Superinvaller Ruud Palmer bleek positioneel te sterk voor Pieter. Ook Hans liep langs afgronden tegen Twilhaar maar wist met va banque spel nog een punt te behalen. Dat 020 geen enkele winstpartij kon boeken was eveneens verrassend. Je hoeft alleen naar de slotstand van Johan Wiering te kijken om te constateren dat dit gewonnen is. Indien Rob geen remise had geaccepteerd had ook hier in de slotstand gewonnen moeten worden. Evenals bij Johan Smits. Met 13 bordpunten kreeg de feestvierende potentiele nieuwe ereklasser wel erg veel cadeau.