Het tweede team begon moeizaam aan de competitie met een nipte nederlaag tegen Samen Sterk. De nummer twee van vorig jaar was in Amsterdam met 11-9 te sterk. De openingsscore kwam al snel op het scorebord door een tamelijk kansloze nederlaag van Pieter tegen de Nederlands kampioen aspiranten; Wouter Morssink. Morssink scoorde vorig jaar nog -2 in de eerste klasse, maar lijkt dit jaar op weg naar een veel betere score. In een hekstelling zonder schijven op de lange lijn offerde Pieter een schijf. Wouter rondde soepel af. 2-0 voor Samen Sterk.
De partij tussen Wiebo en Ruud de Kooter begon met een spannende opening, maar was na 25 zetten wel erg rustig geworden. Op de veertigste zet werd het eerste paaltje van de dag genoteerd.
Aan bord vier nam Lucien het op tegen de Nederlands Kampioen sneldammen bij de junioren uit 2014: Ali Fthalla. De op papier sterkste speler van Samen Sterk nam een aanval in en Lucien zette daar een soort badkuipstand tegenover. De badkuip lekte niet: met een remisecombinatie zorgde Lucien voor een knap punt en een 4-2 tussenstand.
Hanco zette tegen Martin de Jong een actie in tegen de lange vleugel van zwart. Die actie had geen effect, of het moest een afwikkeling zijn die Hanco nadeel opleverde. Na 56 zetten was het nadeel genoeg hersteld voor een punt: 3-5.
Oud-KNDB voorzitter Jo Fijen (en volgens de website van Samen Sterk liefst meer dan 50 jaar lid van de bond) nam het op tegen een andere voorzitter, voorzitter Hans. Hans leek een avontuurlijke omsingelingsachtige opstelling met een achtergebleven schijf op 45 naar winst om te buigen met een geniepige vierklapper naar dam. Nog verrassender was de damvang die op het bord overbleef. Fijen - vermoedelijk de enige aanwezig in deze wedstrijd met een wikipediapagina - maakte het soepel af: 3-7.
Er leek wellicht toch nog een mogelijkheid op een gelijkspel: Kenny Kroon gaf zijn sterke seizoen 2014/2015 vervolg met een mooie omsingeling en wellicht dat er ook bij Maarten of Jan Pieter meer te halen viel.
Jan Pieter ging na een getruckte opening met een sterk centrum op naar het middenspel. Via veld 23 viel hij aan, tegenstander Van Tol - de nummer twee van Samen Sterk - verdedigde goed en een gelijkspel kwam steeds dichterbij. Zo dichtbij dat het er ook kwam.
Thomas van der Klis - een van de vier jonge spelers in de ploeg - zette tegen Kenny een zwaar ogende Rozenburgaanval op. Op het moment dat de witte aanval vast dreigt te lopen, offert Van der Klis een schijf. Dat blijkt gek genoeg een goede zet: Kenny komt in temponood, wikkelt af naar een eindspel dat niet meer dan een gelijkspel brengt.
Met de gelijke spelen van Kenny en Jan Pieter verdwenen ook twee belangrijke kansen op een zege.
Dan naar het onderste bord waar Laura Martien Out trof. Het werd een klassieke partij die langzaamaan iets in Amsterdams voordeel kantelde. Laura nam in het late middenspel een doorbraak. Die doorbraak won niet. Daarmee was de nederlaag een feit: 7-11.
De schrijver van dit stukje boekte de enige overwinning tegen de op papier zwakste speler: Remco Krijgsman. Dat had allemaal wel een stuk sneller gekund door op de 43e zet 48-42 te spelen met bijvoorbeeld: 43. 48-42 10-14 44. 33-28 22x33 45. 31x13 14-19 46. 13-8 19x39 47. 8-2 33x24 48. 2x48. In de partij volgde een matig afgewerkt eindspel voor een 9-11 eindstand.
Op 3 oktober volgt de burenruzie met VAD in de '2 Klaveren'. VAD boekte in de eerste ronde een wat voorzichtige 12-8 zege op het op papier veel zwakkere SSS Kampen, nieuwkomer in de eerste klasse B.
Zaterdag 19 september trapte 020 af met een thuiswedstrijd tegen Witte van Moort. Stand-in teamcaptain Peter van Heun kreeg niet de gedroomde koppeling van tegenstanders, maar toch verliep de wedstrijd aanvankelijk naar wens. Gerrit Tigchelaar trad aan tegen de altijd snel spelende Jan van Dijk, maar laatstgenoemde kwam nergens met zijn snelle, rommelige spel. Gerrit kon snel remise op het scorebord laten noteren. Het eerste punt voor 020 was binnen.
Het keurige tweede punt voor 020 noteerde Frank Pasman tegen Gerbrand Hessing, die het evenwicht nooit had weten te verbreken.
De door Witte van Moort ingevlogen Hans Vermin had zijn handen vol aan Kees Thijssen. Vermin moest alle zeilen bijzetten om zijn achtergebleven schijf te compenseren, maar ook deze partij eindigde in remise. Peter Hoogteijling hield Gil Salomé zonder problemen op zijn plaats, met 4-4 als nieuwe tussenstand tot gevolg.
Het daaropvolgende gelijkspel van Rob Geurtsen tegen de opportuun spelende Herman Hilberink viel tegen. Rob had een veelbelovende stand op het bord, maar wist de weg naar winst toch niet te vinden. Jean Marc Ndjofang maakte langzaam maar zeker een eind aan de ambities van Bert Aalberts. Aan bord 1 leverde onze vice-wereldkampioen een prestatie van formaat en liet NK-finalist Aalberts kansloos: 020 op een voorsprong van 7-5.
Johan Bastiaannet noteerde helaas maar één punt tegen Elena Altsjoel terwijl hij de volledige partij het voortouw had. 8-6 voorsprong voor 020.
Ondertussen waren de posities op de borden van Peter van Heun, Johan Smits en Johan Capelle precair geworden en bleek de opgebouwde voorsprong onhoudbaar. Maar daarbij had Witte van Moort het nodige fortuin. Peter van Heun bezweek, door een foutief offer, op het laatste moment in een remisestand tegen Vadim Virny. Johan Smits vond net niet de remise in een iets nadelige stand en Johan Capelle koos een verkeerd plan in een zeer complexe partij. Hij mist nog ritme en slaat later dit seizoen nog toe!
Regen striemt de ramen en de zon gaat steeds vroeger onder, maar de 020-spelers lijken zich niet te realiseren dat het nieuwe seizoen voor de deur staat. Slechts 4 van de 20 selectiespelers grepen de derde dinsdag in september aan om wedstrijdritme op te doen. Dat wordt wat zaterdag. Voor iedereen die dan pas de schijven beroert: wit begint en meerslag gaat voor. Hopelijk volstaat deze instructie om Witte van Moort en Samen Sterk te verslaan.
De zomercompetitie is bijna halverwege, maar dat betekent allerminst dat de kaarten geschud zijn. Er zijn nog zeven rondes te gaan, dus wie a.s. vrijdag aansluit, kan nog 21 partijen spelen, ruimschoots meer dan de 15 partijen die benodigd zijn. Hans Jansen en Hein Meijer gaan fier op kop, maar elke nieuwkomer kan nog een stok in hun spaken steken. Zo meldde Cock van Leeuwen zich afgelopen vrijdag voor het eerst in de 2 Klaveren. Nadat Cock de opening tegen Hein Meijer overleefde, kwam hij dicht bij een overwinning. Kortom: het zomerkampioenschap kan nog alle kanten op, dit kampioenschap staat open voor leden en niet-leden, enige training voor het nieuwe seizoen kan nooit kwaad, en de sfeer in de 2 Klaveren is altijd uitstekend. Waar wacht je nog op?
Alexander Getmanski komt het eerste team van 020 versterken voor de KNDB competitie komend seizoen: tijd om nader met hem kennis te maken!
Alexander, op welke leeftijd ben je begonnen met dammen?
“Ik dam al vanaf mijn zevende. Om precies te zijn begon ik in januari 1985 met damtraining bij Boris Oksman”
Schaken is populairder in Rusland dan dammen – waarom heb je toch gekozen voor de damsport?
“De schaakopleiding in mijn stad – Tula – stond niet erg hoog aangeschreven. Daarentegen heeft de Tula regio wel een grote traditie in de damsport, en dan vooral op het kleine, 64 velden-bord. Grootmeester Valentin Abaulin was 2x kampioen van de Sovjet Unie in deze sport (in 1954 en 1962). Onze regio kent 30 bekende meesters op het 64 velden bord, zoals Arkadij Ovodov, Vadim Demidov; Alexander Tsjopa, maar ook mijn broer Grigorij Getmanski – en natuurlijk mijn coach van het eerste uur, Boris Oksman.
Een andere meester uit de Tula regio is Nikolai Homljoek, die in 1977 kampioen van de Russische Deelrepubliek was op het 100-veldenbord.
Sinds 1995 helpt Vjatsjeslav (Slava) Stjogolev mij met het dammen op het 100 velden-bord.”
Voor welke speler(s) heb je de meeste bewondering?
“Vjatsjeslav Stjogolev, Ton Sijbrands, Aleksej Tsjizjov, Aleksandr Georgiev, Roel Boomstra en Pim Meurs. Behalve grote dammers zijn zij ook geweldige mensen.”
Je broer kan dus ook goed dammen. Gaan we hem binnenkort ook nog in Nederland in actie zien?
"Grigoriy speelt op het 100 velden-bord de laatste jaren alleen maar in de Tula-regio. Hij wil graag vooruitgang boeken op het 64 velden-bord."
Wat is je favoriete toernooi - en waarom?
“Ik hou van het Zwitserse toernooisysteem, omdat het onvoorspelbaar is. Als het WK volgens Zwitsers systeem wordt gespeeld dan word ik wereldkampioen!”
Het WK in november (in Emmen) wordt niet gespeeld volgens het Zwitsers systeem. Wie denk je wordt de winnaar in november?
"Schwarzman of ... ik. Brons zal gaan naar Valneris... :) Maar er was geen plaats voor ons op het WK als gevolg van de limiet. Daarom gaat waarschijnlijk Boomstra of Georgiev winnen."
Je gaat een aantal wedstrijden meespelen voor de nationale competitie. Ga je ook partijen spelen op de interne competitie van onze damclub?
“Mijn doel is een aantal partijen te winnen voor damclub 020 en daarmee mijn rating verhogen. Op dit moment (1 juli 2015) sta ik 3e op de FMJD -ratinglijst en 9e op de lijst van de KNDB.”
Meespelen op de clubavond gaat waarschijnlijk niet lukken omdat ik meestal op de vrijdagavond voor de wedstrijd met het vliegtuig aankom en de zondag na de wedstrijd alweer terug vlieg.
17 maart stond de laatste ronde van de provinciale competitie ereklasse op het programma. Omdat de prestaties dit seizoen onder de maat waren gebleven gingen we die laatste ronde in als lantaarndrager. Echter, Jan Pieter rekende ons voor dat we met een gelijkspel die rode lantaarn over zouden doen aan Almere en bij winst zouden we ook nog tegenstander van de avond, Den Helder, achter ons houden.
De bezoekende partij uit Den Helder zat met slechts 3 mensen achter de borden toen we om 20.00 uur begonnen. Eriks opponent, A. de Jong, zou nog in de file staan. De file bleek lang en hardnekkig, want de Jong kwam niet meer opdagen en zo hadden we aan bord 1 alvast 2 bordpunten binnen.
Na het goede nieuws van het lijfsbehoud voor de ereklasse voor de landelijke competitie is er weer goed nieuws te melden: Kees Thijssen zal komend seizoen meespelen voor de landelijke competitie.
Natuurlijk is Kees al jaren lid bij 020, alleen kwam hij afgelopen jaren voor de KNDB-wedstrijden uit voor DC Apeldoorn. In het seizoen 2015/16 versterkt Kees dus zijn Amsterdamse thuisclub van waaruit hij in 2003 – in Amsterdam – zijn eerste Nederlands kampioenschap (individueel) behaalde. De daaropvolgende 4 jaar prolongeerde Kees die titel en is daarmee vanzelfsprekend een absolute topper. De kans op lijfsbehoud in de ereklasse neemt met de komst van Kees daarom enorm toe!
Vorig jaar promoveerde het eerste van 020 vrij onverwacht naar de Ereklasse en het was snel duidelijk dat lijfsbehoud dit seizoen een zware klus zou worden. Het hoogst haalbare was de play-off plaats te pakken – en die werd gepakt. De betreffende play-off wedstrijd, tegen het Tilburgse TDV, stond voor 7 maart op het programma – en wat voor wedstrijd werd het!
020 trad aan met Jean Marc Ndjofang en Peter Hoogteijling. Twee spelers die niet elke wedstrijd hebben gespeeld dit seizoen, maar die deze belangrijke wedstrijd zeker hard nodig waren.
Met de vijfde achtereenvolgende titel reeds op zak heeft het 020-kwartet het seizoen waardig afgesloten. Tegen Diemen werd een ongedachte 8-0 zege geboekt. Met twee Van Westerloos en onze eigen Ruph in de gelederen beschikt Diemen over een meer dan volwaardig team, maar de zeges vielen dinsdag als appeltjes.
Hein Meijer opende de score tegen Ruph Bhawanibhiek. Hein ging al snel aan de leiding en een blunder van Ruph bezorgde de partij een voortijdig eind. Op bord vier was Krijn ter Braake te sterk voor Martin Kruijswijk. Nadat Martin verzuimde zijn favoriete klassieke spel op het bord te brengen, gaf Krijn hem geen kans meer. Rob Geurtsen troefde Herman van Westerloo af in de opening. Het publiek dacht de winst al te zien, maar Rob investeerde al zijn bedenktijd in een nog overtuigender slotaccoord. Niet alleen 020, maar ook Rob boekte daarmee een 100%-score dit seizoen. Jan Pieter Drost moest het langst werken voor zijn zege. Toen het voordeel niet doorsloeg, had Rob van Westerloo de remise voor het oprapen, maar na een passieve voortzetting kwam er alsnog een winnend eindspel op het bord,
Overleven in de Ereklasse is voor weinig debutanten weggelegd. Hulde aan het 1e team dat in het eerste jaar rechtstreekse degradatie heeft kunnen ontlopen.
In de laatste ronde was een forse nederlaag tegen regerend landskampioen Hijken ingecalculeerd. Ondanks combinatieve nederlagen van Gerrit en Johan Capelle (aardig zetje: J.E. de Vries - J. Capelle) konden er nog 5 tegentreffers worden genoteerd. Johan Bastiaannet en Krijn ter Braake hielden hun tegenstanders in bedwang en dat gold ook voor Frank Pasman (1103) die niemand minder dan GMI Aleksej Domchev (1468) een verdiend gelijkspel afdwong. De beste prestatie werd geleverd door Peter van Heun, die pas aan het eind van het seizoen laat zien waartoe hij in staat is. In de voorlaatste ronde moest GMI Pim Meurs al op zijn tellen passen maar nu had Peter dan toch zijn eerste scalp te pakken in de Ereklasse. Aan zijn overwinning op NK finalist MI Wouter Sipma valt niets op af te dingen: W. Sipma - P. van Heun
Er wacht 020 nog één beproeving om het verblijf in de Ereklasse te verlengen. En dat is een play-off wedstrijd tegen de nummer 2 van de Hoofdklasse TDV op zaterdag 7 maart. We spelen thuis in het GO Centrum.
Amsterdammers, Brabanders, Friezen en Zeeuwen onder één dak We verwachten op 7 maart nogal wat bezoekers in het GO Centrum. Naast de aanhangers van 020 en Tilburg verwachten wij een groot aantal supporters uit Friesland en Zeeland. Dit heeft alles te maken met de play-off wedstrijd tussen Huizum (no. 9 Hoofdklasse) en PWG s-Gravenpolder (no. 3 Eerste Klasse) , met als inzet één plaats in de Hoofdklasse. De KNDB heeft ons gevraagd deze kraker in Amstelveen te willen faciliteren. Aangezien er aan het eind van de dag twee teams zijn die wat te vieren hebben zou het wel eens laat kunnen worden in de barruimte van het GO Centrum.
Voorzitter Hans kreeg om twaalf uur nog de lachers op zijn hand toen hij op 10-10 hintte. Met die uitslag zouden beide teams zeker veilig zijn, alhoewel gezegd moet worden dat de kans op een degradatiewedstrijd vooral theoretisch was voor beide teams. Ruim 4,5 uur later bleken Hans’ woorden geen grapje. Utrecht en Amsterdam deelden de punten en lieten de degradatiezone uiteindelijk ruim achter zich.
De mooiste combinatie was zaterdag niet te zien in deze wedstrijd, maar verderop in de zaal waar Johan Capelle te grazen werd genomen door Jan Ekke de Vries. Voor de meest spectaculaire uitslag van de middag moest je in Heerhugowaard zijn waar Maarten van Leenen liefst 600 ratingpunten verschil bedwong door oud-wereldkampioen Alexei Chizhov op remise te houden.
Goed, terug naar het tweede team van 020.
Bij Utrecht ontbrak voormalig Ereklasser Robert Sall en bij Amsterdam was Jan Pieter Drost nog op reis. Hij hoeft over twee weken in ieder geval niet in een degradatiewedstrijd voor de tweede klasse in actie te komen.
De krachtmeting begon erg kalm met remises op de hoogste borden. Zowel Erik Brunsman en voormalig FMJD-baas Wouter van Beek als Hanco Elenbaas en damspelhistoricus Arne van Mourik deelden de punten.
Lucien Leerdam speelde een lastige omsingeling tegen de gevaarlijke Peter Meijler (14 uit 10). Meijler maakte het overtuigend af, in tegenstelling tot Luciens Haagse tegenstander eerder in het seizoen die een vergelijkbare aanval niet afwerkte.
De overwinning van Meijler leek een lange reeks beslissingen in gang te gaan zetten: Sjoerd Hoekstra stond een schijf voor tegen de op papier sterkere Wim Vlooswijk, Laura Ratniece speelde een matige klassieke stand tegen de Utrechtse topscoorder Cock van Wijk en Thijmen Stobbe maakte het de bijna 100-jarige Utrechtse nestor Lex den Doop heel lastig.
Uiteindelijk zouden er slechts twee overwinningen op de scorekaart prijken.
Maarten Kolsloot speelde remise tegen Toys Sheoratan. De partij was lang wat afwachtend van beide kanten, veel schijven verdwenen van het bord. Nadat wit een podkowa-achtige opstelling had ingenomen, bood Sheoratan remise aan. Zo werd ook besloten: 3-5 voor Utrecht.
Sjoerd Hoekstra kon vervolgens zijn plusschijf niet in partijwinst omzetten: 4-6.
Laura wist (op miraculeuze wijze?) haar klassieke stand om te buigen en Cock van Wijk tot remise te dwingen. Opnieuw remise tegen een sterke tegenstander voor Laura.
Kenny Kroon kreeg tegen de zeer zwak presterende Gerard Morsink een uitgelezen kans om nog een overwinning te boeken en zo de topscoorderstitel van 020 te pakken. Er werd iets geofferd, nog iets terug geofferd en niet gewonnen: 6-8 Utrecht.
Thijmen Stobbe kwam eigenlijk in de opening al een schijf voor doordat Den Doop in plaats van twee stukken slechts één stuk sloeg. Stobbe was coulant en liet de foutzet terugzetten. Later in de partij liep Den Doop in een 3 om 3 doorbrak die resulteerde in een verloren eindspel: 8-8. Het blijft trouwens prachtig om te zien hoe een verre negentiger voor de wedstrijd een gezellig praatje aanknoopt en urenlang vecht voor wat hij waard is.
Hans van den Heuvel viel aan over het centrum met een volle korte vleugel. Die aanval leek sterk. Auke Zijlstra zocht kansen aan de lange vleugel van Hans en die leken er ook te komen. Niettemin remise en 9-9.
Wiebo Drost leek tenslotte kansen te krijgen om de wedstrijdpunten in Amsterdam te houden, maar zijn afgebroken aanval werd door Utrechter Johan Strous zonder al te grote problemen naar remise geleid. De 10-10 eindstand bracht 020 naar een zesde plaats en OG Utrecht naar de zevende plaats.
IJmuiden werd met een duidelijke 13-7 overwinning op Leiden kampioen door een beter bordsaldo. Na twee jaar in de eerste klasse zijn de IJmuidenaren weer terug op het op een na hoogste niveau. Samen Sterk en Haarlem mogen promotiewedstrijden spelen. VAD bleef na een zeer sterke competitiestart op de toch wat teleurstellende vijfde plaats steken.