Dankzij een 12-8 overwinning afgelopen zaterdag staan we nu 7e. Bijna in het linker rijtje. WSDV uit Wageningen met de kers verse vice-wereldkampioen Jan Groenendijk redde het niet tegen dit 020. Dat die 17-jarige scholier won van ondergetekende was niet geheel onverwacht. Die winst moest echter van ver komen. De geleerden waren het na afloop niet eens of het eindspel echt winst was. Gelukkig had invaller Jan Pieter daarvoor de verlossing gebracht door het 11e punt in te koppen. Dat ging met pijn en moeite tegen Heike Verheul, maar met dat 11e punt hebben we onze laatste strohalm gegrepen om niet direct te degraderen. Dat Alexander Getmanski niet verder dan remise kwam was een tegenvaller maar bleek geen ramp.
Voordat Jan Pieter dat belangrijke 11e punt scoorde, hadden er zich al veel verwikkelingen op andere borden voorgedaan. Toen ik in mijn lang durende tijdnood eens achterom keek op het scorebord, stonden er plotseling 10 punten voor ons. Ik had gemist dat Rob verrassend Wesselink onderuit had gehaald, dat Paul Ivens instructief bedwongen had, dat Kees te goed was voor Esther van Muijen en dat Jean Marc jeugdbegeleider Keurentjes tactisch aan de kant gezet had. Krijn stond veel beter tegen de Kruijf maar die vond een nipte verdediging. Dat Peter Hoogteijling zijn meerdere in Sterrenburg moest erkennen was jammer (het vaderschap trekt een zware wissel op Peter's slagvaardigheid) maar met zo veel winstpartijen overkomelijk. Johan Bastiaannet was trouwens al lang klaar want Monteba had hem vakkundig naar remise gehakt.
Omdat ook het 2e won was het na afloop nog lang gezellig aan de bar.
Terwijl het 1e provinciale team van 020 de Zaankanters van DC Zaanstreek ontving – het team waar het 2e een paar weken geleden al de volle buit tegen had gehaald – kregen wij Purmerend op bezoek.
Deze keer had Paul een goed excuus om niet mee te spelen en viel Peter (van Heun) voor hem in. Johan Smits was speciaal naar de club gekomen om zijn oude bekenden bij Purmerend te ontmoeten. Toen hij last-minute gevraagd werd om mee te spelen zei hij grif ‘ja’ en mocht aan bord 4 aantreden tegen Sijmen Hansen. Beide heren hielden elkaar de hele partij in evenwicht en waren uiteindelijk als eerste klaar nadat ze besloten hadden de punten te delen: 1-1
Erik speelde aan bord 2 tegen Johan Veerman die een mooie aanval opzette. Erik speelde zijn geliefde omsingeling en moest erkennen dat zijn tegenstander geen steekje liet vallen waarvan hij zou kunnen profiteren. Ook hier werd de vrede getekend en de nieuwe tussenstand werd daarmee 2-2
Aan bord 3 zat Thijmen te zwoegen tegen Ramon Sakidin, die normaal aan het eerste bord speelt bij Purmerend. Thijmen kwam goed uit de opening maar kwam in het middenspel op een gegeven moment moeilijk te staan. Sakidin vond echter niet de sterkste voortzetting waarna de kansen keerden en Thijmen nog had kunnen winnen met een coupe Turc (‘ik wil nog eens met een coupe Turc winnen voordat ik stop met dammen’). Deze verrassende wending ontging Thijmen in de hectiek en uiteindelijk werd de vrede getekend.
Kort daarvoor had Peter (van Heun) de enige winstpartij van de avond op zijn naam geschreven – en die winst moest van ver komen! Purmerend had als invaller de bij 020 onbekende Jan de Jong meegenomen en tactisch aan bord 1 geposteerd. Peter kreeg het zwaar te verduren en stond op gegeven ogenblik verloren. Toen het middenspel over ging in het eindspel en de tijdnoodfase was overleefd ging Peter er nog even goed voor zitten. Bij tegenstander de Jong was de pijp leeg en die zag de weg naar remise dan ook niet meer. Daarmee voorkwam Peter een blauwe notering aangezien hier toch sprake bleek te zijn van meer dan 500 ratingpunten verschil. Om Peter te citeren: “Van Sipma was het vorig seizoen makkelijker winnen”…
Einduitslag 5-3 en dus een zwaar bevochten overwinning.
Na de vier remises in Heerhugowaard heeft het eerste kwartet van 020 weer het zoet der overwinning mogen smaken. Dinsdagavond werd Zaanstreek in Amstelveen met 6-2 verslagen. Van een leien dakje ging het niet, maar de overwinning was zeker verdiend.
Op bord 1 trof Hein Meijer voor de 88e keer Wout Rijs. Na een kaalslag in de opening stond Hein wat makkelijker en het klasseverschil betaalde zich vervolgens uit. Op het aanpalende bord probeerde Rob Geurtsen van alles, maar Paul Teer liet zich niet gek maken en kwam geen moment minder te staan. Toen de winstkansen en de bedenktijd tot nul waren geslonken, bood Rob remise aan, hetgeen Paul accepteerde. Jan Pieter Drost en Piet Smit speelden een spannende hekstellingspartij. Na een grote afwikkeling stonden er wederzijds zes schijven en een dam op het bord. Kingsrow wordt niet warm of koud van zulke standen, maar Jan Pieter had juist ingeschat dat de zwarte stand voor een dammer van vlees en bloed (te) problematisch zou zijn. Het vierde bord was hierna nog voor de statistiek. Gerrit Tigchelaar kwam tegen Barbara Graas goed uit de opening, maar onderweg ging er wat mis. Waarschijnlijk stond Gerrit zelfs verloren, maar toen Barbara al te gretig richting damlijn afwikkelde, counterde hij naar een punt.
Na winst op hekkensluiter TDV staat 020 8e op de ranglijst en boven de promotie/degradatie lijn.
TDV was een maatje te klein voor het team dat 020 had neergezet. Alexander Getmanski was ingevlogen, was aan het 1e bord geposteerd en had niet veel tijd nodig om met een theoretisch opening uit zijn nieuwste boek te winnen. Dat boek lag nota bene te koop in de speelzaal! Hierna begon de wedstrijd eigenlijk pas echt. Paul Oudshoorn kon de verdediging van De Cokere niet breken. Peter Hoogteijling remiseerde tegen voormalig jeugdtopper Van de Braak en invaller Wiebo Drost hield de jeugdige Van de Broek in bedwang. Rijgersberg knapte vervolgens onder de druk van Johan Bastiaannet. Ondertussen had Kees Thijssen Yoney een schijf afhandig gemaakt. Terwijl Rob Geurtsen Machtelinck bedwong nam Thijssen de felicitaties van Yoney in ontvangst. Krijn kopte het elfde punt met een gelijkspel tegen Depaepe.
Schrijvers dezes en Jean Marc Ndjofang hadden ondertussen uitstekende bordkansen gecreëerd. Ik verzilverde die, Jean Marc zocht ook winst maar vond die niet en vergat zijn klok: 13-7.
Of we onze 8e plaats kunnen handhaven gaan we 12 december merken. Dan moet er weer gewonnen worden. Dat zal een stuk lastiger worden tegen Wageningen dat momenteel op een knappe 3e plaats staat.
Met een niet al te soepele 12-8 zege op laagvlieger Lelystad is het tweede team opgerukt naar de 2e plaats op de ranglijst van de eerste klasse B van de bondscompetitie. Alleen Samen Sterk is er vandoor met 10 punten uit vijf duels, maar de andere ploegen zitten ons op de hielen.
Na meerdere jaren in de tweede helft van de ranglijst gebivakkeerd te hebben, lijkt er nu zicht op een lange promotiestrijd die erg spannend belooft te worden. Vorig jaar leek dat er ook even in te zitten en zakte het team weg, wellicht dat er dit jaar meer inzit.
Bob Out trof de op papier zwakste speler van Lelystad en Bob begon voortvarend met een mooie centrumstand. Die mooie stand verdween gedurende de partij en werd vervangen door een klassieke stand. Toen die er moeizaam begon uit te zien liep Bob in een damcombinatie. 0-2 voor Leystad.
Erik Brunsman wist in een klassieke stand Sam Pryor naar de rand te bewegen. Daarna bouwde Erik zijn centrum uit en bracht Pryor snel in grote problemen. Met alle strategische velden onder controle boekte Erik een overtuigende zege voor een gelijke stand. Met zes punten uit drie wedstrijden beleeft Erik een geweldige seizoensstart.
Pieter leek de gelijke stand niet te kunnen vasthouden door met een forcing en een lichte combinatie tegen schijfverlies aan te lopen in een klassieke partij. Tegenstander De Vries sleepte slechts één punt uit het vuur.
In een stand waarin tegenstander Boike Mathoera er alles aan leek te doen om zijn formaties op te geven haalde Gerrit een simpele combinatie uit voor de overwinning en een 5-3 voorsprong.
Paul leek een goede stand met een ongunstige binding voor tegenstander Cyril Sluisdom te hebben. Die binding leverde in de partij niet heel veel op. Wel blijft Paul met deze remise in de top (18e plaats) van de topscoorderslijst staan. En de voorsprong in de wedstrijd bleef in takt.
Sjoerd bleef tegen Cees Barends zonder problemen overeind, al had hij tegen zijn op papier zwakkere tegenstander vast meer gewild. Een eenzame voorpost verwijderde Sjoerd eigenhandig en een eindspel met een stuk meer leverde slechts een punt op: 7-5 voor 020.
De zevende partij van de dag tussen Maarten en Huub Nollet leverde niets op voor de thuisploeg. Nollet, die zijn eerste wedstrijd van het jaar speelde, nam een aanvalletje in. Maarten zette daar weinig tegenover en werd geleidelijk weggedrukt. Nollet rondde soepel af: 7-7.
Kenny ging vanuit de opening fanatiek in de aanval tegen Frenny Malobie. Na 39 zetten verdween die aanval om even later weer sterk terug te keren. In een 4 om 1 eindspel haalde Kenny een slimme truc uit voor een 9-7 voorsprong.
Laura bracht tegen Bert Zijlstra het eerste wedstrijdpunt op het bord. In een klassieke partij probeerde Zijlstra een aanval op Laura's korte vleugel op poten te zetten. Die leverde na een remisecombinatie maar één punt op: 10-8. Laura staat met 6 uit 4 ook nog hoog op de individuele ranglijst (22e).
Hanco vocht aan het eerste bord een spannende strijd uit met Ricardo Tong Sang. Hanco schoof ver op, Tong Sang ook. Hanco trok aan het langste eind, maar had naar eigen zeggen ook kunnen verliezen door 46 ... 22-28. Na achterlopen offert zwart zich dan naar dam en de witte schijven staan er wat hopeloos bij. Dat gebeurde niet. Tong Sang loerde op een ruil, Hanco won en 020 ook.
Op 12 december wacht de spannende wedstrijd tegen Haarlem. Vorig jaar ging die in Haarlem verloren en zakte 020 uit de top van de ranglijst. --
Het 1e kwartet van 020 zal dit seizoen nog hard moeten werken voor de PNHDB-titel. Donderdagavond eindigde de topper tegen SNA onbeslist. In Heerhugowaard werden vier remises genoteerd, en daarmee mocht vooral SNA zich gelukkig prijzen.
Gerrit en Rob waren bijna een half uur te laat -na een werkdag om 19.30 uur in Heerhugowaard arriveren is geen sinecure- maar SNA was zo sportief om de klokken nog niet in te drukken. Na de ultra-korte welkomstspeech van Jan Groeneweg ('Iedereen succes!') konden we toch nog snel beginnen.
Jan Pieter Drost kreeg steeds meer grip op de positie van Theo Tesselaar, maar toen de oogsttijd nabij leek, vergaloppeerde Jan Pieter zich. Met een standaard-gambiet neutraliseerde Tesselaar in één klap het opgelopen nadeel. Ook Hein Meijer leek goede kansen te hebben, maar zijn voordeel verwaterde. In tijdnood overzag hij zelfs een doorbraakje van Ivo de Jong, gelukkig zonder schade. De troepen van Gerrit Tigchelaar beukten over een breed front op de veste van Guido Verhagen. Het oogde veelbelovend, maar ook hier verdween het voordeel in de mist. De partij tussen Rob Geurtsen en Mitchel Mensinga bleef continu in evenwicht. In de opening probeerde Rob een nieuwtje en daar had hij de rest van de avond spijt van.
Maandagavond 23 november reisden Erik, Thijmen en ondergetekende af naar Zaandam om daar, voor de provinciiale competitie, aan te treden tegen de plaatselijk DC Zaanstreek. Basisspeler Paul gaf voorrang aan een avondje ballet (van zijn dochter) en daarom werd Pieter als invaller opgetrommeld. Die woont om de hoek en kwam vanzelfsprekend op eigen gelegenheid. Vanzelfsprekend kwam hij ook pas binnenwaaien toen de rest al aan de wedstrijd begonnen was…
Op suggestie van Erik besloot ik deze keer tot een tactische opstelling waarbij ik aan bord 1 de sterkste speler bij de tegenstander trof: Paul Teer. Teer nam een dam ten koste van een schijf maar die dam stond wel opgesloten. De vraag was dus of ik die dam kon afvangen of dat mijn tegenstander op tijd genoeg materiaal kon afruilen om zijn dam te bevrijden. Uiteindelijk ging de dam van het bord maar dat kostte me wel een schijf – en daarmee de partij: 0-2
Erik speelde deze keer aan bord 3 en bewees het gelijk van de tactische opstelling: aanvankelijk ging de strijd tegen Martin Berends gelijk op, maar toen de tijd begon te dringen ging Berends in de fout en kon Erik de felicitaties in ontvangst nemen: 2-2
Aan bord 4 zat Thijmen tevreden zijn strategie te voeren tegen Barbara Graas totdat laatstgenoemde Thijmens partijopbouw weerlegde met een offer. Nu moest Thijmen knokken voor remise. Waarschijnlijk heeft Barbara wel ergens de winst gemist maar toen Thijmen kon afwikkelen naar 3 om 1 dammeneindspel deed hij dat direct en kon hij een puntje bijschrijven: 3-3
Aangezien Pieter wat later was binnen gekomen was hij ook als laatste klaar. Hij drukte tegenstander Piet Smit steeds verder in de verdediging en had daarbij een paar fijne finesses in het eindspel in de stand gevlochten. Smit dacht nog net op tijd op dam te komen en daarmee remise te behalen, maar kwam bedrogen uit. Glunderend nam Pieter de felicitaties in ontvangst en bezorgde daarmee 020 II de eerste overwinning van het seizoen!
31 oktober reisde 020 II af naar Kampen om aan te treden tegen de plaatselijk Strijt Sonder Spijt (SSS). Coach Paul Lohuis was blij te beschikken over een brede selectie dit seizoen omdat hij een paar vaste krachten moest missen deze keer en maar net 10 spelers aan het bord wist te krijgen. Desalniettemin werd dit 020 team geacht te kunnen winnen van de Kampenaren omdat de rating altijd nog zo’n 100 punten hoger lag dan dat van SSS.
Na een kleine 3 uur spelen was op de borden nog weinig te zien van de monsterscore die uiteindelijk op het wedstrijdformulier vermeld werd. Hans was in de verdediging gedrukt tegen de sterkste speler van Kampen: Lugthart. Hans liet zich echter niet gek maken en sleepte bekwaam de remise over de streep.
Kort daarvoor had Huub gecombineerd naar dam en ervoor gezorgd dat 020 op voorsprong stond. Toen vielen de beslissingen snel: Lucien nam de felicitaties van zijn tegenstander in ontvangst en teamcaptain Paul kreeg zomaar de partij cadeau van zijn tegenstander. Invaller Frank Zwerver besloot remise te geven in een gewonnen stelling en om 15.30 uur stond het 2-8. Onze teamcaptain liep met een brede grijns rond want hij wist dat het ‘kat in het bakkie’ was want bij de overige partijen was ook geen vuiltje aan de lucht.
Erik was de volgende die de felicitaties van zijn tegenstander in ontvangst mocht nemen alhoewel die winst van ver had moeten komen. Vervolgens rondde Wiebo zijn superieure stelling in stijl af en was de zege binnen: 2-12
Nu was het nog de vraag hoe groot de einduitslag zou worden omdat bij de overige 3 partijen de 020-ers de kansen aan hun zijde hadden. Frank Pasman had de hele partij het initiatief gehad maar kwam – tot zijn frustratie - exact 1 tempo tekort voor de winst.
John had een partij die objectief wel remise zou hebben moet worden, maar hij pakte in het eindspel het centrum en drukte zijn tegenstander steeds verder achteruit, waarna die tegenstander uiteindelijk onder die druk bezweek: 3-15
Zo was om half vijf alleen Maarten nog bezig. Al een zet of 15 was hij niet meer van zijn bord los gekomen omdat hij steeds nog maar een paar minuten over had voor de volgende zet. Zijn tegenstander bevond zich in dezelfde situatie en de vraag was wie het beste hier mee om wist te gaan. Dat bleek Maarten te zijn. Tegenstander van Olst had, net als Maarten, dam gehaald maar was zich er niet van doordrongen dat hij die dam niet los mocht zetten. Toen hij dit wel deed besloot Maarten de partij met een complete rondslag waarmee hij de kers op de taart plaatste.
Met een 3-17 overwinning werd het bezoek aan Kampen afgesloten. 020 II kan dit seizoen naar boven kijken want lijfsbehoud moet geen probleem zijn.
Het overkwam ons voor de derde keer dit seizoen: op voorsprong maar zonder punten aan de eindstreep. Paul had Venema snel een schijf afhandig gemaakt en ronde het karwei vlot af: 0-2. Johan Bastiaannet remiseerde evenals vorig jaar tegen Provoost: 1-3. Rob kwam nergens tegen Kloosterman en moest naar remise afwerken: 2-4. Schrijver dezes kende geen moeite met topscorer Van Ijzendoorn. Ondanks de complimenten voor het fraaie offer zag ik geen winst: 3-5.
Daarna ging het mis. Gerrit liet zijn prima stand verzanden en kreeg een aanval tegen die hem noodlottig werd: 5-5. Johan Capelle en Hoogendoorn speelden tussentijds een rustige klassieke remisepartij: 6-6. Bij Johan Smits speelde de spanning parten. Een prima stand ontglipte hem in het late middenspel. Van de Krol was er als de kippen bij: 8-6. Kees had inmiddels wel keurig Clasquin opgebracht: 8-8. Maar Kenny greep eveneens in het late middenspel in klassiek jammerlijk mis. Dat terwijl hij een beter 'klassiekje' in handen had: 10--8. Daarmee was het pleit beslecht.
Krijn keek namelijk tegen niemand minder aan dan Prosman en een moeilijk te verdedigen aanval. Toch lukte dat Krijn en kreeg hij een verdienstelijk blauwe remise: 11-9.
27 oktober trad het 2e provinciale team van 020 aan tegen het eerste team van SNA. De Heerhugowaarders waren op volle oorlogssterkte terwijl wij eerste-bord-speler Erik Brunsman moesten missen.
Na een paar uur spelen werd duidelijk dat Thijmen het aan bord 1 niet zou gaan bolwerken tegen Mike Koopmanschap. Het ratingverschil werd uitgedrukt in partijwinst voor de speler uit de landelijke ereklasse.
Aan bord 3 was het ratingverschil ook te groot. De partij leek gelijk op te gaan maar tegenstander Jan Groeneweg nam het centrum steeds sterker in handen. Na de tijdcontrole maakte ik de beslissende fout en kon ik handjes schudden: tussenstand 0-4
Aan de overige borden was het krachtsverschil (te) klein. Invaller Peter van Heun remiseerde met Guido Verhagen en als laatste probeerde Paul Lohuis zeker om de winst te vinden in zijn partij tegen Theo Tesselaar, maar meer dan een puntendeling zat er ook voor hem niet in (zie foto).
Omdat het GO Centrum dicht was werd de PNHDB wedstrijd 020 I - Texel (7-1) gespeeld op de nabij gelegen kantoorlocatie van Hans, die zelf als barman fungeerde. Voor de tegenstander van Krijn duurde de ochtend boottocht langer dan de partij. Na 5 zetten (33-29, 17-22, uitschuiven en 31-26) werd 22-27? gespeeld en Krijn ontving de felicitaties. Daarna hebben de heren er maar een oefenpartij van gemaakt. Aan de andere borden was van meer strijd sprake. Savané had echter de pech om voor de derde achtereenvolgende keer Rob te treffen als tegenstander. Telkens overleefde Savané de opening niet. Dit keer speelde hij behoedzamer en hield hij het 35 zetten droog. Toen ging het mis en hoe! De volgende keer zal hij bidden niet weer tegen Rob te hoeven. De amateurwielrenners Hein en Vic Voskuil maakten er een onderhoudende partij van, waarbij Vic niet schroomde om enkele damzetjes in de stand te weven. Hein keek het glimlachend aan en zette Vic ondertussen positioneel van het bord. Het wachten was op het achtste punt van Gerrit. Toen Gerrit een plakker overzag werden de bordjes verhangen. Het overmachtseindspel viel normaliter niet te redden, tenzij Adrie de Jong nog zou gaan knoeien. En dat gebeurde. Rond 15:00 uur snelden de Tesselaars weer naar de boot. Het speelmateriaal kon weer in de boodschappentas om dinsdagavond te worden terugbezorgd bij het GO Centrum. Dan kan het worden ingezet bij de mannen van 020-2 die het opnemen tegen titelkandidaat S.N.A.