 |
Verre nederlaag
Het werd een spannende wedstrijd die wij nipt verloren. Maar het had zomaar andersom kunnen zijn.
Wiebo probeerde het wel tegen Peter Schunselaar, maar Peter gaf geen krimp en de partij liep naar remise.keek JP alleen maar positioneel, terwijl
In de wedstrijd tussen oud-clubgenoten Hans en Kees Romijn, werd het evenwicht niet verstoord en werd het remise.
Ook in de partij tussen Paul en Jaap Veerhoek gebeurde er niets. Remise.
Gerrit was de eerste die een fout van de tegenstander wist af te straffen. In een remise stand speelde Jos de Wild het verkeerde tempo waardoor hij meteen vastliep en kon opgeven..
Rajiv speelde een goede partij tegen Niels Roelofsen. De hele partij ging Rajiv aan de leiding. In een mooie stand nam hij een doorbraak naar dam, helaas overzag hij de dam afname waardoor hij de partij zelfs nog verloor.
JP speelde een spannende partij tegen Arjo Kousemaker. In een explosieve stand keek JP alleen positioneel, waardoor hij een directe combinatie miste. Arjo zag het ook allemaal niet meer en offerde een schijf, De stand bleef slecht, en later kon JP de felicitaties in ontvangst nemen.
Herman mocht aantreden tegen Fons Huijbrechts. In het late klassiek kon Herman de juiste voortzetting niet vinden en kwam hij een schijf achter. wat later resulteerde in partijverlies.
Huub speelde tegen Rianka van Ombergen zijn geliefde spel. Huub kon een dam halen, maar vertrouwde deze dam niet. Achteraf bleek dat de dam zelfs winnend zou zijn.
Helaas een 9-7 nederlaag.
Dubbeltje op z'n kant
Dubbeltje op z'n kant Het was een spannende wedstrijd, lang had het met de uitslag nog alle kanten op gekund. Veel partijen eindigden in een beslissing, waarbij soms op het laatste moment nog een ontsnapping is gemist, maar ook al eerder zijn waren er kansen voor beide kanten. Als alles had meegezeten had het een grote overwinning kunnen zijn, als alle dubbeltjes de verkeerde kant op waren gevallen juist een zware nederlaag. Kenny bezorgde ons een goede start. Het duurde even, maar in het late middenspel had hij het centrum onder controle. Op het eerste gezicht leek zijn tegenstander slecht te staan, maar dat was maar schijn - totdat hij op de 43e zet een positionele blunder beging. Twee zetten later kon hi opgeven. 2-0 Johan Bastiaannet volgde dit voorbeeld. Ook hij had in het late middenspel het centrum in bezit, dit keer gecombineerd met een flankaanval. Daar stonden echter wel tamelijk veel schijven achter ook nu duurde het lang voordat er werkelijk sprake was van voordeel. Een paar zetten later gaf Johan zijn tegenstander nog een kans op remise, maar die zag het ook niet en zo won Johan uiteindelijk overtuigend in de aanval. 4-0 Frank speelde een klassieke partij. Na de 40e zet stond er een klassieke 10 om 10 op het bord en zonder grote zwaktes zijn vrijwel altijd analytisch remise. De praktijk is anders. Vaak denkt een van de spelers, al dan niet terecht, dat hij minder staat. Dan is het een kwestie van kalm blijven en rekenen, maar onder druk van de klok gaat dat wel eens fout. Zo ook bij Frank. 4-2 Johan Wiering kreeg één kans om te winnen, maar hij liet het na omdat hij dacht dat er een tegenactie zou volgen die hem slechts remise zou opleveren. Daarbij overzag hij een winnend dubbeloffer waarmee hij de tegenactie had kunnen pareren. 5-3 Marco speelde een potje met veel ruilen en remise kwam dan ook niet onverwacht. 6-4 Job wist al vroeg in de opening een gunstige KVO in te nemen en bouwde zijn voordeel gestaag uit. Hij kwam zelfs positioneel gewonnen te staan, maar kort daarna ging het mis. Eerst raakte hij zijn voordeel kwijt en even later had zijn tegenstander zelfs een winnende combinatie kunnen nemen maar hij zag het niet. Na al deze verwikkelingen mag het een klein wonder heten dat het uiteindelijk gewoon remise werd. 7-5
P. van Heun - M. van Gortel, stand na 33. .. 7-11 Peter had een sterke centrumaanval opgezet. Met 34. 39-34? gaf hij zijn voordeel uit handen, daarna zat er nooit meer in dan remise. Veel sterker is 34. 40-35! en wit dreigt door te stoten naar veld 14. Een logische variant is bijvoorbeeld 11-16 23-19! 24-29 19-14 en zwart staat voor een lastige opgave. De stand is waarschijnlijk nog wel te verdedigen, maar de enige die winstkansen heeft is wit. Ik kwam met een licht voordelige aanvalsstand uit de opening, maar had daarvoor wel vrij veel tijd gebruikt. In het middenspel speelde mijn tegenstander het handig en nu ik wat sneller moest spelen had ik te weinig tijd om te vinden hoe ik mijn voordeel vast kon houden. Na een kleine vereenvoudiging dacht ik dat de partij wel remise zou lopen, maar daarbij had ik te laat in de gaten dat mijn tegenstander een truc had waardoor ik mijn voorpost niet meer kon verdedigen. Kort voor het einde kreeg ik nog een onwaarschijnlijke ontsnapping aangeboden, maar ik dacht dat het lastige eindspel wat ik kon bereiken verloren was, dus deed ik maar iets anders. Dat was nog veel sneller uit. 8-8 Johan Capelle kreeg in het middenspel een sterk centrum op het bord. Hij gebruikte zijn voordeel om een kansrijke aanval op te zetten, maar het duurde lang tot hij ook werkelijk gewonnen stond. In het eindspel maakte hij nog een foutje waardoor zijn tegenstander had kunnen ontsnappen, maar nadat die dat niet zag, won Johan snel. 8-10 Radjinder kwam al in de opening minder te staan. Gaandeweg leek de stand steeds hopelozer te worden, maar in tijdnood kreeg hij zowaar weer een reddingsboei toegeworpen. Helaas liep hij een paar zetten later alsnog in een zetje waarna het op slag uit was. 10-10 Niet klagen
Na de sterke eerste wedstrijd liep het in Limburg heel wat minder voorspoedig. Misschien was het de lange reis, misschien het vroege opstaan, misschien iets anders, maar op een aantal borden liep het niet geweldig. Dat we uiteindelijk nog 10 punten binnen sleepten, mag een klein wonder heten. Het begon nog wel zo goed. Johan Wiering speelde tegen de ervaren Theo Schippers. Beide spelers zochten complicaties, maar Johan deed dat beter. In de diagramstand heeft hij een klein beetje voordeel. J. Wiering – T. Schippers, wit aan zet Zwart hoopt natuurlijk dat wit in een zetje trapt. Ik zat er naast en dacht, op 38-32 wint een simpel zetje naar 47 en op 37-32 volgt een wat ingewikkelder zetje naar 46 of 48, Johan kan dus kiezen uit 36- of 37-31. Hij rekende echter dieper en deed tóch 23. 37-32! Theo trapte er in en begon te combineren: 23. ... 18-23? 24. 29x27 24-29 25. 33x24 20x29 26. 34x23 16-21 27. 27x16 7-11 (ook 17-22 verliest, ga maar na) 28. 16x18 13x33 29. 38x29! 29x46 30. 42-38 46x34 31. 39x30 25x34 32. 40x29 En, ietwat vroeg misschien, Theo gaf zich gewonnen. 2-0 Niet lang daarna ging het mis. Frank maakte het zichzelf in een dun standje onnodig moeilijk en toen hem ook nog een blunder ontglipte was het meteen uit. 2-2 Daarna volgde een reeks remises. Johan Capelle stond na 40 zetten wel iets beter, maar hij was vermoeid en vond het wel welletjes. Kenny ging langs afgronden, maar wist uiteindelijk nog op tijd door te breken. Peter had in het middenspel een mooi centrum, maar bij nader inzien was van voordeel nauwelijks sprake. Johan Bastiaannet bereikte helemaal niets tegen de taaie Rudi Claes. 6-6 Ik koos voor een scherpe opening. Mijn tegenstander ging de uitdaging aan en zo ontstond een spannende partij. Eerlijk gezegd was ik er niet helemaal gerust op dat het allemaal door de beugel kon wat ik deed, maar als je wilt winnen, moet je wel eens wat risico nemen. In de diagramstand werd ik beloond:
H. De Baetselier – R. Geurtsen, stand na 33. 30-25? In plaats van de partijzet had ik 43-39 20-25 39-34 verwacht, waarna het verder zou kunnen gaan met 9-13 34-29 23x34 30x39 12-18 47-42 17-22 28x17 21x12. De computeranalyse achteraf geeft aan dat de stand dan gelijkwaardig is. Met de diagramstand op het bord ging ik er eens goed voor zitten want ik vermoedde dat er wel eens iets in zou kunnen zitten. Het gaat er natuurlijk om dat zwart naar veld 48 wil combineren, maar als dat nogal veel schijven kost, moet er dan wél een naslag volgen anders wordt het te duur. En jawel, er zit iets in. Het begint met een fraaie meerslagfinesse: 33. ... 24-30! 34. 35x4 20-24 35. 28x30 12-18 36. 4x22 17x48 37. 26x17 48x35 Het eindspel is nog wel lastig. Ik gaf mijn tegenstander onbedoeld twee keer de gelegenheid om remise te maken, maar hij zag het niet. Door een grappig offer won ik uiteindelijk overtuigend: 8-6 Marco had een interessante partij met kansen voor beiden. Hij was in de omsingeling. Dat leverde niets op, maar de aanval werd ook nooit gevaarlijk. Niet lang nadat hij de vijandelijke voorpost had afgeruild, kwam hij toch weer licht onder druk. Het leek misschien erger dan het was, totdat hij op de 42e zet verkeerd sloeg en verloren kwam te staan. Zijn tegenstander deed even later ook niet de beste waardoor Marco alsnog remise had kunnen maken, maar helaas, hij zag het niet. 8-8 Met nog twee partijen te gaan was het bloedspannend. John was al in de opening ontsnapt aan een nederlaag, zie diagram: Zwart had hier kunnen winnen door het verrassende 14. ... 26-31! en zwart combineert altijd naar dam. Het minst slechte voor wit is 37x26 17-21 26x6 23-28 33x22 13-18 22x13 8x50. Wit kan de dam nu weliswaar weer afnemen, bijvoorbeeld door 41-37 50-17 40-34 12-18 38-33 17x30 35x24, maar daarna gaat schijf 24 verloren. Vervolgens duurde het een tijdje voordat er tekening in de strijd kwam. Tegen het einde van de partij kwam John iets minder te staan, maar hij bereikte nog vrij gemakkelijk remise. Als laatste was Job nog in de weer tegen Jasper Kole. In een klassieke stand koos hij voor een afwikkeling met een nadelig eindspel. Het was nog niet meteen verloren, maar nadat zijn tegenstander een tweede dam had gehaald, leek winst door overmacht een kwestie van tijd. Jasper liet echter een paar steken vallen waardoor Job onverwacht toch weer remisekansen kreeg en uiteindelijk sleepte hij het zwaarbevochten 10e punt binnen. Het had erger kunnen zijn, we mogen niet klagen. 020 II lijdt nederlaag tegen Zaandam
Zaterdag speelden we de 2e ronde in en tegen Zaandam. Voor de 4e keer achter elkaar waren we welkom daar. Wiebo probeerde het wel tegen Paul Teer. Paul verdedigde zich goed en pakte zo een punt. Ikzelf had een rustige partij tegen Piet Smit, in een gelijkwaardige stand blunderde ik vreselijk en verloor. Frank had het zoals verwacht zeer lastig tegen Losseni Savane. Zijn korte vleugel werd vakkundig leeggespeeld, waar Losseni gratis kon doorlopen. Een lichte combinatie versnelde het proces. Herman speelde een degelijke partij tegen Martin Berends. Hij kreeg wat voordeel, maar was helaas niet genoeg voor de winst. Thijmen had een klassieke partij tegen Barbara Graas. Ook hier werd het evenwicht niet verstoord en eindigde de partij in remise. Hans legde Paul van der Lem het vuur aan de schenen. Helaas koos Hans op het eind voor een verkeerd plan, waardoor Paul met een combinatie de remise kon halen. Bert speelde een sterke partij tegen Sijmen Hansen. Ondanks dat hij op de 34e zet een combinatie miste, haalde hij een paar zetten later wel een combinatie naar dam uit. Bert won, door te zeggen hoe hij de dam van Sijmen kon afpakken. Beide hadden gemist dat Bert meerslag moest nemen, waardoor de partij remise zou worden. Bert zag later dat de eindstand toch gewonnen is voor hem. Huub speelde een aanvallende partij tegen Peter Groot. Peter miste een combinatie, en even later gingen beide naar dam toe. Huub won een schijf, maar liep toen helaas alsnog in een (fraaie) combinatie, waardoor het in een keer uit was. Een sterke start
Frank was als eerste klaar. Het werd nooit spannend, met een logische remise tot gevolg. 1-1
Radjinder kreeg in de opening een cadeautje. Na 50-44? combineerde hij naar dam via 10. ... 23-29 11. 33x24 26-31 12. 37x26 13-19 13. 24x22 17x46. Even later nam wit de dam af, maar zwart hield er een schijf voorsprong aan over. 3-1 Johan W. trof in van de Pol een passieve tegenstander en kreeg groot terreinvoordeel. Bij goed verdedigen was dat nog wel speelbaar geweest, maar toen hij Johan ook nog eens de kans gaf om een sterke centrumaanval in te zetten, was het pleit snel beslecht. Een overtuigende positionele overwinning. 5-1 Johan B. ging mee met zijn tegenstander en samen ruilden ze er lustig op los. Uiteindelijk kreeg Johan het centrum nog wel in handen, maar ondertussen was de stand veel te dun geworden om nog serieuze winstkansen te hebben. 6-2 Kenny leek in het late middenspel iets beter te staan. Met een tijdelijk offer dacht zijn tegenstander te ontsnappen en dat werkte want de spelers kwamen remise overeen. Ietwat vroeg misschien: ook al laat de computer zien dat de slotstand remise is, in de praktijk zou Kenny op links prima doorbraakkansen hebben. 7-3
J. van Goudoever - C. Versteegen, stand na 36. 36x27 Debutant Job speelde een prima positionele partij en won overtuigend, zie diagram: al in een 12 om 12 liep zijn tegenstander vast. Hij zou nog één zet kunnen wachten, daarna zit er niets anders op dan offeren. Hij koos ervoor om dat dan maar meteen te doen, maar dat hielp ook niet. 9-3 Marco speelde vanaf de opening vol op de winst en nam daarvoor wel enig risico. Zijn tegenstander ging er op in, maar even later volgden een paar ruilen en zo waren de spanningen nog voor de 20e zet alweer opgeheven. Daarna kwam Marco alsnog in de aanval, om na een paar zetten weer terug te gaan. Voor de afwisseling ging nu op de andere vleugel zijn tegenstander in de aanval en deze bleef wél lang op het bord. Er ging echter niet veel dreiging van uit en de partij eindigde in een gelijkwaardige remise. 10-4 Zelf kreeg ik een overbekende opening op het bord. Mijn tegenstander koos voor een voorzichtige aanpak. In het middenspel wist ik het gaandeweg steeds ingewikkelder te maken en toen de klok ook nog een rol begon te spelen, ging mijn tegenstander in de fout en moest hij een schijf offeren. In het eindspel overzagen we allebei nog wel een knap ingewikkelde ontsnapping. 12-4. Peter leek in het middenspel duidelijk beter te staan. Hij had het centrum, zijn tegenstander kampte met een achtergebleven schijf op 36. Met een tijdelijk offer probeerde Peter zijn voordeel uit te bouwen maar dat bleek onvoldoende. Zonder dat offer zat het er echter ook niet in. 13-5 Johan C. speelde tegen de sterkste Luntenaar. Lange tijd was de partij in evenwicht, tot Johan het zichzelf in het late middenspel nodeloos moeilijk maakte. Door aan te sturen op een dammeneindspel met één schijf achterstand wist hij alsnog de veilige remisehaven te bereiken. 14-6 020 II begint met overwinning
Afgelopen zaterdag behaalden wij de eerste overwinning in het nieuwe seizoen. Rajjiv kwam met de schrik vrij tegen Ronald Wisse. Nadat Rajiv in een zetje liep, kwam hij een schijf achter. Door een onzorgvuldige opbouw van Ronald, kreeg Rajiv genoeg compensatie voor de remise. Wiebo en Gerrit van Mastrigt speelde een voorzichtige partij met remise als logisch gevolg. John had een klassieke partij tegen Jan Out. Ook hier werd het evenwicht niet verbroken, met ook remise tot gevolg. Bij mij gebeurde de eerste 30 zetten niet veel. Toen kreeg ik langzaam wat voordeel. Door een sterk centrum en behoud van de pootjes, kreeg ik steeds meer voordeel. In een 8 om 8 kon Matthijs Broek opgeven. Gerrit kreeg geen voet aan de grond tegen Rob van den Bos. Ook deze partij eindigde in remise. Frank kreeg wel wat voordeel tegen Theo van Wissen. Helaas was zijn lange vleugel te dun om de winst te kunnen halen. Laura had een voordelige klassieke stand tegen Ron Bolderheij. Toen Ron terugruilde kon Laura de aanval plaatsen. Deze aanval bleek sterk genoeg om de overwinning op te eisen. Als laatste was Hans bezig tegen Peter Lansbergen. Door een sterk centrum moest Peter een schijf offeren, en even later nog twee schijven om door te kunnen breken. Helaas kon Hans op het eind de winst in deze 4 om 1 niet vinden. Al met al een 10-6 overwinning. 020 II begint met overwinning
Afgelopen zaterdag behaalden wij de eerste overwinning in het nieuwe seizoen. Rajjiv kwam met de schrik vrij tegen Ronald Wisse. Nadat Rajiv in een zetje liep, kwam hij een schijf achter. Door een onzorgvuldige opbouw van Ronald, kreeg Rajiv genoeg compensatie voor de remise. Wiebo en Gerrit van Mastrigt speelde een voorzichtige partij met remise als logisch gevolg. John had een klassieke partij tegen Jan Out. Ook hier werd het evenwicht niet verbroken, met ook remise tot gevolg. Bij mij gebeurde de eerste 30 zetten niet veel. Toen kreeg ik langzaam wat voordeel. Door een sterk centrum en behoud van de pootjes, kreeg ik steeds meer voordeel. In een 8 om 8 kon Matthijs Broek opgeven. Gerrit kreeg geen voet aan de grond tegen Rob van den Bos. Ook deze partij eindigde in remise. Frank kreeg wel wat voordeel tegen Theo van Wissen. Helaas was zijn lange vleugel te dun om de winst te kunnen halen. Laura had een voordelige klassieke stand tegen Ron Bolderheij. Toen Ron terugruilde kon Laura de aanval plaatsen. Deze aanval bleek sterk genoeg om de overwinning op te eisen. Als laatste was Hans bezig tegen Peter Lansbergen. Door een sterk centrum moest Peter een schijf offeren, en even later nog twee schijven om door te kunnen breken. Helaas kon Hans op het eind de winst in deze 4 om 1 niet vinden. Al met al een 10-6 overwinning. 020 II begint met overwinning
Afgelopen zaterdag behaalden wij de eerste overwinning in het nieuwe seizoen. Rajjiv kwam met de schrik vrij tegen Ronald Wisse. Nadat Rajiv in een zetje liep, kwam hij een schijf achter. Door een onzorgvuldige opbouw van Ronald, kreeg Rajiv genoeg compensatie voor de remise. Wiebo en Gerrit van Mastrigt speelden een voorzichtige partij met remise als logisch gevolg. John had een klassieke partij tegen Jan Out. Ook hier werd het evenwicht niet verbroken, met ook remise tot gevolg. Bij mij gebeurde de eerste 30 zetten niet veel. Toen kreeg ik langzaam wat voordeel. Door een sterk centrum en behoud van de pootjes, kreeg ik steeds meer voordeel. In een 8 om 8 kon Matthijs Broek opgeven. Gerrit kreeg geen voet aan de grond tegen Rob van den Bos. Ook deze partij eindigde in remise. Frank kreeg wel wat voordeel tegen Theo van Wissen. Helaas was zijn lange vleugel te dun om de winst te kunnen halen. Laura had een voordelige klassieke stand tegen Ron Bolderheij. Toen Ron terugruilde kon Laura de aanval plaatsen. Deze aanval bleek sterk genoeg om de overwinning op te eisen. Als laatste was Hans bezig tegen Peter Lansbergen. Door een sterk centrum moest Peter een schijf offeren, en even later nog twee schijven om door te kunnen breken. Helaas kon Hans op het eind de winst in deze 4 om 1 niet vinden. Al met al een 10-6 overwinning. Close, but no cigar
Aangezien concurrent Het Noorden een zware uitwedstrijd tegen Huizum op het programma had staan, wisten wij dat we met een overwinning op Nijverdal goede kans zouden maken op de tweede plaats in de eindrangschikking, die recht geeft op de nacompetitie voor promotie. De motivatie was er, nu de afwerking nog. Dankzij een file op de A1 kwam een aantal spelers pas om 12 uur aan in Nijverdal, maar ik had niet het idee dat dat van invloed was op het vertoonde spel. Er werd volop gestreden en na een paar uur spelen zag het er goed uit. De eerste drie partijen eindigden nog in remise. Dat begon bij Johan Wiering. Hij probeerde het wel, maar zijn tegenstander ging alle complicaties uit de weg. Dat kon John bepaald niet zeggen. Al in de opening legden de spelers gezamenlijk een zeer ingewikkeld speltype op de mat, waarbij vooral John veel risico nam. Nadat het flink was uitgedund, had hij met wat moeite nog remise in handen, maar nadat hij dat had verzuimd kwam zijn tegenstander gewonnen te staan. Die deed het op zijn beurt ook niet goed en zo liep het met een sisser af. De derde remise kwam op naam van Kenny. Kort na de opening ging zijn tegenstander in de aanval, zonder dat daar echter veel dreiging vanuit ging. Voordat het gevaarlijk zou kunnen worden ruilde Kenny de vijandelijke voorpost af, waarmee de muziek uit de stand was. 3-3. Marco bracht ons op voorsprong. Al vroeg in de partij liet zijn tegenstander z'n korte vleugel opsluiten, kwam los en liet prompt weer een opsluiting toe. Dat leek best speelbaar, maar dan had hij de opsluiting niet meteen weer moeten verbreken. Dat leverde Marco namelijk duidelijk positioneel voordeel op, wat hij vakkundig tot winst voerde. Een mooie positionele partij. 5-3. Johan Bastiaannet vergrootte onze voorsprong. Hij had een aanval op het bord, kwam gewonnen te staan maar zag het niet. Een paar zetten later won hij alsnog omdat zijn tegenstander een kleine combinatie toeliet. 7-3. Op zoek naar voordeel stak ik vanaf het begin veel tijd in de partij. Dat was de moeite waard want rond de 40e zet stond ik uitstekend, al had ik daarbij ook wel wat medewerking gehad. Het lukte me echter niet om het voordeel te verzilveren. De computer liet achteraf zien dat het op de 45e zet anders had gemoeten. R. Geurtsen - M. Morsink, stand na 44. .. 10-14
De hoofdvariant is 45. 42-38 3-8 46. 36-31 14-20 47. 33-28 13-19 48. 38-33 20-24 49. 50-45, zie analysediagram.
De pointe is dat 8-13 nu is verhinderd door 17-12! 18x7 33-29 24x22 27x9! Dat betekent dat zwart moet afwikkelen met 49. .. 24-30 50. 28-22 30x26 51. 22x2 16-21 52. 27x16 26-31 53. 2x24 31-36 en het eindspel klopt precies voor wit. Eén van de vele varianten is 54. 24-47 23-28 55. 17-12 28-32 56. 12-8 32-37 57. 8-3 37-41 58. 3-14 41-46 59. 14-5 W+.
Een heel andere, eveneens belangrijke variant is 45. 42-38 14-20 46. 33-29 3-9 47. 38-33 13-19 48. 33-28 20-24 49. 29x20 25x14 50. 50-44 13-19 50. 33-28 14-20 51. 34-30 9-13 52. 30-25 20-24 53. 44-40! 24-29 54. 40-35 29-34 55. 35-30 34-40 56. 30-24 19x30 57. 25x45 W+. Er zijn veel zetverwisselingen mogelijk die uiteindelijk op hetzelfde neerkomen.
Mijn denkraam is helaas veel te klein om dit allemaal achter het bord uit te rekenen. Ik speelde 45. 50-44 en kwam er even later achter dat het niet meer te winnen was. 8-4.
Radjinder was in het middenspel in een licht nadelig klassiekje beland. Zijn tegenstander maakte het hem gelukkig niet lastig. 9-5.
Peter nodigde zijn tegenstander al vroeg in de partij uit om een centrumaanval in te zetten en die had daar wel trek in. De rest van de partij liep Peter achter de feiten aan, maar pas vlak voor het eind ging hij de mist in toen hij een eindspelfinesse over het hoofd zag. In de diagramstand speelde hij 55. .. 26-31? en na 56. 13x44! 31x42 57. 28-22 kon hij opgeven. Remise was nog 30-34 13-35 40-45 35-40 34-39 40-44 21-27! (en vooral niet 39-43?) 44x33 27-32 33-47 32x23 en wit kan niet meer winnen. Jammer. 9-7.
Frank wilde vandaag winnen en plaatste daarom al op de 14e zet een voorpost. Hij was daarbij even vergeten te tellen hoe vaak zijn tegenstander er achter kon lopen. Na het verlies van een schijf vocht hij nog lang door en kort voor het einde had hij zowaar nog kunnen ontsnappen, maar ik moet toegeven dat ik dat op dat moment als toeschouwer ook niet zag. 9-9.
Johan Capelle was in het late middenspel onder druk geraakt. Secuur verdedigen leverde uiteindelijk een punt op en de analyse achteraf toonde aan dat er ook nergens winst in heeft gezeten. 10-10.
Dat bleek uiteindelijk net een punt te weinig voor de nacompetitie. Volgend jaar beter. Van nacompetitie naar linker rijtje
De laatste wedstrijd van het seizoen was tegen titelkandidaat VAD. Vooraf leek 8-8 het hoogst haalbare gezien de sterkte van VAD.
Ikzelf speelde een aanvallende partij tegen Kees Binnenkade. In een optisch beter stand liet ik een combinatie toe omdat ik dacht dat die niet kon, maar door een extra schijf te offeren werd het een hele grote ruil, waarna tot remise besloten werd. Wiebo tegen Michel Horn werd een partij waarbij weinig risico's genomen werden, met remise als gevolg. Jan Pieter had een spannende opening tegen Hans Vermeulen. De computer had echter geen opmerkingen en ook deze partij werd remise. Bert speelde tegen topscorer Paul de Heus. Gezien de stand op de overige borden, ging Bert niet voor de remisevariant. Helaas miste hij een zetje, waardoor hij zelfs verloor. Siegfried leek lastig te staan tegen Jos Eggen, hoewel de computer niet veel meer dan remise zag. Siegfried bleef zich goed verdedigen en haalde een nette remise. Ook Ricardo had het lastig: tegen Arie Storm. Na een paar wat mindere zetten kwam hij zelfs erg lastig te staan. Ricardo bleef kalm en wist een punt uit het vuur te slepen. Als laatste was Gerrit nog bezig tegen Chris van Westerloo. Langzaam maar zeker kreeg Gerrit een drukstandje op het bord. Chris wist niet de juiste verdediging te vinden. Zo behaalden wij een onverwachte 7-9 overwinning, waarbij wij zelfs in het linkerrijtje kwamen, terwijl VAD veroordeeld werd tot het spelen van een promotiewedstrijd. Een zwaarbevochten overwinning
Het moest van ver komen tegen Huizum deze zaterdag. Aan Johan Capelle lag dat niet. Hij keek al vroeg tegen een vijandelijke indringer op het kerkhofveld aan; ongebruikelijk, maar op zich niet slecht en hij kon er dan ook niet van profiteren. Dat veranderde op slag toen zijn tegenstander op de 25e zet zomaar een schijf inleverde. Misschien dacht hij wel dat het slechts een tijdelijk offer was, maar al snel bleek dat een misrekening en zo kwamen we al vroeg in de wedstrijd op voorsprong. 2-0.
Zoals zo vaak zorgde Radjinder voor de meest spectaculaire partij. Toen ik eens langs de borden liep, zag het daar nog niet naar uit, er stond een normale klassieke stand op het bord. Kort daarna sloeg de vlam in de pan. We komen er in na de zet 26. 42-37? Kort daarvoor heeft de zwartspeler een Ghestem doorstoot geplaatst en hoewel het daarmee knap ingewikkeld is geworden, is het evenwicht nog niet verbroken als nu maar wit |
|
