 |
Goed einde van de competitie
De topscoorder-strijd ging tussen Wiebo en Lucien. Toen de loting bekend was, leek het erop dat Lucien de beste papieren had om topscoorder te worden. Hij moest tegen Coen Jong aantreden, terwijl Wiebo tegen de altijd lastige Jan Groeneweg moest uitkomen. Lucien zette een kleine aanval op, en kon na een 2 om 2 naar doorbraak als eerste de felicitaties in ontvangst nemen. Ondertussen had Savane tegen Hans een kromme Partie Bonnard op het bord. Na eerst een schijf gegeven te hebben moest Savane iets later een tweede schijf geven. Hans nam een combinatie die beiden een dam opleverde, waarbij Hans nog steeds 2 schijven voorstond. Aan het einde blunderde Hans die daardoor zijn dam kwijtraakte en de partij zelfs nog verloor. John bereikte niets tegen Mwenedata en moest in remise berusten. Kenny haalde een nette remise tegen Jan Houwing. Huub moest na een onnauwkeurigheid tegen Arnoud Rood flink in de beugels, dit deed hij goed moet remise als gevolg. Marco had een slecht klassiekje tegen Timo Kuipers, en kon dit niet meer rechtzetten. Na de remise van Paul was het Wiebo die tegen Jan Groeneweg langzaam maar zeker een steeds betere stand kreeg. Het grote terreinvoordeel was genoeg voor de overwinning waardoor Wiebo topscoorder is geworden (vanwege een hoger tegenstander- en bord gemiddelde). Jan Pieter ging tegen Dave Bleeker nu niet te lang doorspelen op de winst waardoor hij net aan de remise wist te halen. Gerrit speelde tegen Theo Tesselaar een degelijke partij. Gerrit haalde een combinatie uit die beide een dam opleverde en een extra schijf voor Gerrit. Toen Theo, mede door de klok, een tweede schijf achterkwam, was het pleit beslecht, en kon Gerrit de overwinning over de streep halen. Volgend jaar nieuwe kansen, nieuwe prijzen. 020 II: Doelstelling gehaald
Na tien minuten spelen begonnen een aantal spelers van Leiden zich ongemakkelijk op hun stoel te bewegen. Hans Kreder bleek nog steeds niet gearriveerd te zijn. Ondanks meerdere telefoontjes kregen ze hem niet te pakken. Marco was hierdoor de eerste speler die 2 punten mocht bijschrijven. Meteen hierna tekende Wiebo voor de eerste remise: tegen Edwin van Hofwegen. Vervolgens was het Laura die na een grote ruil de remise tekende tegen Harry Dekker. Ondergetekende had tegen Andre van der Kwartel een partie Bonnard op het bord. Nadat Andre een dam had gehaald, die door mij meteen afgenomen werd, had ik door meteen dam te halen de partij moeten winnen. Ik deed dit echter pas een paar zetten later en werd toen verrast door een coupe Turc. In de 4 om 4 die toen overbleef bood ik, nog van slag, remise aan. Hierop stelde mijn tegenstander voor om toch nog maar even twee zetten te doen. Zo werd het op de veertigste zet alsnog remise. Als de notatie van Laura klopt, blijkt die partij de veertig zetten niet gehaald te hebben... De volgende die uit was, was Lucien, die een mooie blauwe uitslag haalde door oud Amstelland speler Evert Dollekamp op remise te houden. Het was aan Gerrit om met een goede overwinning op Hans Kolfoort de overwinning veilig te stellen. Jan Pieter tegen Maurits Meijer en John Stins tegen Arend van Beelen wisten hun goede stand niet om te zetten in winst, en moesten in remise berusten. Kenny kreeg na een rustig begin een drukstand tegen Hans Tangelder (die ook een tijdje bij Amstelland gespeeld heeft.) Hans moest 2 schijven geven om door te breken. Dit bleek te veel en Kenny won snel. Hans redde het niet tegen Evert Bronstring. en moest als enige een nederlaag accepteren. Over twee weken de laatste wedstrijd tegen SNA Laten we proberen de vierde plek te consolideren. Stug teamoptreden resulteert in katertje
Zoals gewoonlijk begint een damwedstrijd in Westerhaar rumoerig. Er spelen zes tientallen en er moet uitgebreid gedag gezegd worden. Uitermate gemoedelijk allemaal, maar het kost even voordat er een Ereklasse waardige rust ontstaat. De enige die, niemand neemt het hem kwalijk, hij offerde zich tenslotte in het clubbelang op door zowel te spelen als te rijden, niet stug genoeg was en als eerste en enige moest capituleren was Frank Zwerver tegen Jan van Dijk. Vervolgens zette de rest van het team zich schrap. Roep Bhawanibhiek stond een beetje onder druk tegen Herman Hilberink maar tikte consoliderend een punt binnen. Johan Bastiaannet stond voordelig maar kon geen winst vinden. Jean Marc Ndjofang stond ook beter tegen Marino Barkel. Die rekende echter netjes naar remise. Rob Geurtsen en Bert Aalberts remiseerden niet geheel geruisloos, maar ook niet opzienbarend. Frank Pasman daarentegen liet de Russische Germaan Vadim Virny zuchten, puffen, hijgen en vele kilometers ijsberen. Wat weinigen in de Ereklasse lukte, lukte Frank wel: remise. Dat leverde hem evenals de remise van Johan Smits tegen Gil Salomé een mooie blauwe notering op. De kapitein leek een ietsje pietsje makkelijker te staan tegen Yuen Wong maar het evenwicht werd nergens verbroken. Voormalig speler voor Westerhaar, hij hangt nog met een mooie prent in slank postuur aan de wand in de speelzaal, Erik Brunsman hield evenals vorig seizoen combikoning Edwin Twiest in bedwang. Als laatste streed Krijn ter Braake tegen de gevaarlijke Odin Mol. Krijn kreeg welliswaar terreinnadeel maar zijn verdediging zag er voldoende goed uit. Echter, Mol haalde op het beslissende moment op het verkeerde veld dam. Daarna werd snel de negende remise genoteerd. Ondanks het stugge teamoptreden met negen bordpunten tegen het veel betere Westerhaar, bleek na afloop dat Damlust ons voorbij is gegaan op de ranglijst. Dat veroorzaakt toch een katertje. We zijn nu mede afhankelijk van de wedstrijd SNA-Damlust. Als die gewonnen wordt door Damlust, eindigt Damlust sowieso boven ons en ontkomen we niet aan een promotie-degradatie wedstrijd. Nou ja, eerst Lunteren in de laatste ronde maar eens resoluut aan de kant schuiven. 
020 - 2 verliest van buurman VAD
Na een uur of 3 spelen zag het er naar uit dat de koploper het zeer zwaar zou krijgen. Hans stond een schijf voor tegen naamgenoot Hans Vermeulen, Wiebo had een dam gehaald tegen Dirk Vet, Gerrit en Paul hadden hun tegenstander onder druk. De overige borden stonden gelijkwaardig, alleen Laura stond lastig tegen Herman van Westerloo. Toch ging het mis voor ons. Hans ging er voor om dam te halen in plaats van de stand vast te laten lopen, dit bleek niet te winnen. Wiebo kon de winst niet vinden. Ook bij Gerrit en Paul verwaterde het voordeel. Toen Maarten in een gelijkwaardige stand door de klok ging, was het pleit beslecht. Hierna verloor ook Laura nog, en de andere partijen werden remise. Rechtstreeks degraderen kunnen we niet meer, maar er zal nog wel een wedstrijd gewonnen moeten worden om de nacompetitie te ontlopen. De eerstvolgende kans is de uitwedstrijd tegen Leiden. Apeldoorn wint
Ondertussen hadden de veelspelers Krijn ter Braake en Hein Meijer geremiseerd, evenals Rob Geurtsen tegen Michiel Kloosterziel, Johan Bastiaannet tegen Jasper Lemmen en Johan Smits tegen Frerik Andriessen. Dat laatste leverde Johan een mooi blauwtje op na een ingewikkelde partij met vroege, dure dam van zijn tegenstander. Roep Bhawanibhiek hield het niet tegen Andrei Kalmakov, Erik Brunsman niet tegen Bas Messemaker en Frank Pasman niet tegen Hendrik van der Zee. Aangetekend moet worden dat Erik in een raar klassiekje beter stond maar de juiste voorzetting niet zag. Jean Marc overhoorde Alexander Presman in het eindspel maar kon de eer niet echt redden met een winnend plan: 5-15. Op naar Westerhaar. 020-kwartet nog geen kampioen
Van Hansen en Sakidin is niets vernomen, en we hopen maar dat ze niet het Noordhollandsch kanaal ingeglibberd zijn. Kuijper en Van Geel leken zich daarover geen zorgen te maken. Sakidin had al gemeld niet fit te zijn, en ze vermoedden dat Hansen geen zin had om alleen te komen. Waarom er dan geen belletje afkon, is vooralsnog een raadsel. In ieder geval zal de wedstrijd opnieuw vastgesteld moeten worden. Epiloog Inmiddels hebben we begrepen dat Sakidin en Hansen door onderlinge misverstanden niet gebeld hebben. Waarom ze niet konden komen, is nog wat mistig. Daarnaast is er een opvallend (en onbedoeld?) verschil vastgesteld tussen het spel- en wedstrijdreglement van de KNDB en de wedstrijdvoorwaarden van de PNHDB. Volgens de KNDB geldt een team als niet opgekomen wanneer minstens de helft van de spelers ontbreekt (2 dus), de PNHDB heeft het over meer dan de helft van de spelers (3 dus). Dat zou betekenen dat Purmerend formeel wel is opgekomen en dat de wedstrijd in een 7-1 overwinning voor 020 is geëindigd (3 echte punten en 2 reglementaire zeges). Maar we zijn de kwaadsten niet. Van de secretaris van Purmerend vernamen we dat Sakidin en Hansen toch graag hun partij willen spelen, en na overleg met wedstrijdleider Verdel hebben we daarmee ingestemd. Op 14 februari wordt alsnog een mini-kampioenswedstrijd gespeeld, die 020 begint met een 3-1 voorsprong. Komt dat zien! Epiloog 2 Helaas is de mini-kampioenswedstrijd niet doorgegaan. Op 13 februari hoorden we dat Sakidin en Hansen te veel problemen met de gezondheid hadden om aan te treden, en dat Purmerend zich neerlegde bij een 7-1 uitslag. Daarmee heeft 020 de provinciale titel terug, nadat die één seizoen in handen was van SNA. Ook al kon die titel ons eigenlijk niet meer ontgaan, het is jammer dat het zo moest. Zeker in de provincie is dammen belangrijker dan winnen, en we hopen maar dat Purmerend de personele problemen snel te boven komt. Deceptie in Schiedam
Waar het eerste een moeilijke taak had, werd van het tweede gewoon 2 punten verwacht. Van Stigt Thans 3 stond laatste met maar 1 punt. Het begon voortvarend toen Lucien na 10 zetten een schijf voorkwam. Een twintigtal zetten later gaf zijn tegenstander op toen deze nog een schijf achter zou komen. De teamcaptain, die als enige memorabele feit 3 spelers van het station gehaald had, vergooide zijn partij door een dam open te zetten, die gretig genomen werd. Laura speelde met een degelijke partij remise. Ook bij John gebeurde er weinig en werd dit ook remise. Kenny liep in een klassiekje vast en moest opgeven. Gerrit kwam ook in een lastig klassiekje terecht, toen zijn tegenstander niet de sterkste voortzetting koos werd het snel remise. Hierna was het Wiebo die de stand weer gelijk trok. In een dun standje met terreinvoordeel maakte hij het zijn tegenstander te moeilijk. De gelijke stand was weer snel weg, toen Jan Pieter vast kwam te staan in een klassieke stand. Huub kreeg een goedkope dam, zijn tegenstander spartelde nog wel tegen maar er was geen houden meer aan. Net als JP zat Hans te veel op winst te spelen, en ook hij kreeg de deksel op zijn neus. Hierdoor verloren wij met 11-9 Om het seizoen nog enigszins goed te maken moeten we over twee weken onze stadgenoten verslaan. Dammen om het reizen. Maar tijdens het reizen is het warmer...
Nou viel dat laatste reuze mee. Ja, er waren wat treinen uitgevallen, er reden wat minder trams, het was voorzichtig lopen op besneeuwde wegen, maar het viel allemaal mee. Erik en ondergetekende kwamen mooi op tijd, een half uur voor aanvang, in het speellokaal aan. Gedurende de voorgaande reis was er intensief contact gehouden met de verschillende gefragmenteerd reizende fracties van beide teams. Duidelijk was dat, op een enkele uitzondering of onduidelijkheid na, we gewoon op tijd aan beide wedstrijden zouden kunnen beginnen. Het 1e deed dat dus ook, gewoon zoals het hoort, om twaalf uur. Roep kwam natuurlijk een beetje te laat. Die moest immers helemaal uit Rotterdam komen... Marco, onze nieuwe aanwinst en debutant op het hoogste niveau, was iets te laat van huis vertrokken. Hij begon een klein half uurtje later maar haalde de verloren bedenktijd snel in. Aangezien we niet over Jean Marc Ndjofang, Alexander Getmanski, Kees Thijssen en Paul Oudshoorn konden beschikken was bij voorbaat duidelijk dat we geen kans op wedstrijdpunten zouden maken. Dat was geen probleem. Een groter probleem was de temperatuur. Die was, en bleef, veel te laag. De speelgelegenheid voor het 1e is met deze omstandigheden onverantwoord. Dat je in een kerk speelt is tot daar aan toe. Maar dat hoeft toch niet te betekenen dat je de hele wedstrijd met een winterjas aan moet gaan zitten om niet achter het bord te bevriezen. In de naast gelegen kerkruimte was het nota bene warmer dan in de speelruimte. Dus ben ik daar maar regelmatig op een vloerrooster gaan staan waar warme lucht uitkwam. Ons 2e speelde in een ruimte die behaaglijker was. Ik gun het ze. Al was dat niet voldoende voor het resultaat. Maar het is aan onze kapitein van het 2e om hierover te berichten. Wat betreft het dammen. Erik Brunsman redde het niet tegen GMI Clerc, Krijn ter Braake niet tegen GMI Gantwarg en Johan Capelle niet tegen GMI Heusdens. Marco vergat in een volkomen gelijkwaardige stand even een petit combi. Kan allemaal gebeuren. De rest speelde netjes remise. Over naar de volgende wedstrijd. Dan spelen we weer thuis en weten we dat we in ieder geval in een fatsoenlijke ruimte spelen waar dammen verantwoord beoefend kan worden. Ik speelde in die ijzige kou best een leuke pot tegen Jeroen Kos. Waarom er van onze partij, en vier andere partijen, géén en vijf andere partijen wél een analyse staat op http://www.luteyn.net/damclub/2017/Partijen/Amsterdam_partijen.htm staat, is me een raadsel... Promotiedroom valt in duigen
Het team dat zou winnen zou goede zaken doen in de strijd om het kampioenschap. De verliezer zal (tijdelijk) een pas op de plaats moeten maken. Lange tijd leek er niets te gebeuren. Nadat Wiebo remise had gespeeld tegen Jeanine van der Horst volgden de remises achter elkaar. Bij John, Laura en Kenny gebeurde er niet veel, en was remise een logische uitslag. Hans leek lastig te staan, maar toen zijn tegenstander een combinatie nam, bleek deze niets op te leveren.... Remise. Lucien had een spannende partij waarbij hij een schijf moest geven, Lucien bleek genoeg compensatie te hebben voor remise. Ikzelf had wel licht voordeel, maar ook hier bleef alles binnen de remise grenzen. Hierna ging het mis. Huub liep in een klein zetje, en kon snel daarna opgeven. Sioerd had een goede stand maar te weinig tijd. Hij ging door de klok. Volgens Rob Geurtsen kon de stand wel eens gewonnen zijn voor Sioerd. Gerrit probeerde het nog, maar moest ook in remise berusten. Nu is het tijd voor de Kerstdis, oliebollen en champagne, volgend jaar gaan we de resterende partijen spelen. Sinterklaas in Zaandam
Damcombinatie Zaanstreek - 020, maandag 12 december 2016 Uitslag: 3 - 5 Deze wedstrijd zat, hoewel Sinterklaas een week ervoor al was vertrokken, boordevol surprises. Zo deelden aan 020 kant Huub en Hans kadootjes uit aan hun tegenstander, terwijl van de zijde van Zaanstreek Paul Teer de remise tegen een stoïcijns spelende Krijn niet wist te vinden. Om met die laatste partij te beginnen: bij de tussenstand 3-3 stevenden Paul en Krijn (met een iets voordeliger verdeling der schijven) allebei op een gezonde dam af waarna het een kwestie van techniek was om met wit naar remise te manoeuvreren. Er waren echter twee tactische elementen die Krijn volledig uitbuitte en die zijn tegenstander aan het wankelen brachten. Krijn dreigde namelijk bij slap tegenspel een tweede (dodelijke?) dam te gaan halen en daarnaast tikte de klok van Paul Teer in rap tempo richting nulpunt. Onder tijdsdruk offerde de witspeler een schijf om daarmee zijn dam zo te kunnen placeren dat hij de pas van zwart naar een tweede dam (en een mogelijke winst) voorgoed afsneed. Hierop deed Krijn enkele complicerende zetten, of was het met zand strooien? Hoe dan ook, plots sprong de witte klok op nul en stond Paul Teer met lege handen. Alleen Rob Geurtsen trakteerde zichzelf op enkele krachtzetten en boekte een puike overwinning. Opstelling
Analyse: Verkeerde koppelingen op 10 december
Er was in de weken ervoor al het nodige te doen geweest over deze wedstrijd op 10 december, tegelijkertijd met de WK-match Groenendijk-Boomstra. Ik was blij dat het zover was. Aan de andere kant ook wel weer jammer dat we allemaal niet live getuige konden zijn van weer een prachtige duel van die match. Want wat was het weer een partij om van smullen. |
|
