Afgelopen zaterdag speelde 020-2 de kraker tegen De Kroonschijf. De Kroonschijf begon de wedstrijd met een punt voorsprong op de ranglijst.
Dat er veel spanning op de wedstrijd zat bleek uit het feit dat zowel bij het eerste als bij het tweede iedereen om 2 voor 12 achter zijn bord zat, en het doodstil was. Wiebo had de eer om Wim Kalis af te stoppen. Toen, na een interresante opening, Wim niet op zijn scherpst doorspeelde, vervlakte de partij, en kon Wiebo het simpel remise houden. Paul bereikte niet veel tegen Eef Stam, en kwam ook niet verder dan remise.
Kenny had het lastig tegen Harm Jan van Rees. Kenny moet een tijdelijk offer plaatsen om geen nadeel te krijgen. Toen Kenny een aantal zetten later zijn schijf weer terug won, werd het snel remise. Hanco voelde Peter Hartog stevig aan de tand en kreeg groot voordeel. Na een onnauwkeurige 50ste zet moest Hanco echter in remise berusten. Lucien haalde een dam voor 2 schijven tegen Arie van Genderen. Nadat de dam afgenomen werd, raakte Lucien een beetje van slag, liet zijn dam insluiten en verloor de wedstrijd. Peter Hoogteijling trok hierna de stand weer gelijk door in een mooie stijl Ad de Hek onder druk te zetten en zo steeds meer in het voordeel kwam. Na het halen van een tweede dam was het snel afgelopen. Bert Bakhuis speelde tegen Cor Westerveld. In een zeer interresante partij werd het uiteindelijk remise. Hans speelde een omsingelingspartij tegen Pieter Trapman Sr. Gezien de stand op de andere borden, besloot hij snel tot remise. John, die op het laatste moment moest invallen omdat Erik Brunsman doorgeschoven was naar het eerste team, mocht tegen de tweede Stam (Teus) aantreden. John speelde een mooie omsingelings partij. Nadat de voorpost van Teus afgeruild werd, kwam John steeds meer in het voordeel. Teus moest eerst 1 schijf offeren en later nog een tweede. Toen wijs het snel afgelopen, en stonden we met 10-8 voor.
Als laatste was Marco bezig tegen Peter de Hek. Marco speelde een heel degelijke partij tegen de sterke Peter. Marco kwam nog tot een eindspel waarbij hij eerder op dam kwam. Dit bleek niet genoeg voor de winst, maar Marco kon wel de felicitaties in ontvangst nemen omdat hij het elfde punt binnen haalde.
Als we over 2 weken winnen in Den Haag zijn we kampioen!
Zaterdag rond 14.30 uur kreeg ik een berichtje van Johan Smits of ik bij de wedstrijd aanwezig was. Mijn eerste reactie was "ben jij al klaar dan?" Maar het bleek dat Johan ziek thuis zat en een vervanger zocht. Een vervanger om een verslag te schrijven, wel te verstaan...
Voor de wedstrijd zelf werd Johan vervangen door Erik Brunsman, die doorgeschoven werd vanuit het tweede team.
Anyway, ik sprong snel op de fiets, trotseerde de koude bui die besloten had op een droge dag net te gaan regenen op het moment dat ik fietste, fietste door rood tot ergernis van automobilisten die blijkbaar geen begrip hadden voor de opdracht die ik van Johan had gekregen, en kwam rond 15.00 uur de speelzaal binnen...
Op dat moment was Kees al klaar. Hij moest berusten in remise tegen Toine Brouwers. Peter van Heun was als tweede klaar. Hij zou blij zijn geweest met remise, maar er was iets gruwelijk mis gegaan in zijn partij. Het team moest dus een achterstand wegwerken in een wedstrijd die gewonnen moest worden om degradatie af te wenden. Waar moesten die 2 winstpartijen dan vandaan komen?
Johan Wiering had de beste papieren daarvoor en Johan Capelle stond ook goed. Misschien dat Krijn nog iets zou weten te bereiken, maar de overige stellingen zaten allemaal binnen de remisemarge.
Johan Bastiaannet was als derde klaar. Hij gaf remise tegen Martijn de Leeuw. Kort daarna berustte Johan Capelle ook in een puntendeling. Tegenstander Jimmy Depaepe hoopte Johan nog even door de klok te jagen omdat Johan die vergeten was in te drukken, maar gelukkig was Johan net op tijd bij de les. Jammer genoeg was de betere stelling niet genoeg voor de winst. Tussenstand: 3-5
Invaller Erik was aan bord 5 als vijfde klaar. Hij had een prettige stand tegen Jasper Daems, maar durfde niet vol voor de winst te gaan met de gedachte dat je ook wel eens de deksel op je neus kan krijgen in zo’n geval. Zo werd er dus weer een remise aangetekend, snel gevolgd door Paul Oudhoorns puntendeling. Diens tegenstander, Yves Vandenberg, had dermate veel respect voor Paul dat hij direct aan het afruilen sloeg. Het kleine voordeeltje dat dit Paul opleverde was te klein voor winst en daarom werden de punten gedeeld, hetgeen de nieuwe tussenstand van 5-7 opleverde.
Met nog 4 partijen aan de gang moesten er nog 2 winstpartijen uit de hoge hoed getoverd worden. Dit veranderde snel in nog 3 partijen die alle drie gewonnen moesten worden. Rob Geurtsen moest namelijk opgeven tegen Hein De Cokere en op die winst van De Cokere viel weinig af te dingen.
Rob’s buurman, Herman Spanjer, had ondertussen in een dammeneindspel een schijf meer en zat al een tijdje te rekenen of er stiekem toch meer dan remise uit te halen viel. Dat bleek niet het geval en dus volgde hier ook een puntendeling met een 6-10 tussenstand als gevolg.
Meer dan een gelijkspel zat er dus niet in en daarvoor zouden beide laatste partijen gewonnen moeten worden. Johan Wiering gaf het goede voorbeeld en bekroonde goed spel met een verdiende overwinning. Tegenstander Mehmet Yöney werd gestaag achteruit gedrukt tot hem niets restte dan opgeven. Dit deed hij met een schuin oog naar het naastgelegen bord waar Krijn tegen Koos van Amerongen naarstig op zoek was naar een variant waarin hij zijn tegenstander nog kon verlokken een verkeerde zet te doen. Zijn tegenstander hield het hoofd echter koel en Krijn berustte in het delen van de punten, waarmee de eindstand op 9-11 uit kwam.
Rechtstreekse degradatie kan nog afgewend worden als over 2 weken gewonnen wordt bij Gouda. Met kanonnen als Martijn van IJzendoorn en Erno Prosman in de gelederen is dat makkelijker gezegd dan gedaan.
Afgelopen zaterdag speelde het eerste van 020 een cruciale wedstrijd tegen hekkensluiter Rijnsburg. Beiden moesten winnen in de strijd tegen degradatie.
We gingen vol goede moed op pad, want, zoals ik de vorige keer al schreef: 'met dit team gaan we zeker nog punten pakken'. Mijn voorspellende tekst was natuurlijk niet op los zand gebaseerd, want we speelden met dezelfde sterke opstelling Rijnsburg uiteindelijk met 14-6 hard van de mat. Het begon goed! Ik zat naast Rob Geurtsen die met een geniepig zetje Thomas Wielaard verraste en een schijf voor kwam. Net op het moment dat ik een belangrijke keuze moest maken in de partij nam Rob het zetje en nam ik het zekere voor het onzekere... want Rob ging dat potje wel winnen. Rob liet zijn tegenstander verder geen enkele kans en de eerste overwinning was binnen! Mijn tegenstander Richard Meijer stuurde in het middenspel aan op scherp spel, wat verleidelijk was om op in te gaan. Uiteindelijk kwam ik toch beter te staan en dwong ik hem om positioneel zwakkere zetten te doen, hetgeen hem fataal werd. Ik heb nog een aantal sleutelmomenten op toernooibase gezet. Ook Paul Oudshoorn heeft twee belangrijke winstvarianten geplaatst. Ik boekte hierdoor mijn eerste overwinning van het seizoen waardoor ik nu een 50% score heb! Johan Capelle speelde tegen Wim Bremmer een knappe omsingeling. Zo knap zelfs dat de enige ogenschijnlijk speelbare zet verhinderd was door een fantastische 8-klapper! Wim moest daarom gaan offeren wat het begin van de verdiende overwinning voor Johan was. Krijn heeft deze combinatie nog op toernooibase gezet. Dat moet je even zien! Kees Thijssen is goed bezig en pakte vandaag zijn zoveelste overwinning! Kees maakte het Arjen de Mooij flink lastig, waardoor Arjan zelfs meer tijd dan Kees nodig had. Arjen kon nog een dure dam nemen die hem misschien nog een remisekans opleverde, maar nadat hij deze kans voorbij liet gaan was de partij snel voorbij. Ron Heusdens heeft hier op toernooibase nog een leuke analyse van gemaakt. Kees had de duimschroeven flink aangedraaid en Arjen bezweek onder de druk. En zo hadden wij vandaag al vier overwinningen te pakken! Paul Oudshoorn probeerde daar een vijfde van te maken maar zijn tegenstander, Eric Hogewoning, wilde daar niet aan meewerken. Die speelde strak in de discipline waardoor Paul niet verder dan een punt kwam vandaag. Peter van Heun zat wel dicht bij een vijfde overwinning, maar tegenstander Steven den Hollander kon de boel tijdig repareren. Peter had duidelijk het betere van het spel. Hij kon op twee manieren een schijf voor komen, en moest uit een van de twee mogelijkheden kiezen. Hanco heeft op Toernooibase nog een prachtige variant aangegeven waarmee helder wordt dat Steven blij mocht zijn met een punt. Johan Bastiaannet speelde een prachtige partij tegen Richard Kromhout. Johan ging er vol in! Uiteindelijk werd het remise maar Johan vertelde mij na afloop dat hij spijt had dat hij de 5 om 5 combinatie toeliet, waardoor de kansen verlopen waren. Prima punt van Johan! En de laatste Johan van vandaag, Johan Wiering, want we konden er vandaag wel vier van opstellen, speelde zo sterk op winst dat hij uiteindelijk nog alle zeilen bij moest zetten om de remise te pakken. Tegenstander Arie Schoneveld kwam nog wel een schijf voor, maar Johan maakte er toch knap remise van. Captain Krijn speelde tegen Pieter Jan Rijken een interessante pot! Beiden waren tactisch bezig om voordeeltjes te pakken. Na afloop gingen ze vrolijk verder op toernooibase waar je nog mooie analyses van hen kunt zien. Ook daar werd het remise. Last but certainly not least: Herman Spanjer! Die had de nobele taak om hun enige topspeler, Cor van Dusseldorp, af te stoppen. Zoals we dat ondertussen wel van hem gewend zijn, had hij daar geen enkele moeite mee. En dat maakte de teamprestatie van vandaag compleet. Een verdiende 14-6 overwinning! Het zou mooi zijn als we dit kunstje tegen Tilburg kunnen herhalen! Zaterdag 3 februari komen ze bij ons op bezoek en het zal mij niets verbazen als de coach weer voor een zeer sterk team zal zorgen, zodat we ook deze horde met gemak gaan nemen.
Hoewel SNA 2 laatste staat, werd het geen gemakkelijke wedstrijd.
Paul zat tegen Luca Smit die op het allerlaatste moment opgeroepen werd.
Na dat Paul een schijf voorgekomen was, haalde Luca een damzetje uit. Zijn dam kon nergens naar toe, en na afvangen van de dam was het snel afgelopen.
Hierna was Wiebo als eerstvolgende uit. Tegen Tiemo Kuipers zat Wiebo zat doodziek achter het bord, wat bij hem meestal betekent dat er snel remise gehaald wordt.
Lucien zat tegen Daan van Os. Beide spelers hebben een gelijke rating, en dat was ook in de partij te zien. Het evenwicht werd nooit verbroken met remise als gevolg.
Na afgelopen donderdag ook tegen Theo Tesselaar gespeeld te hebben, mocht Erik zaterdag weer tegen Theo spelen. Was het donderdag al een interresante partij, zaterdag werd het helemaal wild west. Hoewel Erik dacht dat hij erg slecht heeft gestaan werd ook deze partij weer remise.
Wij zullen ons Pieter vooral herinneren als organisator, sponsor en dammecenas. Als beoefenaar van de sport heeft Pieter echter ook een aantal tactische overwinningen op zijn naam staan tegen bekende dammers, zoals de 20-jarige Harm Wiersma (tijdens een simultaanseance), Piet van Heerde, Andrew Tjon A Ong en Ton Bollebakker.
Op een stormachtige donderdagavond mochten we aantreden tegen SNA in Heerhugowaard. Dit ging om de eerste plaats in de Provinciale competitie en stiekem eigenlijk om het kampioenschap. Wie deze wedstrijd wint zal door de rest bijna niet meer bij te halen zijn. Reden genoeg om met een sterk team aan de aftrap te verschijnen. Reden ook om een keer als non-playing captain op te treden. Bij aankomst bleek dat SNA deze wedstrijd ook serieus nam, met als uitkomst dat er vier partijen op het program stonden waarbij de spelers zeer aan elkaar gewaagd waren. Aan het 1e bord speelden halve finalisten Rob en Ivo tegen elkaar. Rob besloot tot de Keller-aanval en Ivo kwam snel beter te staan. Aan bord 2 trad Johan aan tegen Guido Verhagen. Een mooie gelegenheid voor Johan om aan te tonen dat hij niet voor Guido onder doet, alhoewel hij hem qua rating momenteel wel boven zich moet dulden. Dat viel nog niet mee. Guido stond makkelijker en Johan moest in de eerste plaats ervoor zorgen dat hij in elk geval één puntje aan het treffen zou overhouden. Bord 3 leverde de koppeling Erik tegen Theo Tesselaar op. Erik kwam niet lekker uit de opening en Theo ging de hele partij aan de leiding. Ten slotte trof Paul in Jan Groeneweg een oude bekende aan het laatste bord. Paul was de enige die gelijk op ging met zijn tegenstander.
Na bijna drie uur spelen volgde de tijdnoodfase waarbij de kansen keerden. Johan was als eerste klaar en had alles onder controle gehouden: 1-1
Rob stond rond de 40e zet waarschijnlijk verloren, maar één slechte zet van Ivo deed de kansen keren. Toen de notatiebiljetten bijgewerkt waren stond er een voordelig eindspel voor Rob op het bord. Na een verkeerde voortzetting van Ivo begon Rob zelfs in de overwinning te geloven.
Ondertussen was Paul ook op zoek naar de winst. In de tijdnoodfase was hij doortastender geweest dan tegenstander Groeneweg, hetgeen hem 2 extra schijven in het dammeneindspel opleverde. De positie van Pauls schijven gaf Jan Groeneweg wel aanknopingspunten om voor remise te gaan. Maar goed, één punt zat sowieso in de tas, hopelijk dus twee
Erik liep nog steeds achter de feiten aan, maar hield de stand nog steeds binnen de remisemarges. Hij wikkelde af naar een dammeneindspel met één schijf minder. Technisch remise, maar je moet het wel even bewijzen – en tegenstander Tesselaar speelt het eindspel goed…
Optimistisch scenario: Erik maakt remise en Paul + Rob winnen, met een 2-6 uitslag. Pessimistisch scenario: Erik vindt de remise niet en Paul + Rob vinden de winst niet… Kortom: na de tijdnoodfase is het nog zeer spannend, maar de kansen liggen aan 020!
I met Pieter Jan Hildering for the first time in an evening of August 2002 in Amsterdam, at "Café Twee Klaveren , De Clerqstraat".I was just coming back from Yakutsk -Republic of Yakutia (Russian Federation) where I took part in the "Challenge Mondial de Jeu de dames" from which, after a great performance in the tournament , I received the Title of International Grandmaster-Draughts. I came in The Netherlands to participate in the Bijlmer international top draughts tournament in Amsterdam ZuidOost. I was just a fresh young title African champion (2000) who wanted to discover the draughts top level & stars by playing the Dutch clubs competition. My appointment with Pieter was unexpected, but fortunate, arranged by Jaap Van Galen & Hein Van Dee from Den Haag draughts club. During the meeting, I discovered a very kind and gentle man. At the end of our meeting, I was simply impressed and convinced by Pieter who suggested me to play draughts in a professional way. Immediately, he was ready to do his part to support me in succeeding in my new enterprise. Since then, Pieter gave me the opportunity and privilege to join the 1st team of Hiltex and to get to know him better as a human being.
My cooperation and relation with Pieter became closer over months and years. I can really explain it in details, because Pieter used to say that I was too lucky. Indeed, I can confirm that I was very lucky by meeting him. There are things in life you cannot explain. During years and years (for more than 15 years) Pieter adopted me as his adoptive son-in-law. Pieter was everything to me: A father, a godfather, a sponsor, an elder, a friend and a confident. We developed a relationship broader than draughts. Because Pieter gave me his support to a bigger extend than I could reasonably expect. In French they have a saying: " give to Cesar what belongs to Cesar". Throughout my testimony, I just want to confess and to express to Pieter's memory , to his close family, draughts friends, friends, business partners and his relatives my very deep sincere acknowledgement, gratitude; and vivid thanks from the very deep of my heart.
Pieter was one of a kind, an understanding and as nice a man I never ever met in my whole life. Because of his support, I was able to achieve some main goals in my international draughts career as well as in my private life. For instance, I remember that in February 2011, when my biologic father passed away, Pieter was always close to me for assistance and to take in charge my transport costs for burial of my late father. As he used to support me in various situations, he was just a caring godfather to me. Knowing when and how to say "yes" or "no'" firmly. He was a great manager and a gentle citizen of the world.
Pieter’s actions, sponsoring and support in favour of draughts are just wonderful and memorable over years and years. His positive actions and influence in world of draughts management became most apparent to me when he was executive vice-president of FMJD. He was always ready to help, to support African federations with draughts materials and as sponsor of some individual players. In short, my godfather Pieter was a great man, a philanthropic human being.There is no exact and enough word to qualify is goodness and his sociability in life among peoples.
I also remember that his support to me was with the blessing of his nice wife Mrs. Miranda Hildering whom I never meet personally ( unfortunately!) but who used to answer warmly to my calls at home any time of the day when I wanted to speak to Pieter. I could easily recognize her voice all the time, and I am sure she will recognise mine as well. Once I had an important appointment with Pieter at Café Twee Klaveren in Amsterdam in the evening where we usually meet, and seeing the time running, I called at home to be sure: and Miranda answered softly:" Pieter his on his to meet you". For all the caring, support and the goodness, my sincere deep thanks , acknowledgement and warm regards, combined with my vivid very deep condolences to Miranda, and their son & daughters.
I cannot forget personal secretary of Pieter Nikki, Pieter's brother one of the staff members of Hiltex company, who all know me over there. I am joining all of them to share this sad moments and to ask to never forget Pieter. It is a big loss to us all.
Pieter we will miss you all, and you will remain in my heart forever. With all respect and gratitude, may your Soul rest in peace.
Forever Pieter! I will miss you so much.
I would had really like to attend personally and physically the burial ceremony to say these words with some emotions: "Goodbye forever Pieter". But you will always lie in my soul and heart. Unfortunately, I am very far away, in Cameroon at the moment, but very close to all of you by my Soul and heart.
Zaterdag 13 januari 2018 is onze oud-voorzitter Pieter Hildering overleden. Pieter was al langere tijd ziek. Hij heeft vanaf 2016 gevochten tegen longkanker en heeft dit weekend de strijd opgegeven. Pieter is 60 jaar geworden.
Wij zullen ons Pieter herinneren als een gangmaker die de club mee trok naar een hoger niveau, met dezelfde bezielende leiding waarmee hij zijn bedrijf een succes maakte. Voor het eerst begaf Pieter zich op het pad van sportsponsoring. Vanaf 1991 ging damvereniging Amsterdam’80 liefst 17 jaar lang door het leven als Damclub Hiltex. Het leverde zes landstitels op en een derde plaats in Europa. Het ging Pieter daarbij vooral om jong talent te ontdekken, te trainen en hen naar de top te brengen. Verder sponsorde Pieter de club omdat hij een liefhebber was van het spelletje en een geboren ‘winnaar’ was.
Nadat hij zijn bijdrage had geleverd aan het organiseren van het NK en WK Dammen in Amsterdam, liet Pieter zich verleiden tot het professionaliseren van de werelddambond. Hier liep Pieter echter tegen een aantal muren op die hem deden realiseren dat ondank ’s werelds loon is, waarna hij besloot een stapje terug te doen. Zijn publieke naam verbond hij in het vervolg aan de korfbalsport in de vorm van KZ/Hiltex. Op de achtergrond bleef Pieter de damsport echter nog steeds steunen, zonder daar de credits voor te willen ontvangen.
Voorheen zorgde Pieter dat de club landskampioen kon worden, de laatste jaren hielp Pieter ervoor te zorgen dat de in 2011 met Amstelland gefuseerde damclub, die sindsdien de naam ‘020’ draagt, niet hoefde te degraderen uit de hoogste klasse van Nederland. Mede dankzij individuele sponsoring werden af en toe enkele internationale grootmeesters ingevlogen uit Rusland en Afrika voor wedstrijden die er echt toe deden. Pieter deed dit niet voor eigen glorie, maar eerder om de betreffende grootmeester een boterham te gunnen terwijl hij tegelijkertijd zijn geliefde damclub een dienst kon bewijzen.
Een typerende paradox is dat Pieter zelf meer voor de club ging spelen toen hij afgetreden was als voorzitter: in plaats van kartrekker werd hij weer liefhebber. Voor zowel landelijke als provinciale wedstrijden was hij graag bereid zich van zijn beste kant te laten zien. Je bent snel geneigd naar zijn bestuurlijke en sponsorbijdragen te kijken omdat hij op dat gebied er bovenuit sprong, maar achter het dambord wist Pieter ook te presteren. Nog maar een paar jaar geleden had de captain van het eerste team van 020 grote moeite een tiental op de been te brengen voor een bondswedstrijd. Eigenlijk had Pieter geen tijd omdat hij belangrijke zaken in Duitsland had. Gelukkig ligt Apeldoorn dicht bij de Duitse grens en het gaf Pieter het excuus om zijn Audi R8 eens flink op de staart te trappen. Vlak voor aanvang schoof Pieter aan en wist hij en passant een grootmeester een gelijkwaardige remise af te dwingen.
Op vergelijkbare wijze trad Pieter steeds vaker op, op de achtergrond zonder zijn liefde voor de club te verloochenen. Zo wist de winnaar van het Kerstdamtoernooi van de damclub zich altijd verzekerd van het rijkelijk gevulde Kerstpakket, geleverd door Hiltex. Een prijs die gewoonlijk met een grote glimlach door de winnaar in ontvangst werd genomen en met een tevreden glimlach door Pieter werd gegund: een glimlach die we echt zullen missen nu Pieter niet meer onder ons is.
Afgelopen zaterdag kregen wij het dit seizoen verrassend goed spelende team van Witte van Moort op bezoek. Wij dachten dat we alle titelkandidaten al gehad hadden, maar dit team doet stiekem toch nog mee in de titelrace.
Wij hoopten dat ze vandaag andere dingen in Amsterdam aan hun hoofd hadden, maar niets was minder waar. En ondanks dat wij met een zeer sterk team aantraden en daarom minimaal voor een punt gingen, werden we toch met 12-8 van de mat gespeeld.
De positieve kant van het verhaal is dat Johan Wiering weer met 020-1 meespeelt en dat we met Johan, Kees Thijssen, Paul Oudshoorn en Herman Spanjer een goed team op de been kunnen brengen. Het zat deze keer gewoon niet mee, maar met dit team gaan we de belangrijke punten nog zeker scoren!
Op bord 1 speelde Paul Oudshoorn tegen Jan van Dijk. Paul deed zijn best om het Jan moeilijk te maken, maar taxeerde zijn stand niet goed, waardoor hij niet meer voor de winst kon gaan. Zelf speelde ik op bord 2 tegen oud NK finalist Bert Aalbers, die te makkelijk over de partij dacht en in een voor hem iets mindere stand remise aanbood. Ik weigerde omdat Krijn op dat moment onverwacht van Odin Mol verloor. Een rondje langs de borden mij deed inzien dat alleen Johan Capelle winstkansen had en Peter van Heun verloren stond tegen vice wereldkampioen Virny... Bert maakte geen fout en het werd alsnog remise.
Johan Capelle was dicht bij een overwinning maar ondanks dat hij een tijdje met een schijf meer speelde kon hij tegen Yuen Wong de winst niet vinden. Krijn kwam in het late middenspel zwaar onder druk te staan en kon niet meer binnen de remisemarge blijven. Peter van Heun nam een verkeerde ruil waarna Virny een listige combinatie nam, die uiteindelijk winnend bleek. Jammer, want als Peter anders ruilt is er niets aan de hand. En bij Krijn was het volgens mij ook niet nodig. Hierdoor gingen twee van onze partijen verloren en konden we naar een punt fluiten.
Witte van Moort speelde namelijk in de discipline. Op de borden waar we het van moesten hebben gebeurde het uiteindelijk toch niet. Herman Spanjer stond goed tegen Herman Hilberink, maar kon de partij niet winnen. Johan Wiering probeerde het tegen Gerbrand Hessing, maar zijn tegenstander hield zich aan de opdracht. Rob Geurtsen en Edwin Twiest waren te gewaagd aan elkaar en ook Johan Bastiaannet kon het Marino Barkel niet moeilijk maken. Kees Thijssen probeerde het nog tegen Gil Salome, maar ook Gil kleurde netjes binnen de lijntjes.
In de nastoot werden er nog vele punten gescoord (of waren het toch pinten...) en na een zeer lange en onderhoudende derde helft gingen Peter van Heun, Frank Zwerver en ondergetekende nog even naar eetcafe 1890. Frank was nog duidelijk aan het nagenieten van zijn overwinning in de provincie van afgelopen dinsdag. Peter en ik analyseerden zijn partij tegen Virny en de conclusie was dat Peter goed speelde en de remise had verdiend.
Ja. Met dit sterke team verwacht ik nog vele punten dit seizoen!