 |
Cock van Leeuwen is overleden  Enkele maanden geleden had Cock een TIA gekregen en leek zich daar goed van te herstellen. Cock woonde zijn hele leven op hetzelfde adres in Aalsmeer. Alléén, in het huis van zijn ouders, die reeds waren overleden. Afgelopen zondag ging het mis. Zijn zus en zwager troffen hem levenloos aan. Een beroerte is hem fataal geworden. Zijn liefde voor het dammen openbaarde zich al op jonge leeftijd waarbij hij zich ontwikkelde als een serieuze tegenstander voor leeftijdsgenoten als Rob Clerc, Hans Jansen, Geert van Aalten, Jannes van der Wal, John van den Borst en vele anderen. Als senior bereikte Cock diverse keren de finale van het NK. Een opvallende eigenschap vormde de wijze waarop hij zijn notatiebiljet invulde. Los van enige tijdsdruk nam hij alle tijd om met zijn linkerhand de gespeelde zetten met de grootst mogelijke nauwkeurigheid aan het papier toe te vertrouwen, als ware het een schoonschrijfdictee. De laatste jaren fietsten we wel eens samen op richting huis na afloop van de Zomercompetitie in De 2 Klaveren. Man, wat kon hij fietsen. Opgegroeid als zoon van een rozenkweker in Aalsmeer fietste Cock van kinds af aan al afstanden waar de jeugd van vandaag al tegenop ziet als men dat met een scooter moet doen. Om regen, kou en wind maalde Cock niet. Zo bezocht hij jarenlang fietsend de Amsterdamse clubs VAD en 020. Cock was een sportieve man en goed verzorgd. Overigens was hij niet altijd even gemakkelijk in de omgang. Een zekere eigenzinnigheid en koppigheid waren hem niet vreemd als het om voor hem principiële zaken ging. Hij was, wellicht gevormd door zijn afkomst, zuinig. Een rondje van Cock kan niemand zich herinneren. Toch was hij geen egoïst. Altijd in anderen geïnteresseerd en ook was hij als onbezoldigd vrijwilliger actief voor de Zonnebloem. Een leegte blijft achter. Wij wensen zijn broers en zussen veel sterkte toe bij het verwerken van dit verlies. Gelegenheid tot afscheid nemen is op woensdag 27 juli om 14.00 uur in Uitvaartcentrum Finnema, Zwarteweg 108, Aalsmeer. De crematie zal in stilte plaatsvinden. Hans van den Heuvel Voorzitter Damclub 020
DVHN-20160202-Boomstra_excelleert_tegen_020_vedette_Ndjofang.pdf
De match ging niet door in Burkina Faso, nadat de president van dat land, die 50.000 dollar prijzengeld had toegezegd, verjaagd werd naar Marokko. Vervolgens hadden Bart Jonker en IJsbrand Haven van Stichting Aanzet uit Emmeloord de match vrijwel rond in de gemeente Almere, met fraai prijzengeld, totdat een met de organisatie van de match belaste FMJD-medewerker ook wou meedelen in de opbrengst. Reden voor Stichting Aanzet om zich terug te trekken. Een paar weken geleden heeft Harm Wiersma nog geprobeerd de match in Trinidad & Tobago te laten plaatsvinden, maar ook dat mislukte. Gelukkig was Jean-Marc twee weken geleden aanwezig op de FMJD-vergadering en zijn ontroerende speech heeft ervoor gezorgd dat, door ingrijpen van de vertegenwoordigers van Brazilië en Mongolië, er toch nog een match komt en wel in Izmir (voorheen Smyrna) in Turkije. Het prijzengeld is zeer gering, zo'n 20.000 euro, maar de omstandigheden zien er WK-waardig uit, zie de website van Hotel Armis, waar de match gespeeld wordt: http://www.armishotel.com/en/ Dat de Turkse Damfederatie de match organiseert is niet zo vreemd. Dammen wint sterk aan populariteit in Turkije op dit moment. Lélio Marcos vertelde deze week dat de organiserende Turkse Damfederatie momenteel 7000 trainers in dienst heeft die het Turkse damspel helpen verspreiden door het land. Volgens Lélio heeft de Turkse Dambond op het ogenblik liefst 150.000 leden! Deze WK-match bestaat uit slechts zeven partijen. Na elke remise wordt er in steeds hoger tempo gevluggerd totdat er een beslissing is gevallen. Onder deze omstandigheden is Jean-Marc beslist niet kansloos tegen de geweldenaar uit Sint-Petersburg. Het zou fantastisch zijn als wij eindelijk een Afrikaanse Wereldkampioen kunnen toejuichen, een zegen voor de Damwereld!! De wereldtitel van Baba Sy uit 1963, was een postume, toegekend in 1988, tien jaar na het overlijden van deze legende. Het is al verschrikkelijk knap van Jean-Marc dat hij al die supergrootmeesters uit de Sovjet-school achter zich liet op het WK 2013 in Oefa, Rusland. Al deze Russische, Oekraïense en Letse dammers zijn vanaf hun tiende intensief begeleid door professionele damtrainers, meestal ook grootmeesters, met behulp van de beste damliteratuur voorhanden: Russische én Nederlandse. Terwijl Jean-Marc, al snel veruit de beste in het arme Kameroen, moest leren dammen op in het zand getekende borden met coladoppen als schijven, zonder damliteratuur van betekenis! Met zijn ongelooflijke wilskracht moet straatvechter Jean-Marc nu ook de laatste horde proberen te nemen. Maar 7-voudig wereldkampioen Aleksander Georgiev is erop gebrand vaker wereldkampioen te worden dan Alexey Chizhov, bij wie de teller op 10 staat, dus een beetje hulp van ons allemaal, bijvoorbeeld in de vorm van een schietgebedje, zal niet overbodig zijn. Het laatste nieuws vind je op de toernooiwebsite: http://wtm2015.fmjd.org/ 
Alexander, op welke leeftijd ben je begonnen met dammen? “Ik dam al vanaf mijn zevende. Om precies te zijn begon ik in januari 1985 met damtraining bij Boris Oksman” Schaken is populairder in Rusland dan dammen – waarom heb je toch gekozen voor de damsport? “De schaakopleiding in mijn stad – Tula – stond niet erg hoog aangeschreven. Daarentegen heeft de Tula regio wel een grote traditie in de damsport, en dan vooral op het kleine, 64 velden-bord. Grootmeester Valentin Abaulin was 2x kampioen van de Sovjet Unie in deze sport (in 1954 en 1962). Onze regio kent 30 bekende meesters op het 64 velden bord, zoals Arkadij Ovodov, Vadim Demidov; Alexander Tsjopa, maar ook mijn broer Grigorij Getmanski – en natuurlijk mijn coach van het eerste uur, Boris Oksman. Een andere meester uit de Tula regio is Nikolai Homljoek, die in 1977 kampioen van de Russische Deelrepubliek was op het 100-veldenbord. Sinds 1995 helpt Vjatsjeslav (Slava) Stjogolev mij met het dammen op het 100 velden-bord.”  Voor welke speler(s) heb je de meeste bewondering? “Vjatsjeslav Stjogolev, Ton Sijbrands, Aleksej Tsjizjov, Aleksandr Georgiev, Roel Boomstra en Pim Meurs. Behalve grote dammers zijn zij ook geweldige mensen.” Je broer kan dus ook goed dammen. Gaan we hem binnenkort ook nog in Nederland in actie zien? "Grigoriy speelt op het 100 velden-bord de laatste jaren alleen maar in de Tula-regio. Hij wil graag vooruitgang boeken op het 64 velden-bord." Wat is je favoriete toernooi - en waarom? “Ik hou van het Zwitserse toernooisysteem, omdat het onvoorspelbaar is. Als het WK volgens Zwitsers systeem wordt gespeeld dan word ik wereldkampioen!” Het WK in november (in Emmen) wordt niet gespeeld volgens het Zwitsers systeem. Wie denk je wordt de winnaar in november? "Schwarzman of ... ik. Brons zal gaan naar Valneris... :) Maar er was geen plaats voor ons op het WK als gevolg van de limiet. Daarom gaat waarschijnlijk Boomstra of Georgiev winnen." Je gaat een aantal wedstrijden meespelen voor de nationale competitie. Ga je ook partijen spelen op de interne competitie van onze damclub? “Mijn doel is een aantal partijen te winnen voor damclub 020 en daarmee mijn rating verhogen. Op dit moment (1 juli 2015) sta ik 3e op de FMJD -ratinglijst en 9e op de lijst van de KNDB.” Meespelen op de clubavond gaat waarschijnlijk niet lukken omdat ik meestal op de vrijdagavond voor de wedstrijd met het vliegtuig aankom en de zondag na de wedstrijd alweer terug vlieg.
Natuurlijk is Kees al jaren lid bij 020, alleen kwam hij afgelopen jaren voor de KNDB-wedstrijden uit voor DC Apeldoorn. In het seizoen 2015/16 versterkt Kees dus zijn Amsterdamse thuisclub van waaruit hij in 2003 – in Amsterdam – zijn eerste Nederlands kampioenschap (individueel) behaalde. De daaropvolgende 4 jaar prolongeerde Kees die titel en is daarmee vanzelfsprekend een absolute topper. De kans op lijfsbehoud in de ereklasse neemt met de komst van Kees daarom enorm toe!
Er is een groot clubgenoot ontvallen. Klaas is op 80 jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van longkanker.
Gezegend met een tomeloze energie en bravoure, meldde levensgenieter Klaas zich 25 jaar geleden als lid bij Amsterdam’80. In korte tijd manifesteerde hij zich als mental coach bij de verrichtingen van de teams in de clubcompetitie. Hij functioneerde als kapitein van het schip en zorgde ervoor dat boot en bemanning ongeacht de omstandigheden op koers bleven. Zijn bevlogen toespraken waren ongeëvenaard. En of er nu goed of slecht werd gepresteerd, er volgde steevast een ferme kus op de hoofden van de spelers.
De markante Klaas is niet meer. Twee jaar geleden werd Klaas verteld dat hij kanker had. Met chemo en bestralingen leek de fysiek sterke Klaas er bovenop te komen, terwijl er gelijktijdig nog wat andere ongemakken, waaronder een aangetaste nier, werden verwijderd. De altijd optimistische Klaas sprak van een geslaagd groot onderhoud. Een aantal weken geleden kwamen de effecten terug toen Klaas op zijn favoriete vakantieadres in Turkije verbleef. Eenmaal terug in Nederland bleek het te laat voor een hernieuwd herstel. In het bijzijn van zijn familie is Klaas op de dag van de Sint thuis overleden.
Als dammer koesterde Klaas weinig ambities. Af en toe een partijtje voor de onderlinge vond hij genoeg. Om tegen het eind van de avond als vaderfiguur de harde kern van de club te begeleiden naar Café 2 Klaveren, waar Klaas graag een afzakkertje nuttigde. Een lege plek blijft achter in de damclub. Nooit, nooit zullen de speeches meer zo inspirerend, liefdevol en krachtig worden gehouden. Onze mental coach is stil. Net als wij.
|
|
