 |
Eindelijk winst tegen Zaanstreek
Na de laatste 3 jaar steeds op bezoek te zijn geweest in Zaandam, was het nu de beurt aan Zaanstreek om een keer bij ons op bezoek te komen. De 3 uitwedstrijden leverden 1 schamel punt op. Nu wonnen we eindelijk weer eens, met 10-6, en de uitslag had nog hoger kunnen uitvallen. Mazzel
In de tweede ronde speelden we tegen een internationaal gezelschap. De spelers van CEMA kwamen uit Duitsland, België en Limburg en moesten een kleine wereldreis maken om bij ons te komen. Dat er een klein verkeersinfarct rond Amstelveen was, hielp ook al niet en zo waren er nogal wat laatkomers. Ook bij ons trouwens.
Desalniettemin kwamen onze bezoekers al snel op voorsprong. Noodgedwongen hadden we maar 7 spelers, daarom lieten we het laatste bord maar leeg. 0-2.
Zoals wel vaker bracht Radjinder een ongebruikelijke opening op het bord. Ik begreep niet veel van zijn opzet, maar volgens de computer was er niets aan de hand. Rond de 20e zet zag het er alweer een stuk normaler uit en in de rest van de partij werd het nooit meer spannend. 1-3.
 C. Crucius - J. Capelle, stand na 27. 44-39
Johan Capelle had in het middenspel een interessante mogelijkheid, zie diagram. Hij nam hier genoegen met 21-27, met een bescheiden voordeeltje. In plaats daarvan had hij hier 7-11 kunnen spelen waarmee hij een schijf dreigt te winnen met 21-27 32x21 23x41 36x47 11-16. Daartegen helpt 37-31? niet want dan volgt alsnog 21-27! en hoe wit ook slaat, zwart kan vervolgens altijd dam halen via 14-20!, ga maar na. Toch is het heel begrijpelijk dat Johan dit niet speelde, want na 7-11 zou wit gedwongen zijn om een grote ruil te nemen: na 28-22 18x27 36-31 27x36 33-29 24x44 43-39 44x33 38x27 blijft er een flink uitgedunde, gelijkwaardige stand over. En Johan wilde natuurlijk winnen. In de partij wist hij zijn voordeeltje echter ook niet lang vast te houden. 2-4.
Job trof toevallig dezelfde tegenstander als vorig jaar. Beide spelers misten toen in een ingewikkelde partij een paar keer de winst. Dit jaar liep het beter voor Job. Op 27e zet liet hij al een interessante voortzetting na (27. 28-22!), maar even later kreeg hij een nog veel betere kans en won hij een schijf met een simpele combinatie. 4-4.
Kenny speelde een klassieke partij, maar verwaarloosde de bescherming van zijn linkervleugel. Met een mooi tijdelijk offer bracht zijn tegenstander hem in de problemen. Zijn stand was nog wel te verdedigen, maar op zijn 42e zet een ging Kenny opnieuw in de fout. Gelukkig werd de winnende combinatie die hij toeliet niet uitgevoerd en kwam hij met de schrik vrij. 5-5.
Johan Wiering had een korte vleugelopsluiting ingenomen en kreeg voordeel toen zijn tegenstander deze probeerde te verbreken. Dat leverde Johan een sterke schijf op 17 op. Helaas miste hij direct daana de meest kansrijke voortzetting. Ook al stond hij dan nog lang niet gewonnen, zoals hij zelf aangaf had zijn tegenstander dan veel harder moeten vechten voor een punt. 6-6.
Peter belandde in een zeer nadelig klassiekje. Analytisch verloren was het nergens, maar zijn tegenstander had het hem heel wat lastiger kunnen maken. 7-7.
Als laatste was ik nog druk bezig om mijn stand te redden. Ik was goed uit de opening gekomen, maar raakte mijn kleine voordeel weer kwijt. In tijdnood verraste mijn tegenstander me met een fraai gambiet. Ik vond de juiste verdediging niet en kwam verloren te staan. De winnende variant was echter ook niet de meest voor de hand liggende, Nadat de rookwolken waren opgetrokken, was ik ontsnapt. 8-8.
Zware nederlaag 020-2 tegen VAD
Wiebo had een laveer partij tegen Rob van Westerloo, waarbij er veel geruild werd. Tegen het einde moest Wiebo stevig in de beugels om een punt veilig te stellen, wat hem wel toevertrouwd was. Frank speelde een degelijke partij tegen Chris van Westerloo. Hij heeft geen moment minder gestaan en haalde terecht een punt met een blauwe uitslag. Ook Herman gaf geen krimp tegen Arie Storm en wist net als Frank een mooie blauwe uitslag te scoren. Ikzelf mocht weer aantreden tegen Paul de Heus, ook hier werd het evenwicht niet verbroken, met remise als uitslag. Hans speelde een interessante partij tegen Herman van Westerloo. Ook hier leek de partij lang in evenwicht te zijn, totdat Hans op het verkeerde veld dam haalde, waarna Herman de partij uitmaakte. Huub speelde, zoals gewoonlijk, een spannende partij, deze keer tegen Henk Twijnstra. Langzaam kwamen er steeds meer problemen voor Huub. Toen hij op de 28e zet de juiste voortzetting miste, ging het snel bergafwaarts. We stonden dus op achterstand. Aan JP en Gerrit om alsnog een wedstrijdpunt te redden. Na een blunder in de opening kwam JP snel een schijf voor tegen Hans Vermeulen. In het verloop van de partij miste JP meerdere malen de winst, en moest uiteindelijk in een teleurstellende remise berusten. Gerrit mocht aantreden tegen Jos Eggen, Aan het eind kreeg Gerrit wat druk op de stand, maar het was allemaal te weinig voor winst, dus met remise als gevolg. Na de laatste 2 seizoenen van VAD gewonnen te hebben, moesten we nu met een 10-6 nederlaag naar huis terugkeren. Een matige start
 J. van Goudoever - T. Wielaard, stand na 32. .. 10-15
In een ingewikkelde klassieke stand maakte Job een opbouwfout, zie diagram. Aangewezen is hier 45-40, maar Job speelde 33. 39-34? waarop zijn tegenstander antwoordde met 14-20 34. 25x14 9x20 35. 30-25 24-30!
Dit zal ongetwijfeld een verrassing geweest zijn voor de witspeler, naar ik aanneem had Job alleen naar 4-9 gekeken. Op zo'n moment moet je rustig blijven en wat tijd nemen om de nieuwe situatie grondig te beoordelen. Het beste is 35x24 19x39 28x8 39x28 32x12 21x41 12x21 3x12 25x14 16x27 14-10 41-47 10-5 47x33 en wit staat weliswaar een schijf achter, maar het eindspel lijkt me nog wel te verdedigen. Helaas sloeg Job anders en na 36. 25x14? 19x10! 37. 28x8 30x28 38. 32x12 21x41 39. 12x21 3x12 en opgegeven. 0-2.
Na wat schermutselingen in de opening was John bezig een klassieke stand op het bord te brengen. Er was eigenlijk niets aan de hand, maar toen hij vergat om tijdig veld 24 te bezetten, verloor hij zomaar een schijf en daarna was er geen redden meer aan. 0-4.
Kenny bezorgde ons het eerste punt. In een gelijkwaardige partij brak hij door ten koste van een schijf. Hij kon echter niet goed verhinderen dat zijn tegenstander eveneens door kon lopen naar dam en daarom kwamen de spelers remise overeen. 1-5.
Na een mooie partij gaf Radjinder de tussenstand een wat draaglijker aanzien. Na de opening had zijn tegenstander een aanvalsstand, maar in het middenspel wist hij de aanval over te nemen, met duidelijk voordeel. Na enkele onnauwkeurigheden in de verdediging ging zijn tegenstander uiteindelijk ten onder. Alles bij elkaar een stijlvolle overwinning. 3-5.
Johan had lange tijd licht voordeel, maar pas op de 51e zet deed zijn tegenstander het fout. 5-5.
Zelf bereikte ik weinig. Weliswaar had mijn tegenstander in een klassieke stand een achtergebleven schijf op z'n lange vleugel, maar ik zag geen mogelijkheid om daarvan te profiteren. De stand was gewoon gelijkwaardig. 6-6.
 A. Schoneveld - B. Bakhuis, stand na 44. .. 8-13?
Bert wist ook lange tijd niets te bereiken. Tot overmaat van ramp ging hij op de 44e zet in de fout, zie diagram. Dankzij een paar combinatieve wendingen weet zijn tegenstander nu een schijf wist te winnen. Dat begon met 45. 37-31! met de dreiging 33-29. Daarbij is het van belang dat 12-18 of 13-18 verliest door 27-22! met dam op 3, en dat ook 21-26 verliest, nu door de meerslagfinesse 27-21! 16x27 34x3 26x37 3x15. Zwart heeft daarom niet beter dan 12-17 46. 31-26, maar omdat het broodnodige 13-18 dan nog steeds niet mag, kan zwart niet meer voorkomen dat wit op de volgende zet met 27-22 een schijf wint. 6-8.
Peter was als laatste klaar. Dat had ook anders kunnen lopen. Als hij in de opening iets doortastender was geweest, had hij na de 12e zet al praktisch gewonnen gestaan. Na die gemiste kans ontspon zich een mooi gevecht. Peter omsingelde, zijn tegenstander had een flankcentrumaanval met een enigszins onevenwichtige schijvenverdeling. Uiteindelijk leverde dat Peter een winnende doorbraak op. 8-8.
Vrijuit
We hadden te kampen met een aantal uitvallers. Een speler uit het tweede lenen was geen optie want dat was nog niet zeker van lijfsbehoud. Beter dat wij een speler minder hadden dan ons tweede, ook al begonnen we daardoor tegen IJmuiden met 0-2.  F. Pasman - K. ter Braake, stand na 34. .. 3-9 Frank Pasman mocht het opnemen tegen een oude bekende. Hij speelde een degelijke partij, met één spannend moment. Krijn heeft zojuist het onvoorzichtige 3-9? gespeeld, waarop Frank sterk 35. 27-22! had kunnen doen. Dan dreigt natuurlijk 22-18, terwijl 12-17? faalt op 33-29 17x28 29x20! Gedwongen is dus 35. .. 9-14. Wit heeft nu meerdere mogelijkheden, zwart staat zwaar onder druk. Zo is bijvoorbeeld de volgende variant mogelijk, waarbij zwart steeds slechts één goede zet heeft: 36. 33-28! (nu dreigt 22-17) 11-16 37. 38-33 (dreigt opnieuw met 22-18) 16-21 38. 42-38 6-11 39. 22-18 21-27 40. 18x9 8-13 41. 9x18 12x23 42. 32x21 23x43 en zwart is nog net aan een nederlaag ontsnapt. Frank had wel naar 27-22 9-14, maar vertrouwde het niet en koos voor het veilige 33-29 en daarna werd het probleemloos remise. 1-3 Marco kwam in het late middenspel beroerd te staan. Zijn tegenstander verzuimde in eerste instantie de winst te pakken, maar in de herkansing een paar zetten later was het alsnog raak. 1-5 Peter kwam na de 30e zet snel in grote problemen en kwam positioneel verloren te staan. Zijn opponent deed het echter ook niet goed en zo kreeg Peter nog de kans om via een 3 om 3 af te wikkelen naar een remisestand. Dat deed hij echter niet, hij gaf zomaar op! Tsja, zo gaat het natuurlijk hard. 1-7 Met de beste partij van de dag deed Johan Wiering eindelijk iets terug. Hij was een fractie gemakkelijker uit de opening gekomen. In de daarop volgende opbouwfase kwam hij langzaam maar zeker in het voordeel en rond de 35e zet stond hij misschien al positioneel gewonnen. Hij maakte het overtuigend af en met deze overwinning werd hij topscorer in onze klasse. Gefeliciteerd! 3-7  J. Stins - I. de Jong, stand na 45. .. 18-23?? Het had nog beter kunnen worden, zie diagram. Kort hiervoor stond John nog praktisch verloren, maar na de blunder 18-23?? had hij kunnen winnen met 46. 50-44 23x32 47. 33-28 32x23 48. 21-17 11x22 49. 27x9. In plaats daarvan speelde hij 46. 28-22? 11-16 47. 50-45? (het verrassende 22-17 is nog remise) en stond hij verloren. 3-9 Ik wilde winnen en nam daarvoor veel risico. Met een onlogische zet In de tijdnoodfase verraste ik mijn tegenstander, die bijna al zijn resterende tijd gebruikte om te doorgronden wat ik van plan was. Hij liep niet in mijn valstrik, maar bij gebrek aan tijd, ging hij niet veel later ten onder. Daarbij hadden we allebei overzien dat hij op een gegeven moment een combinatie had kunnen nemen waarbij het aantal stukken weliswaar gelijk bleef, maar hij positioneel gewonnen zou staan. 5-9 Radjinder kwam prima uit de opening. Op de 20e zet verspeelde hij zijn voordeel, waarna de partij lange tijd in evenwicht was. In de tijdnoodfase kwam hij nog even onder druk, maar hij verdedigde zich bekwaam. 6-10  W. Winter - B. Bakhuis, stand na 35. .. 13-18 Bert kwam met een krachteloze linkervleugel uit de opening. Gaandeweg kwam hij steeds slechter te staan en in de diagramstand kan Willem Winter een doorbraak forceren met 36. 32-27 9-13 37. 28-23 11-17 (gedwongen, ga maar na) 38. 24-19 13x24 39. 33-28 24x22 40. 50-44 18x29 41. 27x7 met winst. Willem begon nog goed, maar na 36. 32-27 9-13 speelde hij 50-44? Bert bereikte daarop een eindspel dat analytisch remise was. Op een gegeven moment deed hij het nog fout, maar het was dan ook niet eenvoudig. Willem zag de winst ook niet. 7-11 Daarmee was de wedstrijd verloren. Kenny zorgde uiteindelijk voor een positieve slotnoot. Hij trok vroeg in de partij ten aanval. Dat stelde lange tijd niet veel voor, maar rond de 40e zet ging het ineens hard en kwam hij snel positioneel gewonnen te staan. De afwerking was niet foutloos, maar het resultaat was prima. 9-11. Met de hakken over de sloot
Zowel 020 als SNA had niets meer te winnen of te verliezen, iedereen kon dus vrijuit spelen. Dat ondervond ik zelf tegen Roy Coster. Hij voelde mij in de opening stevig aan de tand en kwam dan ook goed te staan. Op de 20e zet gaf hij zijn voordeel echter weer weg. Desalniettemin bleef het spannend totdat hij op de 36e zet blunderde en verloor. Het duurde nog geen kwartier voordat het alweer gelijk stond. Invaller Frank Zwerver speelde 29 degelijke zetten, waarna hij helaas een eenvoudige doorbraakcombinatie overzag. 2-2
R. Jharap - V. Doumesh, stand na 14. 44-39? Radjinder ging in de opening langs de afgrond. Als Vitalia 14. .. 24-29! 15. 33x24 20x29 had gespeeld, was hij op z'n minst voorlopig een schijf achter gekomen wegens de dubbele dreiging 17-21 of 18-22. Na 16. 35-30 speelt zwart dan het beste eerst nog even 10-14! Het zou dan voor wit een hele toer worden om de verloren schijf weer terug te veroveren. In het late middenspel kwam Radjinder opnieuw slecht te staan, maar hij verdedigde zich goed. 3-3 Job speelde een sterke aanvalspartij. Na een kleine onnauwkeurigheid had zijn tegenstander nog kunnen ontsnappen, maar hij zag het niet. We staan weer voor: 5-3 Bij Marco was lange tijd weinig aan de hand. Door een fout van zijn tegenstander kreeg hij uit het niets zowaar een prima kans. Met een iets doortasterder aanpak had hij kunnen winnen, zoals het ging liep het snel remise. Datzelfde resultaat behaalde ook Kenny en daar mocht hij z'n handen mee dichtknijpen. Na een opbouwfout op de 22e zet kwam hij slecht te staan, even later leek zijn stand al hopeloos. Zijn tegenstander deed het lange tijd goed, totdat hij op de 42e zet niet de beste zet deed, zie diagram.
T. Tesselaar - K. Kroon, stand na 42. .. 7-11 Met kunst en vliegwerk heeft Kenny de dreiging 23-19 en 25x3 nog net weten te pareren, maar desondanks staat hij nog steeds verloren. Winnend is nu 43. 32-28. Als zwart dan verder gaat met 21-27 combineert wit naar winst via 28-22! 27x18 37-31! 26x37 23-19 14x23 25x3 11-17 3-14 en de dam raapt twee zwarte schijven op. En iets beters dan 21-27 is er eigenlijk ook niet: op 13-18 wint 24-19! (zonder angst voor 20-24, ga maar na), op 11- of 12-17 wint 37-32 met onpareerbare dreigint 23-19 en op 11-16 tenslotte wint 28-22. In de partij volgde 43. 38-33? 12-18 44. 23x12 21-27 45. 32x21 26x8 en ook dat lijkt op het eerste gezicht kansloos, maar omdat zwart nu met het verrassende 14-19! remise dreigt te maken, dwingt hij de verzwakking 34-30 af waarna er geen winst meer in zit. De derde remise op rij kwam op naam van John. In het middenspel kwam hij enigszins onder druk te staan, tot de partij in de fase rond de 40e zet helemaal omsloeg. John had zelfs tot twee keer toe een gewonnen stand, maar liet zijn tegenstander toch nog ontsnappen. 8-6 Peter was door een blunder een schijf achter gekomen. Hij probeerde het nog wel, maar er was geen redden meer aan. 8-8 Johan Capelle kwam met een prettige aanval uit de opening. Terwijl de stand langzaam maar zeker werd uitgedund, bouwde hij zijn voordeel uit. Helaas bleek het net niet voldoende voor de winst en zelfs met hulp van de computer heb ik nergens winst kunnen vinden. 9-9 Dat Johan Wiering als laatste klaar zou zijn, daar zag het lange tijd niet naar uit. Vanaf de 30e zet had hij zijn tegenstander overspeeld, maar bij het afmaken liet hij enkele steekjes vallen. De computer toont aan dat er op de 56e zet zowaar nog een miraculeuze ontsnapping in zit. Voor normale stervelingen was die echter niet te vinden. Johan won dan ook, en daarmee ons tiental. 11-9 Overtuigende winst op Haarlem
Voor de tweede keer op rij geen enkele verliespartij bleek het recept voor een overtuigende overwinning. Daarbij wil ik nog wel aantekenen dat twee van onze spelers hadden kunnen verliezen, maar daar stonden meer dan genoeg overwinningen tegenover. De eerste punten waren al vroeg binnen. Ik ging direct in de opening in de aanval. Mijn tegenstander probeerde de voorpost er af te krijgen en als hij iets actiever had gespeeld, was dat ook gelukt. Hij speelde echter iets te afwachtend. Langzaam maar zeker kreeg ik meer grip op de stand. Een blunder op de 26e zet versnelde het einde, maar toen was de stand toch al niet meer te redden. 2-0 Frank was vandaag tevreden met een punt. Per ongeluk werd het toch nog even spannend. Frank kreeg voordeel, desalniettemin werd het remise. 3-1 In Mark Deurloo trof Johan Wiering de sterkste speler van de Haarlemmers. In de opening liet Mark vrijwillig zijn korte vleugel opsluiten, daarmee was het meteen duidelijk dat hij wilde winnen. De omstandigheden voor een KVO waren echter niet gunstig. Mark had de opsluiting moeten verbreken, met licht nadeel. Hij koos voor een ander plan, met als gevolg dat zijn stand al na 20 zetten kritiek was. Een paar zetten later gaf Johan hem onbedoeld nog een laatste kans om te ontsnappen, maar Mark dacht blijkbaar dat dat nog niet nodig was. Dat was een misrekening. Even later was de partij beslist. 5-1 John speelde een interessante partij tegen oud-clubgenoot Frans Groot. Eerst klassiek, waarbij John al snel een tempovoorsprong kreeg. Hij had het klassieke keurslijf kunnen (en moeten) verbreken, maar na een onnauwkeurigheid op de 22e zet kreeg hij daar geen kans meer toe. Even later liet hij noodgedwongen een afwikkeling toe waardoor hij een verre voorpost op 17 kreeg die moeilijk te verdedigen leek. Vermoedelijk dacht zijn tegenstander dat hij die wel zou kunnen winnen, maar door een kleine combinatie in de stand te houden kon John dat steeds voorkomen. Desondanks had Frans voordeel, maar hij bouwde het niet goed op. Uiteindelijk ruilde hij de voorpost maar gewoon af, maar daardoor kwam juist John beter te staan. Nadat beide spelers nog meerdere keren de beste zet verzuimden, leverde dat John uiteindelijk een overwinning op. Zeker geen foutloze partij, maar wel boeiend. 7-1 Job speelde een klassieke partij. Op de 43 zet speelde hij een lokzet:
D. Siegers - J. van Goudoever, stand na 43. .. 24-29?!? Er dreigt natuurlijk 16-21, en na 39-33?! is zwart van plan om naar 44 te combineren met 29-34 30x39 23-29 33x24 19x30 35x24 16-21 27x18 13x44. Wat beide spelers niet zagen, is dat wit dan als laatste lacht: 24-19! 14x23 32-28 23x43 48x50. In plaats daarvan deed de witspeler 39-34 waarna de partij normaal gesproken remise had moeten lopen. Een foutje in het eindspel leverde Job zowaar nog een overwinning op. 9-1 Kenny belandde in de opening in een hekstelling waarbij zijn tegenstander twee schijven op de lange lijn had. Lange tijd ging het gelijk op, maar op de 36 zet overschatte de witspeler zijn stand en kwam hij slecht te staan. Na een volgende fout, een paar zetten later, won Kenny zelfs een schijf:
M. Kosters - K. Kroon, stand na 38. 30-24? 38. .. 1-7! Wit kan niet naar 32 en niet naar 33, terwijl 34-29 verliest door de hielslag. Dat betekent dat wit alleen nog maar kan spelen met de schijven 35, 46 en 47, maar daarmee kan hij zijn problemen niet oplossen. Zwart hoef alleen maar af te wachten, zo lijkt het. Partijverloop: 39. 47-42 4-10? Dit is de verkeerde afwachtende zet. Winnend was 3-9. In de partij had wit kunnen ontsnappen met 37-32! Als zwart dan de 1 om 2 neemt, combineert wit naar dam: 22-28 32x23 18x20 27-22 17x28 38-33 28x30 35x4. Beide spelers zagen het niet en de partij ging verder met 40. 46-41 10-15 en in arren moede besloot wit nu maar een schijf te offeren met 41. 24-19 13x24 42. 38-33. Kenny staat nu gewonnen, maar hij liet het nog remise lopen. De gemakkelijkste winst is 15-20! 42-38 16-21! 27x16 18-23! en wit zal opnieuw een schijf moeten offeren, dit keer zonder noemenswaardige compensatie. 10-2 Radjinder koos voor een riskante opening en had al heel snel nadeel. Als zijn tegenstander het iets beter had gedaan, had dat zomaar verkeerd kunnen aflopen. Na ruim 20 zetten volgden enkele ruilen, waarna de stand weer overzichtelijk was. Niet veel later zette Radjinder een ongevaarlijk ogende aanval in op de vijandelijke vleugel. Toen zijn tegenstander lange tijd naliet om de vijandelijke indringer op 17 af te ruilen, kwam Radjinder steeds beter te staan. Op de 45e zet miste hij een positionele winst, waarna het snel remise liep. 11-3 Marco werd in een laat klassiek standje verrast door een dreigende doorbraakcombinatie. Toevallig kan hij daarna nog op het nippertje remise maken, maar dat was heel lastig te vinden. Hij koos ervoor om de combinatie niet toe te laten. Zijn tegenstander kreeg voordeel en even later brak hij door, ten koste van een schijf. Daarmee was het nog niet beslist, maar Marco stond onder druk. Na een foutje op de 46e zet stond hij verloren. Gelukkig deed zijn tegenstander het een paar zetten ook verkeerd en kwam Marco met de schrik vrij. 12-4 Johan Capelle kreeg lange tijd geen vat op zijn tegenstander. Pas in een laat klassiek standje stond Johan iets beter, maar veel stelde het nog niet voor. Gelukkig dacht zijn tegenstander dat hij slecht stond en besloot hij af te wikkelen naar een dammeneindspel met een schijf minder. Ook dat was nog lang niet gewonnen, maar het is lastig om geen fouten te maken in een dammeneindspel waarbij er nog veel schijven op het bord staan. En inderdaad, fouten kwamen er en Johan won. 14-4 Peter bereikte niet meer dan wat optisch voordeel. 15-5 Ietwat geflatteerd, maar verdiend
Een goede prestatie van ons eerste team leverde een verdiende, maar wel wat geflatteerde overwinning op. De overwinning is eigenlijk nooit in gevaar geweest, maar de uitslag had gemakkelijk kleiner uit kunnen vallen want niet iedereen was goed op dreef. Dat begon bij Johan Capelle. Die bracht een Keller op het bord tegen Erik Maijenburg, maar die kende die opening goed en zodoende kwam Johan met nadeel uit de opening. Tot overmaat van ramp liep hij op de 24e zet in een niet al te diep, maar toch verrassend zetje.
J. Capelle - E. Maijenburg, stand na 24. 34-29? Winst is 24. .. 22-27! 25. 29x9 18-23! 26. 9x29 27-32 27. 38x27 21x45 Eigenlijk hadden we hierdoor al snel met 0-2 achter moeten staan, maar gelukkig zag zijn tegenstander het ook niet. Desalniettemin bleef Johan slecht staan en op de 29e zet deed hij het opnieuw fout. Erik kon een winnende forcing uitvoeren, maar weer was het geluk aan onze kant. Deze keer had Erik het wel gezien, maar hij dacht dat het resulterende eindspel misschien niet gewonnen was en omdat hij goed stond, besloot hij iets anders te doen.
J. Capelle - E. Maijenburg, stand na 29. 39-34? De forcing waar het om draait is 29. .. 18-23 30. 49-43 23x32 31. 38x20 21-27 32. 31x22 17x50. Ik kan me voorstellen dat Erik twijfelde of dit wel zou winnen. In de praktijk maakt wit inderdaad nog wel kans op remise, maar daarvoor moet zwart het nog ergens verkeerd doen. Een grappig vervolg is 33. 20-14 19-23! 34. 14x05 23-29 35. 34x23 12-18 36. 23x3 50-28 37. 5x32 11-17 38. 3x21 16x49 met winst. Maar ook 33. 20-14 10-15 34. 14x23 16-21 35. 26x17 11x22 zal vast wel voldoende zijn. En na 33. 20-15 10-14 34. 34-30 19-23 35. 30-25 11-17! heeft zwart een vangstelling klaar voor het geval wit snel doorbreekt, terwijl schijf 23 dreigt door te lopen. Wit kan nog wel spartelen, maar meer ook niet.
J. Capelle - E. Maijenburg, stand na 32. .. 21-27? Drie zetten later was het geluk aan onze zijde: nu was het Erik die in een zetje trapte. In de diagramstand wint wit door 33. 26-21 17x26 34. 33-28 22x44 35. 31x22 18x27 36. 43-39 44x33 37. 38x20 en zo kwamen we nogal fortuinlijk op 2-0. Met een, zeker voor zijn doen, overzichtelijke partij speelde Radjinder remise. 3-1 Daarna zat het alweer niet tegen. Bert speelde het middenspel iets te passief en kwam in het nadeel. Als zijn tegenstander 39. .. 15-20 had gespeeld, had het nog lastig kunnen worden. Hij deed iets anders waarmee hij zijn voordeel verspeelde en toen hij een paar zetten later ook nog eens blunderde, was het in één klap uit. Alweer een geflatteerde overwinning voor ons, maar ditmaal tenminste zonder eerst verloren te hebben gestaan. 5-1 Hierna volgden vijf remises. Waar we bij de eerste uitslagen mazzel hadden, zat het ons bij deze remises een paar keer niet mee. John en Job speelden beiden nog wel een degelijke partij waar niet zo veel aan de hand was. Daarentegen had Peter in het late middenspel duidelijk voordeel, maar het was gewoon te weinig om te winnen. Bij Kenny lag dat wel anders. Hij kwam tegen de veel sterkere Richard Mooser heel erg goed te staan in een dun klassiek standje, maar liet hem ontsnappen. Ik vermoed dat hij na 50. .. 7-12! gewonnen zou hebben gestaan. Een kleine tegenvaller misschien, maar nog steeds een blauwe uitslag. Zelf kwam ik met voordeel uit de opening, maar mijn tegenstander verdedigde zich taai. Ik denk dat ik het op de 31e zet anders had moeten doen, dan had er misschien meer in gezeten. 10-6 Johan Wiering moest ook bijna genoegen nemen met remise, maar in een laat klassiekje deed zijn tegenstander een paar keer niet de beste zet, waardoor hij onnodig onder druk kwam te staan. Het was echter nog lang niet beslist. Pas op het laatste moment kreeg Johan de twee punten. Het is natuurlijk wel zijn verdienste dat hij zijn tegenstander kansen gaf om het fout te doen en op de 54e zet was het eindelijk raak. 12-6
E. Hoogendoorn – M. de Koning, stand na 38. 22-17 Daarmee was de overwinning was binnen, het wachten was op Marco. Hij had vanaf het begin de boot afgehouden. Waar zijn tegenstander nadrukkelijk de spanningen opzocht, ruilde hij rustig af. We komen er in na 38. 22-17. In deze stand speelde Marco verrassend 38. .. 2-7! en dat bleek een keerpunt in de partij. De witspeler zal waarschijnlijk verrast zijn door deze zet. Hij kan nu wel naar dam combineren met 17-11 en 27-21, maar die wordt meteen afgenomen met 18-22 en 24x35 en daarna heeft alleen zwart nog kans om te winnen. Een andere optie is 17-12 18-22 27x29 24x35 12x1 19-23 1x29 20-24 29x20 15x24, maar ook dat kan wit nooit meer winnen. Toch had hij één van deze twee varianten moeten kiezen. In plaats daarvan speelde hij 39. 27-21? en na het slaan raakte hij zomaar schijf 17 kwijt. Bij de daarop volgende afwerking was Marco er niet helemaal bij. Hij liet zijn tegenstander onnodig ver komen, bereikte uiteindelijk toch weer een gewonnen eindspel, maar blunderde waardoor het alsnog remise liep. 13-7 Niemand verloren, da’s altijd mooi. Ongelijke strijd
Direct nadat de opstellingen bekend gemaakt waren, was het duidelijk dat het vandaag geen tien remises zouden worden: op bijna alle borden was sprake van een aanzienlijk ratingverschil. Die ongelijke strijd leidde op veel borden tot een beslissing, zodat er uiteindelijk slechts één remise te noteren viel. Ik was zelf al snel klaar. Mijn tegenstander had in de opening een voorpost geplaatst en daar was niets mis mee. Hij had er voldoende schijven achter om hem te verdedigen. Ik had echter ongebruikelijk plan bedacht om een extra schijf te krijgen voor een stormloop op de voorpost. Toen hij het eenmaal door had, was het te laat. De tweede uitslag kwam van John, die geen moment in de problemen kwam tegen Wielaard. Dat leverde hem weliswaar net geen blauwe uitslag op, maar wel remise en dat was het belangrijkste. Gezien de standen op de overige borden dacht ik dat het wel eens 12-8 zou kunnen worden, maar zover is het nog lang niet. 3-1
J. van Goudoever - C. van Dusseldorp, stand na 30. .. 13-18? Job stond licht onder druk, maar kreeg een onverwacht buitenkansje aangeboden: 31. 33-29! 24x33 32. 47-41 36x47 33. 26-21 17x26 34. 37-31 26x28 35. 48-42 47x38 36. 43x3 levert een gewonnen stand op. Zo ging het helaas niet. De partij ging verder met 31. 32-27? 9-13 32. 27-21 1-7 33. 43-38 18-23 34. 49-43? Beter was hier 37-32, met licht nadeel. Zwart profiteerde en pakte met 23-28! het centrum en daarmee groot voordeel. Job kwam de problemen niet meer te boven, het stond weer gelijk. 3-3 De overwinningen en nederlagen bleven elkaar nu afwisselen. Marco bracht ons weer op voorsprong. Al op de 20e zet kreeg hij zomaar groot voordeel in de schoot geworpen, wat hij vervolgens vakkundig tot winst voerde. Invaller Frank Zwerver speelde lange tijd prima, maar in het late middenspel kwam hij toch langzaam maar zeker in het nadeel. Hij kwam verloren te staan, kreeg nog een herkansing aangeboden, maar koos op de 61e zet voor een verkeerd plan en verloor. 5-5 Johan Capelle had in het middenspel een voordelige stand en leek op de 30e zet een kansrijke afwikkeling te hebben, maar na diep rekenen zag hij dat zijn tegenstander zich nog net kon redden. Bij de analyse na afloop bleek dat die dat helemaal niet had gezien, hij was iets anders van plan dat kansloos zou verliezen. Johan hield de schijven op het bord, hield daarmee zijn voordeel vast en prompt deed zijn tegenstander het verkeerd. Zoals diezelfde analyse na afloop uitwees, stond hij twee zetten later al gewonnen. Ook Kenny had in het middenspel voordeel. Groot voordeel zelfs, op de 31e zet stond hij bijna gewonnen. Helaas overzag hij een zetje waarmee hij zijn voordeel helemaal kwijt raakte. In de 6 om 6 die daarna op het bord kwam raakte hij het spoor bijster en door een paar zwakke zetten verloor hij kansloos. 7-7 Frank Pasman speelde afwachtend en kreeg dan ook een passieve stand. Op de 42e kreeg hij nog de kans om met 13-19! de stand weer helemaal in evenwicht te brengen, maar hij bleef te afwachtend spelen waarna zijn tegenstander langzaam maar zeker beter kwam te staan. Toch duurde het nog tot de 54e zet voordat Frank de beslissende fout maakte. Voor het eerst in de wedstrijd stonden we achter. 7-9
M. de Leeuw - J. Wiering, stand na 33. .. 18-23? In het late middenspel was Johan Wiering langs de afgrond gegaan in een alles of niets poging om te winnen. Zoals Richard Meijer in toernooibase laat zien, kan wit hier met 34. 27-22! de winst forceren, dankzij een verrassend offer. Zwart heeft twee zetten die niet meteen verliezen: 34. .. 3-8 35. 32-27!! 21x41 36. 36x47 23-28 38. 22-18! 13x22 38. 35-30 24x44 39. 33x4 44x42 40. 4x48 met winst. Dezelfde combinatie wint als zwart in deze variant 8-12 speelt in plaats van 23-28. De andere zet is niet beter: 34. .. 21-26 35. 33-28 3-8 36. 39-33 16-21 37. 43-39 en zwart kan opgeven. Overigens verbaast het me niet dat de witspeler geen 27-22 deed: een zet later leveren namelijk alle andere zetten dan het verrassende offer schijfverlies op, of erger (ga maar na). In de partij ging het verder met 34. 40-34? 29x40 35. 35x44 24-29! met een kansrijke aanval voor zwart, die uiteindelijk doorsloeg. 9-9
P. van Heun - G. Hol, stand na 36. .. 21-27? Alleen teamcaptain Peter was nu nog bezig, al zag het daar gedurende de wedstrijd niet naar uit. Hij kwam al met voordeel uit de opening en had de partij op de 37e zet kunnen beslissen met een aardige forcing: 37. 23-19! (dreigt 19-14) 4-10 38. 44-40! (dreigt 29-23, 39-33, 38-32, 34x5) 13-18 39. 19-14! 10x30 40. 29-24 30x19 41. 38-32 27x38 42. 39-33 38x29 43. 34x23 met winst. In de partij speelde Peter 37. 37-32? en hoewel dat niet winnend is, houdt hij voordeel. Met wat medewerking won hij uiteindelijk alsnog. Eind goed, al goed. 11-9 Dapper gestreden
En toch zie ik een sprankje hoop dat het ook anders had kunnen lopen. Als we volledig op hadden kunnen komen èn het had wat mee gezeten dan zou een gelijkspel niet onmogelijk zijn geweest. Het was voor niemand leuk, beginnen met een man minder. Je kijkt toch meteen tegen een achterstand aan. De tegenstander van Radjinder, Kasnadi, leek daar snel een winstpoging aan te willen bijdragen door snel een vol centrum aan te schuiven. Djin raakte er niet van onder de indruk en ruilde snel naar remise. Niet te snel met minder dan 40 zetten? Johan W kreeg niet de gewenste tegenstander maar NK-finalist Kalis. Daar werd het ook vlot remise. Wel met 40 zetten. Kenny had op papier de 'minste' tegenstander Verschoor. Kenny kreeg ook wel een voordeeltje maar ook daar na 40 zetten remise. Job trof de sterkste Verboon maar gaf geen krimp. Zijn tegenstander complimenteerde na 44 Job met het vertoonde spel. Job complimenteerde galant terug. Marco omsingelde de andere Verboon. Maar ja, als de omsingeling niet meer klopt, verlies je zomaar. Frank trof Droog. En die speelde droog een drukvariantje zonder zich zorgen over de ruilen te maken. De droge druk bleek voldoende. Het pleit bleek geslecht. Rob kreeg wel een mooie stand tegen Van de Weteringh Azn. maar het werd net niet doorslaggevend. Johan C was de enige die won door met sterk centrumspel Kosior weg te poetsen. Ondergetekende had als enige een voordelige rating gepaard maar ik verzuimde de omsingeling correct voor te zetten en moest daarna alle zeilen bijzetten om de remise erdoor te slepen. Nou, lekker de rest van het seizoen er vrijuit op los spelen. NB. Onze vaste verslaggever Rob is op reis. Vandaar geen speltechnisch verslag van hem dit keer. Sinterklaas
Het is de tijd van het jaar voor cadeautjes en die waren er dan ook volop. Johan Wiering was als eerste klaar. Hij overhoorde zijn tegenstander in een spannende, overbekende oude opening, maar die gaf geen krimp. Na een vereenvoudiging in het middenspel leek de muziek uit de stand. Gelukkig voor Johan ging zijn tegenstander vervolgens nogal onvoorzichtig in de aanval in en toen zijn voorpost onder druk kwam, was hij daar zo op gefocust dat hij blunderde en overzag dat Johan op de andere vleugel dreigde met een simpele damcombinatie. 2-0
H. Vroom – R. Jharap Ook Radjinder kreeg een cadeautje, dit keer al in de opening. In de diagramstand volgde het foutieve 17. 33-28? 22x33 18. 39x28. Radjinder combineerde naar dam met 18. .. 18-22! 19. 28x17 6-11 20. 17x6 21-27 21. 31x22 13-18 22. 22x13 8x50. De witspeler besloot de dam meteen maar af te nemen met 23. 38-33 50x19 24. 37-32 19x37 25. 42x31 26x37 26. 41x32 en hoewel hij nog wel wat compensatie heeft, ging hij snel ten onder. 4-0 Kenny speelde een degelijke klassieke partij tegen Eggens. 5-1 Johan Capelle speelde sterk, kreeg in het middenspel voordeel en bouwde dat gestaag uit, waarop zijn tegenstander op een gegeven moment maar besloot een schijf te offeren in ruil voor doorbraakkansen. Als Johan had gezien dat hij dat met tactische middelen had kunnen pareren, had hij ongetwijfeld gewonnen. In plaats daarvan offerde hij helaas meteen een schijf terug. Weg doorbraakkansen, maar ook weg voordeel. 6-2 Frank speelde een voorzichtige opening en kreeg een degelijk klassiekje op het bord. Zonder noemenswaardige ontwikkelingen kabbelde de partij naar remise. 7-3 Invaller Bert trof den Engelsman, de - op papier - sterkste speler van de Hofstad dammers. Die speelde een provocerende opening, maar Bert laat zich niet snel overdonderen en pakte het goed aan. Hij kwam tot een centrumaanval, den Engelsman ging in de omsingeling. Lange tijd was het in evenwicht. In het late middenspel leek Bert in het voordeel te komen, om dat met enkele iets mindere zetten weer te verspelen. Het had nog erger af kunnen lopen toen hij blunderde, maar ditmaal werd het cadeautje niet uitgepakt en zo kwam hij met de schrik vrij. 8-4
J. Goudoever – A. Bhagwandas Job speelde tegen de jongste speler van de Hofstad dammers en die wilde geheel vrijwillig zijn korte vleugel op laten sluiten. Dat is niet zonder risico, maar biedt tegelijkertijd praktische kansen omdat er veel combinaties in het spel komen. Job speelde het voorzichtig en koos in de diagramstand voor 20. 34-29 23x34 21. 39x30 Hij dreigt nu natuurlijk met 30-25, waartegen 4-9? niet helpt wegens 30-25! 9-14 33-29 24x22 32-27 21x32 38x7. Zwart speelde daarom de enige goede zet, 21. .. 20-25, waarop het verder ging met 22. 49-44 25x34 23. 32-27 (ook 44-40 is speelbaar voor wit, maar wel spannender) 21x23 24. 33-29 24x33 26. 38x7 13-18 27. 7-1 19-23 28. 44-40 Hier maakte de zwartspeler een grote taxatiefout. Het beste is 23-29 met een gelijkwaardige stand, maar hij koos ervoor om met 8-12? de dam op te sluiten. Het ziet er interessant uit, dat wel, maar de kansen zijn vooral aan wit. Uiteindelijk liep het met een sisser af. 9-5 John speelde een agressieve opening, leek er eerste instantie zonder kleerscheuren uit te komen, maar raakte in het middenspel opgescheept met een krachteloze rechtervleugel. Dat had slecht af kunnen lopen, maar toen zijn tegenstander niet de beste aanpak koos, knapte John's stand zienderogen op. 10-6 Tot aan de 27e zet had mijn tegenstander voorzichtig gespeeld, maar op dat moment maakte hij een fout. In de daaropvolgende fase rekende ik me een ongeluk, maar ik kreeg het niet rond. Achteraf denk ik dat ik op de 39e zet niet de meest kansrijke zet heb gedaan. Bij nader inzien had ik liever 48-42 gespeeld. Ook dat is niet in alle varianten winst, maar wel veel lastiger te verdedigen voor de zwartspeler. Het was echter te ingewikkeld om achter het bord te berekenen, daarvoor ben ik simpelweg niet goed genoeg. 11-7 Peter was als laatste klaar. Dat had niet gehoeven als hij op de 48e zet iets doortastender was geweest. In een eindspel dat nog goed houdbaar was, had zijn tegenstander een fout gemaakt waardoor Peter met een tijdelijk offer gemakkelijk had kunnen winnen. Hij zag het niet en hoewel hij daarna nog wel praktische kansen had, kreeg hij geen nieuw cadeautje meer aangeboden. 12-8 |
|
