 |
020-2 - Haarlemse Damclub eindigt in nipte nederlaag
Zaterdag 7 december moesten we aantreden tegen de Haarlemse Damclub. Dit eindigde in een nipte nederlaag. Jan Pieter had een stug verdedigende Dick Siegers tegenover zich. JP bereikte niets en na 40 zetten werd er tot remise besloten. Hans speelde een centrumaanval tegen Ruud Groot, die de aanval ging omsingelen. Na remise afgeslagen te hebben, kwam Hans op het einde goed weg, toen zijn remise wel geaccepteerd werd, zijn stand bleek toen erg slecht. Herman speelde een goede partij tegen Marcel Kosters. In een stand waar de remise voor het oprapen lag, blunderde Herman en kon hij na een twee om twee naar dam meteen opgeven. De partij tussen Gerrit en Roel Janssen kabbelde rustig voort met remise als gevolg. Frank verdedigde zich een lange tijd goed tegen Mark Deurloo. Op het eind werd hij toch teveel naar achteren gedrukt en kon hij het niet meer bolwerken. Huub speelde een prima partij tegen Ruud Holkamp. Het evenwicht werd niet verbroken met remise als gevolg. Ikzelf kreeg wel wat kansen tegen Peter Schipper, Na een afruil had ik wat voordeel kunnen krijgen. Op het eind, nadat Peter het niet helemaal goed gespeeld had, kon ik ook nog winnend voordeel krijgen. Helaas speelde ik dat niet goed en moest ik in remise berusten. Wiebo had Fabian Snijder de hele wedstrijd onder druk.Net als vorige wedstrijd kon hij het zich permitteren om een combinatie niet te nemen. De druk werd Fabian teveel, en moest hij een nadelig eindspel in wat snel verloor. Helaas een 7-9 nederlaag waarbij een 8-8 gelijkspel er zeker wel ingezeten had. Nog maar net boven de gevarenzone
Johan Capelle opende al vlot de score met een puntendeling. Na een klassieke opening volgden een paar ruilen waardoor de spelers opnieuw konden beginnen met opbouwen. Toen de formaties elkaar weer naderden, werd er opnieuw een paar keer geruild, waarna de spelers naar de bar konden gaan. Kenny was iets langer bezig, maar ook bij hem werd het nooit spannend en het resultaat was hetzelfde. 2-2
Johan Wiering en Shammie Kasnadi vochten een principiële strijd uit van aanval tegen omsingeling. Na 35 zetten hadden Johans omtrekkende bewegingen hem duidelijk voordeel gebracht. Helaas koos hij niet het meest kansrijke plan. Weg voordeel. Daarna moest hij nog even oppassen dat de vijandelijke aanval niet zou doorslaan. 3-3
Na een degelijke klassieke opening en middenspel werd Frank na de 40e zet toch nog enigszins in de verdediging gedrukt. Zijn tegenstander kwam tot een flankaanval, maar Frank raakte niet onder de indruk en wist zich gemakkelijk te verdedigen. 4-4
Ik speelde tegen Wim Kalis, die al snel liet blijken dat hij wilde winnen. Op de 14e zet liet ik een kettingstelling toe, in de verwachting dat ik daar even later met een betere stand weer uit zou komen. Hij ging er op in en het geplande vervolg kwam inderdaad op het bord, maar mijn taxatie van de stand was wat optimistisch, het was volkomen in evenwicht. Door een curieuze misrekening werd ik even later teruggeworpen. Omdat ik deze keer voor de verandering mijn tijd eens een keer goed had verdeeld, was het niet moeilijk om te voorkomen dat het erger werd dan een licht nadeeltje. 5-5
Peter koos op de 11e zet voor een riskant plan en liet zijn korte vleugel opsluiten. Anton Kosior stelde hem gelukkig niet al te zwaar op de proef en verbrak de opsluiting even later alweer. In de daaropvolgende opbouwfase kreeg Peter voordeel doordat zijn tegenstander onnodig toeschoof naar een dunne klassiek stand met een achtergebleven schijf. Het voordeel was echter te klein om te kunnen winnen. 6-6
Radjinder had een boeiende partij waarin beide spelers al snel duidelijke zwaktes in hun stand hadden. Desalniettemin was het tot de 25e zet allemaal nog in evenwicht. Op de 26e zet speelde hij niet de beste en daarna ging het snel van kwaad tot erger. We komen erin na de 24e zet van zwart, zie diagram. Op de witte linkervleugel staan nogal veel schijven en die zijn niet zo gemakkelijk te ontwikkelen. Daar staat tegenover dat zwart nogal veel schijven op zijn rechtervleugel heeft en, niet onbelangrijk, hij heeft de kroonschijf al opgespeeld. Een dynamisch evenwicht dus, met zwaktes aan beide kanten.
 R. Jharap - P. de Hek, stand na 24. .. 29-34
In de diagramstand dreigt zwart dam te halen. Wit moet daarom kiezen uit 44-39 of 43-39 en beide zetten zijn goed. Wit deed 25. 43-39 34x43 26. 48x39? (naar achteren slaan is hier aangewezen) 12-18. Zwart's laatste zet is gedwongen maar sterk. Radjinder combineerde nu naar dam, maar dat maakte het alleen maar erger: 27. 28-22 19-23 (gedwongen) 28. 27-21 26x28 29. 35-30 24x35 30. 44-40 35x33 31. 38x29 23x34 32. 32x3 13-19! 33. 25-20 (het beste; het enige alternatief is 3-26 9-13 en nu moet 25-20 alsnog, onder slechtere condities) 15x24 34. 42-38 16-21? (veel beter is 34-39) 35. 3x26 11-17 36. 26x40 7-12 37. 40x7 1x12. Nu de kruitdampen zijn opgetrokken, is de stand in schijven weer gelijk, maar toch staat wit slecht: met zijn twee schijven op 38 en 45 heeft hij nauwelijks verdediging tegen een vijandelijke doorbraak op die vleugel. In het vervolg kwam zwart duidelijk gewonnen te staan, maar hij deed het verkeerd waardoor Radjinder zowaar nog had kunnen ontsnappen. Nadat hij die laatste kans had laten liggen, was er geen redden meer aan. 6-8
De langste partij van dag kwam op naam van Job, die, spelend met zwart, tegen Alex Poliakov al in de opening in de problemen kwam en daardoor niet veel later een schijf verloor. Daarna speelde zijn tegenstander te voorzichtig, waardoor Job tenminste nog een klein beetje compensatie kreeg. Desondanks stond hij nog steeds lange tijd verloren, tot de witspeler het op de 54e zet verkeerd deed. Op zich niet zo verrassend, het was een ingewikkeld eindspel. Helaas verzuimde Job in het vervolg meerdere keren remise te forceren, zodat hij alsnog een nederlaag moest incasseren. 6-10
Verloren. Jammer, maar terecht. De Waarddammers waren gewoon veel sterker.
ADG - 020-II
Het begon erg slecht voor ons, toen ik even vergat zetcontrole te doen en in een niet al te moeilijk zetje liep tegen Edwin Feddema. Gelukkig had JP toen al een zo goed als gewonnen stand bereikt tegen Wim Martin. Op de 10e zet speelde Wim een verdigigende schijf weg, waardoor hij later de aanvalsschijf verloor en vervolgens ook de partij. Gerrit speelde een klassieke partij tegen Jaco van Maanen, waarbij het evenwicht niet echt werd verbroken met remise als gevolg. Huub bracht ons op voorsprong door Nico Kruijswijk te verslaan in een omsingelingspartij met wisselende kansen. Toen Nico miste dat Huub op 2 manieren 2 schijven kon slaan was het snel afgelopen. Laura, die aanschoof voor haar eerste partij dit seizoen, speelde een degelijke partij tegen Gerrit de Bruijn en haalde keurig een punt. De partij tussen Hans en Cees Strooper werd vooral ontsierd door het vermeend telefoongebruik van Hans. De partij eindigde overigens in remise. Wiebo speelde een aanvalspartij tegen Ton Bollebakker. Wiebo miste een zetje om het het al eerder af te kunnen maken. Toch werden de problemen te groot voor Ton om die nog het hoofd te kunnen bieden. Daarmee kwam de eindstand op 6-10 winst. Zonder geluk vaart niemand wel
Invaller Bert kreeg de taak om de sterkste speler van Heijmans in bedwang te houden. Na de openingsschermutselingen had Bert een degelijke centrumstand. In het middenspel werd het nooit meer spannend en na wat ruilen kwamen de spelers op de 40e zet remise overeen. Ook bij Johan Capelle werd er lustig op los geruild en ook daar vonden de spelers het na 40 zetten welletjes. 2-2.
Kenny kreeg het zwaar. Na een spannende opening stond hij al na 16 zetten onder druk. Als zijn tegenstander iets alerter was geweest, denk ik dat Kenny het niet meer had gered, want schijfverlies was dan niet meer te vermijden en zijn enige hoop op ontsnapping lag in een onwaarschijnlijk offer, zie diagram.
 M. van Ballegooijen - K. Kroon, stand na 16. .. 6-11?
In de diagramstand is 35-30! ijzersterk. Op zijn lange vleugel kan zwart dan niet meer spelen en aan de andere kant heeft hij ook al niet veel mogelijkheden. De computer geeft de volgende variant als beste optie: 35-30 21-27 37-32 14-19! (opvangen met 11-16 32x21 16x27 50-45! verliest kansloos; cruciaal daarbij is de variant 18-23? 28x19 14x23 29x18 12x23 (minder slecht is 20x29 34x23 25x34 40x29 maar dan ziet zwart zijn geofferde schijf niet meer terug) 33-28! 22x42 48x37 20x29 39-33 29x38 43x1) 32x21 19-23!! 28x19 11-16 48-42 16x27 50-45 en zwart heeft behoorlijk wat compensatie. Maar Kenny had eerst maar eens op het idee van dit tijdelijke offer moeten komen, en daarna ook nog heel hard moeten werken om de geofferde schijf terug te winnen zonder daar groot nadeel aan over te houden. De witspeler zag het niet en speelde 17. 48-42. Nadat hij dit kritieke moment had overleefd, kwam Kenny niet meer in gevaar. Voordeel had hij ook nooit en zo liep ook deze partij remise. 3-3.
Frank speelde een goede klassieke partij en in een dun standje wikkelde hij met een thematisch offer af naar remise. Zijn tegenstander speelde nog lang door, maar dat was slechts uitstel van het onvermijdelijke. 4-4.
Johan Wiering had een interessante partij, waarbij zijn tegenstander de complicaties niet uit de weg ging. Na de opening stond Johan in een nadelige hekstelling. Gaandeweg knapte de stand wat op, maar voordeel halen leek een illusie. Pas nadat de hekstelling was verbroken, kreeg hij nog wat kleine kansen, maar meer ook niet. 5-5.
Pas in de zesde partij werd het patroon verbroken. Daar zag het lange tijd helemaal niet naar uit. In het late middenspel leek Peter wat gemakkelijker spel te krijgen, maar meer dan dat was het niet. Nóg niet. Na een onvoorzichtige opbouw op de 47e zet volgde een blunder op de 50e, waarmee zijn tegenstander hem een niet te missen kans bood, en anders dan een zekere centrumspits van Ajax schoot hij hem in het doel. 7-5, we staan voor!
 R. Jharap - D. Riupassa, stand na de 53. .. 40-45
Ondanks een nadelige opening was Radjinder al snel weer in rustiger vaarwater gekomen. In het middenspel kreeg hij het centrum onder controle en leek hij zelfs beter te staan, maar dat viel tegen. Remise leek de meest logische uitslag, maar bij de overgang naar het eindspel maakte Radjinder het spoor bijster en kwam hij zelfs verloren te staan, zie diagram. De beste zet is 29-23, met als mogelijk vervolg 45-50 26-21 50x22 21x12 22-18 12-8 18x34 8-2 30-35 37-32 en zwart heeft weliswaar een voordelig eindspel, maar zolang wit geen fout maakt, is het niet te winnen. Radjinder speelde echter 54. 37-32?, waarna zwart op twee manieren had kunnen winnen: het voor de hand liggende 45-50 wint al en zelfs het offer 17-22 22x17 45-50 39-34 30x39! wint uiteindelijk. Maar in beide gevallen moet zwart daarna secuur spelen. Voor verschillende interessante varianten, zie toernooibase.
Gelukkig koos de zwartspeler voor een ander plan. Ik was nog bezig op het bord ernaast toen ik plotseling werd afgeleid door hevige commotie: hoewel er geen winst meer in zat, probeerde de zwartspeler het natuurlijk nog wel, en daarbij vergat hij op een gegeven moment de klok in te drukken en verloor! Daar kwamen we heel goed weg. 9-5.
Daarna was ik zelf nog als laatste bezig. Na een spannende opening was ik in het middenspel gaandeweg in het voordeel gekomen. Ik zag echter niet goed hoe ik dat verder kon uitbouwen en liet daarom maar een wederzijdse doorbraak toe. Even later zag ik spoken en gaf zomaar 3 schijven weg! Daarna stond ik beroerd, maar het was nog niet hopeloos. Pas op de 55e zet maakte ik de beslissende fout, maar gelukkig deed mijn tegenstandster het ook niet goed en zo kon ik afwikkelen naar een eindspel van een dam op de lange lijn die vier schijven moest tegenhouden. In theorie vaak remise, maar in de praktijk verliest de dam dat nog al eens en ik wist ook niet meteen wat de stand waard was, maar wist wel dat de dam actief moet optreden. Dat deed ik, en Kingsrow bevestigde achteraf dat het inderdaad remise was. 10-6.
020-2 DUO-2
Afgelopen zaterdag speelden we de 4 wedstrijd tegen tweede team van Dammers Uit Oost (DUO). DUO had in vergelijking met de vorige wedstrijden 2 spelers ingewisseld, waardoor zij beduidend sterker voor de dag kwamen. Tel daarbij op dat JP in het buitenland zat, en het was vooraf al duidelijk dat dit de wedstrijd wat lastiger zou maken. Huub miste tegen Bert Woolschot een zetje na een terugruil. Hij speelde nog even door, maar verloor kansloos. Paul haalde een standaard combinatie naar dam uit tegen Jaap de Vries. Helaas kon deze dam meteen weer afgepakt worden. In het vervolg ging Jaap vrij snel positioneel de fout in, waardoor Paul winnend voordeel kreeg en de stand weer gelijk trok. Rodier Evers nam tegen Gerrit een verre voorpost in. Deze voorpost werd niet juist verdedigd, waardoor Gerrit deze voorpost won - en even later ook kon doorbreken naar dam. Vervolgens won hij snel de partij. Hans kreeg tegen Jan Masselink zijn favoriete opening op het bord. Na wat ruilen bouwde Hans zijn stand beter op. Jan koos voor een wederzijdse doorbraak, wat hem 2 schijven kostte. Helaas speelde Hans het niet helemaal juist, waardoor de winst hem ontglipte en de partij remise werd. John had het voorrecht om de sterkste tegenstander Peter Schellekens te treffen. John nam erg veel risico in zijn opbouw, en had op de 17e zet een schijf moeten achter komen. Gelukkig zag Peter dit niet. De stand bleef slecht voor John, door een onevenwichtige schijven verdeling. Dit brak hem op het einde op. Frank moest aantreden tegen good old Johan Haijtink. Even niet opletten kostte Frank een schijf. Dit wist hij niet meer te repareren en dus moest hij de punten aan Johan laten. Herman speelde een ietwat ongelukkige partij tegen Ralf Richters. Een hekstelling die Herman nam, zonder schijf op 35 stelde niets voor, en nadat Ralf zich uit de hekstelling ruilde moest Herman vol in de beugels, wat hem wonderwel goed lukte. Hierrdoor werd het uiteindelijk toch nog een gelijkwaardige remise. Wiebo legde Ben Okken het vuur na aan de schenen, maar Ben verdedigde zich bekwaam, waardoor Wiebo niet verder kwam dan remise. Helaas een 7-9 nederlaag. Dubbeltje
De eerste drie wedstrijden waren we niet zo sterk bezig, nu ontvingen we de koploper.
Alsof dat al niet lastig genoeg zou worden, ging het bij Radjinder al vanaf de opening mis. Na 16 zetten stond hij misschien al wel positioneel verloren en hij wist zijn stand dan ook niet meer te redden. 0-2.
 K. Kroon - K. Pippel, stand na 34. 33-28
De volgende partij leverde een grote verrassing op. Kenny stond in het middenspel een tijdje onder lichte druk. Echt gevaarlijk leek het niet, maar remise leek het hoogst haalbare. Leek, want toen zijn tegenstander dacht aan een doorbraakpoging, had Kenny een venijnige finesse achter de hand, zie diagram. De stand is inmiddels weer in evenwicht. Er volgde 34. .. 19-24 35. 28x29 (gedwongen) 19x35 36. 20-15 (gedwongen) 17-22??
Na het voor de hand liggende 19-13? 22x31 13x22 31-36 42-37 16-31 zou zwart weer in het voordeel zijn, maar Kenny deed iets veel beters: 37. 15-10! 22x31 38. 19-13 4x15 39. 13x4 31-36 40. 4x27 en tot overmaat van ramp kan zwart niet meteen 36-41? spelen wegens 45-40, 43-39, 42-38, 48x46. Er volgde nog 40. .. 35-40 41. 45x34 36-41 42. 27-36 41-47 43. 43-38 16-21 44. 34-29 21-26 45. 32-27 3-9 46. 29-23 15-20 47. 38-32 47x31 48. 36x4 en Kenny had de punten in de tas. 2-2.
Helaas ging het vervolgens weer mis. Job speelde een interessante partij. Na een goede opening van Job kwam zijn tegenstander uiteindelijk toch tot een gezonde aanval. Nadat Job de vijandelijke voorpost er af had geruild, bouwde hij het niet goed op en zo kwam hij in het nadeel. Zijn stand was nog wel houdbaar, maar toen hij een simpele meerslagfinesse over het hoofd zag, ging het snel mis. 2-4.
Na drie beslissingen volgden een paar puntendelingen. Johan Capelle had een partij met wat kleine spanningen, maar geen van beide spelers bereikte noemenswaardig voordeel. In mijn eigen partij was dat wel anders. Ik investeerde veel tijd om mijn tegenstander problemen voor te schotelen. Dat lukte, maar helaas had ik daardoor te weinig tijd toen het er op aankwam en miste ik een praktisch winnende voortzetting. 4-6.
Johan Wiering bracht ons weer op gelijke hoogte. Zijn tegenstander speelde passief, maar het duurde heel lang voordat Johan meer dan een minimaal voordeeltje bereikte. Wel zal zijn tegenstander zich onder druk gevoeld hebben, en op de 50e zet volgde de beslissende fout. 6-6.
Frank Pasman verdedigde zich bekwaam. Hij kwam weliswaar nog in een moeizaam eindspel terecht, maar erger dan nadelig werd het niet. Net als in de vorige wedstrijd was Peter als laatste bezig. In het late middenspel had zijn tegenstander al eerder de winst kunnen afdwingen, maar gelukkig deed hij dat niet. Even later kwam Peter opnieuw verloren te staan. Hij wist nog wel door te breken, maar had vervolgens nog wel wat hulp nodig van zijn tegenstander om een zwaarbevochten punt uit het vuur te slepen. 8-8
Terugkijkend naar de partijen, had het dubbeltje beide kanten op kunnen vallen. Uiteindelijk bleef het op z'n kant staan.
Dramatisch
Met enige moeite hadden we deze keer 8 spelers, al kwamen er wel een paar iets later aan in Gouda dan de bedoeling was. Of deze rommelige start een rol speelde, weet ik niet, maar in eerste instantie leek het daar helemaal niet op. Na een paar uur spelen zag het er goed uit tijdens de wedstrijd tegen Damlust. Weliswaar stond Johan Capelle slecht en had Job een mindere stand, op de overige borden stonden we minstens gelijkwaardig of hadden we duidelijk voordeel.
Frank had een overzichtelijke klassieke partij waarin het lange tijd niet spannend was. In het late middenspel zette zijn tegenstander de aanval in en zo werd het toch nog even interessant. Frank leek licht onder druk te staan, maar dat was maar schijn, de aanval stelde niets voor. Sterker nog, na een onachtzaamheid van van Eck had Frank kunnen winnen, zie diagram.
 P. van Eck - F. Pasman, stand na 40. 36-31?
In plaats van het gespeelde 36-31? had wit beter 39-34 kunnen doen. De partijzet zal wel bedoeld zijn geweest om de witte aanval op de vijandelijke rechtervleugel versterken. Als zwart nu alert had gereageerd met 40. .. 16-21! met als dreiging 21-27, zou wit plotseling in grote problemen zitten. Onoverkomelijk zelfs, als zwart het verder goed zou blijven doen. Ik neem aan dat wit na 16-21 van plan was om verder te gaan met 31-26, maar dat verliest kansloos door de plakker 35-40! 26x8 40x49 8-2 3-8 2x13 19x8. Veel beter is er echter nauwelijks. Wit kan na 16-21 nog 22-17 proberen. Na het vervolg 21-26 17x8 26x37! 48-42 (er is niet beter) 37x48 8-2 48x34 2-16 staat hij dan twee schijven achter, maar omdat beiden een dam hebben, kan hij nog tegenspartelen.
Frank had weliswaar naar 16-21 gekeken, maar hij had de winnende plakker na 31-26? gemist en speelde 40. .. 24-30? Daarmee bracht hij de ruil met 19-23 en 30-34 in stelling, en na het vervolg 41. 33-29 20-24 42. 29x20 30-34 43. 39x30 35x15 werd het remise. 1-1.
Johan Wiering keek na de opening tegen een centrumaanval aan, maar de vijandelijke voorpost had weinig steun. Nadat Johan de voorpost had afgeruild, ging zijn tegenstander onder tijdsdruk alsnog in de fout en zo kreeg Johan de punten cadeau. 3-1.
Kenny ging vanuit de opening in de aanval. Zijn voorpost was niet te winnen en serieuze omsingelingskansen kwamen er ook nooit. Uiteindelijk ging de aanval er af en kort daarna werd de vrede getekend. Ondanks een ongewone opening had Radjinder al snel een normale, degelijke centrumstand, met als enige bijzonderheid dat zijn tegenstander een zwakke randschijf op 16 had. In het late middenspel volgde een afwikkeling naar een eindspel waar Radjinder zowaar nog even moest oppassen. Hij deed het steeds goed, tot vlak voor het einde. In een remisestand dacht hij met een dubbeloffer remise te maken, maar overzag dat zijn tegenstander ook anders kon slaan. Daarmee stond de wedstrijd weer gelijk, 4-4.
Johan Capelle haalde een opening uit de oude doos waar zijn tegenstander een ongevaarlijke aanval aan over hield. Toen Johan echter op de 28e zet verzuimde om de aanval af te ruilen, kwam hij in het nadeel en niet veel later stond hij zelfs verloren. Dit keer zat het echter mee. In een ultieme poging om de aanval te stoppen, ruilde Johan de voorpost af. Dat zou een blunder genoemd kunnen worden, ware het niet dat hij sowieso al verloren stond. Na de afruil had zijn tegenstander met een simpele combinatie een winnende doorbraak kunnen nemen, maar hij zag het niet, wat Johan de kans gaf om remise af te dwingen. 5-5.
Belangrijke overwinning 020-2
Zaterdag speelden we de 3e wedstrijd van het seizoen, tegen Gooi en Eemland, dat de eerste 2 wedstrijden verloren had. Zo vroeg in het seizoen toch al een belangrijke wedstrijd! Aan het begin van de wedstrijd waren de vooruitzichten niet bijster gunstig voor ons, Gooi en Eemland had gemiddeld 70 rating punten meer dan wij. Toen ook nog Gerrit tegen Leo van der Laan even niet oplette en in een 2 geven 3 slaan trapte, in een voor Gerrit mooie stand, stonden we al snel met 2-0 achter. Gelukkig voor ons liep Jelmer Martens tegen Wiebo in een grappige combinatie, wat de 2-2 opleverde. De stand werd weer gelijk getrokken door Herman, die een goede partij speelde tegen Jude Kasangaki. Misschien afgeleid door het eten van patat met kippenvleugeltjes overzag Jude een grappig zetje wat meteen de partij kostte. De eerste overwinning voor Herman! Ikzelf zette ons voor het eerst op voorsprong door Michiel Luiten te verslaan. In een partij waarin weinig gebeurde, wist ik een doorbraak te halen. Toen Michiel met zijn schijf de verkeerde kant opliep was het snel afgelopen. Naar de rand lopen, had remise opgeleverd. Frank kwam tegen Peter Frans Koops als snel lastig te staan en werd gestaag van het bord gedrukt. Hij wist dit niet meer te repareren, alhoewel hij nog wel de kans kreeg om een winnende combinatie uit te halen. Deze bleek niet aan hem besteed. Vervolgens moest een schijf en even later de twee punten inleveren. JP speelde een omsingeling partij tegen Bertus de Harder. Na een onnauwkeurigheid van Bertus kwam JP beter te staan. Door de vele mogelijkheden zag Bertus het allemaal niet meer, en wist JP de punten bij te schrijven. Als laatste was het aan Huub om tegen oud clubgenoot Maarten Kolsloot de overwinning uit het vuur te slepen. Huub stond de hele partij wat lastiger, maar de winst was moeilijk te vinden voor Maarten. Uit frustratie offerde hij 2 schijven om door te breken. Dit leverde ook niet meer op dan remise, waardoor wij deze wedstrijd winnend afsloten: 7-9 Eindelijk winst tegen Zaanstreek
Mazzel
In de tweede ronde speelden we tegen een internationaal gezelschap. De spelers van CEMA kwamen uit Duitsland, België en Limburg en moesten een kleine wereldreis maken om bij ons te komen. Dat er een klein verkeersinfarct rond Amstelveen was, hielp ook al niet en zo waren er nogal wat laatkomers. Ook bij ons trouwens.
Desalniettemin kwamen onze bezoekers al snel op voorsprong. Noodgedwongen hadden we maar 7 spelers, daarom lieten we het laatste bord maar leeg. 0-2.
Zoals wel vaker bracht Radjinder een ongebruikelijke opening op het bord. Ik begreep niet veel van zijn opzet, maar volgens de computer was er niets aan de hand. Rond de 20e zet zag het er alweer een stuk normaler uit en in de rest van de partij werd het nooit meer spannend. 1-3.
 C. Crucius - J. Capelle, stand na 27. 44-39
Johan Capelle had in het middenspel een interessante mogelijkheid, zie diagram. Hij nam hier genoegen met 21-27, met een bescheiden voordeeltje. In plaats daarvan had hij hier 7-11 kunnen spelen waarmee hij een schijf dreigt te winnen met 21-27 32x21 23x41 36x47 11-16. Daartegen helpt 37-31? niet want dan volgt alsnog 21-27! en hoe wit ook slaat, zwart kan vervolgens altijd dam halen via 14-20!, ga maar na. Toch is het heel begrijpelijk dat Johan dit niet speelde, want na 7-11 zou wit gedwongen zijn om een grote ruil te nemen: na 28-22 18x27 36-31 27x36 33-29 24x44 43-39 44x33 38x27 blijft er een flink uitgedunde, gelijkwaardige stand over. En Johan wilde natuurlijk winnen. In de partij wist hij zijn voordeeltje echter ook niet lang vast te houden. 2-4.
Job trof toevallig dezelfde tegenstander als vorig jaar. Beide spelers misten toen in een ingewikkelde partij een paar keer de winst. Dit jaar liep het beter voor Job. Op 27e zet liet hij al een interessante voortzetting na (27. 28-22!), maar even later kreeg hij een nog veel betere kans en won hij een schijf met een simpele combinatie. 4-4.
Kenny speelde een klassieke partij, maar verwaarloosde de bescherming van zijn linkervleugel. Met een mooi tijdelijk offer bracht zijn tegenstander hem in de problemen. Zijn stand was nog wel te verdedigen, maar op zijn 42e zet een ging Kenny opnieuw in de fout. Gelukkig werd de winnende combinatie die hij toeliet niet uitgevoerd en kwam hij met de schrik vrij. 5-5.
Johan Wiering had een korte vleugelopsluiting ingenomen en kreeg voordeel toen zijn tegenstander deze probeerde te verbreken. Dat leverde Johan een sterke schijf op 17 op. Helaas miste hij direct daana de meest kansrijke voortzetting. Ook al stond hij dan nog lang niet gewonnen, zoals hij zelf aangaf had zijn tegenstander dan veel harder moeten vechten voor een punt. 6-6.
Peter belandde in een zeer nadelig klassiekje. Analytisch verloren was het nergens, maar zijn tegenstander had het hem heel wat lastiger kunnen maken. 7-7.
Als laatste was ik nog druk bezig om mijn stand te redden. Ik was goed uit de opening gekomen, maar raakte mijn kleine voordeel weer kwijt. In tijdnood verraste mijn tegenstander me met een fraai gambiet. Ik vond de juiste verdediging niet en kwam verloren te staan. De winnende variant was echter ook niet de meest voor de hand liggende, Nadat de rookwolken waren opgetrokken, was ik ontsnapt. 8-8.
Zware nederlaag 020-2 tegen VAD
Wiebo had een laveer partij tegen Rob van Westerloo, waarbij er veel geruild werd. Tegen het einde moest Wiebo stevig in de beugels om een punt veilig te stellen, wat hem wel toevertrouwd was. Frank speelde een degelijke partij tegen Chris van Westerloo. Hij heeft geen moment minder gestaan en haalde terecht een punt met een blauwe uitslag. Ook Herman gaf geen krimp tegen Arie Storm en wist net als Frank een mooie blauwe uitslag te scoren. Ikzelf mocht weer aantreden tegen Paul de Heus, ook hier werd het evenwicht niet verbroken, met remise als uitslag. Hans speelde een interessante partij tegen Herman van Westerloo. Ook hier leek de partij lang in evenwicht te zijn, totdat Hans op het verkeerde veld dam haalde, waarna Herman de partij uitmaakte. Huub speelde, zoals gewoonlijk, een spannende partij, deze keer tegen Henk Twijnstra. Langzaam kwamen er steeds meer problemen voor Huub. Toen hij op de 28e zet de juiste voortzetting miste, ging het snel bergafwaarts. We stonden dus op achterstand. Aan JP en Gerrit om alsnog een wedstrijdpunt te redden. Na een blunder in de opening kwam JP snel een schijf voor tegen Hans Vermeulen. In het verloop van de partij miste JP meerdere malen de winst, en moest uiteindelijk in een teleurstellende remise berusten. Gerrit mocht aantreden tegen Jos Eggen, Aan het eind kreeg Gerrit wat druk op de stand, maar het was allemaal te weinig voor winst, dus met remise als gevolg. Na de laatste 2 seizoenen van VAD gewonnen te hebben, moesten we nu met een 10-6 nederlaag naar huis terugkeren. |
|
