 |
Handhaving behaald in de laatste ronde
In de laatste ronde moesten we aantreden tegen Nijmegen, dat nog een heel kleine kans had om de nacompetitie te halen. Wij hadden genoeg aan 8-8. Het begon goed toen Huub Roy Slagter verraste met een niet al te moeilijke combinatie naar dam. De rest was een kwestie van techniek. Hans speelde een theoretische opening tegen Ludger Buijs niet helemaal goed. Zijn omsingeling stelde niets voor en even later werd er tot remise besloten. Paul tegen Stef Migchelbrink was ook een omsingelings partij die niet veel voorstelde. Gelukkig voor ons liep Stef in een zetje en gaf meteen op. Gerrit tegen Sammy Amusah werd een laveerpartij die Gerrit beter behandelde dan Sammy. Een doorbraak voor uiteindelijk 2 schijven was even later voldoende voor de winst. Het 8e punt, en daarmee behoud in de 1e klasse, kwam op naam van Frank die Erik Sanders keurig op remise wist te houden. Wiebo tegen Kees Hazen was een partij waarbij beide spelers er vol voor gingen. Kees dacht een tijdelijk offer te kunnen spelen, maar dit bleek een definitief offer te zijn. Met Wiebo in deze vorm was het een hopeloze zaak. Met deze overwinning werd Wiebo ook clubtopscorer en tweede in de klasse. Met 3 spelers in de top 8 scoorde 020-2 erg goed. JP trof in Gerard Martens een speler die veel (en vooral achteruit) afruilde. Het terreinvoordeel werd steeds groter en bleek uiteindelijk ook voldoende voor de winst. Het laatste punt werd gehaald door Herman die tegen Albert Eggink alle zeilen moest bijzetten om een punt te halen. Hij had het geluk dat Albert een tussenzetje miste om goedkoop dam te kunnen halen.
Wie degradeert er nu eigenlijk?
Door een ziekmelding kort voor de wedstrijd waren er slechts 7 spelers beschikbaar. Jammer, maar omdat het voor ons toch nergens meer om ging, wilden we geen speler uit het tweede lenen want voor hen stond er nog wel wat op het spel. En zodoende begonnen we met een reglementaire nederlaag.
Ik trof dezelfde speler als een paar jaar geleden. Net als toen speelden we allebei op winst, maar anders dan toen bereikte ik nu helemaal niets. Sterker nog, gaandeweg kwam ik in het nadeel en uiteindelijk moest ik remise maken. Frank wilde graag een sterke tegenstander en die kreeg hij dan ook. En zelfs de sterkste van DIOS/Eureka bereikte helemaal niets tegen Franks klassieke opzet, zodat hij dit seizoen ongeslagen is gebleven. Johan Capelle deed het rustig aan en scoorde daarmee alweer de derde remise van de dag. 3-5
 K. Kroon - R. Claes, stand na 36. .. 14-19?
Met remises komen we er echter niet. Als we de achterstand wilden inhalen, werd het zo langzamerhand tijd om eens een partij te winnen. Kenny had daartoe alle gelegenheid, om te beginnen op de 37e zet. Na het foutieve 36. .. 14-19? had hij kunnen combineren met 37. 48-42! 19x30 38. 39-33 30x48 39. 31-26 28x39 40. 25-20! 15x24 41. 38-32 27x38 42. 42x44 48x31 43. 36x20 met winst. Weliswaar 7 zetten diep, maar het is een bekende combinatie. Maar wie het níet kent, komt natuurlijk niet zo snel op het idee.
 K. Kroon - R. Claes, stand na 41. .. 18-23?
Even later kreeg hij een herkansing en die was een stuk gemakkelijker. Na 41. .. 18-23? had hij natuurlijk 42. 20-14 19x10 43. 37-32 27x38 44. 47-42 38x47 45. 30-25 47x20 46. 25x5 moeten spelen, met een winnend eindspel. Ook dit verzuimde hij. Een derde kans kwam er niet meer en even later kwam hij zelfs verloren te staan. Na fouten over en weer verloor hij uiteindelijk.
Radjinder kreeg in het middenspel winnend voordeel, maar nadat hij op de 31e zet verkeerd sloeg was de stand plotseling weer in evenwicht. Tot overmaat van ramp overzag hij even later een combinatie voor zijn tegenstander, die daarmee een winnende dam haalde. Na een wederzijds niet foutloos eindspel ging Radjinder ten onder door het laatste trucje dat zijn tegenstander in een remisestand nog probeerde. Daarmee had DIOS/Eureka het 9e punt binnen, de rest was slechts voor de statistieken.
 T. Schippers - J. Wiering, stand na 65. 23-19
Johan Wiering had al vroeg in de partij een minimaal voordeeltje. Hij hield het lang vast, maar verder uitbouwen lukte maar niet. Pas op de 62e zet, in een 4 om 4, deed zijn tegenstander het eindelijk verkeerd. Helaas miste Johan een paar zetten later een finesse, zie diagram. Wit maakt gebruik van het gegeven dat zwart na 27-31?? 19x8 niet met de dam mag slaan, maar meerslag moet nemen. Toch staat wit verloren. Een snelle winst is 65. ... 27-32! 66. 38x16 17-3 67. 19x8 3x20 68. 16-11 20-29 69. 11-6 29-1. Overigens is in de diagramstand ook 21-26 19x8 17x3 vrij eenvoudig te winnen, en zelfs 17-3 19x8 3x17 is nog gewonnen. Ongetwijfeld met in het achterhoofd een eventuele overmachtswinst speelde Johan helaas 13-18? maar na het antwoord 37-31! 27x36 19-14 bleek er geen winst meer in te zitten.
Tenslotte was alleen Bert nog bezig. In het middenspel had hij nadeel, maar het leek er lang op dat hij het wel zou houden. In het zicht van de veilige remisehaven blunderde hij en verloor toch nog. 4-12.
Daarmee was onze grootste nederlaag van het seizoen een feit. Gek genoeg is echter niet 020, maar DIOS/Eureka gedegradeerd. Aan deze wedstrijd heeft dat niet gelegen.
Kansloze thuisnederlaag voor 020-II
Zaterdag speelden we de laatste thuiswedstrijd van de reguliere competitie tegen DES Lunteren 2. Het werd een kansloze nederlaag, waarbij de remisespelers geen enkele kans hadden op meer dan 1 punt. Jan Pieter had een klassieke partij tegen Evert Evers. Evert maakte geen enkele fout en JP wist niets te bereiken. Ikzelf speelde tegen Jan Lammers een partij waarbij veel geruild werd en het nooit spannend werd. Hans werd door Richard Cousijnsen langzaam weggedrukt. Hans kon de beste verdediging niet vinden en verloor kansloos. Wiebo mocht aantreden tegen oud ploeggenoot Bert van Harten. Beide spelers hadden veel respect voor elkaar. Daarom werd na een zet of 40 tot remise besloten. Huub speelde een omsingelingspartij tegen Wim Lammers. Wim ging hier vol op in en pakte het centrum. Aan het eind dacht Huub met een schijf winst het eindspel in te gaan, maar kwam toen tot de ontdekking dat er allerlei kleine afwikkelingen in zaten die zouden verliezen. Huub kon geen voortzetting vinden en verloor op de klok. Thijmen bracht de spanning weer terug door in een knappe partij te winnen van Marinus Willemsen. Frank speelde lange tijd een degelijke partij tegen Johan Top. Op het eind koos Frank voor het verkeerde plan wat direct verloor. Herman liep na de opening in een zetje tegen Evert van de Pol en had geluk dat de dam meteen voor gelijk aantal stukken kon worden afgenomen. Aan het eind moest Herman het weer secuur spelen, om de remise te halen. Dit lukt wonderwel. Overtuigend
In de voorlaatste ronde moesten we het opnemen tegen het tweede team van Schiedam, een van de concurrenten in de strijd om het vermijden van de nacompetitie.
 J. Wiering - R. van den Bos, stand na 23. .. 18-23
Onze topscorer opende het bal met een snelle overwinning, zie diagram. Zwart stond al slecht en 18-23? maakte het er niet beter op. Er volgde sterk 24. 27-22! en zwart kan schijfverlies niet meer vermijden. Er dreigt 22-18 en 33-29. Hoe moet zwart zich daartegen verdedigen? Na 12-17? volgt 33-29. Iets meer verdediging biedt 12-18, waarop het verder kan gaan met 49-43 (ook 48-43 wint) 18x27 31x22 (dreigt 22-17 en 33-29) 16-21 32-27! 21x41 22-17 11x22 42-37 41x32 38x20 en wit breekt snel door. De zwartspeler liet het zich niet meer bewijzen en gaf zich gewonnen.
Door een file voor de Schipholtunnel begonnen Kenny en Radjinder met vertraging aan de wedstrijd. Desondanks was Radjinder als tweede klaar. In het middenspel stond hij slecht, zie diagram.
 W. Aliar - R. Jharap, stand na 36. .. 20-24
De witspeler deed 42-38? waarna er niet meer zoveel aan de hand was en de partij remise liep. In plaats daarvan had hij het Radjinder een stuk lastiger kunnen maken met 43-38 (of ook 44-40). Zwart heeft nog wel wat keuze, maar het komt uiteindelijk toch meestal op zetverwisseling neer, anders verliest hij. De belangrijkste variant: 11-17 39-33 19-23 44-40 23-28?A 33-29 24x33 38x29 3-8 29-23!! 28x19 26-21 17x48 40-34 22x31 36x27 48x30 35x2 met een winnend eindspel voor wit. In deze variant kan zwart bij A nog net ontsnappen door 6-11! te spelen en na 40-34 verder gaan met het offer 23-29! Zwarts doorbraakkansen bieden dan voldoende compensatie voor een punt, al zal hij daar nog wel voor moeten vechten. Uiteindelijk zou blijken dat dit de enige partij was waarin Schiedam serieuze winstkansen heeft gehad. 3-1.
Supersub Bert breidde onze voorsprong uit. Hij kwam al met een goede stand uit de opening, hij had zijn tegenstander in de hekstelling genomen. Die wist daar nog wel uit te komen, maar niet zonder groot nadeel en dat kwam hij niet meer te boven. 5-1.
Frank werd al in de opening in de verdediging gedrukt, maar aan verdedigen is hij wel gewend. Ook al duurde de partij nog wel 50 zetten, hij is geen moment in gevaar geweest. 6-2.
Ik ging er vol in. Al in de opening ging ik in de aanval met een voorpost op veld 24, die lange tijd onaangetast bleef. Nadat hij op de 34e zet werd afgeruild ging ik prompt opnieuw in de aanval, nu op 23. Niet veel later kwam daar zelfs nog een aanvaller op 17 bij en ik zag mezelf al doorbreken op de vijandelijke korte vleugel. Helaas miste ik een niet al te lastig zetje, waarna mijn tegenstander toch nog kon tegenstribbelen. Met weinig tijd en een lastige stand vond hij echter geen oplossing meer tegen mijn dreigende doorbraak, al is het ook nog maar de vraag of die er nog in zat. Een rekenfout versnelde zijn einde. 8-2.
Kenny moest in een dun klassiek standje noodgedwongen weliswaar een schijf offeren, maar dat was slechts tijdelijk. Zijn remise betekende ons 9e punt en daarmee hadden we de overwinning binnen. 9-3.
John kwam langzaam maar zeker in het voordeel met een gezonde flankaanval. Helaas gaf hij op de 47e zet zijn voordeel prijs. Ook daarna probeerde hij het nog wel, maar winst zat er nooit meer in. 10-4.
Peter bracht de eindstand op het bord. Op de 35e zet ging zijn tegenstander in de aanval, maar met een paar krachtzetten wist Peter die voorpost te veroveren. De rest was een kwestie van tijd.
Met 12-4 boekten we met afstand de grootste overwinning van het seizoen, en het was niet eens geflatteerd. En ons doel, handhaving, is bereikt.
Gelijk
Enigszins tegen onze verwachting wisten we het team van SNA op een gelijk spel te houden. Johan Wiering kreeg in een klassieke middenspelpositie de punten cadeau. Zijn tegenstander liet een 3 om 3 toe waarna Johan vrij kon doorlopen naar dam. 2-0.
Job speelde een degelijke partij waarin het evenwicht nooit werd verbroken. Dat was op mijn eigen bord wel anders. Rond de 35e zet had ik duidelijk voordeel, maar koos niet voor het meest kansrijke plan. Niet dat ik daarmee de winst heb gemist, maar ik had het mijn tegenstander heel wat lastiger kunnen maken. 4-2.
 K. Kroon - J. Groeneweg, stand na 49. .. 11-16
Kenny ging langs de afgrond en had geluk dat zijn tegenstander zijn klassieken blijkbaar ook niet goed kende, zie diagram. Kenny speelde 50. 39-34? en na 17-21 stond de beroemde stand van Woldouby op het bord, waarin wit met heel veel moeite remise kan maken. Het is dan ook aan te raden om in de diagramstand te ruilen met 28-22, dat is veel gemakkelijker remise. De partij ging verder met 51. 34-29 23x34 52. 30x39 18-23 53. 39-34?
Beter is 27-22, met als hoofdvariant 12-18 12-18 39-34 18x27 34-30 13-18 waarop wit met enige moeite remise maakt door 28-22. Daarbij is het van belang dat zwar in plaats van 13-18 geen 27-31?? mag spelen wegens de meerslagfinesse 33-29! 31x22 29x27.
Gelukkig wikkelde de zwartspeler met 54. .. 24-30 af naar een remise-eindspel. Als hij in plaats daarvan verder was gegaan met 13-18! vermoed ik dat Kenny had verloren: de logische zet 28-22? verliest dan door 23-28! Omdat bovendien 34-30? 17-21 kansloos is, moet wit na 13-18 een schijf offeren. Analytisch is het dan na 25-20 nog niet verloren, maar voor wie deze stand niet goed kent, is de kans groot dat het verkeerd afloopt.
Echt verkeerd ging het bij Johan Capelle. Hij had een centrumaanval, zonder dat hij overigens enig voordeel had. Zijn voorpost stond onder druk. Met weinig tijd op de klok werd hij verrast door een zet van zijn tegenstander, dacht te lang na, vond geen oplossing meer en verloor door tijdsoverschrijding. 5-5.
Frank kwam in het late middenspel in het nadeel, maar verdedigde zich lange tijd goed. Kort voor het einde ging het nog bijna fout, maar in tijdnood liet zijn tegenstander hem ontsnappen.
 T. Tesselaar - J. Stins, stand na 26. 40-34
John speelde een Keller en kreeg al snel een gunstige aanvalsstand. Op de 26e zet stond hij zelfs al praktisch gewonnen, maar hij zag het niet. In de diagramstand is 26. .. 8-12! zeer sterk. Wit dreigt dan vast te lopen, terwijl vluchten in het macro-eindspel met 31-27 22x31 37x8 28x48 8-2 23-28! kansloos is, bijvoorbeeld via 38-33 3-8 33x22 18x27 49-44 (want 43-38 verliest door 16-21!) 31-26 met de dodelijke dreiging 13-18. John deed 26. .. 21-27? en hoewel hij daarna nog wel beter stond, zat er nergens meer winst in.
Peter had lange tijd geen enkel aanknopingspunt. Pas bij de overgang naar het eindspel kwam hij een schijf voor, maar meer dan remise zat er niet in. 8-8.
Veel remises in Utrecht
Zaterdag 11 januari stond een uitwedstrijd tegen Ons Genoegen Utrecht op de rol, waarvoor we naar De Meern (…) afreisden. Utrecht kwam op in de sterkste opstelling, waardoor wij wel een paar blauwe uitslagen nodig zouden hebben voor ‘een resultaat’. Wiebo leek er niet zoveel zin in te hebben. Hij was nogal snel klaar. Daarbij had hij wel direct 2 punten laten aantekenen. In een hem bekende opening kwam een diepe combinatie op het bord die hij al eens eerder had mogen verzilveren. Appeltje, eitje…(also sprach Peter von Heun) Wiebo kon rustig even een rondje gaan wandelen. Toen hij terugkwam van de wandeling stond de stand weer gelijk. Hans had een doorbraak van zijn tegenstander onderschat. Hij kon de schijf wel teruggooien, maar toen werd hij geconfronteerd met een 1 om 2 naslag. Balen. Ondertussen had Herman een schijf verspeeld in het middenspel met 0,0 compensatie. Dat leek dus de verkeerde kant op te gaan. Beter nieuws van Huub. Hij speelde tegen de topscorer van OG: Alfons Ottink. In een klassieke partij gaf hij geen krimp en liet een diepblauwe remise aantekenen. Paul speelde een spannende partij tegen Peter Kolkman. De computer had niets aan te merken op de partij, die daarom ook in remise eindigde. De volgende remise kwam van Herman. Alhoewel hij een schijf achter stond wist hij met actief spel zijn tegenstander toch nog een puntje af te snoepen. Dat is alweer zijn zesde blauwe uitslag van het seizoen. Aan bord 8 speelde ik een spannende partij tegen Gerard Morsink. In een omsingeling dacht ik goed te staan – en de computer gaf me daarin gelijk – maar ik pakte het niet optimaal aan. Dit kwam mede omdat ik de laatste 15 zetten gemiddeld slechts 2 minuten bedenktijd had. Uiteindelijk kwamen er wederzijds 2 dammen op het bord en toen mijn tegenstander een dam voor een schijf liet afnemen was de rook wel opgetrokken: ook remise Gerrit speelde een aanvalspartij waarbij beide kanten een aantal steken lieten vallen. Daar hielden ze elkaar flink mee bezig, want pas na 73 zetten werd de vrede getekend. Bleef als laatste nog over JP. Hij had tegenstander Cock van Wijk opgezadeld met een onbruikbaar blokje houtjes, maar wist zijn voordeel niet om te zetten in winst. Aangezien er ook nog zoiets is als een thuiswedstrijd van Ajax waar je als seizoenkaarthouder natuurlijk bij wilt zijn berustte JP uiteindelijk in remise. Daarmee werd de eindstand 8-8, inderdaad met een tweetal blauwe uitslagen. 020-2 - Haarlemse Damclub eindigt in nipte nederlaag
Zaterdag 7 december moesten we aantreden tegen de Haarlemse Damclub. Dit eindigde in een nipte nederlaag. Jan Pieter had een stug verdedigende Dick Siegers tegenover zich. JP bereikte niets en na 40 zetten werd er tot remise besloten. Hans speelde een centrumaanval tegen Ruud Groot, die de aanval ging omsingelen. Na remise afgeslagen te hebben, kwam Hans op het einde goed weg, toen zijn remise wel geaccepteerd werd, zijn stand bleek toen erg slecht. Herman speelde een goede partij tegen Marcel Kosters. In een stand waar de remise voor het oprapen lag, blunderde Herman en kon hij na een twee om twee naar dam meteen opgeven. De partij tussen Gerrit en Roel Janssen kabbelde rustig voort met remise als gevolg. Frank verdedigde zich een lange tijd goed tegen Mark Deurloo. Op het eind werd hij toch teveel naar achteren gedrukt en kon hij het niet meer bolwerken. Huub speelde een prima partij tegen Ruud Holkamp. Het evenwicht werd niet verbroken met remise als gevolg. Ikzelf kreeg wel wat kansen tegen Peter Schipper, Na een afruil had ik wat voordeel kunnen krijgen. Op het eind, nadat Peter het niet helemaal goed gespeeld had, kon ik ook nog winnend voordeel krijgen. Helaas speelde ik dat niet goed en moest ik in remise berusten. Wiebo had Fabian Snijder de hele wedstrijd onder druk.Net als vorige wedstrijd kon hij het zich permitteren om een combinatie niet te nemen. De druk werd Fabian teveel, en moest hij een nadelig eindspel in wat snel verloor. Helaas een 7-9 nederlaag waarbij een 8-8 gelijkspel er zeker wel ingezeten had. Nog maar net boven de gevarenzone
Johan Capelle opende al vlot de score met een puntendeling. Na een klassieke opening volgden een paar ruilen waardoor de spelers opnieuw konden beginnen met opbouwen. Toen de formaties elkaar weer naderden, werd er opnieuw een paar keer geruild, waarna de spelers naar de bar konden gaan. Kenny was iets langer bezig, maar ook bij hem werd het nooit spannend en het resultaat was hetzelfde. 2-2
Johan Wiering en Shammie Kasnadi vochten een principiële strijd uit van aanval tegen omsingeling. Na 35 zetten hadden Johans omtrekkende bewegingen hem duidelijk voordeel gebracht. Helaas koos hij niet het meest kansrijke plan. Weg voordeel. Daarna moest hij nog even oppassen dat de vijandelijke aanval niet zou doorslaan. 3-3
Na een degelijke klassieke opening en middenspel werd Frank na de 40e zet toch nog enigszins in de verdediging gedrukt. Zijn tegenstander kwam tot een flankaanval, maar Frank raakte niet onder de indruk en wist zich gemakkelijk te verdedigen. 4-4
Ik speelde tegen Wim Kalis, die al snel liet blijken dat hij wilde winnen. Op de 14e zet liet ik een kettingstelling toe, in de verwachting dat ik daar even later met een betere stand weer uit zou komen. Hij ging er op in en het geplande vervolg kwam inderdaad op het bord, maar mijn taxatie van de stand was wat optimistisch, het was volkomen in evenwicht. Door een curieuze misrekening werd ik even later teruggeworpen. Omdat ik deze keer voor de verandering mijn tijd eens een keer goed had verdeeld, was het niet moeilijk om te voorkomen dat het erger werd dan een licht nadeeltje. 5-5
Peter koos op de 11e zet voor een riskant plan en liet zijn korte vleugel opsluiten. Anton Kosior stelde hem gelukkig niet al te zwaar op de proef en verbrak de opsluiting even later alweer. In de daaropvolgende opbouwfase kreeg Peter voordeel doordat zijn tegenstander onnodig toeschoof naar een dunne klassiek stand met een achtergebleven schijf. Het voordeel was echter te klein om te kunnen winnen. 6-6
ADG - 020-II
Het begon erg slecht voor ons, toen ik even vergat zetcontrole te doen en in een niet al te moeilijk zetje liep tegen Edwin Feddema. Gelukkig had JP toen al een zo goed als gewonnen stand bereikt tegen Wim Martin. Op de 10e zet speelde Wim een verdigigende schijf weg, waardoor hij later de aanvalsschijf verloor en vervolgens ook de partij. Gerrit speelde een klassieke partij tegen Jaco van Maanen, waarbij het evenwicht niet echt werd verbroken met remise als gevolg. Huub bracht ons op voorsprong door Nico Kruijswijk te verslaan in een omsingelingspartij met wisselende kansen. Toen Nico miste dat Huub op 2 manieren 2 schijven kon slaan was het snel afgelopen. Laura, die aanschoof voor haar eerste partij dit seizoen, speelde een degelijke partij tegen Gerrit de Bruijn en haalde keurig een punt. De partij tussen Hans en Cees Strooper werd vooral ontsierd door het vermeend telefoongebruik van Hans. De partij eindigde overigens in remise. Wiebo speelde een aanvalspartij tegen Ton Bollebakker. Wiebo miste een zetje om het het al eerder af te kunnen maken. Toch werden de problemen te groot voor Ton om die nog het hoofd te kunnen bieden. Daarmee kwam de eindstand op 6-10 winst. Zonder geluk vaart niemand wel
Invaller Bert kreeg de taak om de sterkste speler van Heijmans in bedwang te houden. Na de openingsschermutselingen had Bert een degelijke centrumstand. In het middenspel werd het nooit meer spannend en na wat ruilen kwamen de spelers op de 40e zet remise overeen. Ook bij Johan Capelle werd er lustig op los geruild en ook daar vonden de spelers het na 40 zetten welletjes. 2-2.
Kenny kreeg het zwaar. Na een spannende opening stond hij al na 16 zetten onder druk. Als zijn tegenstander iets alerter was geweest, denk ik dat Kenny het niet meer had gered, want schijfverlies was dan niet meer te vermijden en zijn enige hoop op ontsnapping lag in een onwaarschijnlijk offer, zie diagram.
 M. van Ballegooijen - K. Kroon, stand na 16. .. 6-11?
In de diagramstand is 35-30! ijzersterk. Op zijn lange vleugel kan zwart dan niet meer spelen en aan de andere kant heeft hij ook al niet veel mogelijkheden. De computer geeft de volgende variant als beste optie: 35-30 21-27 37-32 14-19! (opvangen met 11-16 32x21 16x27 50-45! verliest kansloos; cruciaal daarbij is de variant 18-23? 28x19 14x23 29x18 12x23 (minder slecht is 20x29 34x23 25x34 40x29 maar dan ziet zwart zijn geofferde schijf niet meer terug) 33-28! 22x42 48x37 20x29 39-33 29x38 43x1) 32x21 19-23!! 28x19 11-16 48-42 16x27 50-45 en zwart heeft behoorlijk wat compensatie. Maar Kenny had eerst maar eens op het idee van dit tijdelijke offer moeten komen, en daarna ook nog heel hard moeten werken om de geofferde schijf terug te winnen zonder daar groot nadeel aan over te houden. De witspeler zag het niet en speelde 17. 48-42. Nadat hij dit kritieke moment had overleefd, kwam Kenny niet meer in gevaar. Voordeel had hij ook nooit en zo liep ook deze partij remise. 3-3.
Frank speelde een goede klassieke partij en in een dun standje wikkelde hij met een thematisch offer af naar remise. Zijn tegenstander speelde nog lang door, maar dat was slechts uitstel van het onvermijdelijke. 4-4.
Johan Wiering had een interessante partij, waarbij zijn tegenstander de complicaties niet uit de weg ging. Na de opening stond Johan in een nadelige hekstelling. Gaandeweg knapte de stand wat op, maar voordeel halen leek een illusie. Pas nadat de hekstelling was verbroken, kreeg hij nog wat kleine kansen, maar meer ook niet. 5-5.
Pas in de zesde partij werd het patroon verbroken. Daar zag het lange tijd helemaal niet naar uit. In het late middenspel leek Peter wat gemakkelijker spel te krijgen, maar meer dan dat was het niet. Nóg niet. Na een onvoorzichtige opbouw op de 47e zet volgde een blunder op de 50e, waarmee zijn tegenstander hem een niet te missen kans bood, en anders dan een zekere centrumspits van Ajax schoot hij hem in het doel. 7-5, we staan voor!
 R. Jharap - D. Riupassa, stand na de 53. .. 40-45
Ondanks een nadelige opening was Radjinder al snel weer in rustiger vaarwater gekomen. In het middenspel kreeg hij het centrum onder controle en leek hij zelfs beter te staan, maar dat viel tegen. Remise leek de meest logische uitslag, maar bij de overgang naar het eindspel maakte Radjinder het spoor bijster en kwam hij zelfs verloren te staan, zie diagram. De beste zet is 29-23, met als mogelijk vervolg 45-50 26-21 50x22 21x12 22-18 12-8 18x34 8-2 30-35 37-32 en zwart heeft weliswaar een voordelig eindspel, maar zolang wit geen fout maakt, is het niet te winnen. Radjinder speelde echter 54. 37-32?, waarna zwart op twee manieren had kunnen winnen: het voor de hand liggende 45-50 wint al en zelfs het offer 17-22 22x17 45-50 39-34 30x39! wint uiteindelijk. Maar in beide gevallen moet zwart daarna secuur spelen. Voor verschillende interessante varianten, zie toernooibase.
Gelukkig koos de zwartspeler voor een ander plan. Ik was nog bezig op het bord ernaast toen ik plotseling werd afgeleid door hevige commotie: hoewel er geen winst meer in zat, probeerde de zwartspeler het natuurlijk nog wel, en daarbij vergat hij op een gegeven moment de klok in te drukken en verloor! Daar kwamen we heel goed weg. 9-5.
Daarna was ik zelf nog als laatste bezig. Na een spannende opening was ik in het middenspel gaandeweg in het voordeel gekomen. Ik zag echter niet goed hoe ik dat verder kon uitbouwen en liet daarom maar een wederzijdse doorbraak toe. Even later zag ik spoken en gaf zomaar 3 schijven weg! Daarna stond ik beroerd, maar het was nog niet hopeloos. Pas op de 55e zet maakte ik de beslissende fout, maar gelukkig deed mijn tegenstandster het ook niet goed en zo kon ik afwikkelen naar een eindspel van een dam op de lange lijn die vier schijven moest tegenhouden. In theorie vaak remise, maar in de praktijk verliest de dam dat nog al eens en ik wist ook niet meteen wat de stand waard was, maar wist wel dat de dam actief moet optreden. Dat deed ik, en Kingsrow bevestigde achteraf dat het inderdaad remise was. 10-6.
020-2 DUO-2
Afgelopen zaterdag speelden we de 4 wedstrijd tegen tweede team van Dammers Uit Oost (DUO). DUO had in vergelijking met de vorige wedstrijden 2 spelers ingewisseld, waardoor zij beduidend sterker voor de dag kwamen. Tel daarbij op dat JP in het buitenland zat, en het was vooraf al duidelijk dat dit de wedstrijd wat lastiger zou maken. Huub miste tegen Bert Woolschot een zetje na een terugruil. Hij speelde nog even door, maar verloor kansloos. Paul haalde een standaard combinatie naar dam uit tegen Jaap de Vries. Helaas kon deze dam meteen weer afgepakt worden. In het vervolg ging Jaap vrij snel positioneel de fout in, waardoor Paul winnend voordeel kreeg en de stand weer gelijk trok. Rodier Evers nam tegen Gerrit een verre voorpost in. Deze voorpost werd niet juist verdedigd, waardoor Gerrit deze voorpost won - en even later ook kon doorbreken naar dam. Vervolgens won hij snel de partij. Hans kreeg tegen Jan Masselink zijn favoriete opening op het bord. Na wat ruilen bouwde Hans zijn stand beter op. Jan koos voor een wederzijdse doorbraak, wat hem 2 schijven kostte. Helaas speelde Hans het niet helemaal juist, waardoor de winst hem ontglipte en de partij remise werd. John had het voorrecht om de sterkste tegenstander Peter Schellekens te treffen. John nam erg veel risico in zijn opbouw, en had op de 17e zet een schijf moeten achter komen. Gelukkig zag Peter dit niet. De stand bleef slecht voor John, door een onevenwichtige schijven verdeling. Dit brak hem op het einde op. Frank moest aantreden tegen good old Johan Haijtink. Even niet opletten kostte Frank een schijf. Dit wist hij niet meer te repareren en dus moest hij de punten aan Johan laten. Herman speelde een ietwat ongelukkige partij tegen Ralf Richters. Een hekstelling die Herman nam, zonder schijf op 35 stelde niets voor, en nadat Ralf zich uit de hekstelling ruilde moest Herman vol in de beugels, wat hem wonderwel goed lukte. Hierrdoor werd het uiteindelijk toch nog een gelijkwaardige remise. Wiebo legde Ben Okken het vuur na aan de schenen, maar Ben verdedigde zich bekwaam, waardoor Wiebo niet verder kwam dan remise. Helaas een 7-9 nederlaag. |
|
