 |
11 November is de dag...
Culemborg kwam op bezoek met een team dat dit jaar waarschijnlijk met gemak in de top drie zal eindigen. We speelden met een aantal invallers omdat het geen zin zou hebben met de sterkste opstelling uit te komen. We waren namelijk vooraf toch kansloos... Nou, dat was bijna anders afgelopen. Als Jean Marc nu gewoon in slaap was gevallen in de tijdnood, wat hij wel vaker doet, dan was het simpelweg 10-10 geworden. We speelden als team ijzersterk. Bijna al onze tegenstanders hadden minimaal 100 ratingpunten meer. Van onze vier laagst genoteerde spelers haalden er drie een blauwe uitslag! Wat betekent dat we drie remises hadden tegen een tegenstander met mininmaal 200 punten meer. Frank Pasman spande de kroon door tegen wereldtopper Pim Meurs (met 416 puntjes meer) een gelijkwaardige remise te spelen! Op bord 1 speelde Johan Bastiaannet tegen wereldtopper Vatutin, die recent nog in Tallinn een zeer goed toernooi speelde. Hij moest alle zeilen bijzetten om niet van het bord te worden gezet door Johan! Frank Pasman is weer in zijn oude doen door wereldspelers strak op de remise te houden. Meurs kon naar een overwinning fluiten. Peter van Heun zette Dik de Voogd flink onder druk, maar het werd niet meer dan remise. Zelf haalde ik een blauwe uitslag tegen Sven Winkel. Nadat ik mijzelf in een wurggreep had gezet kwam ik er na goed spel ook weer uit. Johan Capelle hield voormalig topspeler John van den Borst met gemak op remise en Roep gaf Tjeerd Harmsma geen kans op een overwinning. Ook Roep haalde weer eens een blauwe uitslag! Rob Geurtsen speelde tegen Bulatov maar kwam geen moment in gevaar. Door krachtig spel van Rob kwam deze GMI tot geen enkele kans. Krijn was de enige speler die een tegenstander had met een lagere rating. Hij speelde op winst maar Bjorn Winkel liet zich niet omsingelen met remise als gevolg. Tot nu toe staat het 8-8 op het scorebord. Maar helaas wist Gerrit Tigchelaar het niet droog te houden tegen de talentvolle speler Valjuk. Gerrit zette twee keer de aanval in, waarvan zijn tegenstander de eerste moest afbreken, maar de tweede keer bleek iets te veel van het goede. En als laatste speelde Peter Hoogteijling een spannende partij tegen onze oude teammakker Jean Marc. Jean Marc stond beter en stiekem hoopte ik dat hij weg zou dutten en door zijn klok zou gaan, waardoor het alsnog 10-10 zou zijn geworden. Ik heb hem toen hij nog bij ons speelde namelijk al twee keer met zijn vlag op vallen moeten wakkerschudden, waardoor ik er serieus rekening mee hield dat het nu een keer in ons voordeel zou gebeuren. Maar helaas, er stonden een stuk of 10 mensen om zijn bord waardoor hij keurig wakker werd gehouden en alsnog de overwinning binnensleepte. Voor Culemborg helaas. Uiteindelijk werd het 12-8 voor onze tegenstanders, wat een zeer knappe prestatie is. 4e overwinning van 020-2
Als eerste was het Johan Wiering die de felicitaties in ontvangst mocht nemen. In een 13 om 13 kon de sterkste tegenstander van Middelburg, Daaf Kasse, opgeven. Hierna volgde snel Lucien Leerdam, die tegen Jan Moens een kettingstelling had, die alleen met schijfverlies verbroken kon worden. Lucien maakte dit snel af. Erik Brunsman verraste Piet Allard met een damzetje, die na afname een schijfwinst voor Erik opleverde. Dit werd door Erik vakkundig afgemaakt. Marco haalde in het late middenspel een dam tegen Arie den Hollander. De dam kostte 2 schijven, dat bleek teveel om de partij nog te kunnen winnen, derhalve remise. Huub Kreeg ook een mooie stand tegen Wim Koppejan, helaas zat er net nog een remise combinatie in voor Wim. Kenny had in Bram Goedhart dezelfde tegenstander als vorig jaar. Nu ging het een stuk rustiger, en werd het een gelijkwaardige remise. Paul bereikte niets tegen Ruud van Eenennaam, Paul probeerde nog wel wat op het eind, maar Ruud handelde het netjes af naar remise. Wiebo speelde tegen Jaap de Jonge. Wiebo kreeg langzaam aan steeds meer voordeel, Jaap kwam nog tot een 4 om 2 eindspel, maar zag al snel de hopeloosheid van zijn stand in. Hans had tegen Piet Nieuwenhuizen in het middenspel een schijf moeten geven. Hij kwam nog tot een eindspel, maar vergat toen de stand remise was, om op zijn klok te letten en ging door zijn vlag. Laura kreeg na een lastig middenspel een goede stand die een schijfwinst opleverde. Tegenstander Gerard Krijger wist door een tweede schijf te offeren door te breken. Door de losse schijven van Laura bleek de stand niet te winnen. Al met al een 13-7 overwinning. De volgende wedstrijd mogen we het in 's-Gravenpolder tegen de tweede Zeeuwse tegenstander proberen. 020 I verweert zich flink in Huissen
Maar even later begon het toch onverwacht te kantelen... Frank Zwerver verzuimde tegen Geert van Aalten een sterke voorpost in te nemen die hem waarschijnlijk wel een punt zou opleveren, maar hij wilde het rustig aan doen met Geert. Die vlieger ging helaas niet op. Peter van Heun wilde oud wereldkampioen Guntis Valneris laten zien dat Nederland geen Tallinn is. Met een scherpe partij wilde Peter Guntis het moeras in trekken, maar ook dat plan bleek op drijfzand te zijn gebaseerd. Krijn mocht tegen Jos Stokkel laten zien dat een GMI normaal gesproken geen problemen oplevert. De door Krijn opgezette omsingeling was echter een beetje te veel van het goede en ook hier ging het mis. Frank Pasman speelde op z´n Russisch met wereldtopper Baljakin. Na een knappe partij van Frank bleek het op het laatste moment allemaal net niet te kloppen. Door zetverwisseling in zijn opbouw miste Frank op een haar na de remise. Als laatste speelde Johan Capelle een lastige partij tegen Fred de Koning. Johan kwam niet meer onder de druk vandaan en bezweek uiteindelijk. Er had duidelijk meer in gezeten. En met die geruststellende gedachte gingen we tevreden naar huis. 020 II dendert door
Met Peter Hoogteijling en Johan Wiering voor de in het buitenland zijnde JP en Gerrit, en Hanco Elenbaas, die alleen de uitwedstrijden speelt, hadden wij een goed team. Dat bij Dordrecht 2 sterke spelers er niet bij waren hielp ook wel mee. Als eerste verloor John van NK-ganger Nico Knoops. Vlak daarna kwamen we echter op voorsprong door overwinningen van Paul en Kenny. Paul kon gewoon een schijf opeten. Toen daarna tegenstander Jan van Oosterhout een paar zwakke zetten deed, was het snel afgelopen. Kenny won door een fraai damzetje tegen Jan van der Hooff, die na afname een schijfwinst opleverde. De overgebleven stand bleek op tempo gewonnen te zijn. Johan Wiering had in Randy Horne een taaie tegenstander die zich goede verdedigde en een puntendeling overhield. Hanco had in Anton Kosior een zeer lastige tegenstander. Hij kwam wat in het nadeel, maar bleef koelbloedig en kon precies op tempo remise te maken. Lucien had Kees van Dijk onder druk staan. Kees moest zelfs een dam open zetten, die na afname Lucien een schijf winst opleverde. Lucien speelde het vervolgens niet helemaal secuur waardoor zijn tegenstander met remise weg kwam. Hans maakte aan alle onzekerheid een eind door Ton van Bokhoven te verslaan. Toen Ton na een voorbereide opening, waarin hij een verrassende zet had, het op eigen kracht moest doen, kwam Hans steeds beter te staan, na gratis damlopen was het snel afgelopen. Marco moest tegen Joop Roedolph in een klassieke stand een schijf offeren, maar had genoeg compensatie om snel tot remise te komen. Peter zat tegen Fred Roedolph en ging de hele partij aan de leiding. Maar ook Fred wist zich goed te verdedigen en kwam ook tot remise. Wiebo moest het opnemen tegen Arie van de Weteringh. Toen Wiebo in het late middenspel een foutieve ruil nam, kam hij heel slecht te staan. Hij kwam nog tot een eindspel, maar er was geen houden aan. Uiteindelijk was de derde 11-9 overwinning een feit. Provinciale team schiet uit de startblokken
Ik hoorde van Frank dat iedereen er van uit ging dat WK-ganger Roep zou spelen en dat de gehele tactische voorbereiding was afgestemd op het bespelen van Roep. Rob, Eric, Thiemen en Frank waren er helemaal klaar voor! Maar toen Frank hoorde dat Roep niet mee zou doen omdat hij voor dag en dauw weer achter het stuur van de bus moest kruipen, liep de hele planning in de soep. Frank had daarom op het allerlaatste moment maar besloten om iedereen een vrije opdracht te geven, inclusief zichzelf... En dat bleek een gouden greep te zijn! Als playing captain zette Frank een scherpe aanval op waar zijn tegenstander Siegfried Parbhoe niet echt raad mee wist. De omsingeling liep stroef en zijn tegenstander raakte steeds meer in de war. In de tijdnoodfase vlogen de stukken over het bord en werd er hier en daar wat gemist. Maar het was Frank die uiteindelijk het koelbloedigst was. Hij haalde na een lichte combinatie dam en na nog wat gespartel gaf zijn tegenstander verbouwereerd op. Ondertussen had Thijmen zijn tegenstander, Martin Kruiswijk, flink onder druk gezet. Ik zag dat hij met een lepe manoeuvre de stand gelijk kon houden, maar toen zijn tegenstander deze mogelijkheid aan zich voorbij liet gaan was er geen houden meer aan. Thijmen kwam vervolgens na strategisch goed spel een stuk voor en even later was het voorbij. Ook Erik was goed bezig. In een klassieke stand met vele complicaties probeerde hij zijn tegenstander zelfs te verleiden met een fantastische lokzet waardoor bijna het hele bord er af zou zijn gegaan met een winnende dam als eindresultaat. Ik stond smachtend naast het bord in de hoop dat het zou gebeuren... Helaas moest de winst anders gezocht worden, maar dat was aan Erik wel besteed. Hij liet de boel zodanig vastlopen dat tegenstander Bona alleen maar kon kiezen uit een variant waarbij ze beiden dam zouden halen. Erik had er echter zo veel grappen en grollen in gevlochten dat zijn tegenstander door de bomen het bos niet meer zag en tot zijn eigen verbazing tot de conclusie moest komen dat de partij, voordat hij het in de gaten had, voorbij was. Rob had het tegen Herman van Westerloo iets lastiger. Herman ging zoals hij dat wel vaker doet flink in de aanval. Rob wist dat hij tijdig moest afbreken maar nam ondertussen toch nog even een gemene combinatie mee. Herman had het niet in de gaten en de stand die overbleef was waarschijnlijk al gelijk verloren. Er kwam nog een vier om twee eindspel op het bord maar dat was kansloos. En zo kon het dat Rob het 8ste punt van de avond in de wacht sleepte! Met een geweldige 8-0 uitoverwinning op het altijd zeer taaie Diemen ging iedereen tevreden naar huis. |
|
